ข่าวฟุตบอลล่าสุด ข่าวด่วนวันนี้ ข่าววงใน ข่าวตลาดซื้อขายนักเตะ

" เมื่อแอนฟิลด์คือรังผี "

ยามแฟนบอลแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ไปเยือนแอนฟิลด์ นับเป็นเรื่องใหญ่เสมอในทุกวันนี้ เพราะพวกเขากำลังจะไปเชียร์ทีมรักทำศึก "แดงเดือด" กับเจ้าของสนามอย่าง ลิเวอร์พูล แล้วก็แน่นอนที่ว่าที่ของเหล่า เร้ดอาร์มี่ คืออัฒจันทร์ฝั่งทีมเยือน ถ้ามีใครบอกว่าครั้งหนึ่ง แฟนผีเคยยึดอัฒจันทร์ฝั่งเจ้าบ้าน นั่งเชียร์ตัวเองบน The Kop สแตนด์ คงเป็นเรื่องเกินเชื่อ แต่มันก็เคยเกิดขึ้นแล้วจริงๆ ครั้งหนึ่ง ครั้งเดียวเท่านั้น ช่วงยุคต้นทศวรรษที่ 70s กลายเป็นช่วงยากลำบากของแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ทั้งที่ 2-3 ปีก่อนหน้านั้นพวกเขาเพิ่งเป็นทีมแรกจากอังกฤษที่คว้าแชมป์ยุโรป เซอร์ แม็ทท์ บัสบี้ ก้าวลงจากตำแหน่ง วิลฟ์ แม็คกินเนส โดนมองว่าเป็นตัวแทน แต่เขาทำงานได้ไม่ครบฤดูกาลก็โดนปลด บัสบี้ ต้องลงจากตำแหน่ง ผอ.สโมสร มาคุมทีมขัดตาทัพ ช่วงนั้นเองที่กระแสฮูลิแกนเริ่มเติบโตงอกงาม ความรุนแรงในการเชียร์ฟุตบอลมีมากขึ้น สำหรับแมนฯ ยูไนเต็ด เจอทั้งสองเรื่องนี้มาพร้อมกันเลย ฤดูกาล 1970/1971 หลังจากปลด แม็คกินเนสส์ และเซอร์ แม็ทท์ มาขัดตาทัพจนจบฤดูกาล ก็มีการหากุนซือใหม่ ได้กุนซือชาวไอริช แฟรงค์ โอฟาร์เรลล์ เข้ามาเป็นกุนซือใหม่ ทว่าด้วยเรื่องฮูลิแกน ที่แฟนผีขว้างปาสิ่งของลงสนามไปก่อนหน้านั้นทำให้พวกเขาโดนแบน ห้ามใช้สนาม โอลด์ แทร็ฟฟอร์ด ของตัวเองลงแข่งในเกมลีก 2 นัดเวลาเป็นทีมเหย้า หมายความว่า แฟรงค์ โอฟาร์เรลล์ เปิดมายังไม่ได้คุมทีมในโรงละคร 2 นัดแรกของดิวิชั่น 1 ฤดูกาล 1971/72 เป็นการออกไปเยือน ดาร์บี้ กับ เชลซี เขาพาทีมเสมอ 1 ชนะ 1 ไม่เลวเลยทีเดียว สองนัดต่อมานี่คือปัญหาแล้ว เพราะเป็นเกมเหย้าทั้งคู่ สโมสรต้องหาสนามอื่นเพื่อลงเล่น นั่นเองที่หวยไปออกที่แอนฟิลด์! ลิเวอร์พูลกับแมนเชสเตอร์ ห่างกันแค่ราวๆ 40-50 กิโลเมตรเท่านั้น อยู่ในระยะที่เรียกว่าใกล้เลย ต้องบอกว่าในยุคก่อนโน้น ความเป็นอริระหว่าง แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด กับลิเวอร์พูล ไม่ได้ดุเดือดรุนแรงแบบทุกวันนี้ การจะยืมนักเตะ ซื้อขายนักเตะ หรือปฏิสัมพันธ์ต่างๆ กันโดยไม่เคอะเขินเป็นเรื่องปกติมาก วันที่ 20 สิงหาคม 1971 แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด รับมือการมาเยือนของ อาร์เซน่อล ที่แอนฟิลด์! เริ่มเกมมา 4 นาที แฟรงค์ แม็คลินท็อค ยิงให้อาร์เซน่อล ออกนำอย่างไว ทว่าบ็อบบี้ ชาร์ลตัน, อลัน โกว์ลิ่ง และ ไบรอัน คิดด์ ช่วยกันทำคนละประตูให้ ปีศาจแดง แซงชนะ 3-1 แน่นอนว่าแม้สโมสรเองจะยินดีร่วมมือ ให้แมนฯ ยูไนเต็ด ใช้สนาม แต่ก็มีข้อตกลงว่า ปีศาจแดง จะแบ่งเปอร์เซนต์จากค่าตั๋วให้ ลิเวอร์พูล 15% วันนั้นมีแฟนบอลเข้ามาชมเกมรวม 27,649 คน ซึ่งแมนฯ ยูไนเต็ด ยังต้องชดเชยเงินค่าตั๋วให้อาร์เซน่อลด้วย เพราะก่อนทศวรรษที่ 80s นั้น ค่าตั๋วจะถูกแบ่ง 50/50 ระหว่างทั้งทีมเหย้าและทีมเยือน หมายความว่า ถ้าแฟนบอล มาไม่ครบ 48,000 คน ตามมาตรฐานเดิมของปีที่แล้ว ที่สองทีมนี้เจอกันในโอลด์ แทร็ฟฟอร์ด แมนฯ ยูไนเต็ด จะขาดทุนมากๆ ด้วยการที่มันเป็นครั้งเดียวในประวัติศาสตร์ที่ แฟนผีไปยึด The Kop สแตนด์ เป็นที่เชียร์ทีมตัวเอง ปกติควรเป็นที่จดจำ แต่สำหรับนักเตะของแมนฯ ยูไนเต็ด หลายคนที่ลงสนามในวันนั้น พวกเขากลับจำไม่ได้ ไม่เว้นแม้แต่ อลัน โกว์ลิ่ง คนที่ทำประตูได้ในวันนั้น หรือ เดวิด แซดเลอร์ กองหลังตัวเก่ง ก็จำไม่ได้ว่าพวกเขาเคยไปเล่นเกมเหย้าที่สนามอื่น เขาโบ้ยไปให้ อเล็กซ์ สเต็ปนี่ย์ นายทวารคนเก่ง ว่าน่าจะเป็นคนที่จดจำเรื่องราวต่างๆ ได้ดีที่สุด เมื่อนักข่าวไปสัมภาษณ์ สเต็ปนี่ย์ เขาเล่าแบบนี้ "ผมจำได้ลางๆ ว่าเราเคยต้องไปเล่นนอกโอลด์ แทร็ฟอร์ด 2 เกม แต่ผมจำรายละเอียดไม่ได้" "ผมคิดว่าผมไปชนะที่แอนฟิลด์แค่หนเดียวเอง ตอนเราเอาชนะลิเวอร์พูล 4-1 (เดือนธันวาคม 1969) งั้นผมก็บวกไปได้ว่าเป็น 2 เกมแล้วละนะ" "หนเดียวจริงๆ ที่ผมจำได้ว่าเราออกไปเล่นเกมเหย้าที่สนามอื่น คือตอนเราเล่นที่พลีมัธ" โดยหนนั้น ยูฟ่า แบนแมนฯ ยูไนเต็ด ในเกมเหย้าศึก คัพ วินเนอรฺ์ส คัพ เจอแซงต์ เอเตียน และห้ามจัดแข่งในสนามที่อยู่ในรัศมี 200 กิโลเมตรจากโอลด์ แทร็ฟฟอร์ด ทำให้ต้องลงใต้ไปจัดที่พลีมัธ ซึ่งปัญหามาจากแฟนผีไปก่อปัญหาในเกมไปเยือนที่ฝรั่งเศส เมื่อปี 1977 โดยเกมนั้นเสมอ 1-1 และเมื่อมาเตะที่พลีมัธ ปีศาจแดงชนะ 2-0 อย่างที่บอกว่าในยุคนั้น ความเป็นอริระหว่างสองสโมสรยังไม่รุนแรงเหมือนทุกวันนี้ เมื่อสนามสามารถมีรายได้จากการรับส่วนแบ่งค่าตั๋ว ลิเวอร์พูล เลยยอมให้ แมนฯ ยูไนเต็ด "ยืม" สนามใช้บ้างกรณีนี้ แม้กระนั้น ด้วยความที่ฮูลิแกน เริ่มเฟื่องฟู แม้ทางสโมสรจะโอเคกันดี แต่ระหว่างที่แฟนบอลของแมนฯ ยูไนเต็ด เดินทางมา ก็ยังมีกลุ่มแฟนหงส์หัวรุนแรงมาคอยดักขว้างสิ่งของใส่ จนเจ้าหน้าที่ตำรวจต้องเข้ามาระงับเหตุการณ์และสื่อรายงานว่า "สกินเฮด 600 คน" หมายถึงพวกแฟนหงส์เลือดข้น ราว 600 คนถูกเจ้าหน้าที่ตำรวจคุมไว้ ไม่ให้ทะลักไปปะทะกับแฟนผี จอร์จ เซปตัน ซึ่งเป็นโฆษกคนดังของแอนฟิลด์นานหลายสิบปี ตอนนั้น เขายังหนุ่มและเพิ่งเริ่มทำงานนี้ใหม่ๆ แน่นอน เขาเป็นแฟนหงส์ เขาเองเป็นโฆษกเกมระหว่าง แมนฯ ยูไนเต็ด กับ อาร์เซน่อล ที่แอนฟิลด์นัดนี้ "ผมเห็นสนามว่างไปครึ่งนึง มันหลอนๆ นะ ผมเพิ่งเริ่มต้นอาชีพ มันเป็นเกมพิเศษที่เพิ่มเข้ามา มันเป็นคืนวันศุกร์ ดังนั้นมันเลยค่อนข้างเงียบ ผมคิดนะ" "นั่นเป็นเกมที่ 3 ของผมเท่านั้น (ในการเป็นโฆษก) ผมไม่กล้าสาบานต่อหน้าไบเบิ้ลนะ แต่ผมค่อนข้างแน่ใจว่าผมไม่ได้เปิดเพลง You'll Never Walk Alone ตามปกติ ในเกมนั้นนะ ซึ่งนั่นเป็นเพลงของทีมเรามาตั้งแต่ปี 1963" "มันแปลกๆ นะเพราะแอนฟิลด์ รู้สึกเหมือนเป็นสนามกลาง แต่จากมุมมองของผม ผมแฮปปี้นะที่ผมได้เงินเพิ่มจากเกมปกติอีกสัก2ปอนด์เข้ากระเป๋า เพราะตอนนั้นผมยังอายุน้อยและเพิ่งแต่งงาน ผมกำลังเก็บเงินไปเพื่อผ่อนบ้านด้วย" "ผมจำได้ว่าไม่มีปัญหาอะไรนะ ความเป็นศัตรูกับ ยูไนเต็ด ไม่ได้รุนแรงหรอกในยุคโน้น ไม่เหมือนตอนนี้ ดังนั้นมันก็ถือว่าเป็นเกมที่ดีนะที่ได้ไปดู ซึ่งผมไม่ได้แคร์ว่าผลการแข่งขันจะออกมาเป็นอย่างไร แต่ถ้ามันเกิดขึ้นในทุกวันนี้ละก็ แน่นอน ผมคงเชียร์อาร์เซน่อล! หากเป็นทุกวันนี้ พวกเขาคงเล่นกันแบบปิดสนามนั่นแหละ"(ถ้าโดนแบนเพราะแฟนบอล คงเล่นในสนามตัวเองแต่ห้ามแฟนเข้า ไม่ต้องตระเวนไปเล่นสนามอื่นแบบเมื่อก่อน) นั่นคือครั้งแรกและครั้งเดียวที่ แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด เรียก แอนฟิลด์ ว่า "บ้าน" ของพวกเขา และแฟนผีได้ครองอัฒจันทร์ฝั่ง The Kop เหมือน Stretford end ของตัวเอง เกมต่อมา ที่แมนฯ ยูไนเต็ด ยังต้องเล่นเกมเหย้าที่สนามอื่น พวกเขาเลือก วิคทอเรีย พาร์ค ของสโต๊ค แมนฯ ยูไนเต็ด เอาชนะเวสต์บรอมวิช อัลเบี้ยน ได้ที่นี่ 3-1 เช่นกัน ถือเป็นผลงานเยี่ยมในการเล่นเกมเหย้านอกรังตัวเองของพวกเขา จริงๆ ฤดูกาลนั้นถือว่าแฟรงค์ โอฟาร์เรลล์ ทำผลงานดีมากๆ ในครึ่งฤดูกาลแรก เพราะ 23 นัด จนถึงสิ้นปี แมนฯ ยูไนเต็ด แพ้แค่ 2 นัดเท่านั้น ชนะ 14 เสมอ 7 ทว่าเมื่อขึ้นศักราชใหม่พวกเขากลับแพ้ 7 นัดรวด ก่อนจะแพ้อีก 4 นัดในช่วงท้ายฤดูกาล จบเพียงอันดับ 8 ของตารางคะแนนเท่านั้น! ไม่ว่าใครจะอยู่สนามไหน แต่ที่นี่คือสนามที่มีแต่ความตื่นเต้นและสนุก MYSBOBETเชื่อจะมอบบริการอันเหลือเชื่อให้คุณเอง ติดต่อได้เลยที่ https://line.me/R/ti/p/@my-sb99 หรือ 08-0003-1188 / 08-0003-117 --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

" เจสัน คูมาส ปริศนาจากเวลส์ "

แกรี่ เนวิลล์ คือตัวอย่างของนักเตะที่พรสวรรค์น้อย แต่อาศัยความทุ่มเท มุ่งมั่นเกิน 100 พาตัวเองขึ้นมาประสบความสำเร็จมากมายในโลกลูกหนัง คริสเตียโน่ โรนัลโด้ มีทั้งพรสวรรค์ และทัศนคติของยอดนักกีฬา มีทั้งความสามารถตามธรรมชาติ และความขยัน เอาจริงเอาจัง กลายเป็นนักเตะที่ดีที่สุดในโลก ลีโอเนล เมสซี่ ตอนเด็กร่างกายเติบโตช้า แต่เขามีพรสวรรค์เกินมนุษย์ แม้จะไม่ถึงกับบ้าซ้อม แต่ ลีโอ ก็ไม่เคยทำตัวเหลวไหล อาศัยพรสวรรค์นำทางภายใต้วินัยที่ไม่นอกลู่นอกทาง กลายเป็นสุดยอดนักเตะตลอดกาล สิ่งหนึ่งที่นักฟุตบอลอาชีพมีเหมือนกันคือ รักในฟุตบอล หลงไหลในฟุตบอล แต่การจะประสบความสำเร็จ คุณต้องมีทั้งพรสวรรค์และพรแสวง ในระดับสูงเป็นเรื่องของ 1 ในแสน หรือ 1 ในล้าน หากพรสวรรค์น้อยก็ขยันมาก ถ้าพรสวรรค์มาก อาจจะขยันระดับปกติก็พอ ทว่าก็มีตัวอย่างยกเว้นเช่น กาเบรียล บาติสตูต้า หนึ่งในกองหน้าที่ดีสุดตลอดกาลของอาร์เจนติน่ารายนี้ ไม่ได้รักฟุตบอล เขามองฟุตบอลเป็นอาชีพเท่านั้น ทว่าในฐานะนักฟุตบอลอาชีพ บาติโกล์ ก็ทำทุกอย่างได้สมบูรณ์แบบ เมื่อลงเล่นเขามีอารมณ์ร่วม สะใจกับประตูที่ยิงได้ ตั้งใจซ้อมและเอาจริงเอาจังแม้มันเป็นแค่งาน รวมถึงบทบาทนอกสนามของการเป็นนักเตะดัง เขาก็ทำได้อย่างไม่บกพร่อง การให้สัมภาษณ์ การโฆษณาประชาสัมพันธ์ หรีอการพบปะแฟนบอล ในทางตรงข้าม นักเตะบางคนมีพรสวรรค์ รักฟุตบอล มีความต้องการเป็นนักเตะที่เก่งที่สุด แต่เอาเข้าจริงกลับไร้วินัยต่อตัวเอง และการฝึกซ้อม ยกตัวอย่างเช่น มาริโอ บาโลเตลลี่ หรือ ราเวล มอร์ริสัน หากจะหาเคสที่เป็นปริศนาที่สุด คงต้องยกให้ เจสัน คูมาส อดีตมิดฟิลด์ทีมชาติเวลส์ คือส่วนผสมที่แปลกประหลาด จากการรวบรวมข้อมูล เขามีพรสวรรค์ยอดเยี่ยมในการเป็นนักฟุตบอล แต่ที่เหลือดูเลือนรางมาก เขาไม่ได้ชอบหรือรักการเป็นนักฟุตบอลเท่าไหร่ แม้จะยังติดตามมันอยู่บ้าง และลูกชายของเขาก็เซ็นสัญญาเป็นนักเตะเยาวชนของลิเวอร์พูล เขาเป็นคนเงียบ มีโลกส่วนตัวสูง ไม่ชอบความเด่นดังหรือเป็นจุดสนใจแบบนักเตะอาชีพควรเป็น เขาไม่ให้สัมภาษณ์ แข่งจบ ซ้อมเสร็จ กลับบ้าน เพราะเขามีความสนิทและค่อนข้างติดครอบครัว เขาไม่ได้มีความทะเยอทะยานอยากเป็นสุดยอดแข้ง แค่ซ้อมตามโปรแกรม แล้วก็จบแค่นั้น อย่างที่บอกว่าเขาเป็นเคสที่ไม่เหมือนใคร หลายคนอาจลืมชื่อเขาไปแล้ว แต่คนที่ทันดูบอลยุคต้น 2000s ย่อมต้องจำชื่อมิดฟิลด์จากเวสต์บรอมวิช คนนี้ได้ดี เจสัน คูมาส เกิดที่เร็กซ์แฮม ในเวลส์ มีคุณพ่อเป็นชาวกรีกเชื้่้อสายไซปรัส ส่วนคุณแม่เป็นคนอังกฤษ เขาจึงสามารถเล่นได้ทั้งทีมชาติอังกฤษ กรีซ และเวลส์ ทว่าเขามาโตในเมอร์ซี่ไซด์ ลิเวอร์พูล ที่สำคัญ เขาโตมาในทีมเยาวชนยุคเดียวกับ สตีเว่น เจอร์ราร์ด และ ไมเคิ่ล โอเว่น สมัยยังเด็ก นี่คือคนที่มีศักยภาพเหนือกว่าเจอร์ราร์ด เสียอีก ทว่า คูมาส กลับไม่มีสิ่งที่เจอร์ราร์ด มี ไม่ว่าจะเป็นความทนทาน การกลับมาจากการโดนอัดหรือความผิดหวัง การกัดฟันสู้ การซ้อมที่มากกว่าปกติ คูมาส ไม่มีสิ่งเหล่านี้ อย่างไรก็ดี ถ้าพูดถึงความสามารถเพียวๆ เขาเก่งกว่า เจอร์ราร์ด แน่นอนในวัยเดียวกัน ทั้งคู่เคยยืนมิดฟิลด์ตัวกลางด้วยกัน ในทีมเยาวชนของลิเวอร์พูล ช่วยกันคว้าแชมป์มากมาย แต่ เจอร์ราร์ด บอกว่าเมื่อต้องดวลกัน เขาชอบมาก เพราะเขารู้วิธีจัดการกับ คูมาส "ผมชอบได้เจอกับ เจสัน เพราะผมมักทำได้ดีกว่าเขาเสมอ เขาไม่ชอบเกมปะทะ อัดเจสันตั้งแต่ต้นเกม แล้วเขาก็จะค่อยๆ เงียบหายไป" อย่างไรก็ดี คูมาส ไม่ได้ขึ้นมาสู่ชุดใหญ่ของลิเวอร์พูล ไม่นานเขาย้ายไปอยู่กับอีกทีมในเมอร์ซี่ไซด์ นั่นคือทรานเมียร์ โรเวอร์ส สตีเว่น เจอร์ราร์ด บอกถึงช่วงที่เขาย้ายไปทรานเมียร์ "การย้ายออกจากลิเวอร์พูลของเขามันเป็นเรื่องแปลก ดูเหมือนว่าเขาไม่แฮปปี้กับวิธีที่ สตีฟ ไฮเวย์ กับ ฮิวจ์ แม็คออลี่ย์ (โค้ชเยาวชนลิเวอร์พูล) เจสัน อยากบัญชาเกมจากกลางสนาม แต่พวกเขาจับเขาไปยืนริมเส้น เขาจึงหายไปอยู่กับทรานเมียร์" คูมาส นั้นอยู่กับ เวสต์บรอม, คาร์ดิฟฟ์, วีแกน และยืมไปคาร์ดิฟฟ์ อีกรอบในปี 2011 จากนั้นเขาก็หายไปจากเกมฟุตบอล 2 ปี โดยสืบเสาะหาเบาะแสไม่ได้เลย แต่แล้วปี 2013 เขาก็กลับมาขอซ้อมกับ ทรานเมียร์ ใหม่ และผ่านการทดสอบฝีเท้า เซ็นสัญญากับทีม 2 ปี ก่อนจะแขวนสตั๊ดถาวรด้วยวัย 36 ปี เมื่อปี 2015 เจสัน คูมาส เป็นนักเตะที่อาศัยศักยภาพที่มีมาแต่กำเนิด เขาเลี้ยงบอลได้ดีมากๆ ครองบอลเชื่องเท้า ถนัดทั้งซ้ายและขวา ไม่ได้เร็วจัด แต่สามารถเลื้อยผ่านคู่แข่งได้ง่ายๆ เขายิงไกลดี ฟรีคิกฉมัง เรียกได้ว่าเป็นคุณสมบัติยอดเยี่ยมของมิดฟิลด์ตัวทำเกม และแม้รูปร่างจะไม่สูง แต่เขาถือเป็นคนที่ทำประตูจากลูกโหม่งได้ดี อย่างไรก็ดี ด้วยลักษณะนิสัยของเขาเอง ที่ซ้อมเท่าที่จำเป็น ไม่ค่อยสุงสิงกับใคร ซ้อมเสร็จแข่งเสร็จกลับบ้าน ไม่ให้สัมภาษณ์สื่อ หลีกเลี่ยงจากดวงไฟสปอตไลท์ เขามีชีวิตแบบส่วนตัวมากๆ พร้อมเพื่อนนอกวงการจำนวนหนึ่งและครอบครัว เป็นเรื่องยากมากในการจะติดตามว่า เจสัน คูมาส เป็นอย่างไร เกิดอะไรขึ้นกับเขา หรือเขาเป็นอย่างไร เดวิด ค็อทเทอริล ที่เล่นด้วยกันในทีมชาติบอกว่า คูมาส เป็นคนนิสัยดี แต่ค่อนข้างเงียบ และมีโลกส่วนตัวสูง สิ่งเดียวที่ชอบคือการได้ดื่มเบียร์เล็กน้อยหลังการแข่งเกมทีมชาติ จากนั้นก็ปลีกตัวไป ดาร์เรน เพิร์ส กัปตันทีมคาร์ดิฟฟ์ ก็ยืนยันว่า คูมาส คือหนึ่งในนักเตะพรสวรรค์สูงสุดที่เขาเคยเล่นด้วย แต่เขาขาดลักษณะของการจะก้าวไปสู่ความเป็นสุดยอด และมองว่าสำหรับคูมาส ฟุตบอลเป็นแค่งานที่จำเป็นต้องทำ มันออกจะน่าเบื่อด้วยซ้ำ อาจเป็นได้ เมื่อมองว่าแม้แต่เขายิงประตูสวยๆ เขาก็แทบไม่ได้ดีใจอะไรมากมายเลย เหมือนเขาไม่ได้อินกับฟุตบอลเท่าไหร่ ส่วนเอเยนต์ที่ทำงานกับเขามาหลายปียืนยันว่า คูมาส ไม่ได้หยิ่ง เขาเพียงแค่เป็นคนเงียบ และชอบที่จะกลับไปอยู่กับบ้าน อยูุ่กับครอบครัว เขามีพี่น้อง พ่อแม่ และลุง ที่เลี้ยงดูเขามา เขาสนิทกับครอบครัวมาก แต่ยืนยันว่า เจสัน คูมาส ยังคงเป็นคนที่รักฟุตบอล เขามักเดินทางไปเชียร์ลิเวอร์พูล ทีมที่เขาเริ่มต้นชีวิตนักเตะ และทีมที่เขาเติบโตขึ้นมาในฐานะแฟนบอล อย่างที่บอกว่าลูกชายของเขาก็เซ็นเป็นนักเตะเยาวชนลิเวอร์พูลด้วย ในแอคเคาท์อินสตาแกรมของเขาเอง แม้จะไม่ค่อยอัพ แต่ก็เคยบ่นถึง เบรนดัน ร็อดเจอร์ส ตอนยังคุมลิเวอร์พูล ก็พอบอกได้ว่า คูมาส ยังติดตามฟุตบอลอยู่ ทว่าด้วยการเป็นคนเก็บตัว ติดต่อลำบาก และไม่พยายามเป็นคนดัง ไม่ออกมาสู่แสงสปอตไลท์ ไม่ให้สัมภาษณ์ ชีวิตส่วนตัวของเขาจึงเงียบหายไป เอเยนต์ให้ข้อมูลว่าทุกวันนี้ เจสัน คูมาส ยังคงอาศัยในแถบเมอร์ซี่ไซด์ ซึ่งก็ถือว่าสมเหตุสมผลเมื่อมองว่าลูกชายเขาเล่นให้ทีมเยาวชนหงส์แดง อย่างไรก็ตาม เจสัน คูมาส ยังคงเป็นนักเตะปริศนา เป็นพุซเซิ่ลที่ยากต่อการแกะแก้รหัสจริงๆ ได้รู้จักกับ เจสัน คูมาส กันไปแล้ว ลองมารู้จักกับ MYSBOBET ที่มั่นคง มั่งคั่ง และยั่งยืน บวกกับไว้ใจได้อีกต่างหาก ติดต่อได้ตลอด 24 ชั่วโมงได้เลยที่ https://line.me/R/ti/p/@my-sb99 หรือ 08-0003-1188 / 08-0003-117 Pic: Liverpoolecho, Getty Image --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

" บราซิลผู้ยิ่งใหญ่ "

ใครคือนักฟุตบอลชาวบราซิลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่เคยมาเล่นในอิตาลี? คาฟู, อัลดาเอียร์, ฟัลเกา, กาก้า, ดีด้า หรือ โรนัลโด้ ? หรืออาจจะเป็น ลูซิโอ, อาเดรียโน่, อเลเมา หรือ กาเรก้า ? หากจะถามหานักเตะบราซิลผู้ยิ่งใหญ่ในอิตาลี บางทีหนุ่มรุ่นใหม่อาจต้องหลีกทางให้กับกองหน้า ที่เคยเล่นให้ทั้งบราซิล เคยคว้าแชมป์โลกในปี 1958 พร้อมกับเปเล่ แต่ต่อมาโอนสัญชาติมาเล่นให้อิตาลี ... เอซี มิลาน เป็นสโมสรใหญ่ประสบความสำเร็จมากมาย นักเตะระดับโลกหลายคนเคยเป็นผู้เล่นของรอสโซเนรี่ โดยเฉพาะนักเตะจากบราซิล และหนึ่งในนั้นคือกองหน้าที่ว่ากันว่าเก่งที่สุดคนหนึ่งในปลายทศวรรษที่ 50-70s เจ้าของสถิติ 161 ประตูจาก 246 นัดให้สโมสร โชเซ่ อัลตาฟินี่ เกิดที่ ปิราซิกาบา เมืองในรัฐเซา เปาโล ที่มีชุมชนคนอิตาเลี่ยนขนาดใหญ่ พ่อแม่เขาเป็นชนชั้นกรรมาชีพอพยพจากอิตาลี เซา เปาโล ถือได้ว่าเป็นเมืองที่หลากหลายวัฒนธรรม นี่เป็นเมืองที่มีคนเชื้อสายญี่ปุ่นอาศัยอยู่เกิน 1 ล้านคน ชาวยุโรปหลากหลายอพยพมา โดยเฉพาะอิตาลี ซึ่งถือเป็นเปอร์เซนต์ที่มากสุด อัลตาฟินี่ เติบโตขึ้นมากับการเล่นฟุตบอล เขาเล่นอาชีพกับ พัลไมรัส ทีมดังของรัฐ และยิง 2 ประตูทันทีให้ทีมชุดใหญ่ตอนอายุ 17 ในเกมประเดิมสนามเมื่อวันที่ 19 มกราคม 1956 เป็นสถิติอายุน้อยสุดที่ยิงได้ยืนยงมาถึงทุกวันนี้ ช่วงที่เล่นในบราซิล เขาถูกเรียกว่า "มาซโซล่า" จากการที่หน้าตาคล้าย วาเลนติโน่ มาซโซล่า ตำนานนักเตะอิตาลี อัลตาฟินี่ ลงเล่นในตำแหน่งปีก หรือมิดฟิลด์ตัวรุกมาก่อน จะโดนดันไปเล่นเป็นกองหน้า ช่วงนั้น เขาก็ติดทีมชาติบราซิลแล้ว เล่นตั้งแต่อายุ 18 ปีกับ 327 วัน เขากับ เปเล่ อีกหนึ่งนักเตะที่ประเดิมชุดใหญ่ให้ เซเลเซา ไล่เลี่ยกัน ยิงประตูใส่อาร์เจนติน่าได้ด้วยในรายการพิเศษ โรก้า คัพ ในฟุตบอลโลก 1958 เขาคือนักเตะที่อายุน้อยสุดอันดับ 2 ในทีม มีเพียง เปเล่ ที่เด็กกว่าเขา เขาเป็นตัวจริงในเกมแรกที่ชนะออสเตรีย 3-0 ทำ 2 ประตู โชคร้าย ในเกมแบ่งกลุ่มนัด 2 เขาได้รับบาดเจ็บ ในเกมเสมออังกฤษ 0-0 และพลาดลงเล่นนัดสุดท้าย กระนั้น เขากลับมาอีกทีในรอบ 8 ทีมสุดท้าย และโชว์ฟอร์มยอดเยี่ยมเป็นคนเปิดให้ เปเล่ ยิงประตูโทนของเกมชนะเวลส์ 1-0 อย่างไรก็ดี ในรอบรองชนะเลิศ และชิงชนะเลิศ กุนซือ วิเซนเต้ เฟโอล่า เลือก วาว่า เป็นตัวจริงแทนเขา ทำให้เขาไม่ได้อยู่ใน 11 คนที่ได้ชูถ้วยแชมป์โลกหลังชนะสวีเดน 5-2 หลังจบฟุตบอลโลกที่สวีเดน เขาก็ไป มิลาน ทันทีด้วยวัยไม่ถึง 20 ปีดี เพราะจริงๆ แล้วนั้น บราซิล มาเก็บตัวที่อิตาลี ก่อนไปสวีเดน อุ่นเครื่องกับ อินเตอร์ และ ฟิออเรนติน่า ทำให้แมวมองมิลาน สนใจอยู่แล้ว เลยเดินเรื่องคว้าตัวทันที ผลงาน 2 ปีกับ พัลไมรัส ทั้งที่เป็นเด็กวัยรุ่น เขายิง 32 ลูกจาก 63 นัดอย่างเป็นทางการ บ่งบอกถึงฝีเท้าของ อัลตาฟินี่ ได้เป็นอย่างดี เขาเป็นกองหน้าที่ครบเครื่องที่สุดคนหนึ่ง ด้วยรูปร่างพอเหมาะ 176 ซม. ร่างกาย แข็งแรง รวดเร็ว คล่องแคล่ว พรสวรรค์สูง เทคนิคเยี่ยม ฉลาด อ่านเกมดี เลี้ยงบอลเก่ง และมีสัญชาติญานการทำประตูที่หาตัวจับยากแถมยิงบอลได้หนักหน่วง คมกริบ มีโอกาสไม่มีทางพลาด หลังย้ายมาเล่นในอิตาลี เขาก็ไม่ได้เล่นให้บราซิลอีก เขาตัดสินใจเปลี่ยนมาใช้ชื่อจริง โชเซ่ อัลตาฟินี่ เมื่อเล่นในกัลโช่ และในฟุตบอลโลกปี 1962 เขาก็เล่นให้ทีมชาตอิตาลีแทน เขาบอกไว้ถึงสาเหตุที่เปลี่ยนทีมชาติว่า "มันง่ายๆ บราซิล นั้นไม่มีทางเรียกนักเตะที่เล่นในลีกต่างชาติ ผมอายุแค่ 23-24 และผมคงลงแดงตายถ้าพลาดบอลโลก มันไม่ใช่ว่าผมทิ้งบราซิล แต่เป็นบราซิลต่างหากที่ทิ้งผม" นี่ก็เป็นอีกหนึ่งตัวอย่างที่แสดงให้เห็นถึงความหยิ่งและภูมิใจของคนบราซิล เมื่อเป็นเรื่องเกี่ยวกับฟุตบอล อัลตาฟินี่ เล่นให้มิลาน 7 ปี จนถึงปี 1965 คว้าแชมป์ กัลโช่ 2 สมัย และ ยูโรเปี้ยน คัพ อีก 1 สมัยในฤดูกาล 1962/63 ที่เขาสร้างชื่อสุดๆ ทำคนเดียว 5 ลูกใน 1 นัด และยิงเบิ้ลในนัดชิงชนะเลิศช่วยมิลาน ชนะเบนฟิก้า 2-1 รวมแล้วเขายิง 14 ลูกในฟุตบอลยุโรปฤดูกาลนั้น เป็นสถิติที่อยู่มานานจนเพิ่งโดน ลีโอเนล เมสซี่ ทาบเมื่อปี 2012 และปีที่แล้วเพิ่งโดน คริสเตียโน่ โรนัลโด้ ทำลายลงได้ เขาอำลา มิลาน ด้วยวัย 27 ไปเล่นให้ นาโปลี อีก 7 ปี ซึ่งเขาทำประตูในลีก 71 ประตูจาก 180 นัดและปิดท้ายอาชีพกับ ยูเวนตุส อีก 4 ปี ที่ซึ่งเขาได้สคูเด็ตโต้ อีก 2 ครั้ง ก่อนแขวนเกือกในปี 1976 ด้วยวัย 38 ปี ตลอด 18 ปี รวมแล้ว โชเซ่ อัลตาฟินี่ ลงเล่นในอิตาลี 599 นัด ทำได้ 295 ประตู ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาจะถูกยกให้เป็นนักฟุตบอลชาวบราซิลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่เคยมาเล่นในอิตาลี แผ่นดินของบรรพบุรุษของเขานั่นเอง ไม่สำคัญว่าเราจะเป็นคนเชื้อชาติไหน หากเราทำงานอย่างเต็มที่ก็จะถูกจดจำไว้ในฐานะผู้ยิ่งใหญ่อย่างแน่นอน MYSBOBETเชื่อว่าทุกคนจะประสบความสำเร็จได้ถ้าติดต่อมาใช้บริการของเราที่ https://line.me/R/ti/p/@my-sb99 หรือ 08-0003-1188 / 08-0003-117 --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

" 50 ปีแห่งสุดยอดการเซฟ "

7 มิถุนายน 1970 หรือ 50 ปีที่แล้ว มีเหตุการณ์น่าสนใจเกิดขึ้นในวงการฟุตบอล เป็นช่วงต้นของฟุตบอลโลก เม็กซิโก 1970 ศึกลูกหนังโลกหนนั้น อังกฤษเจ้าของแชมป์ (ไม่ควรใช้คำว่าแชมป์เก่า จนกว่าจะได้แชมป์ใหม่ จริงๆ พวกเขาคือ Reigning Champions หรือ เจ้าของแชมป์ปัจจุบันด้วยซ้ำ) อังกฤษ อยู่ในกลุ่มเดียวกับ บราซิล, โรมาเนีย และเชโกสโลวาเกีย วันนั้นเป็นเกมนัดที่ 2 ของกลุ่ม อังกฤษ เจอกับบราซิล ชาติที่เป็นต้นกำเนิดฟุตบอลยุคใหม่ กับชาติที่เป็นสัญลักษณ์ของฟุตบอล มาเจอกัน เกมนี้ลงท้ายด้วยชัยชนะของ บราซิล 1-0 จากประตูชัยของ แจร์ซินโญ่ ในครึ่งหลัง ซึ่งถ้าว่ากันตามตรงมันไม่ใช่เรื่องน่าแปลกใจเลย บราซิล ปี 1982 ถูกยกว่าเป็นทีมที่ดีที่สุดที่ไม่เคยคว้าแชมป์โลก แต่บราซิลปี 1970 คือทีมที่ดีทีสุดตลอดกาล และพวกเขาคว้าแชมป์โลก ในนัดชิงชนะเลิศพวกเขาถล่มอิตาลี 4-1 เหตุที่บราซิลชุดนี้ได้รับการยกย่องอย่างมากก็เพราะเป็นทีมที่เต็มไปด้วยศักยภาพของนักเตะรายบุคคล แต่กลับเล่นด้วยกันอย่างกลมกลืน จินตนาการของบราซิลชุดนี้มันเหลือล้นกว่าที่ใครเคยเห็น คาร์ลอส อัลแบร์โต้ แบ็กขวาที่ดีสุดตลอดกาลเป็นกัปตันทีม แดนกลางมี เกอร์สัน คุมตรงกลาง เกมรุก ริเวลลิโน่ เทพหนวดหิน เจ้าของคนนำท่า อีลาสติโก้ มาใช้อย่างจริงจังเป็นคนแรกในโลกฟุตบอล ปีกซ้ายคือ แจร์ซินโญ่ ขณะที่คู่หน้าคือ ทอสเทา และ เปเล่ มิหนำซ้ำ กุนซือของพวกเขาคือ หนุ่มวัย 39 ปี มาริโอ ซากัลโล่ เมื่อสมัยเป็นนักเตะเขาก็เคยคว้าแชมป์โลกกับทัพเซเลเซามาแล้วในปี 1958 เขาเป็นมนุษย์คนแรกที่คว้าแชมป์โลกได้ทั้งในฐานะนักเตะและโค้ช อย่างไรก็ดี อังกฤษก็ไม่ธรรมดา พวกเขามาในฐานะแชมป์จากขุนพล 22 คน มีถึง 10 คนที่มาจากเมื่อ 4 ปีก่อน ปีเตอร์ โบเน็ตติ นายทวารมือ 2 บ็อบบี้ มัวร์ กัปตันทีมและกองหลังที่ดีที่สุด น็อบบี้ สไตล์ส พันธุ์หมาบ้าจากแมนฯ ยูไนเต็ด แจ็ค และ บ็อบบี้ สองพี่น้องตระกูลชาร์ลตัน คนหนึ่งเป็นกองหลัง อีกคนเป็นกลางรุก อลัน บอลล์, นอร์เมน ฮันเตอร์, มาร์ติน ปีเตอร์ส และ เจฟฟ์ เฮิร์สท์ แฮททริกฮีโร่ ในนัดชิง 4 ปีก่อน แล้วที่ลืมไม่ได้คือ กอร์ดอน แบงค์ส มือกาวจอมเซฟ เกมที่สนาม เอสตาโอ ฮาลิสโก้ ในกัวดาลาฮาร่า มีคนมาดูเกมนี้ในสนามถึง 66,843 คน บราซิล ที่มีทีมที่ดีที่สุดเป็นฝ่ายเดินหน้าเข้าใส่ทันที กดดันอังกฤษได้หลายหน และเหตุการณ์ที่เป็นที่จดจำที่สุดก็เกิดขึ้น ในนาทีที่ 10 คาร์ลอส อัลแบร์โต้ จ่ายบอลขึ้นทางขวา แจร์ซินโญ่ กระชากไปแตะหนี เทอร์รี คูเปอร์ แล้วตามไปตวัดบอลจากสุดเส้นหลัง บอลลูกนั้นลอยโด่งสวยไปเสาสอง เปเล่ ราชาลูกหนังโลก เทกตัวมาโขกกดลงพื้นตามตำราเป๊ะๆ ใครดูก็ว่าเข้า! เปเล่ ถึงกับตะโกนว่า "โกล!!!" แล้วด้วยซ้่ำแต่เสี้ยววินาทีต่อมา กอร์ดอน แบงค์ส ไม่รู้มาทันได้ยังไง พุ่งปัดบอลที่กระดอนพื้นหนึ่งจังหวะก่อนด้วย เขาปัดบอลโด่งข้ามคานไปได้อย่างสุดเหลือเชื่อ มันกลายเป็นการเซฟที่ถูกยกว่า The Save of the Century หรือ การเซฟแห่งศตวรรษ เมื่อเซฟเสร็จแล้ว เปเล่ ถึงกับบอกว่า "ฉันคิดว่ามันเข้าไปแล้ว" แบงค์ส ก็ตอบไปว่า "ทั้งนายและฉันก็คิดแบบนั้น" ขณะที่ บ็อบบี้ มัวร์ ที่ตามมายืนใกล้ แบงค์ส เพื่อเตรียมรับมือลูกเตะมุม ก็บอกว่า "นายเริ่มแก่แล้วนะแบงค์ซี่ ปกตินายคว้าติดมือเลยนะ" แม้ว่าในครึ่งหลังอังกฤษจะต้านไม่อยู่ โดน แจร์ซินโญ่ หลุดเข้าไปกระทุ้งในกรอบเขตโทษทางฝั่งขวา แต่การเซฟของ กอร์ดอน แบงค์ส เป็นที่จดจำตลอดไป "พอผมลุกขึ้นยืนได้ ผมพยายามทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น เหมือนกับว่านี่เป็นการเซฟที่คุณทำได้อยู่ตลอดเวลา" แบงค์ส ให้สัมภาษณ์ไว้ในภายหลัง เขายังบอกอีกว่า "มันเป็นสิ่งที่ผู้คนจดจำผมได้ดีที่สุด พวกเขาไม่จำว่าผมเคยได้แชมป์โลก แต่มันเป็นการเซฟครั้งนี้ต่างหาก คิดดูว่าเซฟนี้มันใหญ่แค่ไหน ผู้คนพากันพูดแค่เรื่องเซฟนี้" แม้จะแพ้แต่อังกฤษยังผ่านเข้ารอบน็อคเอาท์ได้เมื่อพวกเขาเอาชนะเชโกสโลวาเกีย 1-0 ในนัดสุดท้าย อย่างไรก็ตาม พวกเขาต้องเจอกับเยอรมันตะวันตก ทีมคู่แค้นในนัดชิงชนะเลิศเมื่อ 4 ปีก่อน และแม้จะนำ 2-0 แต่ลงท้ายแพ้ในการต่อเวลาพิเศษ 2-3 เกมนี้ กอร์ดอน แบงค์ส ไม่ได้ลงสนามเพราะมีอาการป่วย ปวดท้องและอาหารเป็นพิษอย่างรุนแรง มีทฤษฎีที่ว่าเขาโดนวางยาด้วยซ้ำ 7 มิถุนายน 1970 โลกได้ดูเกมฟุตบอลที่ยอดเยี่ยมที่สุดเกมหนึ่งในประวัติศาสตร์ฟุตบอลโลก และได้เห็นการเซฟที่น่าเหลือเชือที่สุด ต้องขอบคุณ กอร์ดอน แบงค์ส ผู้จากโลกนี้ไปเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2019 และใครกำลังหาเว็บไซด์ที่น่าเหลือเชื่อล่ะก็ต้องนี่เลยกับ MYSBOBET ที่มั่นคง มั่งคั่ง และยั่งยืน บวกกับไว้ใจได้อีกต่างหาก ติดต่อได้ตลอด 24 ชั่วโมงได้เลยที่ https://line.me/R/ti/p/@my-sb99 หรือ 08-0003-1188 / 08-0003-117 --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

" ดอกไม้ที่ทิ่มแทงเซลติก "

เคนนี่ ดัลกลิช คือตำนานของเซลติก และลิเวอร์พูล กับทีมหงส์แดง คิง เคนนี่ เป็นทั้งนักเตะและผู้จัดการทีม กวาดแชมป์มากมาย ส่วนกับเซลติก แม้ไม่เคยเป็นกุนซือคุมทีมอย่างเป็นเรื่องเป็นราว แต่เคยนั่งตำแหน่งผู้อำนวยการเทคนิค ช่วงครึ่งหลังของทศวรรษ 90s เป็นยุคที่ เรนเจอร์ส รุ่งเรืองอย่างมากทำให้ เซลติก พยายามกู้ความยิ่งใหญ่คืนมา มีการปรับเปลี่ยนบุคลากร เริ่มตั้งแต่ ซีอีโอ ที่ตั้ง อัลลัน แม็คโดนัลด์ อดีตกรรมการผู้จัดการของบริติช แอโร่สเปซ เข้ามาทำหน้าที่ งานแรกของเขาคือการตั้ง เคนนี่ ดัลกลิช เข้ามาเป็นผู้อำนวยการเทคนิคในปี 1999 ต่อจากนั้น ดัลกลิช เลยไปคว้าตัวอดีตลูกศิษย์ที่เคยคุ้นมือกันดีอย่าง จอห์น บาร์นส์ ในวัย 36 ปี เข้ามาเป็นกุนซือทันที ดูเผินๆ เป็นเซ็ตอัพที่น่าสนใจมาก ผู้บริหารเก่ง ไฟแรง มีเงินสนับสนุนให้, ผอ.เทคนิค ก็มีดีกรีแถมเป็นฮีโร่ของสโมสรอีกต่างหาก, ผู้จัดการทีมอาจจะมือใหม่ แต่เป็นนักเตะชั้นยอดและกำลังเป็นสต๊าฟฟ์โค้ชที่ลิเวอร์พูล พอเอาเข้าจริง มันกลับไม่สวยอย่างที่วาดภาพไว้ ผลงานของ เซลติก ภายใต้การคุมทีมของบาร์นส์ ออกมาน่าผิดหวัง ฤดูกาล 1999/2000 นั้นจบลงด้วยการมีแชมป์ ลีก คัพ ติดมือใบเดียว ไม่ได้มาจากการคุมทีมของบาร์นส์ แต่มาจากการลงมา "ขัดตาทัพ" ของ ดัลกลิช เอง เพราะ จอห์น บาร์นส์ โดนปลดหลังจากเกมที่ว่ากันว่าเป็นหนึ่งศึกล้มยักษ์อันโด่งดังที่สุดของวงการบอลสก็อต ศึก สก็อตติช เอฟเอ คัพ ในเดือนกุมภาพันธ์ 2000 ที่ เซลติก พาร์ค พวกเขาโดน อินเวอร์เนสส์ ทีมจากดิวิชั่น 1 บุกมาซัดคาบ้าน 3-1 The Sun สก็อตแลนด์ ถึงกับขึ้นปกหลัง (เซคชั่นกีฬาอยู่ด้านหลัง)ตัวโตว่า "Super Caley go ballistic, Celtic are atrocious" ซูเปอร์ คาลี่ย์ ก็คือ อินเวอร์เนสส์ นั่นเอง ชื่อเต็มคือ อินเวอร์เนสส์ คาลีโดเนี่ยน ธิสเซิ่ล - คาลี่ย์ ก็มาจาก คาลีโดเนี่ยน เป็นคำที่ใช้เรียกอะไรก็ตามที่มาจากสก็อตแลนด์โดยเฉพาะไฮแลนด์ส อินเวอร์เนสส์ คาลีโดเนี่ยน ธิสเซิ่ล เพิ่งก่อตั้งในปี 1994 โดยเป็นการรวมกันของสองสโมสรคือ คาลีโดเนี่ยน เอฟซี กับ อินเวอร์เนสส์ ธิสเซิ่ล เมืองอินเวอร์เนสส์ ถือเป็นหลวง เมืองศูนย์กลางของไฮแลนด์ส หมายถึงภาคกลางตอนบนเลยไปถึงภาคเหนือ อันมีภูมิประเทศเป็นภูเขาสลับซ้อน สวยงาม หากได้ไปไฮแลนด์ส สักครั้ง เอาแค่นั่งรถไฟออกจากเอดินเบอระห์ ขึ้นไปทางเหนือคุณก็จะตกตะลึงในความงามของภูมิประเทศสองข้างทางแล้ว ตัวเมืองอินเวอร์เนสส์ เองไม่ได้มีอะไรมากมาย เป็นเมืองเล็กๆ เงียบสงบ มีแม่น้ำเนสส์ผ่ากลาง ไปออกทางปากอ่าวขวามือ แม่น้่ำเนสส์ นี่เองเป็นที่มาของชื่อเมือง และมันไหลมาจากทะเลสาปล็อคเนส ที่คนชอบไปดูเนสซี่กันนั่นแหละ กลายเป็นแหล่งท่องเที่ยวไปเลย ตรงบริเวณปากอ่าวที่ว่านี้ มีสะพานข้าม และถ้ามองไปทางขวามือเห็นทะเล ตรงนั้นเป็นที่ตั้งของคาลีโดเนี่ยน สเตเดี้ยม รังเหย้าของ อินเวอร์เนสส์ ความจุแค่ 7 พันกว่าคน ด้านหน้าหันเข้าตัวเมือง ด้านหลังติดทะเล ติดปากอ่าว สวยมาก ได้บรรยากาศสุดๆ สัญลักษณ์ของสโมสรอินเวอร์เนสส์ เป็นการรวมกันของสองสโมสรเดิมคือ นักอินทรีทอง จากคาลีโดเนีย และดอกธิสเซิ่ล จาก อินเวอร์เนสส์ ธิสเซิ่ล คงเคยเห็นตราสโมสรต่างๆ ในสก็อตแลนด์กันมาบ้างไม่มากก็น้อย คงผ่านตาบางสโมสรที่มีดอกไม้ประหลาดๆ อยู่บนตราสโมสร เป็นดอกกลมๆ มีหนาม และข้างบนเป็นพู่ๆ ตั้งชันขึ้น นอกจาก อินเวอร์เนสส์ แล้ว ก็มีอย่างเช่น ลิฟวิงสตัน เอฟซี (เอดินเบอระห์) และ พาร์ทิค ธิสเซิ่ล (กลาสโกว์) ทีมหลังนี่มีชื่อ ธิสเซิ่ล พ่วงก็เดาไม่ยากเลย ดอกไม้ที่ว่านี้แหละคือดอกธิสเซิ่ล ถือเป็นดอกไม้ประจำชาติของสก็อตแลนด์ มันเป็นดอกหญ้าข้างทางธรรมดา ไม่ได้มีความสวยงามอะไร แต่มันคือดอกไม้ท้องถิ่น สามารถงอกงามได้ทุกที่ เล่ากันว่า สาเหตุที่คนสก็อตแลนด์ยกย่องให้มันเป็นดอกไม้ประจำชาติ ก็ต้องย้อนไปสักศตวรรษที่ 13 สมัยไวกิ้งยกพลขึ้นบก ตั้งใจจะมารบเพื่อยึดดินแดนสก็อตแลนด์ พวกไวกิ้ง รอให้ถึงกลางคืน ให้คนสก็อตหลับกันหมด แล้วค่อยๆ ลงจากเรือเข้าโจมตี ปรากฏว่าพวกไวกิ้งเดินเท้าเปล่า ต้องการให้เงียบเสียงที่สุดแต่กลับกลายเป็นว่าเหยียบลงไปบนดอกธิสเซิ่ล ที่มีหนามแหลม ซึ่งขึ้นอยู่ระเกะระกะตามรายทาง จนร้องโอ๊ยออกมา พอมีเสียงดังเจ้าถิ่นสก็อตก็รู้สึกตัวตื่น ลุกพรึ่บขึ้นมาคว้าอาวุธเข้าต่อตีจนขับไล่พวกไวกิ้งออกไปได้ในที่สุด ด้วยเหตุที่ดอกไม้ท้องถิ่นธรรมดาๆ อย่าง ธิสเซิ่ล ประกอบคุณงามความดีไว้แบบนี้เอง คนสก็อตเลยยกให้มันเป็นดอกไม้ประจำชาติ ติดดิน ไม่ได้มีราคาค่างวด ไม่ได้สวยงาม ขึ้นอยู่ทั่วไป แต่มีหนามแหลม ไม่ยอมใครมาทำอะไรได้ง่ายๆ มีความหมายเช่นนี้หลายสโมสรจึงเอาดอกธิสเซิ่ลมาเป็นสัญลักษณ์ ซึ่งก็รวมไปถึงอินเวอร์เนสส์ด้วย เซลติก ในฐานะทีมใหญ่ก็เคยโดนหนามของธิสเซิ่ลตำเอาแล้ว จนต้องปลดผู้จัดการทีม ไม่เพียงเท่านั้น หลังจบฤดูกาล เซลติก ไม่ต่อสัญญากับ เคนนี่ ดัลกลิช ในฐานะผู้อำนวยการเทคนิคอีกต่อไป ตามมาด้วยอีก 6 เดือนให้หลัง อัลลัน แม็คโดนัลด์ ก็โดนปลดออกจากตำแหน่งซีอีโอสโมสรเช่นกัน นี่คือฤทธิ์ของดอกธิสเซิ่ล ดอกไม้ประจำชาติสก็อตแลนด์ดอกนี้ ขนาดดอกธิสเซิ่ลยังเปรียบได้กับเครื่องลางของของชาวสก็อต แล้วคุณล่ะพร้อมจะนำเครื่องลางของคุณเองมาลงสนามที่นี่หรือเปล่า มาพบกับความสนุกตื่นเต้นได้เลยที่ Sbobet777 มีทุกอย่างให้คุณได้เลือกสรรความสนุก ติดต่อเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@777sbt หรือ 08-44-9990 77, 88 , 99 รับรองไม่มีผิดหวัง Credit Pic: HistoryUK, GettyImage --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

" สลาตันแห่งกันตาเบรีย "

มาร์กอส ยอเรนเต้ กลายเป็นตัวแสบของลิเวอร์พูล ในฐานะมิดฟิลด์ตัวกลาง ร้อยวันพันปีแทบไม่ยิงประตู แต่ในเกมที่แอนฟิลด์เมื่อ 11 มีนาคม ที่ผ่านมาเขากลับทำคนเดียว 2 ประตู ช่วยแอตเลติโก้ มาดริด บุกชนะลิเวอร์พูล 3-2 เขี่ยหงส์แดงตกรอบ หลายคนทราบกันดีว่า มาร์กอส ยอเรนเต้ เป็นอดีตนักเตะของเรอัล มาดริด ก่อนย้ายข้ามฟากเมืองมายัง "อัตเลติ" ตัวเขาเองก็เป็นแฟนบอล เรอัล มาดริด แต่เส้นทางฟุตบอลอาชีพ บางครั้งสถานการณ์ก็บีบให้ต้องเดินในอีกเส้นทางหนึ่ง ทว่าหลายคนอาจไม่ทราบว่า มาร์กอส ยอเรนเต้ เกิดในครอบครัวนักกีฬาอย่างแท้จริง พ่อของเขา ปาโก้ ยอเรนเต้ หรื่อชื่อเต็ม "ฟรานซิสโก้ ยอเรนเต้ เคนโต้" ก็เป็นนักเตะของเรอัล มาดริด เล่นในตำแหน่งปีก ส่วนลุงๆ อาๆ ก็มีทั้งนักบาสเก็ตบอล ที่เล่นให้ทีมบาสเก็ตบอลเรอัล มาดริด รวมถึง ฆูลิโอ ยอเรนเต้ อาของมาร์กอส ก็เคยเล่นเป็นกองหลังให้เรอัล มาดริด อย่างไรก็ดี ย้อนไปในตระกูลของ มาร์กอส ยอเรนเต้ คนที่ถือว่าเก่งฉกาจที่สุดในฐานะนักฟุตบอล และถือเป็นโคตรตำนานตัวจริงคือ "ปู่ใหญ่" ของเขา หรือพูดง่ายๆ พี่ชายของปู่เขา เป็นลุงของพ่อเขา ชายคนนั้นคือ ฟรานซิสโก้ เคนโต้ โลเปซ หรือ ปาโก้ เคนโต้ ยอดปีกซ้ายแห่งเรอัล มาดริด ยุคมหากาฬในทศวรรษที่ 50s และลากยาวมาถึงปี 1971 ในสมัยโบราณนั้น กับระบบการเล่นที่มีแนวรุกถึง 5 ตัว ฟุตบอลเล่นกันโดยมี กองหน้าตัวเป้า กองหน้าตัวต่ำ 2 ตัว และปีก ที่เป็นกองหน้าด้านข้างหรือริมเส้นอีก 2 ตัว ตัวริมเส้นมัก เป็นตำแหน่งที่สร้างความหวือหวา และเรียกร้องให้ผู้เล่นในตำแหน่งนี้ นอกจากจะทักษะดีแล้ว ต้องมีอาวุธลับที่ติดตัวมาแต่กำเนิด นั่นคือความเร็ว อาร์เยน ร็อบเบน, คริสเตียโน่ โรนัลโด้, แกเร็ธ เบล, ลีโอเนล เมสซี่ จนมาถึง เจดอน ซานโช่, คิลิยัน เอ็มบั๊ปเป้ คือนักเตะในอุดมคติสำหรับตำแหน่งดังกล่าว หากพวกเขาย้อนอดีตเกิดในช่วง 50-60 ปีก่อน ทว่า ตำแหน่งปีกซ้าย หรือ นอกซ้าย (Outside left) ที่ว่ากันว่าเก่งที่สุด มาพร้อมพรสวรรค์ฟ้าประทานคือ ฟรานซิสโก "ปาโก้" เคนโต้ นี่แหละ เขาคือหนึ่งในขุนพลตัวหลักของราชันชุดขาวยุคครองยุโรป เคนโต้ เกิดในปี 1933 เขาเริ่มต้นเล่นอาชีพกับ ราซิ่ง ซานตานเดร์ เมืองในแควันบ้านเกิดกันตาเบรียจนถึงอายุ 20 ปี จึงโดนลากมาเล่นให้ มาดริด นี่เองเป็นที่มาของฉายา "พายุสลาตันแห่งกันตาเบรีย" นอกจากทักษะการเลี้ยงบอล และการยิงประตูที่ยอดเยี่ยมแล้ว สิ่งที่ทำให้ เคนโต้ แตกต่างคือความเร็วระดับนรกแตก เขาสามารถวิ่ง 100 เมตรได้ในเวลา 11 วินาที โดยมีฟุตบอลอยู่กับเท้า !! เขาเป็นเจ้าของสถิติร่วมกับ เปาโล มัลดินี่ ของ เอซี มิลาน ในฐานะนักเตะที่ลงเล่นนัดชิงชนะเลิศ ยูโรเปี้ยน คัพ/ยูฟ่า แชมเปี้ยนส์ ลีก มากที่สุด 8 สมัย แต่เขาเป็นเจ้าของสถิติเดี่ยวๆ เป็นนักเตะคนเดียวที่ได้แชมป์ยุโรปถึง 6 สมัย โดยเฉพาะ 5 สมัยแรกที่ มาดริด สอยเกลี้ยงตั้งแต่ปี 1955-1960 ก่อนมาได้อีกครั้งในปี 1965/66 โดยเฉพาะในนัดชิงชนะเลิศฤดูกาล 1957/58 นั้น มาดริด ต้องเจอกับ มิลาน ในยุคแกร่งพอดี เป็นนัดชิงที่ เฮย์เซล สเตเดี้ยม สกอร์เสมอกัน 2-2 ใน 90 นาทีและเป็น ปาโก้ เคนโต้ ที่พังประตูชัยในนาทีที่ 107 ช่วยมาดริด ซิวแชมป์ได้สำเร็จ นอกจากนั้นเขายังเป็นแชมป์ ลา ลีกา อีกถึง 12 สมัยด้วยกัน แน่นอน นี่ก็เป็นสถิตินักเตะที่คว้าแชมป์ลีกสูงสุดของสเปนมากครั้งที่สุด ปาโก้ เคนโต้ เล่นอยู่กับราชันชุดขาวตั้งแต่อายุ 20 ปี จนกระทั่งแขวนสตั๊ดด้วยวัย 38 ปี ทำได้ 178 ประตูจาก 606 นัด แน่นอน เขาคือหนึ่งในนักเตะที่ถูกยกย่องว่าเก่งที่สุดตลอดกาลของสเปนด้วย หลังจากการเสียชีวิตของ อัลเฟรโด้ ดิ สเตฟาโน่ เขาก็ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นประธานสโมสรกิติมศักดิ์ของ เรอัล มาดริด ปัจจุบัน ฟรานซิสโก้ เคนโต้ ยังมีชีวิตอยู่ด้วยวัย 86 ปี แม้ว่า มาร์กอส ยอเรนเต้ จะเป็นนักเตะที่เก่ง แต่เมื่อเทียบกับ ปู่ใหญ่ ของเขาคนนี้ ยังเป็นรองนัก นักฟุตบอลยังมีการถ่ายทอดความเก่งกันมาแบบรุ่นสู่รุ่น คุณก็เจอกับความสนุกแบบบอกต่อได้เหมือนกันกับ MYSBOBET ที่ไม่หนีหายหรือจากลาไปไหนแน่นอน ติดต่อได้ตลอด 24 ชั่วโมงได้เลยที่ https://line.me/R/ti/p/@my-sb99 หรือ 08-0003-1188 / 08-0003-117 --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

" แอร์นส์ท อ็อซเวียร์ค และรอยจารึกของออสเตรีย "

หากออสเตรียจะมีวันฟุตบอลแห่งชาติขึ้นสักวัน มันก็น่าจะเป็นวันที่ 23 มกราคมของทุกปี ออสเตรียทุกวันนี้ไม่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นประเทศที่เก่งเรื่องฟุตบอล แน่นอน ตลอด 2-3 ทศวรรษหลังพวกเขาเคยมีผู้เล่นชั้นยอดขึ้นมาประดับวงการ แต่เมื่อมองเป็นทีม และความสำเร็จ ออสเตรีย ไม่สามารถถูกเรียกว่าเป็นชาติใหญ่ในเชิงฟุตบอลได้เลย อย่างไรก็ดี ในยุคทศวรรษ 1930s ออสเตรีย เคยมีทีมที่แข็งแกร่ง ซึ่งเรียกกันว่า Wunderteam "วุนเดอร์ทีม" หรือ Wonder Team ทีมมหัศจรรย์ ก่อนจะเริ่มเสื่อมถอยหลังการเสียชีวิตของเทรนเนอร์ ฮูโก้ ไมเซิ่ล เมื่อปี 1937 ต่อเนื่องด้วยโลกเข้าสู่สงครามโลกครั้งที่ 2 ถัดมาอีกเกือบ 20 ปี ออสเตรียก็กลับมามีทีมที่แข็งแกร่ง โดยเฉพาะในฟุตบอลโลก 1954 ซึ่งทีมในละแวกนี้เป็นทีมชั้นยอดกันหมด เยอรมันตะวันตกกับแชมป์โลกสมัยแรก, ฮังการีกับทีมยุคทอง และออสเตรีย นี่คืออันดับ 1-2-3 ในเวิลด์ คัพ 1954 กำลังหลักของออสเตรียเข้าถึงรอบรองชนะเลิศฟุตบอลโลก 1954 ที่สวิตเซอร์แลนด์ คือนักเตะที่ชื่อว่า แอร์นส์ท อ็อซเวียร์ค อ็อซเวียร์ค ได้ชื่อว่าเป็นนักเตะที่ดีที่สุดตลอดกาลคนหนึ่งของออสเตรีย สื่อทั่วโลกต่างยกย่องว่า เขาเป็น "เซนเตอร์ฮาล์ฟ ที่ดีสุดในโลก" ในยุคที่เขาเล่น โดยตามตำแหน่ง อ็อซเวียร์ค เล่นได้ทั้งกองหลังและมิดฟิลด์ในเชิงรับ หรือที่สมัยนี้นิยมเรียกกันว่า โฮลดิ้งมิดฟิลด์ แม้จะเป็นนักเตะเชิงรับเป็นหลัก แต่เขามีสถิติการทำประตูไม่เลวเลย ส่วนหนึ่ง มาจากการที่เขาเริ่มเล่นฟุตบอลด้วยการเป็นกองหน้าตัวเป้ามาก่อน ทำให้เขามีทักษะในการพาบอลดันขึ้นหน้า ช่วยเกมรุก ตัวอย่างของ ฟรานซ์ เบ็คเคนเบาเออร์ หรือโลธาร์ มัทเทอุส เขาเกิดที่เวียนนา ในปี 1926 เริ่มเล่นกีฬาด้วยความมีพรสวรรค์ เขาเก่งทั้ง แฮนด์บอล และฟุตบอล ในที่สุด เขาก็เลือกอย่างหลัง เขาเล่นเป็นกองหน้าจนถึงอายุ 16 ปี กับสโมสร โฟลริดส์ดอร์เฟอร์ อาเซ เขาได้เจอกับ โยเซฟ ชมิสติค หนึ่งในนักเตะชุด "วุนเดอร์ทีม" ของออสเตรีย ยุค 1930s แนะให้เขาไปเล่นกองหลัง และนั่นคือจุดที่เขาสร้างชื่อ เพียงไม่กี่ปี เขาโด่งดังในตำแหน่งใหม่นี้ ด้วยวัย 19 ปี ในปี 1945 เขาก็ติดทีมชาติหนแรก ได้ลงเล่นให้ออสเตรีย นัดแรกหลังสงครามโลก เป็นการเจอกับ ฮังการี แล้วจากนั้นอีก 2 ปี เขาก็ได้ย้ายไปเล่นให้ยักษ์ใหญ่ ออสเตรีย เวียนนา กลายเป็นหัวใจของทีม ในฐานะนักเตะแนวรับที่เต็มไปด้วยทักษะ เทคนิค และพรสวรรค์ ความนิ่ง ความคงเส้นคงวาของเขาในสนาม ถึงขนาดสื่ออังกฤษตั้งฉายาให้เขาว่า "Clockwork" ทำงานเที่ยงตรงดุจนาฬิกา เมื่อเข้าสู่ยุค 50s กองหลังที่เติมเกมรุก กลายเป็นเรื่องล้าสมัย กองหลังสมัยใหม่เน้นเกมรับเป็นงานหลัก ทำให้ อ็อซเวียร์ค ขยับตัวเองขึ้นสูงเล็กน้อย ในตำแหน่งมิดฟิลด์ตัวรับ หนึ่งในนักเตะคนแรกๆ ที่เล่น "ลิเบโร่" ก็ว่าได้ เขาย้ายไป ซามพ์โดเรีย ขณะอายุ 30 ปีแล้ว ในปี 1956 หลังจากเป็นกัปตันทีมชาติตะลุยฟุตบอลโลก 1954 ที่คว้าอันดับ 3 โดย อ็อซเวียร์ค เป็นคนพังประตูสุดท้าย ในเกมนัดสุดท้ายชิงที่ 3 ที่ชนะ อุรุกวัย 3-1 เขาเล่นให้ ลา ซามพ์ ทั้งสิ้น 5 ปี โดยยังมีผลงานยอดเยี่ยม ยิงได้ถึง 37 ลูกจาก 154 นัดในเกมลีก ภายหลัง เขากลับไปแขวนสตั๊ดกับ ออสเตรีย เวียนนา ด้วยวัย 36 ปี และจากนั้นกระโดดมารับงานเป็นเทรนเนอร์ทันที เขามาคุม ซามพ์โดเรีย อยู่ 3 ปี ก่อนไปคุมอีกหนึ่งอดีตต้นสังกัดอย่าง ออสเตรีย เวียนนา งานสุดท้ายของเขาคือกุนซือของ อัดมิร่า วัคเคอร์ สโมสรใหม่ในตอนนั้น แต่เขามีอาการบาดเจ็บเอ็นข้อเท้าระหว่างวิ่งในปี 1973 จนต้องอำลาอาชีพไป หลังจากนั้น แอร์นท์ส อ็อซเวียร์ค กลับมาป่วยด้วยโรคปลอกประสาทเสื่อมแข็ง และเสียชีวิตเมื่อวันที่ 23 มกราคม 1980 ด้วยวัยเพียง 53 ปีเท่านั้น วันที่ 23 มกราคม ซึ่งเขาเสียชีวิตนั้น มันบังเอิญเหลือเกินที่เมื่อ 41 ปีก่อนหน้านั้น มีคนพบศพของ มัทธิอัส ซินเดลาร์ กองหน้าที่ดีที่สุดตลอดกาลของออสเตรีย ผู้เล่นดาวเด่นของทีมชุด Wunderteam ซินเดลาร์ ผู้ได้ชื่อว่ายืนหยัดต่อต้านนาซี และมีความเชื่อกันว่าการที่เขาเสียชีวิตด้วยการสูดดมแก๊สคาร์บอนมอนอ็อกไซด์เกินขนาดพร้อมแฟนสาวด้วยวัยแค่ 36 ปีนั้น เกิดจากฝีมือของนาซี อย่างไรก็ตาม มันเป็นวันที่ 23 มกราคมนี่เอง ที่ออสเตรีย ต้องพบกับการจากไปของสองนักเตะที่เก่งที่สุดตลอดกาลของพวกเขา และใครที่เคยพบกับการจากไปของเว็บไซด์ที่ติดตามอยู่แบบดื้อๆไม่บอกกล่าว มานี่ได้เลยกับ MYSBOBET ที่ไม่หนีหายหรือจากลาไปไหนแน่นอน ติดต่อได้ตลอด 24 ชั่วโมงได้เลยที่ https://line.me/R/ti/p/@my-sb99 หรือ 08-0003-1188 / 08-0003-117 --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

" เฮลมุท ฮัลเลอร์ สีสันบนความกระด้างของเยอรมัน "

เป็นที่ทราบกันดีว่า แม็ทช์บอล หรือลูกฟุตบอลที่ใช้แข่งในเกมใดๆ ก็ตาม จะตกเป็นของนักเตะที่สามารถทำ แฮททริก ได้ในเกมนั้นๆ แต่ หลังนัดชิงชนะเลิศ ฟุตบอลโลก 1966 บนเมกะลูกหนัง เวมบลี่ย์ บอลลูกแห่งประวัติศาสตร์ของชนอังกฤษทั้งชาติ กลับยังไม่ใช่ของ เซอร์ เจฟฟ์ เฮิร์สท์ จนกระทั่ง 30 กว่าปีให้หลัง บอลลูกนั้น ตกเป็นของนักเตะเยอรมันตะวันตกรายหนึ่งอยู่นาน เขาคือคนทำประตูแรกในเกมนั้นที่ เวมบลี่ย์ และเป็นดาวซัลโวของทัพอินทรีเหล็กที่ 6 ประตูในทัวร์นาเมนต์ด้วย ...เฮลมุท ฮัลเลอร์ เพราะความคลาสสิกคือ ฮัลเลอร์ ผู้พังประตูแรกในเกมนัดชิงดังกล่าวรีบเอาบอลหนีบใต้วงแขนเดินหายเข้าห้องแต่งตัวไปเลย ไม่รู้แกคิดได้ยังไงกับมุกนี้ เจฟฟ์ เฮิร์สท์ ออกมายอมรับในภายหลังว่าเขาน่าจะรีบออกมาประกาศอ้างสิทธิ์เหนือลูกบอลในตอนนั้น เรื่องก็เงียบหายไปนานกระทั่งสื่้อแทบลอยด์ในอังกฤษเริ่มมีการเล่นประเด็นนี้ ตั้งแคมเปญเพื่อเอาบอลลูกประวัติศาสตร์มาคืนให้กับเจ้าของตามสิทธิ์คือ เจฟฟ์ เฮิร์สท์ ในที่สุด เฮลมุล ฮัลเลอร์ ก็เดินทางมายังอังกฤษ เพื่อมอบลูกบอลลูกนั้นคืนให้กับ เซอร์ เจฟฟ์ ด้วยตัวเอง หลังจากผ่านไป 30 ปี นับตั้งแต่ปี 1963 ที่เยอรมันตะวันตก จัดการก่อตั้ง บุนเดสลีกา ขึ้นมา ในฐานะลีกที่มีการจัดการแข่งขันระดับอาชีพอย่างเป็นทางการ มีเพียง ฮัลเลอร์ รายเดียวที่ติดทีมชาติ โดยที่ไม่เคยลงเล่นในบุนเดสลีกาเลยแม้แต่นัดเดียว ฮัลเลอร์ เกิดที่ เอาก์สบวร์ก เขาเริ่มต้นเล่นกับ เบเซ เอาก์สบวร์ก ตั้งแต่เป็นนักเตะในอคาเดมี่ อายุเพียง 9 ขวบ กระทั่งขึ้นมาสู่ทีมชุดใหญ่ เขาเล่นกับ เบเซ เอาก์สบวร์ก จนถึงปี 1962 ตอนอายุ 23 ปี ในครั้งที่เขาย้ายไปหากินยังต่างแดน สู่ กัลโช่ เซเรีย อา กับโบโลนญ่า 1 ปีก่อน บุนเดสลีกา จะก่อกำเนิด ไม่น่าแปลกใจที่ เฮลมุท ฮัลเลอร์ ไปโด่งดังสุดขีดในช่วงที่ดีที่สุดในชีวิตกับลีกอิตาลี นอกไปจากเรื่องเงินๆ ทองๆ สมัยก่อนมีบุนเดสลีกา ค่าเหนื่อยของนักเตะในเยอรมัน กำหนดเพดานไม่เกิน 500 มาร์ค ต่อเดือน ตกปีละ 6,000 มาร์ค ภายหลังมีบุนเดสลีกา ขยับเพิ่มถึง 5 เท่า คือไม่เกิน 2,500 มาร์ค ต่อเดือน (30,000 มาร์ค ต่อปี) ทว่า ในอิตาลีนั้น เขาได้ค่าเหนือยต่อปี 200,000 มาร์ค!! ก็อีกเรื่องคือสไตล์การเล่นของเขา ฮัลเลอร์ นั้นเป็นเพลย์เมกเกอร์ตามตำราที่ทำประตูได้เยอะ นอกเหนือจากน้ำหนักบอลที่แม่นยำจากปลายเท้า และวิสัยทัศน์ในเกมที่เหนือชั้นแล้ว เขายังเล่นด้วยการโชว์ลีลา ทักษะ ท่าทางหวือหวา และมันไม่เข้ากับแม่พิมพ์แบบเยอรมัน ที่เน้นความมีประสิทธิภาพ แต่ราบเรียบ เลยแม้แต่น้อย เฮลมุท ฮัลเลอร์ คือดาวเด่นอย่างไม่ต้องสงสัย เขาช่วย โบโลนญ่า คว้าสคูเด็ตโต้ หนแรกได้ในรอบ 23 ปี ในปี 1964 และแชมป์นั้น ยังเป็นหนสุดท้ายของสโมสรมาจนถึงทุกวันนี้ เขาเล่นอยู่กับโบโลนญ่า นาน 6 ปี จนถึงปี 1968 ทำไป 48 ลูกจาก 180 นัดเกมลีก ก่อนโยกไปหาความสำเร็จส่วนตัวกับ ยูเวนตุส ตอนอายุ 29 ปี ที่นี่ เขาได้เล่นร่วมกับยอดนักเตะอิตาเลี่ยนมากมาย ทั้ง ดิโน่ ซอฟฟ์, ฟรังโก้ เคาซิโอ, ฟาบิโอ คาเปลโล่ รวมถึงกองหน้าบราซิลผู้เฉียบคม โชเซ่ อัลตาฟินี่ ด้วย ฮัลเลอร์ ช่วย ยูเว่ เป็นแชมป์กัลโช่ กับทีมม้าลาย 2 สมัย เข้าชิงชนะเลิศ ยูโรเปี้ยน คัพ กับ ยูฟ่า คัพ อย่างละสมัย หลังออกจากบ้านเกิดไป 11 ปี ในที่สุด เฮลมุท ฮัลเลอร์ ก็กลับมายังเยอรมัน หลังแยกทางกับ ยูเว่ ในปี 1973 ตอนที่เขาอายุ 34 ปีแล้ว ทีมปลายทางของเขาคือสโมสรในบ้านเกิด เอฟเซ เอาก์สบวร์ก ที่สร้างใหม่มาจาก เบเซ เอาก์สบวร์ก ทีมเก่าของเขา หนนี้ แม้ทีมจะยังเล่นอยู่ในลีกระดับ เรกิโอนาลลีกาก็ตาม เขากลับมาลงเล่นให้ทีมในบ้านเกิดในช่วงบั้นปลาย ความหวือหวาและสไตล์การเล่นของเขาไม่ใช่มีเพียงแค่ในสนาม ในชีวิตจริง เฮลมุท ฮัลเลอร์ ก็ยังคงมีสีสันดุจเดียวกัน เขาเสียชีวิตเมื่อเดือนตุลาคม 2012 นี่เองด้วยวัย 73 ปี โดยมีลูก 3 คน ที่เกิดกับภรรยาชาวคิวบา ที่อ่อนกว่าเขาถึง 44 ปี ตอนที่ เฮลมุท ฮัลเลอร์ แต่งงานกับภรรยาคนนี้ในปี 2003 นั้น เธอเพิ่งมีอายุ 21 ปีเท่านั้นเอง นี่คือชีวิตที่ฉูดฉาด เต็มไปด้วยสีสัน เฮลมุท เฮลเลอร์ ใช้พรสวรรค์ที่พระเจ้ามอบให้อย่างคุ้มค่าจนลมหายใจสุดท้ายจริงๆ คุณเองก็หาสีสันความฉูดฉาดให้กับตัวเองได้ พระเจ้าไม่ได้มอบหนทางใหม่ให้คุณ แต่ Sbobet777 พร้อมเป็นหนทางใหม่ให้คุณเอง ติดต่อเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@777sbt หรือ 08-44-9990 77, 88 , 99 รับรองไม่มีผิดหวัง --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

" ความเสียใจของเนดเวด "

โลกของความเป็นจริง ไม่มีคำว่า "ถ้า" ไม่ใช่หนังปลายยุค 90s เรื่อง Sliding Doors ที่จะแสดงให้เห็นว่าเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นบ้าง "ถ้า" นางเอกของเรื่องขึ้นอันเดอร์กราวน์ดได้ทัน เรื่องจริงคือ เหตุการณ์ใดผ่านแล้วก็ผ่านเลยไป กลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้ เปลี่ยนแปลงการตัดสินใจไม่ได้แล้ว ถ้าเป็นวงการฟุตบอล ตอนโน้นถ้าถามเรื่องซูเปอร์สตาร์ระดับโลก ต้องเอ่ยชื่อพวกเหล่านี้ เริ่มจาก 4 พรีเซนเตอร์ของ พรีเดเตอร์ แอคเซลลิเรเตอร์ ประกอบด้วย ซีเนดีน ซีดาน, เดวิด เบ็คแฮม, อเลสซานโดร เดลปิเอโร่ และ พาทริค ไคลเวิร์ต ตามด้วยยอดแข้งบราซิลคือ โรนัลโด้ กับ ริวัลโด้ ส่วน เรอัล มาดริด ยังมีแนวรุกที่ชื่อ ดาวอร์ ซูเคอร์, เปแดร็ก มิยาโตวิช และ ราอูล กอนซาเลซ ลีก อิตาลี ยังยิ่งใหญ่ครองเมือง ยูเวนตุส ของ มาร์เชโล่ ลิปปี้, ตอนนั้น ปาร์ม่า ยังเก่งเต็มไปด้วยโคตรนักเตะ ไล่ตั้งแต่ จานลุยจิ บุฟฟ่อน, ดิโน่ บาจโจ้, ฟาบิโอ คันนาวาโร่, เปาโล ซูซ่า, ลิลิย็อง ตูราม, ฮวน เวรอน, เอร์นาน เครสโป ที่ขาดไม่ได้อีกทีมคือ ลาซิโอ ที่มี สเวน โกรัน อีริคส์สัน คุมทีม ลาซิโอ ต้องการตะกายดาว อยากได้ สคูเด็ตโต้ มาครอง พวกเขาทุ่มซื้อผู้เล่นราคาแพงมาร่วมทีมมากมาย ซึ่งในทีมของพวกเขาก็มีผู้เล่นชั้นดีอยู่แล้วไม่น้อย หนึ่งในนั้นคือ พาเวล เนดเวด เคยมีการสัมภาษณ์อดีตกัปตันทีมชาติสาธารณรัฐเช็กรายนี้ตอบคำถามว่าตลอดอาชีพการค้าแข้งของเขาเคยมีเรื่องอะไรเสียใจหรือไม่ คำตอบคือ เสียดายที่ไม่ได้เล่นให้กับ แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด! เขาบอกว่า ยกย่องในฝีเท้าของ พอล สโคลส์ และ ไรอัน กิ๊กส์ มาก หากได้เล่นด้วยกันคงเยี่ยมเลย อิจฉาเพื่อนร่วมชาติอย่าง คาเรล โพบอร์สกี้ ที่มีโอกาสค้าแข้งให้ปีศาจแดง และบอกว่าทุกวันนี้ โพบอร์สกี้ ก็ยังคงรู้สึกอย่างนั้นอยู่ เนดเวด ยังเผยด้วยว่า ถังยังไง มันก็ไม่มีโอกาสเกิดขึ้นเพราะปีศาจแดงไม่เคยยื่นข้อเสนอมาถึงตัวเขาอยู่แล้ว ทีมจากอังกฤษที่เคยสนใจเขามีแค่ เชลซี ทีมเดียว ถ้าคนที่โดนดักแก่ด้วยยุค 90s อย่างที่ได้เอ่ยถึงไปด้านบน คงจำได้ดีว่า เนดเวด แจ้งเกิดมาจาก ยูโร 1996 ที่อังกฤษเป็นเจ้าภาพเอง เกมแรกของศึกชิงแชมป์แห่งชาติยุโรปคราวนั้น เช็ก พ่ายให้เยอรมันไป 0-2 โดยเตะกันที่ โอลด์ แทร็ฟฟอร์ด ด้วย นั่นน่าจะเป็นครั้งแรกที่ พาเวล เนดเวด ได้สัมผัสโรงละครแห่งความฝัน ตอนนั้น เนดเวด ในวัย 23 ปี ยังเล่นให้ สปาร์ต้า ปราก ยังใส่เสื้อเบอร์ 4 เล่นให้เช็ก ผมตัดสั้นหัวตั้ง ไม่ได้พลิ้วยาวสลวยอย่างที่เราคุ้นเคยในช่วงหลัง เนดเวด ถนัดขวาแต่เล่นได้ดีทั้งสองเท้า เขาเป็นหนึ่งในนักเตะยุคใหม่คนแรกๆ ที่ถนัดขวาแต่ตำแหน่งหลักคือมิดฟิลด์ทางฝั่งซ้าย ด้วยผลงานของ สาธารณรัฐเช็กที่ยอดเยี่ยมเกินคาด ทำให้ผู้เล่นหลายรายเนื้อหอม ยิ่งมาโชว์ตัวถึงอังกฤษแบบนี้แล้วก็ยิ่งทำให้ทีมใหญ่ในพรีเมียร์ ลีก รุมตอม โพบอร์สกี้ มา แมนฯ ยูฯ ส่วน พาทริค แบร์เกอร์ มา ลิเวอร์พูล (วลาดิเมียร์ ชมิเซอร์ ตามมาทีหลัง) ส่วน เนดเวด ที่ยิง อิตาลี ได้ในเกมรอบแบ่งกลุ่มนัดที่ 2 โดนทีมอิตาลีอย่าง ลาซิโอ นี่เองดึงไปร่วมทีม ก่อนจะค่อยๆ แสดงความสามารถจน ยูเวนตุส ทุ่มค่าตัว 41 ล้านยูโรดึงมาแทน ซีดาน ที่ย้ายไปอยู่กับ มาดริด และกลายเป็นหนึ่งในผู้เล่นที่คว้าบัลลง ดอร์ ในปี 2003 กับ ยูเว่ นี่เอง มีการเปิดเผยว่า ก่อนที่ ลาซิโอ จะฉกตัว เนดเวด ไปร่วมทีม เขาเกือบได้ไปเล่นในบุนเดสลีกาเยอรมันแล้ว ตอนนั้น ดุ๊ยสบวร์ก ทีมหัวม้าลายสนใจในตัวมิดฟิลด์รายนี้มาก แต่ตัดสินใจว่าให้ ยูโร 96 จบก่อนแล้วค่อยเดินเรื่องเป็นทางการ ปรากฏว่าฟอร์มของ เนดเวด ดีเกินกว่าจะเป็นของตายให้ ดุ๊ยสบวร์ก เมื่อ ลาซิโอ ยักษ์ใหญ่กัลโช่ เข้ามาก็เลยจบเห่ ทุกวันนี้ดุ๊ยสบวร์ก หายหน้าไปจากลีกสูงสุดเมืองเบียร์นานหลายปีแแล้ว คำว่า "ถ้า" มีเต็มไปหมดระหว่างเส้นทาง ถ้า เนดเวด ไปเล่นให้ดุ๊ยสบวร์ก จะเป็นยังไง หรืออ้างตามคำสารภาพของเขาเองที่บอกว่าอยากมาเล่นกับทีมปีศาจแดง ถ้า พาเวล เนดเวด ได้ย้ายมาเล่นที่ โอลด์ แทร็ฟฟอร์ด จริงๆ จะเป็นอย่างไร เนดเวด เป็นนักเตะที่พลังร่างกายดีมาก วิ่งไม่มีหมดตั้งแต่หนุ่มยันแก่ ใจสู้ ทุ่มเทเต็มที่ ทักษะดี ฉลาด ยิงบอลแม่นยำหนักหน่วง เปิดบอลดี เล่นลูกนิ่งดีด้วย แถมมีความเป็นผู้นำอีก แม้จะถนัดในการยืนปีกซ้าย หรือมิดฟิลด์ทางซ้าย แต่คุณสมบัติของเขาสามารถเล่นตรงไหนก็ได้ในแดนกลาง (ถอยไปยืนแบ็กยังได้เลย) เขาพุ่งขึ้นสูงถึงจุดพีคค่อนข้างช้า ล่วงเข้าปลายวัย 20 ต่อต้น 30 โน่นแหละ ตอนที่คว้าบอลทองคำมาครอง เนดเวด อายุ 31 เข้าไปแล้ว เนดเวด ร่วมหัวจมท้ายกับ ยูเว่ ทั้งการโดนปรับตกชั้น จนกลับมาเล่นใน เซเรีย อา ได้อีกรอบ เตะบอลในระดับสูงจนถึง 36 จึงเลิกเล่น กับทีมชาติ เขาโบกมือลาในปี 2006 ด้วยวัย 33 ปี ช่วงปี 2004 จนถึง 2006 นั้น แมนฯ ยูไนเต็ด อยู่ในช่วงเปลี่ยนผ่าน เมื่อผู้นำอย่าง รอย คีน โรยรา มิดฟิลด์ไร้พิษสง พอล สโคลส์ กับ ไรอัน กิ๊กส์ ก็ไม่จัดจ้านเหมือนเดิม หมายความว่าถ้า พาเวล เนดเวด ดันมาเล่นให้ แมนฯ ยูไนเต็ด จริง แม้แต่ขณะในวัยเกิน 30 ไปแล้ว ยังจะมีประโยชน์ต่อทีมแน่นอน สมัยโน้น เฟอร์กี้ ไม่นิยมดึงนักเตะที่พีคไปแล้วมาร่วมทีม และค่าตัวนักเตะระดับบัลลง ดอร์ คงไม่ถูก อย่างว่า มันเป็นแค่เรื่อง Sliding Doors เราก็ได้แค่สงสัยว่า "ถ้า" มันเป็นอย่างโน้น เป็นอย่างนี้ ผลมันจะเป็นอย่างไรนะ โลกแห่งความจริง ไม่มีคำว่าถ้า ผ่านแล้วผ่านเลย แต่ฟุตบอลในจินตนาการมันสนุกตรงนี้ เพราะแฟนบอลจำนวนไม่น้อย ที่คงจะมีความสุขกว่ากับคำว่า "ถ้า" ในจินตนาการ อย่าให้คำว่า "ถ้า" มากวนใจคุณ อย่ารีรอรอช้าที่จะเปิดประสบการณ์ใหม่กับ Sbobet777 มีช่องทางให้ท่านได้แสดงออกกันเต็มที่ แสงฝีไม้ลายมือกันได้เลย ติดต่อเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@777sbt หรือ 08-44-9990 77, 88 , 99 รับรองไม่มีผิดหวัง --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

Football Knowledge