ข่าวฟุตบอลล่าสุด ข่าวด่วนวันนี้ ข่าววงใน ข่าวตลาดซื้อขายนักเตะ

" เมื่อพี่ตัดสินน้อง "

ปกติแล้วผู้ตัดสินมักถูกตรวจสอบแบ็กกราวน์ดอย่างดีว่าเกิดที่ไหน เชียร์ทีมไหน เพื่อที่สมาคมและองค์กรผู้ตัดสินจะได้จัดเกมให้ลงทำหน้าที่ได้อย่างเหมาะสม การจะให้ผู้ตัดสินหรือทีมงานผู้ช่วย ไม่ว่าจะเป็นไลน์แมน, ผู้ตัดสินที่ 4 ไปจนถึงสมัยนี้คือทีมงาน VAR ที่เชียร์ทีมใดทีมหนึ่ง ในเกมที่จะต้องทำหน้าที่ตัดสิน มันคงไม่เหมาะ ... หรือแม้แต่ทำหน้าที่ในเกมที่คู่อริของทีมตัวเองเชียร์ก็ไม่เหมาะเช่นกัน เพราะมันหมายถึงอาจมีการตัดสินที่เอนเอียงได้ ทีนี้ ยิ่งไม่จำเป็นต้องพูดถึงเลยว่า หากมีพี่น้อง หรือญาติ เป็นนักฟุตบอล ผู้ตัดสินรายนั้นจะได้ลงทำหน้าที่ในเกมที่ญาติพี่น้องตัวเองลงทำการแข่งขัน เพราะมันเป็นไปไม่ได้ ยกเว้นว่า ไม่มีใครรู้... เหตุการณ์แบบนี้มันเคยเกิดขึ้นจริงๆ เมื่อเดือนกันยายน 1986 ในศึก ลีก คัพ ฤดูกาล 1986/87 รอบ 2 เลกแรก ที่สนาม โกลด์สโตน กราวน์ด สนามเหย้าเก่าของ ไบรตัน ซึ่งเป็นเกมระหว่างเจ้าถิ่นเจอกับ น็อตติงแฮม ฟอเรสต์ ในบรรดานักเตะฟอเรสต์ มี สจ๊วร์ต เพียร์ซ แบ็กซ้ายระดับตำนานของทีมชาติอังกฤษลงสนามเป็นตัวจริงอยู่ด้วย ขณะนั้น เพียร์ซ อายุ 24 ปี ยังไม่ติดทีมชาติอังกฤษ เขาสร้างชื่อจากทีมเล็กๆ ใน ไรส์ลิป, ลอนดอน อย่าง วีลด์สโตน อยู่หลายปีก่อนย้ายไปเล่นให้ โคเวนทรี และต่อด้วย น็อตติงแฮม ฟอเรสต์ รายละเอียดต่างๆของเกมนี้ ยังเหลือเป็นหลักฐานให้เห็นในโปรแกรมที่พิมพ์สี่สีอย่างดี นอกจากจะมีรายชื่อนักเตะทั้งสองทีม ยังลงรายละเอียดของทีมงานผู้ตัดสินไว้ครบ ผู้ตัดสินในสนามคือ เอียน เฮมลี่ย์ ไลน์แมนสองคน คนแรก อาร์. ดี. เพียร์ซ (ธงเหลืองแดง) คนที่สอง เค. เวนแน่ม (ธงเหลืองล้วน) ซึ่งมันก็ไม่มีใครสังเกตเห็นความผิดปกติใดๆ แม้ว่านามสกุลของหนึ่งในไลน์แมน จะเหมือนกับแบ็กซ้ายของน็อตติงแฮม ฟอเรสต์ ก็ตาม นามสกุล เพียร์ซ ถือเป็นนามสกุลที่สามารถพบได้ทั่วไปในอังกฤษและสหราชอาณาจักร เช่นเดียวกับอีกหลายนามสกุลที่ 22 นักเตะในเกมนัดนี้ครอบครองอยู่ ไม่ว่าจะเป็น วิลสัน, โอไรลี่, เฟลมิ่ง, คาร์, หรือแม้แต่ แคมป์เบลล์ กระทั่งเกมนี้แข่งจบลงไป ผลลงเอยด้วยการเสมอกัน 0-0 มีจังหวะที่ ไบรตัน ส่งบอลเข้าสู้ก้นตาข่ายและไลน์แมนยกธงล้ำหน้าด้วย ทว่ามันก็ไม่มีอะไรถกเถียงมากนัก อีก 2 สัปดาห์ต่อมา เลกสองกลับมาเล่นที่บ้านของ ฟอเรสต์ ทีนี้ทีมเจ้าป่าก็เอาชนะไปได้ 3-0 ผ่านเข้ารอบต่อไปได้สำเร็จ ทุกอย่างจบลงไปอย่างที่เกมฟุตบอลควรเป็น โดยที่มีไม่กี่คนเท่านั้นที่รู้ว่า ไลน์แมน คนที่ยกธงให้ประตูของไบรตัน ล้ำหน้า ที่ชื่อว่า อาร์. ดี. เพียร์ซ นั้นก็คือ เรย์ เพียร์ซ พี่ชายแท้ๆ ของ สจ๊วร์ต เพียร์ซ นั่นเอง ภายหลังเมื่อ สจ๊วร์ต เพียร์ซ ออกหนังสืออัตชีวประวัติในชื่อ Psycho ตามฉายาสมัยเป็นนักเตะของเขา เขาก็ได้เล่าถึงเรื่องนี้เอาไว้ด้วย โดยบอกว่าไลน์แมน เรย์ เพียร์ซ ที่ทำหน้าที่ในเกมนั้น คือพี่ชายของเขาจริงๆ แต่ทั้งคู่อายุห่างกันมาก สมัยที่ เรย์ ถูกสัมภาษณ์จากคณะกรรมการว่ามีพี่น้องเป็นนักฟุตบอลหรือไม่ เขาตอบว่าไม่ เพราะสมัยนั้น สจ๊วร์ต ยังไม่ขึ้นมาเป็นนักเตะอาชีพเลย "เขาไต่ระดับขึ้นมาจากนอกลีก มาสู่ฟุตบอลลีก และได้เป็นไลน์แมนในเกมบอลถ้วยนัดใหญ่ๆ ด้วยอายุที่ห่างกันมากระหว่างเราหมายความว่า เมื่อเขาถูกถามคำถามปกติเกี่ยวกับว่า เขามีญาติพี่น้องเป็นนักฟุตบอลหรือไม่ เขาตอบอย่างตรงไปตรงมาแล้วว่าเขาไม่มี" ในหนังสือ Psycho สจ๊วร์ต เพียร์ซ ยังเล่าอีกว่า วันนั้นมีแค่นักเตะของ ฟอเรสต์ เท่านั้นที่รู้ว่า เรย์ คือพี่ชายของ สจ๊วร์ต แต่ก็ไม่มีใครพูดอะไร ต่างก็เล่นฟุตบอลไปตามปกติ ซึ่ง สจ๊วร์ต เพียร์ซ ก็ยังยืนยันว่าไม่ต้องคาดหวังว่าพี่ชายของเขาจะตัดสินเข้าข้างเขาเด็ดขาด เพราะต่างฝ่ายต่างเล็งที่จะแกล้งอีกฝ่ายอยู่แล้วมากกว่า เขาเองก็ด่าพี่ชายทั้งเกมเมื่อวิ่งไปอยู่ใกล้ๆ กัน ขณะที่พี่ชายเขาก็ตัดสินตรงไปตรงมา และหากตั้งใจจะเอียง คงเอียงไปทาง ไบรตัน คู่แข่งของเขามากกว่าด้วยซ้ำ "คำถามลับสมองที่จะทำให้แม้แต่แฟนบอลที่มีความรอบรู้มากที่สุดสับสนได้คือ มีเกมไหนที่พี่น้องมีส่วนร่วมในเกมเดียวกัน โดยคนหนึ่งลงเล่น อีกคนทำหน้าที่ตัดสินเกม? มันเกิดขึ้นกับเรา ตอนที่เขาเป็นไลน์แมนในเกมลีก คัพ ของน็อตติงแฮม ฟอเรสต์ ที่ไปเยือนไบรตัน" "เขายกธงไม่ให้ลูกยิงของไบรตันได้ประตูด้วยนะ! แต่ไม่ว่ายังไงก็ตาม ผมไม่กลัวเลยเรื่องความซื่อสัตย์ของเขา เขาคงจะเอียงไปทางไบรตันมากกว่าเอียงมาทางทีมของผมเสียอีก" "ไม่มีใครรู้นอกจากในทีมฟอเรสต์ มันตลกดีที่วิ่งขึ้นลงด้านริมเส้นโดยมีพี่ชายของผมเองอยู่ข้างสนาม เขาอาจสั่งให้จดชื่อผมได้เลยถ้าผมยังพูดยียวนเขาไม่หยุด 'เฮ้ย ไอหัวขวดผมแดง' นี่คือหนึ่งในคำพูดที่ผมจำได้ว่าเรียกเขาไปแบบนั้น" อย่างไรก็ตาม มันเป็นเรื่องดีกว่าที่ เหตุการณ์นี้จะไม่เกิดขึ้นอีก ซึ่ง สจ๊วร์ต เพียร์ซ ก็โล่งใจที่พี่ชายของเขา ไม่ได้ขึ้นมาสู่การเป็นไลน์แมนในฟุตบอลลีกสูงสุด ซึ่งเขาลงเล่นให้ ฟอเรสต์ อยู่สัปดาห์แล้วสัปดาห์เล่า ไม่งั้นเรื่องคงแดงขึ้นมาและคงสร้างความลำบากใจไม่น้อยทีเดียว "บางทีมันเป็นเรื่องดีแล้วหละที่เขาไม่เคยได้ขึ้นมาทำหน้าที่ในเกมลีกเลย เพราะไม่งั้นท้ายที่สุดเรื่องมันคงแดงขึ้นมาจนได้ว่าเขาเป็นพี่ชายผม" ส่วนใครอยากหาเว็บไซด์ที่ร่วมสนุกแล้วไม่เสียดายต้องนี่เลย MYSBOBET พร้อมบริการรวดเร็วฉับไว พาคุณมันได้ 24 ชั่วโมง ติดต่อเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@my-sb99 หรือ 08-0003-1188 / 08-0003-117 --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

" ลูกศิษย์ของเทวดา "

เมื่อมีการถามหาว่าใครคือนักเตะดัตช์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดตลอดกาล ชื่อของ โยฮัน ครัยฟฟ์ คืออันดับ 1 อย่างไม่ต้องสงสัย ความยิ่งใหญ่ของนักเตะเทวดาเจ้าของเสื้อเบอร์ 14 ผู้ล่วงลับ ไม่ใช่แค่ลีลาพริ้วไหว และการทำประตูตัดสินเกมมากมายแต่เพียงอย่างเดียว มันอยู่ที่เขามีอิทธิพลต่อฟุตบอลรุ่นหลังเยอะเหลือเกิน ครัยฟฟ์ นำเอาศาสตร์ลูกหนังโททั่ลฟุตบอลที่ได้เรียนรู้มาจากที่อาแจ็กซ์ และทีมชาติฮอลแลนด์ จากปรมาจารย์รีนุส มิเชลส์ มาต่อยอด นำไปเผยแพร่ที่บาร์เซโลน่า จนกลายเป็นรากฐานฟุตบอลของบาร์ซ่ามาจนถึงทุกวันนี้ ทั้งในฐานะนักเตะและฐานะผู้จัดการทีม พอมาถึงอันดับ 2 ในบรรดานักเตะจากฮอลแลนด์ด้วยกันว่าใครยอดเยี่ยมที่สุดเป็นอันดับ 2 ถึงตรงนี้เสียงอาจจะแตกเล็กน้อย แต่ส่วนใหญ่ของเสียงโหวต ก็จะชี้ไปที่ เพชฌฆาตพรายกระซิบ มาร์โก แวน บาสเท่น ฉายา "หงส์แห่งอูเทรคท์" เหมาะกับ แวน บาสเท่น มาก ด้วยลีลาการเล่นในสนาม แวน บาสเท่น เป็นกองหน้าตัวเป้าที่รูปร่างสูง แข็งแกร่ง จบสกอร์คม ไม่ว่าจะเป็นเท้าซ้ายเท้าขวาลูกโหม่ง แถมยังหาจังหวะยิงได้ได้ดีไม่ว่าจะในกรอบเขตโทษ แต่ที่เขาได้ฉายาดังกล่าว ก็เพราะเขาเป็นกองหน้าที่มีทักษะลีลาการเล่นที่มหัศจรรย์ หัวหอกตัวเป้าส่วนใหญ่เก่งในการพังประตู แข็งแรง เก็บบอลได้ แต่มักแข็งทื่อ นั่นไม่ใช่กับ แวน บาสเท่น นักเตะที่เคยเล่นกับเขา ไปจนถึงแฟนบอลที่ดูเขาเล่น จะพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า มาร์โก แวน บาสเท่น คือกองหน้าตัวเป้าที่เก่งและครบเครื่องที่สุดตลอดกาล นักเตะเก่ง พรสวรรค์เปี่ยมล้น บางครั้งเบื้องบนก็เขียนบทโหดร้ายให้ เช่นเดียวกับ โรนัลโด้ เหยินใหญ่แห่งบราซิล แวน บาสเท่น ต้องแขวนสตั๊ดด้วยวัยเพียง 30 ปี แต่เกมสุดท้ายจริงๆ ของเขาเกิดขึ้นเมื่ออายุได้แค่ 28 ปีเท่านั้น ในปี 1993 รุด ฟาน นิสเตลรอย เป็นดาวยิงสมัยใหม่ที่ถูกยกไปเทียบกับ แวน บาสเท่น ด้วยรูปร่างที่แทบจะถอดแบบกันมา เป็นกองหน้าระดับยอดดาวยิงที่คมกริบเช่นกัน แต่สิ่งที่ต่างกันคือ รุด เป็นหน้าเป้าแท้ๆ ซึ่งในวิถีของ โททั่ลฟุตบอล ยังถือว่าใช้ไม่ได้ โดยที่ตัวของ รุด เองก็เติบโตมาด้วยการมี แวน บาสเท่น เป็นไอดอล มันคือการสืบสานต่อจิตวิญญานชาวดัตช์แบบรุ่นสู่รุ่น เพราะเมื่อย้อนไป แวน บาสเท่น เองก็มี โยฮัน ครัยฟฟ์ เป็นไอดอลเช่นกัน และเคยได้ร่วมงานกันทั้งในและนอกสนาม แม้ว่าบั้นปลายของอาจารย์-ศิษย์ จะจบไม่สวยงามนักก็ตาม เมื่อคุณมีไอดอล ไม่ได้หมายความว่าจะต้องคิดเห็นเหมือนกันไปทุกครั้ง "โยฮัน เป็นไอดอลสำหรับผมเสมอมา ผมได้ดูอาแจ็กซ์ชุดยิ่งใหญ่ในเกมยุโรปยุค 70s กับนักเตะอย่าง รุด โครล, โยฮัน นีสเก้นส์, ซย๊าก ซวาร์ท และแน่นอน ครัยฟฟ์ เมื่อผมยังเด็ก พวกเขาได้แชมป์ยุโรป 3 สมัยติด" "ครัยฟฟ์ ดึงดูดสายตาผมเสมอ ทีมนั้นเก่งมากๆ แต่ โยฮันเป็นนักเตะที่เล่นบอลได้สวยและสง่างามมาก" "ผมยังจำได้ถึงครั้งแรกที่ได้เจอกับเขา ผมอายุ 15-16 ประมาณนัน เขาลงบันไดมาส่วนผมกำลังเดินขึ้นไป ผมรู้สึกอยากจะจับมือเขาและบอกเขาว่าจำชื่อผมเอาไว้นะ แต่ผมก็ไม่กล้า ผมคิดว่าผมเกร็งเขามากเกินไปตอนนั้น" หลังจากตระเวนเล่นในสเปน, อเมริกา เป็นเวลา 8 ปี ในปี 1973 โยฮัน ครัยฟฟ์ ก็กลับมายังฮอลแลนด์ กลับมาเล่นให้อาแจ็กซ์อีกครั้งในวัย 34 ปี ตอนนั้นเองที่อาแจ็กซ์ไปเซ็นสัญญากับดาวรุ่งวัย 16 ปีมาจากอูเทรคท์ เด็กหนุ่มชื่อมาร์โก ผู้มีโยฮัน ครัยฟฟ์ เป็นไอดอล 3 เมษายน 1982 เพียงไม่กี่เดือนหลังเหตุการณ์พบปะหน้ากันครั้งนั้น อาแจ็กซ์ ก็ส่งกองหน้าดาวรุ่งวัย 17 ปีเศษ ลงประเดิมสนาม มันบังเอิญ เพราะเขาโดนเปลี่ยนตัวลงไปแทน โยฮัน ครัยฟฟ์ ไอดอลของเขา และ มาร์โก แวน บาสเท่น ก็ยิงประตูได้ทันทีในการลงเล่นนัดแรกให้ทีมชุดใหญ่ ปี 1983 คราวนี้ แวน บาสเท่น ได้ดวลกับไอดอลของเขา เพราะ ครัยฟฟ์ ย้ายไปเฟเยนูร์ด และเล่นที่นั่น1 ปี เป็นปีสุดท้ายก่อนแขวนสตั๊ดด้วยวัย 37 ปี 2 ปีต่อมา ครัยฟฟ์ ผันตัวมาคุมทีม และทีมแรกที่เขาคุมก็คืออาแจ็กซ์ หนนี้ ครัยฟฟ์ เป็นเจ้านายของ แวน บาสเท่น โดยตรง เข้าได้ร่วมงานกับไอดอลอีกครั้้ง เพียงปีแรกที่ได้ ครัยฟฟ์ มาเป็นโค้ช ผลงานของ แวน บาสเท่นก็พุ่งกระฉูดเขามีฟอร์มที่ดีสุดในอาชีพ ซัดไป 37 ประตูจาก 26เกมลีก ในฤดูกาลต่อมา ก็ยังร้อนแรงต่อเนื่อง แต่นรกเริ่มต้นจากตรงนี้ ปลายปี 1986 ขณะอายุเพียง 22 ปี มาร์โก แวน บาสเท่น ก็เจออาการเจ็บหนักที่ข้อเท้าเป็นครั้งแรกในชีวิต และมันส่งผลต่อเขาไปตลอดกาล "ผมได้รับบาดเจ็บครั้งแรกเดือนธันวาคม 1986 และมันไม่ได้ดีขึ้นเลย โยฮัน คุยกับหมอ หมอบอกว่า "เขามีปัญหานะ แต่ไม่แย่ไปกว่านี้หรอก เขาเล่นได้" แต่ผมรู้ว่ามันไม่ดีเลย ผมเจ็บมาก โยฮัน บอกว่า "ฟังนะ เรามาตกลงกัน นายไม่ต้องเล่นรายการอื่นเลย และการซ้อมบางครั้งนายไม่ต้องซ้อมก็ได้ แต่นายต้องเล่นในบอลยุโรป ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น นายต้องลงเล่นนัดชิงชนะเลิศ" นั่นคือข้อตกลงที่เราทำกันไว้" แวน บาสเท่น แทบไม่ได้ลงเล่นในรายการอื่นใด จนกระทั่งถึงนัดชิงชนะเลิศ คัพ วินเนอร์ส คัพ 1987 เขาก็ลงสนาม และเป็นพังประตูชัยพาทีมเอาชนะ โลโคโมทีฟ ไลป์ซิก คว้าแชมป์ได้สำเร็จ นั่นคือเกมสุดท้ายของเขา ก่อนย้ายไปเล่นให้กับ เอซี มิลาน และนำมิลาน ประสบความสำเร็จ ร่วมกับเพื่อนชาวดัตช์อย่าง รุด กุลลิท และ แฟรงค์ ไรจ์การ์ด เป็นที่มาของชื่อ 3 ทหารเสือชาวดัตช์ ทว่าในปีแรกของเขากับมิลาน อาการเจ็บยังตามมารังควาน เขาลงเล่นไปแค่ 11 นัดในกัลโช่ แต่ก็ยังฟิตพอที่เมื่อจบฤดูกาลติดทีมชาติฮอลแลนด์ของ รินุส มิเชลส์ ไปลุยยูโร 88 ด้วยสภาพที่ไมได้เต็มร้อย แต่ แวน บาสเท่น ก็กลายเป็นฮีโร่ของทีม ยิงประตูชัยดับเยอรมันตะวันตก พาทีมเข้าชิง และในรอบชิง ก็จ่ายใ กุลลิท โหม่งประตูแรก ก่อนยิงประตูฝังใส่ โซเวียต 2-0 ด้วยลูกวอลเล่ย์ใบไม้ร่วงมุมแคบ ที่กลายเป็นหนึ่งในประตูสวยสุดตลอดกาล นั่นคือแชมป์เมเจอร์แรกและแชมป์เดียวของทีมชาติฮอลแลนด์จนถึงปัจจุบัน ตลอดช่วงเวลากับ มิลาน เขาแทบไม่เคยมีช่วงที่ฟิตเต็มร้อยเลย แต่กระนั้น แวน บาสเท่น ก็ทำได้เหมือน โยฮัน ครัยฟฟ์ ไอดอลของเขา นั่นคือการคว้าบัลลง ดอร์ มาครองได้ถึง 3 สมัย ท่ามกลางอาการเจ็บที่ต้องเข้ารับการผ่าตัดข้อเท้าหนักๆ มาแล้วถึง 2 ครั้ง และมันเรื้อรังมาตลอด ฟางเส้นสุดท้ายก็มาถึง ในฤดูกาล 1992/93 เขาได้รับบาดเจ็บจากเกมกับอันคอน่า จากนั้นหายหน้าไปครึ่งปี ก่อนจะกลับมาลงได้ท้ายๆ ฤดูกาล แต่ก็ทันที่จะลงสนามในนัดชิงชนะเลิศ ยูฟ่า แชมเปี้ยนส์ ลีก กับ โอลิมปิก มาร์กเซย ไม่มีใครรู้ว่านั่นจะกลายเป็นนัดสุดท้ายในอาชีพการค้าแข้งของเขา ท้ายเกม แวน บาสเท่น โดนบาซิล โบลี่ พุ่งเสียบข้อเท้าจากด้านหลัง จนต้องเปลี่ยนตัวออก ทำให้ต้องเข้ารับการผ่าตัดเป็นหนที่ 3 ขณะนั้น แวน บาสเท่น อายุเพียง 28 ปี เขาพักไปเป็นปี แต่ตั้งความหวังว่าจะฟิตกลับมาทันเล่นให้ทีมชาติฮอลแลนด์ในฟุตบอลโลกปี 1994 แต่ก็ไม่ไหว กระทั่งปี 1995 หลังจากต่อสู้กับอาการเจ็บมานาน 2 ปีโดยไม่ได้ลงเล่นแม้แต่นัดเดียวเขาก็ประกาศแขวนสตั๊ดอย่างเป็นทางการด้วยวัย 30 ปี หลังแขวนสตั๊ด แวน บาสเท่น ก็หันไปเรียนโค้ช เพื่อผันตัวมาคุมทีมในอนาคต กระทั่งปี 2003 เขาก็กลับมาอาแจ็กซ์ ทำหน้าที่คุมทีมเยาวชนให้สโมสร และเพียงปีเดียว ก็ขึ้นไปรับงานใหญ่คือคุมทีมชาติฮอลแลนด์ ซึ่งเขาพาทีมลุยฟุตบอลโลก 2006 และยูโร 2008 ภายใต้การคุมทีม แวน บาสเท่น เป็นกุนซือที่เข้มงวดมาก ในหลายครั้งเขาตัดชื่อพวกตัวเก๋า ที่มีแนวโน้มผ่านจุดสูงสุดไปแล้วออกจากทีมหลายราย ไม่เว้นแม้แต่ คลาเรนซ์ เซดอร์ฟ, เอ็ดการ์ ดาวิดส์ และ พาทริค ไคลเวิร์ต "ครัยฟฟ์ บางครั้งก็ด่าผมแรงเพราะเขาเล่นฟุตบอลตามท้องถนนมาก่อน ที่คุณจะใช้ภาษาพูดอีกแบบเลย ผมทำแบบเดียวกันกับ รุด ฟาน นิสเตลรอย ตอนที่ผมคุมทีมชาติ บางทีผมอาจจะด่าแรงไปหรือตรงเกินไปเหมือนที่โยฮันทำกับผม ผมควรอ่อนโยนกว่านี้กับฟาน นิสเตลรอย ตอนนี้ผมมีความสัมพันธ์ที่ดีกับรุด เขาเป็นคนที่ยอดเยี่ยมมาก แต่ในตอนแรก เขาไมได้มีความรู้สึกนัน บางที อาจเป็นเพราะเขาเกรงผมมากเกินไป" หลังจากคุมทีมชาติฮอลแลนด์ คราวนี้เองที่ แวน บาสเท่น ได้กลับมาร่วมงานกับไอดอลของเขาอีกครั้้ง เมื่อ แวน บาสเท่น ได้รับการแต่งตั้งมาคุมอาแจ็กซ์ ในฤดูกาล 2008/09 สโมสรยังแต่งตั้ง โยฮัน ครัยฟฟ์ เข้ามาเป็นผู้อำนวยการเทคนิคด้วย เพียงแต่ร่วมงานกันได้ไม่นาน ครัยฟฟ์ ก็ขอถอนตัวจากตำแหน่ง เพราะมีความเห็นไม่ลงรอยกับ แวน บาสเท่น น่าเสียดาย ที่มันกลายเป็นรอยร้าวของอดีตอาจารย์และศิษย์คู่นี้ ซึ่งมันนำความเสียใจมาให้ แวน บาสเท่น หลังการเสียชีวิตของนักเตะเทวดาเมื่อเดือนมีนาคม 2016 "เขาเป็นฮีโร่ของผม เป็นแบบอย่างที่ดีที่สุดและเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของผม จากนั้นความเห็นของเขาก็แตกต่างกับของผมที่อาแจ็กซ์ (ปี2008/09) มันเจ็บปวด แต่นั่นคือสิ่งที่บางครั้งก็เกิดขึ้นระหว่างศิษย์และอาจารย์" "เขาไปขวา แต่ผมไปซ้าย แล้วอยู่ดีๆ เราก็ขาดการติดต่อกันไปเลย หลังจากเขาเสียชีวิต ผมได้เจอกับภรรยาของเขาที่ทัวร์นาเมนต์กอล์ฟในตูริน เราคุยกันเกี่ยวกับโยฮัน และมันก็กลับมามีความเป็นมิตรอีกครั้ง" แดนนี่ ครัยฟฟ์ ภรรยาของโยฮัน บอกกับ แวน บาสเท่น ว่าในบรรดานักเตะที่เขาเคยโค้ชชิ่งให้ ตัวเขากับเป๊ป กวาร์ดิโอล่า คือคนที่ โยฮัน ชื่นชอบมากที่สุด "เธอบอกว่า "ตอนนี้เราขาดการติดต่อกันไป ซึ่งมันน่าเศร้า โยฮันอยู่ข้างบนโน้น คงมีความสุขมากขึ้นถ้าเขาได้เห็นความสัมพันธ์กลับมาเป็นปกติอีกครั้ง" มันทำให้ผมซาบซึ้งมากและเป็นความรู้สึกที่สวยงาม" ท้ายที่สุดแล้ว มาร์โก แวน บาสเท่น ก็ยอมรับ ว่าแม้ทั้งคู่จะเป็นนักเตะที่ยอดเยี่ยม แต่ในเรื่องของการคุมทีม เขาไม่ได้เกิดมาเพื่อสิ่งนี้อย่างที่ โยฮัน ไอดอลของเขาเป็น "ผมไม่ใช่ผู้จัดการทีมที่ดี ผมสามารถฝึกซ้อมนักเตะได้และพูดเกี่ยวกับฟุตบอลได้ แต่การพ่ายแพ้ในฐานะผู้จัดการทีมมันเจ็บปวด ผมแทบทนไม่ได้ ในฐานะผู้จัดการทีม คุณต้องเชื่อมั่นในนักเตะของคุณ เหมือนพ่อที่มีต่อลูก และนั่นคือสิ่งหนึ่งที่ผมไม่มี" "อาชีพนี้มันทำให้สุขภาพคุณแย่ ตอนที่ผมเป็นผู้ช่วย ผมดูฉลาดและมีคุณค่ามากๆ ผมมีความอดทน แต่เมื่อเป็นเฮดโค้ชเอง ผมกลายเป็นตรงกันข้ามเลย ผมตัดสินใจถูกแล้วหละที่ก้าวออกมา ตอนนี้ผมทำอย่างอื่นและรู้สึกมีอิสระขึ้นเยอะทีเดียว" มาร์โก แวน บาสเท่น จับงานคุมทีมเองหนสุดท้ายกับ อาแซ่ด อัลค์มาร์ เมื่อปี 2014 จากนั้นผันตัวไปเป็นผู้ช่วย และมาเป็นผู้ช่วยทีมชาติฮอลแลนด์ช่วงสั้นในปี 2015-2016 จากนั้น เขาก็ออกจากสารบบการคุมทีมมาจนถึงทุกวันนี้ ได้อ่านประวัติอันยอดเยี่ยมกันไปแล้ว มาเจอกับเว็บไซต์ที่ยอดเยี่ยมกันบ้างดีกว่ากับ MYSBOBET รับรองบริการรวดเร็ว ติดต่อเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@my-sb99 หรือ 08-0003-1188 / 08-0003-117 --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

" นิวคาสเซิ่ลในมือ คิง "

แฟนนิวคาสเซิ่ล ส่วนใหญ่ไม่พอใจกับการคุมทีมของ สตีฟ บรูซ แม้จะรอดตกชั้นได้สำเร็จ ด้วยฟุตบอลที่ไม่ส่งเสริมแรงบันดาลใจ ดูน่าเบื่อหน่าย แม้จะได้ผลการแข่งขันแต่มันมักมาจากฟอร์มการเล่นที่สู้คู่แข่งแทบไม่ได้ แต่อาศัยจังหวะฉาบฉวย ก่อนที่ในช่วงหลังจะมีพัฒนาการขึ้นมาบ้างในหลายๆ นัด เหล่าทูนอาร์มี่ จำนวนมากในบ้านเรามีจุดเริ่มต้นการเชียร์มาจากฟุตบอลยุค 90s ประทับใจทีมเสื้อสีขาวดำ ทีมนี้เพราะเป็นฟุตบอลเอนเตอร์เทน เล่นเกมรุก บุกมันสะใจ โดยเฉพาะภาพแห่งความทรงจำในฤดูกาล 1995/96 ที่พวกเขาควรจะเป็นแชมป์พรีเมียร์ ลีก แต่มาหลุดโค้งโดนเกมจิตวิทยาของ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน เล่นงานในช่วงสุดท้ายจนเป๋ ทำให้ แมนฯ ยูไนเต็ด แซงเป็นแชมป์แทน ฟุตบอลของ เควิน คีแกน เป็นแบบนั้น มันคือฟุตบอลดูสนุก ตื่นเต้น น่าหวาดเสียว และหนึ่งในเกมที่อาจส่งผลต่อการพลาดแชมป์ในท้ายที่สุดย่อมหนีไม่พ้นเกมที่พวกเขาแพ้ ลิเวอร์พูล 3-4 ที่แอนฟิลด์ ในเกมที่มันสุดเกมหนึ่งในประวัติศาสตร์พรีเมียร์ ลีก แฟนบอลนิวคาสเซิ่ล ยังคงติดตากับการคุมทีมของ คีแกน ที่มาคุมทีมในช่วงที่กำลังจะดิ่งลงสู่ลีกระดับ 3 ภายในเวลา 4 ปี เกือบได้แชมป์พรีเมียร์ ลีก ตั้งฉายาให้เขาว่า "คิง เคฟ" หน้าร้อนปี 1996 นิวคาสเซิ่ล ต้องการตามล่าแชมป์จากแมนฯ ยูไนเต็ด พวกเขาตัดสินใจทุ่มเงินเป็นสถิติโลก 15 ล้านปอนด์ (ก่อนโดน โรนัลโด้ ทำลาย 2 สัปดาห์ให้หลัง) เพื่อคว้ายอดดาวยิง อลัน เชียเรอร์ เข้ามาร่วมทีม เพื่อเข้ามาประสานงานกับ เลส เฟอร์ดินานด์, ปีเตอร์ เบียร์ดสลี่ย์ และ ฟาอุสติโน่ อัสปริย่า ไปจนถึง ดาวิด ชิโนล่า ถือเป็นแผงตัวรุกที่น่าดูที่สุดในลีก ฟุตบอลของ เควิน คีแกน ดูสนุกตื่นเต้น เร็วแรง หวาดเสียว แต่บางครั้งมันอาจไม่รัดกุมเพียงพอ ผลงานของ นิวคาสเซิ่ล จนถึงช่วงบ็อกซิ่ง เดย์ กลับไม่ดีอย่างที่คิด เพราะแพ้ไปถึง 6 นัด เสมอ 4 โดยมีช่วงไม่ชนะใครเลยติดกัน 7 นัด ทว่าช่วงเดือนตุลาคม พวกเขาก็เปิดบ้านถล่ม แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด แชมป์เก่าไปถึง 5-0 แถมพอผ่านวันบ็อกซิ่ง เดย์ คีแกน ก็นำทัพสาลิกาดง ไล่ขยี้ สเปอร์ส ไปถึง 7-1 ทำท่าจะฟื้นคืนกลับมา เพราะมันต่อด้วยการเอาชนะ ลีดส์ อีก 3-0 ในวันขึ้นปีใหม่ ขณะนั้น นิวคาสเซิ่ล นั่งอยู่ที่อันดับ 4 บนตารางคะแนนพรีเมียร์ ลีก โปรแกรมนัดต่อไปของพวกเขาคือการเจอกับ แอสตัน วิลล่า แต่ไม่ทันที่วันนั้นจะมาถึง ฟ้าก็ผ่าลงกลาง เซนต์ เจมส์ พาร์ค เมื่ออยู่ดีๆ เควิน คีแกน ผู้เป็นขวัญใจทูนอาร์มี่ทั้งปวงก็ประกาศลาออกจากตำแหน่ง ในวันที่ 7 มกราคม 1997 ถึงทุกวันนี้ ก็ยังไม่มีใครรู้เหตุผลที่แท้จริงว่าทำไม "คิง เคฟ" ประกาศอำลาตำแหน่ง มีข้อมูลที่ระบุว่าส่วนหนึ่ง เซอร์ จอห์น ฮอลล์ ประธานสโมสร ณ เวลานั้นต้องการให้เขาเซ็นสัญญายาวกับทีมออกไป แต่เขายังไม่พร้อม อีกด้านก็บอกว่าความผิดหวังที่พลาดแชมป์ให้แมนฯ ยูไนเต็ด ในฤดูกาลก่อน บวกความกดดันจากผลงานในฤดูกาลนี้ ทำให้เขารับไม่ไหว อย่างไรก็ตาม นิวคาสเซิ่ล จำเป็นต้องหาตัวแทนของ คีแกน และต้องเป็นคนที่มีบารมี มีชื่อเสียงมากพอเสียด้วย เป้าหมายแรกเดิมทีเป็น เซอร์ บ็อบบี้ ร็อบสัน แต่ปู่บ๊อบ กำลังคุมบาร์ซ่า จึงปฏิเสธ (ก่อนที่จะมารับงานในอีก 2 ปีให้หลังจริงๆ) ในที่สุดหวยก็ไปออกไปที่ เคนนี่ ดัลกลิช คิง เคนนี่ เวลานั้นมีดีกรีพา ลิเวอร์พูล และแบล็คเบิร์น ได้แชมป์พรีเมียร์ ลีก มาแล้ว สมัยเป็นนักเตะก็ประสบความสำเร็จ จึงเป็นตัวเลือกที่ดี เขายังเคยทำงานกับ อลัน เชียเรอร์ มาแล้วด้วย ก็เหมือนกับกุนซือทุกๆ คน เมื่อเข้ามารับงานคุมทีมไหน ย่อมอยากทำวิธีการและแนวทางของตัวเองมาใช้ ฟุตบอลของคีแกน สนุก และมันน่าหวาดเสียวเกินไป ดัลกลิช พยายามทำให้เกิดความสมดุลย์มากขึ้น มีระบบระเบียบมากขึ้น แต่มันไม่ใช่แค่แนวทางการเล่น มันลามไปถึงตัวนักเตะด้วย เดส แฮมิลตัน ของแบรดฟอร์ด ถูกดึงมาในเดือนมีนาคม ด้วยราคาถึง 2.5 ล้านปอนด์ ประเดิมเป็นคนแรก ผลงานของ นิวคาสเซิ่ล จริงๆ กระเตื้องขึ้น พวกเขาแพ้อีกแค่ 2 นัดในช่วงที่เหลือของฤดูกาล (หนึ่งในนั้นคือแพ้ลิเวอร์พูลที่แอนฟิลด์ด้วยสกอร์เดิม 4-3) และจบฤดูกาลด้วยการเป็นรองแชมป์ แต่ซัมเมอร์ฤดูกาล 1997/98 เป็นอะไรที่แฟนบอลนิวคาสเซิ่ล จำนวนมาก ไม่เคยอภัยให้กับ เคนนี่ ดัลกลิช เลย ดัลกลิช เลือกปล่อย เลส เฟอร์ดินานด์ ไปให้ สเปอร์ส ทั้งที่เขาคือคู่หูที่ลงตัวของ เชียเรอร์ ยิงรวมกันในลีกได้ถึง 41 ประตูในฤดูกาลที่ผ่านมา อีกทั้ง ดาวิด ชิโนล่า ก็ย้ายไปอยู่กับสเปอร์ส ด้วยกัน ลี คลาร์ก มิดฟิลด์ตัวเก่งก็โดนขายไปให้ซันเดอร์แลนด์ อริร่วมแดนอีสาน, ปีเตอร์ เบียร์ดสลี่ย์ แม้จะอายุเยอะแต่ยังมีทีเด็ด ก็ถูกขายไปโบลตัน, รอบบี้ เอลเลียตต์ กองหลังก็ย้ายไปโบลตัน ส่วนขาเข้า มีแต่แก๊งนักเตะอาวุโสที่ ถูกเรียกว่ากองทัพรุ่นพ่อของดัลกลิช ประกอบด้วย สจ๊วร์ต เพียร์ซ 35 ปี, เอียน รัช 36 ปี, จอห์น บาร์นส์ 34 ปี และมีการดึง พอล ดัลกลิช ลูกชายตัวเองมาจากลิเวอร์พูลด้วย ตัวที่ดึงเข้ามา มันดูแย่กว่าตัวเก่า หนำซ้ำยังอยู่ในช่วงที่หมดสภาพ (ยกเว้น เพียร์ซ ที่ยังเล่นได้จนอายุ 40) เคราะห์ซ้ำกรรมซัด อลัน เชียเรอร์ บาดเจ็บช่วงปรีซีซั่น ทำให้ต้องพักยาว ดัลกลิช พยายามเบรกการขาย เลส เฟอร์ดินานด์ แต่มันไม่ทันเสียแล้ว เขาได้ 2 กองหน้าเข้ามาคือ คือ ยอน ดาห์ล โทมัสสัน และ อันเดรียส อันเดอร์สสัน สองคนนี้ค่าตัวรวมกัน 5.8 ล้านปอนด์ แต่ผลงานสุดย่ำแย่ (โทมัสสัน ไปแจ้งเกิดกับเฟเยนูร์ด และเอซี มิลาน ได้ในภายหลัง) พอเข้าสู่ครึ่งฤดูกาลหลัง ดัลกลิช ก็ปล่อย ฟาอุสติโน่ อัสปรีย่า กลับไปกัลโช่ เซเรีย อา อีกคน หากพูดกันถึงเรื่องการซื้อขาย เห็นจะมี 2 คนที่ถือว่า ดัลกลิช ทำได้ดีคือการดึง เชย์ กิฟเว่น มาจากแบล็คเบิร์น และ แกรี่ สปีด มาจากเอฟเวอร์ตัน สองคนนี้เป็นกำลังสำคัญของสโมสรไปอีกหลายปี เรียกว่าในช่วง 9 เดือนแรกของการคุมทีม ดัลกลิช เซ็นนักเตะใหม่เข้ามามากถึง 20 รายด้วยกัน ! เมื่อไม่มีเชียเรอร์ การบริหารตัวในแนวรุกไม่ดี มีแต่ตัวหมดสภาพเข้ามา ผลงานของนิวคาสเซิ่ล จึงย่ำแย่สุดขีด ใน แชมเปี้ยนส์ ลีก มีเกมพลิกชนะบาร์ซ่าสุดมัน 3-2 แต่ก็ต้องตกรอบแบ่งกลุ่ม, เอฟเอ คัพ เข้าชิง แต่แพ้ อาร์เซน่อล, ลีก คัพ จบที่รอบ 8 ทีมแพ้ลิเวอร์พูล ส่วนในพรีเมียร์ ลีก นิวคาสเซิ่ล จบอันดับ 13 ของตารางคะแนน เกมรุกจากที่เคยจัดจ้าน กลายมาเป็นจอมฝืด ยิงได้แค่ 35 ประตู มีเพียง วิมเบิลดัน ทีมอันดับ 15 ทีมเดียวที่ยิงได้น้อยกว่า เมื่อเข้าสู่ฤดูกาลใหม่ 1998/99 ได้เพียง 2 นัด นิวคาสเซิ่ล เสมอกับ ชาร์ลตัน และเชลซี เฟร็ดดี้ เชิพเพิร์ด ประธานสโมสรคนใหม่ที่เฝ้าดูการทำงานของ เคนนี่ ดัลกลิช มา 1 ฤดูกาลเต็ม ก็ตัดสินใจปลดเขาออกจากตำแหน่ง แต่ก็นั่นก็หลังจากเขาใช้เงินเป็นครั้งสุดท้ายเซ็นสัญญานักเตะเข้ามาอีกหลายคนเพื่อเสริมทัพ โดยมี ดีทมาร์ ฮามันน์ และ โนลแบร์โต้ โซลาโน่ ที่ถือว่าประสบความสำเร็จ แต่ที่เหลือชื่อของ จอร์จอส จอร์เจียดิส, สเตฟาน กีวาช, คาร์ล เซอร์แรนท์, แกร์รี่ เบรดี้, โลร็องต์ ชาร์กเว่ต์ แทบไม่มีใครจดจำได้ ยกเว้น กีวาช คนเดียว ในฐานะดาวยิงแชมป์โลกกับฝรั่งเศส ผู้ทำไม่ได้เลยสักประตูเดียว อันที่จริง มันเป็นความบังเอิญอย่างที่สุด เพราะทั้ง เควิน คีแกน และ เคนนี่ ดัลกลิช เกิดปีเดียวกัน ตอนที่ คีแกน ย้ายไปฮัมบูร์ก ลิเวอร์พูลก็ดึง ดัลกลิช มาเป็นตำนานหมายเลข 7 แทน และ 20 ปีให้หลัง เมื่อ นิวคาสเซิ่ลปลด คีแกน พวกเขาก็ได้ ดัลกลิช เข้ามาคุมทีมแทนเช่นกัน ส่วนใครอยากหาเว็บไซด์ที่ร่วมสนุกแล้วไม่เสียดายต้องนี่เลย MYSBOBET พร้อมบริการรวดเร็วฉับไว พาคุณมันได้ 24 ชั่วโมง ติดต่อเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@my-sb99 หรือ 08-0003-1188 / 08-0003-117 --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

" การสะดุดครั้งยิ่งใหญ่ "

แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ยังยืดการฉลองแชมป์พรีเมียร์ ลีก ของแมนเชสเตอร์ ซิตี้ ออกไปได้เกือบ 2 อาทิตย์ การจะมีทีมใดสักทีมชวดแชมป์ทั้งๆ ที่นำห่างระดับ 10 แต้ม ในช่วงเหลืออีกไม่กี่นัดท้ายฤดูกาลถือว่าเกิดขึ้นได้ยากมาก เพราะหมายความว่าทีมนำต้องสะดุดขาตัวเองหัวทิ่มแบบไม่ฟื้นเลยหลายนัดติดต่อกัน ย้อนไปตอนฤดูกาล 2015/16 บาร์เซโลน่า ที่นำโด่งบนหัวตาราง ลา ลีกา มาตลอด มาสะดุดเสมอ บียาร์เรอัล ตอนปลายเดือนมีนาคม จากนั้นแพ้รวด 3 นัดติดต่อกัน ตอนที่ บาร์ซ่า สะดุดแพ้รวด สื่อได้ให้สัมภาษณ์คนที่มีประสบการณ์ตรงกับสถานการณ์แบบนี้ นั่นคือ คาร์ลอส เคยรอช "คุณเทียบขุมกำลังบาร์เซโลน่าชุดนี้กับขุมกำลังของเราตอนนั้นไม่ได้ พวกเขามีนักเตะประสบการณ์หลายคน และผลงานแย่ติดๆ กันไม่สามารถส่งผลต่อนักเตะระดับที่บาร์ซ่ามีได้หรอก" เคยรอช พูดถูก เพราะหลังจากแพ้รวด 3 นัด บาร์ซ่า ก็กลับมาเก็บชัย 5 นัดสุดท้ายของฤดูกาล จบด้วยการเป็นแชมป์ได้สำเร็จ จริงๆ แล้วตอนนั้นเป็นจังหวะเดียวกับที่ เรอัล มาดริด ซึ่งเปลี่ยนโค้ชจาก ราฟา เบนิเตซ มาเป็น ซีเนดีน ซีดาน ตอนกลางเทอม ได้ติดเครื่อง ทีมชุดขาวคว้าชัยชนะรวดในช่วง 12 นัดสุดท้ายของฤดูกาล ทว่ามันก็ไม่เพียงพอ เพราะทีมของ ซีดาน มี 90 แต้ม ส่วนบาร์ซ่า มี 91 แต้ม! แม้จะมีช่วงสะดุดแพ้ติดๆ กัน 3 นัดในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อ แต่บาร์ซ่ายังประคองตัวเองเข้าป้ายเป็นแชมป์จนได้ มันผิดกับ เรอัล มาดริด ของ คาร์ลอส เคยรอช ในฤดูกาล 2003/04 คาร์ลอส เคยรอช อำลาตำแหน่งผู้ช่วยของ เซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน เข้ามารับงานคุมทีมเรอัล มาดริด ในหน้าร้อนปี 2003 พร้อมๆ กับการย้ายเข้ามาของ เดวิด เบ็คแฮม ซึ่งสนิทสนมกันดีที่แมนฯ ยูไนเต็ด เบ็คแฮม กลายมาเป็นกาลาคติกอส คนใหม่ภายใต้การบริหารทีมของ ฟลอเรนติโน่ เปเรซ (รอบแรก) โดยในทีมมาดริด ชุดนั้นมี ราอูล, หลุยส์ ฟิโก้, ซีเนดีน ซีดาน และ โรนัลโด้ R9 อยู่ก่อนแล้ว ตามเนื้อผ้า นี่คือทีมที่รวมดาวดังไว้มากสุดของยุโรป เป้าหมายของพวกเขาคือคว้าทุกแชมป์ที่เข้าร่วมการแข่งขัน ทุกคนไม่รู้เลยว่าการซื้อขายนักเตะช่วงหน้าร้อน มันส่งผลกระทบต่อทีมในบั้นปลาย เปเรซ นั้นชื่นชอบนักเตะดัง และเก่ง เขาไม่ได้มองเรื่องความสมดุลของทีม อย่างน้อยก็ในคำรบแรกที่เป็นประธานสโมสร "เปเรซ เป็นคนนิสัยดีมากๆ แต่เมื่อเขาเริ่มคิดว่าเขารู้เรื่องฟุตบอลดีมาก นั่นคือเขาทำผิดพลาดแล้ว ท่านประธานไม่ได้อยากจะเข้าใจสิ่งต่างๆ เลย และสุดท้าย มันเป็นผมที่ต้องรับผิดชอบ" คาร์ลอส เคยรอช ให้สัมภาษณ์ถึงเหตุการณ์ในตอนท้ายฤดูกาลนั้น เนื่้องจากความชื่นชอบดาวดัง ใครไม่ดัง ใครไร้ออร่าซูเปอร์สตาร์ มักโดนขายทิ้ง แต่ เปเรซ ไม่รู้เลยว่าคนที่เขาปล่อยไปมันสำคัญต่อทีมมาก เมื่อ เบ็คส์ เดินเข้ามา เรอัล มาดริด เลือกปล่อย โคล้ด มาเกเลเล่ หนึ่งในมิดฟิลด์ตัวรับที่ดีสุดของยุคไปเชลซี และปล่อยกองหน้าคู่หูราอูล อย่าง เฟร์นานโด มอริเอนเตส ให้โมนาโก ยืมตัว ตอนแรกทุกอย่างเป็นไปได้สวย เส้นทางของ เรอัล มาดริด ฉลุยในทุกรายการ ในลา ลีกา ก็นำเป็นจ่าฝูง ใน โกปา เดล เรย์ ก็ทะลุเข้าถึงรอบชิงชนะเลิศ ใน ยูฟ่า แชมเปี้ยนส์ ลีก ก็เอาชนะบาเยิร์น มิวนิค เข้าสู่รอบ 8 ทีมสุดท้าย กระทั่งถึงราวกลางเดือนมีนาคม รอยร้าวของ มาดริด ที่ถูกมองข้ามเริ่มค่อยๆ กระจาย จนมองเห็นได้ชัด และมันเริ่มปริแตก วันที่ 13 มีนาคม พวกเขาเสมอ เรอัล ซาราโกซ่า 1-1 ใน ลา ลีกา วันที่ 17 มีนาคม มาดริด เจอกับ ซาราโกซ่า ทีมเดิม แต่หนนี้เป็นนัดชิงชนะเลิศ โกปา เดล เรย์ มันควรเป็นจุดเริ่มต้นที่ดี คว้าแชมป์แรกประเดิมเอาฤกษ์เอาชัย แต่ปรากฏว่าเกมนั้น เรอัล มาดริด แพ้ให้กับ ซาราโกซ่า ในช่วงต่อเวลาพิเศษ 2-3 ชวดแชมป์แบบพลิกล็อกสุดๆ จุดอ่อนที่ว่าของ มาดริด คือพวกเขาไม่มีกลางรับอาชีพหลังปล่อย มาเกเลเล่ ออกไป ส่วน เอสเตบัน กัมบิอัสโซ่ ยังหยาบมากตอนนั้น พวกเขาใช้ กูตี ยืนคู่กับ เบ็คแฮม ส่วน อิบัน เอลเกร่า ถูกจับไปเล่นเป็นเซนเตอร์ เพราะไม่มีตัวชัวร์เลย ส่วนกองหน้า โรนัลโด้ ที่ควรจะเป็นตัวชูโรงของทีม ดันมาเจ็บออดๆแอดๆ ในช่วงนี้พอดี ทำให้หลายเกมต้องเหลือ ราอูล กอนซาเลซ คนเดียว เพราะดันปล่อย มอริเอนเตส ไปแล้ว ข้างสนามมีแค่ดาวรุ่งอย่าง ฆาเบียร์ ปอร์ตีโย่ ที่ฝากความหวังไม่ได้ ความพ่ายแพ้ต่อ เรอัล ซาราโกซ่า ในนัดชิงชนะเลิศ โกปา เดล เรย์ มันเหมือนดึง มาดริด ที่ฝันถึง 3 แชมป์ลงมาสู่โลกแห่งความเป็นจริง พอวันที่ 20 มีนาคม พวกเขาออกไปแพ้ แอธเลติก บิลเบา 2-4 วันที่ 24 มีนาคม ทำศึกรอบ 8 ทีมสุดท้าย ชปล. เลกแรก ที่ เบร์นาเบว หนนี้ไม่น่ามีปัญหา พวกเขาเอาชนะโมนาโก 4-2 แต่มาดริดไม่รู้เลยว่า ประตู 2-4 ของ โมนาโก ในนาทีที่ 83 มันคือจุดเปลี่ยนสำคัญ และคนที่ทำประตูนี้คือ เฟร์นานโด มอริเอนเตส ที่พวกเขาปล่อยให้โมนาโกยืมตัว ชัยชนะเกมนี้ดูจะกลายเป็นการเรียกความมั่นใจกลับมา เพราะ พวกเขากลับมาเก็บ 3 คะแนนได้ในลา ลีกา 2 นัดติดแบบสวยๆ กระทั่งวันที่ 6 เมษายน พวกเขาออกไปเยือนโมนาโก ในเกมเลกสองของ ชปล. ซึ่งจากที่ตุนมาในเลกแรก 4-2 ไม่มีใครคาดคิดว่า มาดริด จะตกรอบ แต่มันก็เกิดขึ้นจริงๆ มาดริด โดน โมนาโก อัดไป 3-1 โดยที่ เฟร์นานโด มอริเอนเตส ทำประตูใส่พวกเขาได้อีกแล้ว รวมผลสองนัด เสมอกัน 5-5 แต่ มาดริด ตกรอบด้วยกฎอเวย์โกล์ แพ้ ซาราโกซ่า ทำท่าจะฟื้น พอแพ้โมนาโกหนนี้ดูเหมือน มาดริด จะทรุดหนัก จากเป้าหมาย 3 แชมป์ หลุดมือไปแล้ว 2 เหลือแค่ 1 รายการที่อย่างน้อยต้องรักษาเอาไว้ให้ได้ นั่นคือ ลา ลีกา "เราไม่ได้เริ่มตกต่ำหลังจากแพ้ โกปา เดล เรย์ นัดชิง ในเดือนมีนาคมหรอก จริงๆ มันเริ่มตั้งแต่ตอนต้นฤดูกาลแล้ว มันเป็นความมหัศจรรย์ของนักเตะในทีมนั่นแหละที่ทำให้เรานำห่างบาเลนเซียถึง 8 แต้ม" "เท่าที่ผมรู้ บาร์ซ่า ไม่ได้ขาย ซัวเรซ อย่างที่เราปล่อย มอริเอนเตสไปโมนาโก และผมไม่คิดว่าพวกเขาปล่อย บุสเก็ตส์ ออกไปแบบที่เราขาย มาเกเลเล่ ไปให้เชลซี" เคยรอช พยายามอธิบายถึงความแตกต่างระหว่าง บาร์ซ่าปี 2015/16 กับ มาดริด 2003/04 ของเขา มันต่างกันตรงนี้ ตรงที่ มาดริด ดันปล่อยนักเตะคนสำคัญของทีมออกไป แต่บาร์ซ่าเก็บตัวหลักเอาไว้ได้ ช่วยประคองทีมผ่านสถานการณ์กดดันได้สำเร็จ ไม่น่าเชื่อ หลังจากแพ้โมนาโก ตกรอบ ชปล. แล้ว เรอัล มาดริด ชนะแค่นัดเดียว และ 6 นัดสุดท้ายของฤดูกาล พวกเขาแพ้รวด! จากทีมจ่าฝูงที่นำโด่งตอนเดือนมีนาคม-เมษายน สุดท้าย เรอัล มาดริด ไม่ใช่แค่โดน บาเลนเซีย แซงเป็นแชมป์ แต่พวกเขายังโดน บาร์เซโลน่า และ ลา กอรุนญ่า แซงหน้าไปด้วย สุดท้าย มาดริด จบแค่อันดับ 4 เท่านั้น มันคือฤดูกาลที่แฟนมาดริด ยังไม่เข้าใจว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไง และที่สำคัญ คาร์ลอส เคยรอช ก็ไม่เข้าใจว่าเป็นไปได้อย่างไร ซึ่งก็อย่างที่เขาบอกว่า เขาคือคนที่ต้องรับผิดชอบ คาร์ลอส เคยรอช โดนปลดออกจากตำแหน่งทันทีหลังจบฤดูกาล ก่อนจะกลับมาเป็นมือขวาของ เฟอร์กี้ อีกครั้งและช่วยแมนฯ ยูไนเต็ด กลับมาประสบความสำเร็จจนถึงปี 2008 มาทำให้การลุกแชมป์สนุกมากขึ้น มาลองได้กับ MYSBOBET รับรองบริการรวดเร็ว ติดต่อเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@my-sb99 หรือ 08-0003-1188 / 08-0003-117 --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

" ย้อนรอยก่อนมาเป็นยูโรปา ลีก "

ในที่สุด ออล อิงลิช ไฟนั่ล ในถ้วยของ ยูฟ่า ทั้ง 2 รายการ ก็ไม่เกิดขึ้นเมื่อ อาร์เซน่อล ไม่สามารถฝ่าด่าน บียาร์เรอัล เข้าไปเจอกับแมนฯ ยูไนเต็ดได้ใน ยูโรปา ลีก ปัจจุบัน ฟุตบอลระดับสโมสรที่ ยูฟ่า ดูแลมีด้วยกัน 2 รายการหลักคือ ยูฟ่า แชมเปี้ยนส์ ลีก, ยูฟ่า ยูโรปา ลีก และกำลังจะมีรายการที่ 3 ที่ชื่อ ยูฟ่า คอนเฟอเรนซ์ ลีก ซึ่งถือเป็นน้องเล็กสุดที่กำลังจะคลอด ช่วงรุ่งเรืองที่สุดของ ยูฟ่า พวกเขาก็เคยมีการแข่งขัน 3 รายการเช่นกัน และมันมีเอกลักษณ์ชัดเจน มีเสน่ห์ในแบบของตัวเองทั้ง 3 รายการ 1. ยูโรเปี้ยน คัพ (รีแบรนด์เป็น แชมเปี้ยนส์ ลีก ในปี 1992) เป็นการแข่งขันของ "แชมป์ลีก" จากประเทศต่างๆ 2. ยูฟ่า คัพ (รีแบรนด์เป็น ยูโรปา ลีก ในปี 2009) เป็นเวทีของ"พระรอง" จากประเทศต่างๆ 3. คัพ วินเนอร์ส คัพ (ยกเลิกไปในปี 1999) เป็นการชิงชัยของเหล่าสิงห์บอลถ้วย คือแชมป์บอลถ้วยจากประเทศต่างๆ ตั้งแต่รีแบรนด์ฟุตบอลรายการที่มีความ "พรีเมียร์" ที่สุดอย่าง แชมเปี้ยนส์ ลีก ความนิยมก็เพิ่มสูงขึ้นมาก ยูฟ่า เลยเพิ่มโควต้าให้ทีมรองแชมป์ จนไปถึงทีมอันดับ 3-4 ได้มีสิทธิ์เข้ามาร่วมเล่นด้วย จากน็อคเอาท์ ก็จัดมาเป็นรอบแบ่งกลุ่มแบบฟุตบอลทัวร์นาเมนต์ เพื่อเพิ่มเกม เพิ่มรายได้ ในแง่หนึ่งมันก็ดี เพราะรายการนี้จะสนุกขึ้นมาก มีทีมหลากหลายเข้าร่วมชิงชัย ทว่าในอีกแง่ มันกลับเป็นการทำร้าย รายการที่เหลือไปโดยปริยาย โดยเฉพาะ "ยูฟ่า คัพ" หรือปัจจุบัน "ยูโรปา ลีก" เพราะยิ่งช่วงหลังที่ลีกใหญ่ มีการได้โควต้าถึง 4-5 ทีมใน ชปล. ทำให้ทีมที่ตกลงมาเล่นใน ยูโรปา ลีก มักเป็นทีมเกรดรองๆ ความน่าติดตามมันหายไปเยอะ ทีมใหญ่ที่ตกมาเล่นบางทีก็ไม่เน้น หรืออยู่ในช่วงขาลง มันก็ไม่สนุกเท่าไหร่อยู่ดี ซึ่งถ้าย้อนไปในช่วงก่อนปี 2000 ทั้ง ยูฟ่า คัพ และทั้ง คัพ วินเนอร์ส คัพ ยังน่าดู น่าติดตาม ดูสนุกไม่แพ้ แชมเปี้ยนส์ ลีก เลย ปี 1998 ยูฟ่า คัพ เป็นการเจอกันเองของ 2 ยักษ์อิตาเลี่ยน ในนัดชิงชนะเลิศ เราได้เห็น โรนัลโด้ เหยินใหญ่ ในรายการนี้ ที่เล่นให้กับอินเตอร์ มิลาน ชุดดาราเต็มทีม ที่ไม่ได้ไป ชปล. ก่อนหน้าปี 1998 รอบชิงชนะเลิศ ยังเตะกันแบบ 2 นัดเหย้า-เยือนด้วย เราเคยเห็นทีมอย่าง ยูเวนตุส, ปาร์ม่า, บาเยิร์น มิวนิค, ดอร์ทมุนด์ เป็นขาประจำในรายการนี้ อย่างไรก็ตามถ้าลองย้อนไปยังจุดกำเนิดของฟุตบอลสโมสรระดับทวีปที่ ยูฟ่า ดูแล แรกเริ่มมันมีแค่ ยูโรเปี้ยน คัพ รายการเดียวที่ก่อกำเนิดขึ้นในปี 1955/56 เป็นฤดูกาลแรก จากนั้นอีก 5 ปี ยูฟ่า ถึงได้จัดรายการแข่งขันสำหรับแชมป์บอลถ้วย อย่าง คัพ วินเนอร์ส คัพ ขึ้นมาเป็นรายการที่ 2 เมื่อปี 1960 สำหรับ ยูฟ่า คัพ นั้นถือเป็นน้องสุดท้องของ ยูฟ่า เพราะเริ่มต้นขึ้นในฤดูกาล 1971/72 ทว่ายูฟ่า ก็ไม่ได้เป็นผู้สร้างฟุตบอลรายการนี้ขึ้นมาเอง จริงๆ ยูฟ่า ไปเทคโอเวอร์รายการนี้ ซึ่งมันมีของมันอยู่ก่อนแล้วในชื่อ "อินเตอร์ ซิตี้ส์ แฟร์ส คัพ" หรือเรียกสั้นๆ ว่า "แฟร์ส คัพ" อินเตอร์ ซิตี้ส์ แฟร์ส คัพ เริ่มต้นขึ้นมาพร้อมๆ กับ ยูโรเปี้ยน คัพ เลยนั่นก็คือปี 1955 แต่การแข่งขันแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง โดยเฉพาะในช่วงแรก ผู้คิดค้นการแข่งขันนี้ขึ้นมาก็คือ 3 บุคคลระดับสูงของฟีฟ่า ประกอบด้วย แอร์นส์ท ธอมเม่น รองประธานฟีฟ่าชาวสวิตเซอร์แลนด์, อ็อตโตริโน่ บาราสซี่ ประธานสหพันธ์ฟุตบอลอิตาลีและสมาชิกระดับสูงของฟีฟ่า และคนสุดท้าย เซอร์ สแตนลี่ย์ เราส์ เลขาธิการเอฟเอ อังกฤษ ซึ่งภายหลังจะขึ้นเป็นประธานฟีฟ่าอยู่ถึง 13 ปี แนวคิดของรายการนี้ เป็นเหมือนกึ่งๆ การโปรโมตงานแสดงสินค้า หรือที่เรียกว่าเทรด แฟร์ส (Trade Fairs) ซึ่งมักจัดกันทั่วเมืองใหญ่ๆ ในยุโรป ซีซั่นแรกของรายการ แฟร์ส คัพ ตั้งใจจะให้กินเวลาถึง 2 ปี คือในปี 1955 ไปจบปี 1957 แต่ไปๆมาๆ มันลากยาวไปถึง 3 ปี มาจบเอาปี 1958 ทีมที่เข้าร่วม จะมาจากเมืองที่มีชื่อเสียงจากงานแสดงสินค้าใหญ่ๆ เช่น บาร์เซโลน่า, บาเซิ่ล, เบอร์มิงแฮม, โคเปนเฮเก้น, แฟรงค์เฟิร์ต, เวียนนา, โคโลญจน์, โลซาน, ไลป์ซิก, ลอนดอน, มิลาน, ซาเกร็บ ตอนแรกมีกฎว่า 1 เมือง 1 ทีม ดังนั้นบางเมืองจะใช้สโมสรใหญ่หรือสโมสรเดียวจากเมืองนั้นเข้าร่วมการแข่งขันไปเลย แต่อย่างบาร์เซโลน่า มีนักเตะของทั้งบาร์ซ่า และเอสปันญ่อล เข้ามาร่วมทีมด้วย ส่วนลอนดอน พิเศษกว่าเพื่อน เพราะเป็นเมืองที่ทีมฟุตบอลมีมากมาย ดังนั้น ตัวแทนของ ลอนดอน จึงเป็นการเอานักเตะจากทีมต่างๆ มารวมทีมเข้าด้วยกัน เรียกว่าทีม London XI โดยมี โจ เมียร์ส ประธานสโมสรเชลซี เป็นผู้จัดการทีม โจ เมียร์ส นี้ถือเป็นบุคคลสำคัญในวงการฟุตบอลอังกฤษ เขาเป็นลูกชายของ เจที เมียร์ส ผู้ก่อตั้งสโมสรเชลซี และเป็นประธานบริหาร (แชร์แมน) ของ เอฟเอ ผู้ผลักดันให้อังกฤษได้จัดฟุตบอลโลกปี 1966 เขาจัดการดึงเอานักเตะจากหลายทีมในลอนดอนเข้ามาร่วมทีม London XI ลงเล่นในรอบต่างๆ รวมแล้วถึง 11 ทีมด้วยกัน มีทั้งนักเตะจากอาร์เซน่อล, สเปอร์ส, เชลซี ไปจนถึง เบรนท์ฟอร์ด และเลย์ตัน โอเรียนท์ ในซีซั่นแรกของ แฟร์ส คัพ ทีมที่ได้หลุดเข้ามาถึงรอบชิงชนะเลิศคือ บาร์เซโลน่า XI เจอกับ ลอนดอน XI และเป็นบาร์เซโลน่า ที่คว้าแชมป์ไปได้ ด้วยการบุกไปเสมอ 2-2 ที่ สแตมฟอร์ด บริดจ์ ก่อนกลับมาเอาชนะที่คัมป์ นู 6-0 ซีซั่นที่ 2 ของแฟร์ส คัพ จัดขึ้นในปี 1958-1960 เป็นครั้งสุดท้ายที่แข่งขันกันข้ามปี เพราะนับตั้งแต่ปี 1960 เป็นต้นมา ก็จะแข่งขันกันจบภายในปีเดียว ตามโปรแกรมฟุตบอลปกติ ซึ่งภายหลังจากทีมรวมดาวของเมือง เริ่มกลายมาเป็นทีมจากสโมสรเดียวตามปกติ และต้องบอกว่ามันถือเป็นคู่แข่งของ ยูโรเปี้ยน คัพ ของ ยูฟ่า โดยตรง แต่ไม่ได้ห้ามว่าจะลงแข่งทั้งสองรายการไม่ได้ บาร์เซโลน่า เคยลงเล่นทั้ง แฟร์ส คัพ และ ยูโรเปี้ยน คัพ พร้อมกันทั้ง 2 รายการในปี 1960/61 เนื่องจากเวลาการแข่งขันไม่ชนกัน แม้จะโดนมองเป็นคู่แข่ง แต่ก็ต้องถือว่าความนิยมยังเทียบไม่ได้ เนื่องจากความไม่ชัดเจนในการจัดหาทีมหรือการเล่นที่กินเวลาข้ามปีในช่วงแรก อีกทั้ง ยูโรเปี้ยน คัพ ก็เป็นการรวมเอาทีมแชมป์ของลีกต่างๆ ดังนั้น มาตรฐานจึงโดนมองว่าสูงกว่า แฟร์ส คัพ ท้ายที่สุด ยูฟ่า ตัดสินใจเข้ามาเทคโอเวอร์รายการนี้จาก แฟร์ส คัพ คอมมิตตี้ (คณะกรรมการจัดการแข่งขันแฟร์ส คัพ) ในปี 1971 นั่นทำให้ แฟร์ส คัพ ฤดูกาล 1970/71 เป็นซีซั่นสุดท้ายของรายการนี้ และ ลีดส์ ยูไนเต็ด คือแชมป์ในครั้งนั้น บาร์เซโลน่า ได้แชมป์เยอะสุด 3 สมัย ตามมาด้วย ลีดส์ และบาเลนเซีย ทีมละ 2 สมัย และก่อนส่งไม้ต่อให้กับ ยูฟ่า ก็มีนัดพิเศษ เป็นการเตะเพลย์ออฟ เพื่อจะมอบโทรฟี่ อินเตอร์ ซิตี้ส์ แฟร์ส คัพ นี้ให้ไปครอบครองเป็นการถาวรเลย เป็นการเตะกันระหว่าง บาร์ซ่า กับ ลีดส์ ผลคือบาร์ซ่า ชนะ 2-1 พวกเขาเลยเป็นเจ้าของโทรฟี่ใบนี้เพียงทีมเดียวตลอดมา หลังจาก ยูฟ่า เข้ามาเทคโอเวอร์แล้ว ก็ได้เปลี่ยนชื่อมาเป็น ยูฟ่า คัพ กลายเป็นเวทีของทีมระดับพระรองของ ลีกต่างๆ ซึ่งก็ได้รับความนิยมเป็นอย่างดีจนมาถึงช่วงกลางยุค 2000s จนในที่สุด ยูฟ่า ต้องพยายามทำให้มันยังมีคุณค่าอยู่บ้างด้วยการรีแบรนด์ แต่ก็ไม่ได้รับความนิยมเหมือนเดิมอีก น่าเสียดายสำหรับทีมที่เคยได้แชมป์ อินเตอร์ ซิตี้ส์ แฟร์ส คัพ ตรงที่ ยูฟ่า ไม่ได้รับรองให้แชมป์เหล่านี้ เป็นแชมป์แบบทางการหรือ Official แม้พวกเขาจะเทคโอเวอร์มันมาเอง แล้วเปลี่ยนชื่อมาเป็น ยูฟ่า คัพ ในภายหลังก็ตาม ส่วนใครอยากหาเว็บไซด์ที่ร่วมสนุกแล้วไม่เสียดายต้องนี่เลย MYSBOBET พร้อมบริการรวดเร็วฉับไว พาคุณมันได้ 24 ชั่วโมง ติดต่อเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@my-sb99 หรือ 08-0003-1188 / 08-0003-117 --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

" เมื่อหมาช่วยเซฟผี "

ในปี 1892 มีการเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญขึ้นในฟุตบอลระดับอาชีพของอังกฤษ ที่ตั้ง ฟุตบอล ลีก ขึนมาเป็นฤดูกาลที่ 5 นั่นก็คือมีการควบรวมเอาทีมจาก ฟุตบอล อัลไลแอนซ์ จำนวน 16 ทีมเข้ามาด้วย และทำให้เกิดมีการแยกดิวิชั่นเกิดขึ้นเป็นครั้งแรก 3 ทีมที่แข็งแกร่งที่สุดจาก ฟุตบอล อัลไลแอนซ์ ถูกยกให้ขึ้นไปเล่นกับทีมในฟุตบอล ลีก เดิมกลายเป็น ดิวิชั่น 1 ส่วนที่เหลือลงเล่นไปก่อนในฐานะ ดิวิชั่น 2 ซึ่งนั่นคือจุดเริ่มต้นของการเลื่อนชั้นตกชั้น บรรดา 3 ทีมจาก อัลไลแอนซ์ ที่ได้ร่วมเล่นใน ดิวิชั่น 1 เลยก็มี นิวตัน ฮีธ รวมอยู่ด้วย อย่างไรก็ดี เพียงฤดูกาลถัดมา 1893/94 นิวตัน ฮีธ หรือแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ในภายหลัง ก็ประสบปัญหาหลายอย่าง ทั้งในและนอกสนาม เอาแค่ในสนาม พวกเขาจบด้วยการเป็นบ๊วย ทำให้ต้องตกชั้นไปสู่ดิวิชั่น 2 โดยขณะนั้นพวกเขาใช้สนาม แบงค์ สตรีท เป็นสนามเหย้า หลังการตกชั้นนักเตะตัวหลักค่อยๆ ย้ายออก แม้จะมีการเสริมทัพเข้ามาใหม่ แต่คุณภาพนักเตะก็ยังไม่ได้ วันเวลาผ่านไปเรื่อยจากปี 1894 จนมาถึงปี 1901 นิวตัน ฮีธ ก็ยังจมอยู่ในดิวิชั่น 2 และที่สำคัญกว่านั้นคือพวกเขามีปัญหาการเงิน อาจถึงขั้นล้มละลายได้ ขณะนั้นสโมสรเป็นหนี้จำนวน 2,670 ปอนด์ แต่จำเป็นต้องได้เงินราวๆ 1,000 ปอนด์ (ตีเป็นมูลค่าปัจจุบันแค่ประมาณ 80,000 ปอนด์) อย่างเร่งด่วนเพื่อมาชำระหรือผ่อนผันไปก่อน ไม่เช่นนั้นต้องล้มละลาย เราก็อาจไม่ได้เห็นสโมสรที่ชื่อ แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ในภายหลัง เพื่อหาเงินจำนวนราว 1,000 ปอนด์ให้ได้ แฮร์รี่ สแตฟฟอร์ด ซึ่งเป็นกัปตันทีมในขณะนั้น ตัดสินใจหาทางออกด้วยการจัดตลาดนัด (บาซาร์) ขึ้นที่เซนต์ เจมส์ ฮอลล์ ย่านใจกลางเมืองแมนเชสเตอร์ ตั้งแต่วันที่ 27 กุมภาพันธ์ จนถึง 2 มีนาคม 1901 ย้อนไป 100 กว่าปีก่อน หากสโมสรชื่อ นิวตัน ฮีธ หายไป ก็คงไม่ได้กระทบอะไรมาก แค่แฟนบอลท้องถิ่นหลักพันคน แล้วก็นักฟุตบอลอีกไม่กี่คน หลังจากนั้นต่างก็คงแยกย้ายกันไปทางใครทางมัน ผิดกับยุคนี้ที่ แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด คือหนึ่งในสโมสรที่มีแฟนบอลมากที่สุดในโลกไปแล้ว เป็นแบรนด์กีฬามูลค่ามหาศาล อย่างไรก็ตามการจัดบาซาร์เพื่อสมทบทุนของ แฮร์รี่ สแตฟฟอร์ด ไม่ได้ผล เงินไม่ได้ใกล้เคียงกับจำนวน 1,000 ปอนด์ที่ต้องการเลย ขณะนั้น สแตฟฟอร์ด มีสัตว์เลี้ยงแสนรักอยู่หนึ่งตัวเป็นสุนัขพันธุ์เซนต์ เบอร์นาร์ด ที่ได้รับรางวัล ซึ่งทุกคนเรียกมันว่า The Major (ผู้พัน) ปกติเจ้า เมเจอร์จะไปปรากฎตัวในสนามเหมือนเป็นมาสค็อตก่อนเกมอยู่แล้ว วันสุดท้ายของตลาดนัด แฮร์รี่ สแตฟฟอร์ด ก็ให้เจ้าเมเจอร์ เดินไปตามผับต่างๆ ในเมือง เผื่อเรี่ยไรพวกเศษเหรียญ หรือเงินทอน จากคนที่เข้าไปนั่งดื่ม โดยมีกล่องห้อยไว้ที่คอเพื่อใส่เงิน ไปๆ มาๆ เมเจอร์ ก็หายไป ไม่ได้กลับมาหา สแตฟฟอร์ด ไม่รู้ว่ามันหายตัวไปที่ไหน นับเป็นหายนะของ แฮร์รี่ สแตฟฟอร์ด อย่างมากเพราะงานระดมทุนก็ไม่ได้ตามเป้า สโมสรกำลังจะล้มละลาย แถมหมาตัวโปรดก็หายไปอีก กระทั่งไม่กี่วันถัดมา เพื่อนร่วมทีมคนหนึ่งก็บอกให้ สแตฟฟอร์ด รู้ว่ามีประกาศทางหน้าหนังสือพิมพ์ประจำเมือง ถึงเจ้าสุนัขตัวนี้ มันตกอยู่ภายใต้การดูแลของ จอห์น เฮนรี่ เดวีส เจ้าของโรงหมักเบียร์ใหญ่ชื่อ แมนเชสเตอร์ บริวเวอรี่ ซึ่งโรงเบียร์นี้ก็เป็นเจ้าของผับหลายต่อหลายแห่งในแมนเชสเตอร์ และซัลฟอร์ด เจ้าเมเจอร์เดินเข้าไปในผับหนึ่งในบรรดาผับเหล่านี้ และ จอห์น เฮนรี่ เดวีส ก็อยู่ที่นั่นพอดี เขาเห็นเจ้าหมาเซน เบอร์นาร์ด ตัวนี้ก็อยากได้ทันที เพื่อนำไปมอบเป็นของขวัญวันเกิด 12 ปีให้กับลูกสาว เลยตัดสินใจประกาศตามหาเจ้าของทางหนังสือพิมพ์ เพื่อจะได้เจรจากัน สแตฟฟอร์ด ได้ตามมาหาสุนัขของเขา และทาง จอห์น เฮนรี่ เดวีส ก็ได้เจรจาขอซื้อเจ้าเมเจอร์ทันที แน่นอนว่า สแตฟฟอร์ด ไม่ต้องการขายสุนัขแสนรักของเขา หลังจากพูดคุยกัน แสตฟฟอร์ด ก็เล่ารายละเอียดสถานการณ์ที่สโมสร นิวตัน ฮีธ กำลังประสบ สุดท้ายก็ตกลงกันได้ เขายอมขายเจ้าเมเจอร์ให้กับ จอห์น เฮนรี่ เดวีส ขณะที่ เดวีส เองก็พร้อมจะเข้ามาช่วยเหลือสถานการณ์การเงินของสโมสรให้พ้นวิกฤติ จอห์น เฮนรี่ เดวีส ได้สุนัขแสนสวยตัวโตไปเป็นของขวัญวันเกิดให้กับลูกสาวของเขาทันเวลา ขณะที่ นิวตัน ฮีธ ก็รอดจากการล้มละลายมาแบบหวุดหวิด ต้องขอบคุณเจ้าเมเจอร์ เซนต์ เบอร์นาร์ด แสนรู้ที่วันนั้นเดินเข้าไปถูกที่ถูกเวลาจนได้เจอกับผู้ที่เข้ามาช่วยสโมสรไว้ทันเวลา เดือนมีนาคม 1902 เดวีส และนักธุรกิจท้องถิ่นอีก 3 คน ลงขันกันคนละ 200 ปอนด์ เพื่อช่วยเหลือทางการเงินกับสโมสร และเขาก็ได้ขึ้นมานั่งเป็นประธานสโมสรคนใหม่ทันที เมื่อ จอห์น เฮนรี่ เดวีส เข้ามาเป็นประธานเขาก็ตัดสินใจเปลี่ยนชื่อสโมสรจาก นิวตัน ฮีธ มาเป็น แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด อย่างที่เรารู้จักกันในทุกวันนี้ มองหาความมันไม่รู้จบ พร้อมบริการที่ยอดเยี่ยมฉับไว ให้ความสนุกในการดูบอลของคุณมีมากขึ้น มาลองได้กับ MYSBOBET ติดต่อเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@my-sb99 หรือ 08-0003-1188 / 08-0003-117 --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

" อุรุกวัย กลาสิโก้ "

ช่วงนี้นับเป็นช่วงที่กระแส ดาร์บี้แม็ทช์ มาแรง ฟุตบอลในอเมริกาใต้เองก็มีดาร์บี้แม็ทช์หลายคู่ และการเชียร์ฟุตบอลของแฟนๆ ในอเมริกาใต้ ก็มักเข้มข้น เต็มไปด้วยความดุดัน ชื่อของ ริเวอร์เพลท-โบคา จูเนียร์ส หรือ โรซาริโอ เซนทรัล กับ นีเวลล์ส โอลด์ บอยส์ ถูกหยิบยกมาพูดถึง แต่ดาร์บี้แม็ทช์ที่เก่าแก่ที่สุดของทวีปนี้ จะพูดให้แม่นยำกว่านั้นก็ต้องบอกว่าเป็นดาร์บี้แม็ทช์แรกที่อยู่นอกจากเกาะอังกฤษด้วยซ้ำ คือดาร์บี้แม็ทช์แห่งอุรุกวัย ระหว่าง เปนญาร่อล และ นาซิยอนาล 2 ยักษ์ใหญ่แห่งมอนเตวิเดโอ จนถึงปีนี้ ฟุตบอลลีกอุรุกวัยแข่งกันมาแล้ว 116 ฤดูกาล และจาก 116 ฤดูกาลนั้น 98 ฤดูกาล แชมป์ตกเป็นของ 2 ทีมนี้ เปนญาร่อล 50 สมัย , นาซิยอนาล 48 สมัย เอล กลาสิโก้ ของสเปน เรอัล มาดริด เจอกับบาร์เซโลน่า ครั้งแรกในปี 1902 รายการ โกปา เด ลา โกโรนาซิโอน ซึ่งต่อมากลายเป็น โกปา เดล เรย์ ในบัวโนส ไอเรส เกมระหว่าง โบคา กับริเวอร์เพลท ไม่ได้ดวลกันเลยจนกระทั่งถึงปี 1908 ส่วน อินเตอร์ มิลาน ก่อตั้งในปี 1908 พวกเขาแยกตัวออกมาจาก มิลาน คริกเก็ต คลับ ซึ่งก็คือ เอซี มิลาน ในปัจจุบัน แล้วก็มาเจอกันหนแรกตอนต้นปี 1909 ขณะที่ เปนญาร่อล เจอกับ นาซิยอนาล ครั้งแรกตั้งแต่ปี 1900 วัฒนธรรมฟุตบอลในอเมริกาใต้ เติบโตขึ้นในอุรุกวัยและอาร์เจนติน่า ในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 ซึ่งก็มีต้นตอมาจากชาวบริติช ที่เดินทางไปก่อตั้งและทำงานอุตสาหกรรม หรือในโรงเรียนที่ก่อตั้งโดยชุมชนชาวบริติช ภายในปี 1891 ภูมิภาคแถบนั้นก็เริ่มมีฟุตบอลลีกแล้ว ในบัวโนส ไอเรส ที่อาร์จนติน่า ถือเป็นลีกแห่งแรกของโลกนอกจากเกาะอังกฤษหรือไอร์แลนด์ อย่างไรก็ดี สโมสรที่เข้าร่วมในช่วงแรกไม่ได้แข็งแรงพอ สุดท้ายก็ค่อยๆ ล้มหายไปหรือเปลี่ยนไปเป็นสโมสรที่เน้นรักบี้แทน จากนั้นจึงค่อยมีคนท้องถิ่นก่อตั้งสโมสรขึ้นมาในภายหลัง และเติบโตขึ้นมาแทนที่ ในอุรุกวัย จุดเริ่มต้นของฟุตบอลที่นี่ก็เหมือนในอาร์เจนติน่า แต่แตกต่างกันก็คือเหล่าสโมสรที่เก่าแก่ที่สุดของพวกเขายังคงอยู่ และนั่นทำให้เรายังได้เห็นดาร์บี้แม็ทช์ที่เก่าแก่ที่สุดในโลกนอกเหนือเกาะอังกฤษ เปนญาร่อล เริ่มต้นด้วยการเป็นทีมฟุตบอลของสโมสรคริกเก็ต เซนทรัล อุรุกวัย เรลเวย์ คริกเก็ต คลับ (CURCC) ก่อตั้งแผนกฟุตบอลขึ้นเมื่อวันที่ 28 กันยายน 1981 นั่นทำให้พวกเขาเป็นสโมสรฟุตบอลที่เก่าแก่ที่สุดอันดับ 2 ของอุรุกวัย ต่อจาก อัลเบี้ยน เอฟซี โดยปกติแล้ว สโมรฟุตบอลต่างๆ ที่เกิดขึ้นทั่วโลกโดยกลุ่มคนบริติช ก็มักสงวนไว้ให้คนบริติชด้วยกันเป็นสมาชิก ทว่าสำหรับ CURCC พวกเขาเปิดกว้างให้ใครก็ได้เข้าเป็นสมาชิกและร่วมเล่น มีทั้งคนอุรุกวัยท้องถิ่น คนเยอรมันที่ไปทำงานที่นั่น และแน่นอนที่สุดคนทำงานบริษัทสร้างทางรถไฟชาวบริติชเอง จากนั้นในปี 1914 ทีมฟุตบอลก็แยกตัวออกมาจาก CURCC อย่างเป็นทางการ มาบริหารเองเป็นสโมสรที่เป็นเอกเทศและตั้งชื่อว่า "เปนญาร่อล" นำมาจากชื่อย่านในมอนเตวิเดโอ ซึ่งสโมสรตั้งอยู่ ส่วนสีเสื้อเหย้า เหลือง-ดำ ของพวกเขาก็เอามาจากสีของ Stephenson’s Rocket หัวรถไฟหัวแรกของโลก ข้ามมาดู นาซิยอนาล กันบ้าง ในชื่อเต็มว่า กลุ๊บ นาซิยอนาล เด ฟุตบอล พวกเขาก่อตั้งขึ้นเมื่อ 14 พฤษภาคม 1899 โดยสมาชิกของ 2 สโมสรเดิมที่มีมาก่อนหน้านั้นคือสโมสร มอนเตวิเดโอ ฟุตบอล คลับ และ อุรุกวัย แอธเลติก คลับ น่าสนใจตรงที่ในยุคนั้น สโมสรฟุตบอลที่มีอยู่ในอุรุกวัยถูกก่อตั้งโดยชาวต่างชาติ แต่สำหรับ นาซิยอนาล พวกเขาเป็นสโมสรแรกที่ก่อตั้งโดยคนท้องถิ่น ดาร์บี้แม็ทช์ หรือจุดเริ่มต้นของความเป็นอริกันมีขึ้นเมื่อวันที่ 15 กรกฎาคม 1900 มันคือครั้งแรกที่ CURCC ก่อนจะเปลี่ยนชื่อเป็น เปนญาร่อล ได้เจอกับ นาซิยอนาล ทีมแรกก่อตั้งโดยคนต่างชาติ มีนักเตะต่างชาติเป็นหลัก ขณะที่ นาซิยอนาล ก่อตั้งโดยคนท้องถิ่น และมีแต่นักเตะท้องถิ่น การเจอกันหนแรก เป็น CURCC ที่ชนะไป 2-0 การแข่งขันชิงแชมป์ทั่วประเทศของอุรุกวัยเริ่มต้นครั้งแรกในปี 1900 โดยไม่มีนาซิยอนาล เข้าร่วม ปีแรกนี้แชมป์ตกเป็นของ CURCC ซึ่งก็คือทีมที่จะกลายมาเป็นเปนญาร่อล ตอนปี 1914 นั่นเอง จนถึงตอนนี้ ปี 2021 อุรุกวัยมีการชิงแชมป์ลีกระดับประเทศมาแล้วทั้งสิ้น 116 ฤดูกาล 84.4% แชมป์ตกเป็นของ เปนญาร่อล ไม่ก็ นาซิยอนาล ทั้งคู่ได้แชมป์ โกปา ลิเบร์ตาโดเรส แชมป์ระดับสโมสรที่ใหญ่สุดในอเมริกาใต้ รวมถึง 8 หน 5 เป็นของเปนญาร่อล และ 3 เป็นของ นาซิยอนาล ณ วันนี้ ศึก "กลาสิโก้ เด ฟุตบอล อุรุกวาโย่" หรือ อุรุกวัย กลาสิโก้ เตะกันมาแล้ว 557 ครั้ง สถิติสูสีกันสุดๆ เปนญร่อล ชนะ 190, เสมอ 173 และ นาซิยอนาล ชนะ 174 ครั้ง นักเตะทีมชาติอุรุกวัย ทุกยุคทุกสมัย เกินกว่าครึ่ง ต้องเคยเป็นนักเตะของ หนึ่งในสองทีมนี้มาแล้ว ไม่ช่วงใดก็ช่วงหนึ่งบนเส้นทางการค้าแข้ง แม้จะเป็นชาติที่เล็กที่สุดเป็นอันดับ 2 ในอเมริกาใต้ ต่อจากซูรินาม แต่ อุรุกวัย กลับมีผลงานเชิงฟุตบอลที่ยอดเยี่ยม ทั้งในระดับสโมสรและทีมชาติ โดยเฉพาะเรื่องราวฟุตบอลของพวกเขาก็เก่าแก่และคลาสสิกไม่เป็นรองชาติใดเลย ส่วนใครอยากหาเว็บไซด์ที่ร่วมสนุกแล้วไม่เสียดายต้องนี่เลย MYSBOBET พร้อมบริการรวดเร็วฉับไว ติดต่อเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@my-sb99 หรือ 08-0003-1188 / 08-0003-117 --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

" ไมเคิ่ล บีล แขนขวาของเจอร์ราร์ด "

สตีเว่น เจอร์ราร์ด กลายมาเป็นที่ยอมรับไม่ใช่แค่ในฐานะอดีตมิดฟิลด์ขวัญใจแฟนบอลลิเวอร์พูล แต่ตอนนี้เขาคือหนึ่งในผู้จัดการทีมรุ่นใหม่ที่มีผลงานน่าจับตามองอย่างมาก กลาสโกว์ เรนเจอร์ส ของเจอร์ราร์ด พุ่งเข้าป้ายเป็นแชมป์สก็อตติช พรีเมียร์ชิพ ในฤดูกาลนี้ไปเป็นที่เรียบร้อยทั้งที่ฤดูกาลยังเหลืออีกหลายนัด พวกเขาไม่แพ้ใครเลยในเกมลีก "สตีวี่ จี" พา เรนเจอร์ส พรวดขึ้นไปแซง เซลติก ที่ครองความยิ่งใหญ่ในสก็อตแลนด์มาเป็น 10 ปีได้สำเร็จ จนถึงตอนนี้ เกือบ 3 ฤดูกาลเต็ม ผลงานของเขาคือ 167 นัด ชนะ 109, เสมอ 37, แพ้ 21 คิดเป็นเปอร์เซนต์ชนะสูงถึงกว่า 65% เลยทีเดียว และอย่าลืมว่าช่วง 2 ปีแรกเป็นการลองผิดลองถูก ปรับทีม ยังไม่ลงตัวเหมือนในปีที่สาม เรนเจอร์ส เป็นบอลที่เล่นด้วยสปิริตเต็มร้อยถอดแบบมาจากกุนซือ แต่ไม่ได้มีดีแค่ใจสู้เพราะพวกเขายังเล่นบอลบุก พยายามเล่นกันรวดเร็ว มีทรงชัดเจน แน่นอนว่า เจอร์ราร์ด ต้องได้เครดิตไปเต็มๆ แต่ผลงานนี้ไม่ใช่ของเขาคนเดียว หลายคนอาจไม่รู้ว่าหนึ่งในบุคคลสำคัญ ถือเป็นทีมงานที่ส่งผลต่อเกมในสนามของ เรนเจอร์ส มากคือ หัวหน้าทีมชุดใหญ่ (First Team Coach) ที่ชื่อ ไมเคิ่ล บีล ตามตำแหน่ง แกรี่ แม็คอัลลิสเตอร์ คือผู้ช่วยผู้จัดการทีม เป็นมือขวาของ เจอร์ราร์ด แต่คนสำคัญที่ช่วยเทรนนิ่ง หรือโค้ชชิ่ง ให้กับการเล่นของนักเตะในทีมคือ ไมเคิ่ล บีล เส้นทางชีวิตของทั้งคู่น่าสนใจมาก ก่อนจะมาเจอกันและได้ร่วมงานกัน ทั้งคู่เกิดปี 1980 เหมือนกัน เจอร์ราร์ด แก่เดือนกว่า ขณะที่ สตีวี่ จี เป็นเด็กเหนือ เกิดและโตในลิเวอร์พูล เข้าอคาเดมี่ฝึกฝนเป็นนักเตะของทีมหงส์แดง และกลายเป็นนักเตะอาชีพที่ประสบความสำเร็จ แต่เส้นทางของ บีล ไม่ใช่แบบนั้น ไมเคิ่ล บีล เกิดและโตในลอนดอน เขาเข้าอคาเดมี่ของ ชาร์ลตัน แอธเลติก แต่ไม่ประสบความสำเร็จเขาโดนปล่อยออกจากทีม เขาตระเวนไปลองทดสอบฝีเท้ากับสโมสรทั่วอังกฤษ, สหรัฐอเมริกา และ ฮอลแลนด์ และต้องยุติเส้นทางฝันการเป็นนักฟุตบอลไว้ที่อายุ 21 ปี แม้ไม่ได้รับการเซ็นสัญญาแต่สิ่งที่ บีล ได้รับในช่วงตระเวนทดสอบฝีเท้าโดยเฉพาะในฮอลแลนด์ คือแนวทางการเล่นฟุตบอลที่แตกต่างไปจากอังกฤษ มีเงินเหลือจากสมัยเป็นนักเตะอยู่นิดหน่อยเลยลงทุนเปิดแฟรนไชส์ Brazilian Soccer Schools เป็นการฝึกสอนฟุตบอลให้กับเด็กๆ เขาควักเงิน 32 ปอนด์ เป็นค่าเช่าโถงในโบสถ์แห่งหนึ่งแถบบรอมลี่ย์ ย่านบ้านเกิดในลอนดอน เอาเก้าอี้และอุปกรณ์ต่างๆมาวาง เก็บค่าฝึกสอน 4 ปอนด์ แก่เด็กๆ ที่เข้ามาเรียนรู้ศาสตร์ลูกหนังในร่ม หรือ ฟุตซอล "ตอนแรกมีเด็กมาสมัครแค่ 3 คน มันไม่ใช่แผนธุรกิจที่ดีนัก แต่มันก็ค่อยๆ เติบโตขึ้น" บีล ย้อนความหลัง ธุรกิจฝึกสอนฟุตบอล หรือฟุตซอล กับเด็กๆ แบบนี้ไปเข้าตาเชลซี ดังนั้น ช่วงปี 2002-2003 ทีมสิงห์บลูส์ เลยจ้างเขาเป็นแบบ พาร์ทไทม์ เพื่อมาพัฒนานักเตะท้องถิ่นอายุ 6-9 ขวบ เชลซี พอใจผลงานของ ไมเคิ่ล บีล จนสุดท้ายยื่นสัญญางานแบบฟูลไทม์ให้ ซึ่งสุดท้ายเขาก็กลายมาเป็นโค้ชทีมเยาวชนของสโมสรเต็มตัว ทำงานร่วมกับ โชเซ่ มูรินโญ่, คาร์โล อันเชล็อตติ, กุส ฮิดดิงค์ มาแล้ว และดาวรุ่งอย่าง เมสัน เมาน์ท, คัลลั่ม ฮัดสัน โอดอย, รูเบน ลอฟตัส ชีค, แทมมี่ อับราฮัม พวกนี้ก็เคยผ่านการปลุกปั้นของเขามาตั้งแต่สมัยเด็ก ก้าวสำคัญของ บีล มาถึง หลังอยู่กับเชลซีมา 10 ปี ไมเคิ่ล บีล ก็ถูกลิเวอร์พูล เซ็นดึงตัวไปร่วมงานในฐานะโค้ชทีม ยู-16 ก่อนจะถูกโปรโมตมาคุมทีม ยู-23 เมื่อปี 2014 เทรนท์ อเล็กซานเดอร์ อาร์โนลด์, เบน วู้ดเบิร์น, เคอร์ติส โจนส์, แฮร์รี่ วิลสัน คือหนึ่งในกลุ่มเด็กดาวรุ่งลิเวอร์พูลที่เติบโตภายใต้การดูแลของเขา ไมเคิ่ล บีล ก็เหมือนเด็กที่เกิดยุค 80s และโตมาในยุค 90s เขาหลงไหลฟุตบอลกัลโช่ เซเรีย อา, ยกย่อง โยฮัน ครัยฟฟ์ และมี เซอร์ บ็อบบี้ ร็อบสัน เป็นไอดอล ในแง่การเป็นโค้ชชาวอังกฤษที่ตระเวนคุมทีมทั่วยุโรปทั้งในฮอลแลนด์, โปรตุเกส และสเปน ถึงตอนนี้ผลงานของ บีล ดีพอที่จะหางานโค้ชในพรีเมียร์ลีกได้สบายๆ แต่ปี 2017 เขาเลือกความท้าทายครั้งใหม่ ด้วยการไปเป็นผู้ช่วยผู้จัดการทีมให้กับ เซา เปาโล สโมสรดังในบราซิล ซึ่งสำหรับ เซา เปาโล แล้ว บีล อธิบายว่านี่คือสโมสรระดับ แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด หรือลิเวอร์พูล แห่งอเมริกาใต้ งานนี้เขาปฏิเสธไม่ลง เขาได้ร่วมงานกับ โรเจริโอ เชนี่ อดีตมือกาวตำนานของ เซา เปาโล เองที่ผันตัวมาคุมทีม โดยตอนที่ เชนี่ ได้มาเจอกับ บีล ก็คือตอนบินมาสัมนาการโค้ชที่สมาคมฟุตบอลอังกฤษ และได้มีการพูดคุยกัน หลังเห็นผลงานของ บีล ในการทำทีมลิเวอร์พูลเยาวชน จนได้ชักชวนให้ไปทำงานด้วยที่บราซิล น่าเสียดายที่ผลการแข่งขันของ เซา เปาโล ภายใต้ โรเจริโอ เชนี่ ไม่ออกมาดีนัก เขาเลยโดนปลด และนั่นทำให้ ไมเคิ่ล บีล ตัดสินใจกลับอังกฤษหลังใช้เวลาอยู่ 8 เดือนในบราซิล บีล กลับมายังลิเวอร์พูลช่วงสั้นๆ ขณะนั้น สตีเว่น เจอร์ราร์ด คุมทีมเยาวชน ยู-18 ของลิเวอร์พูล อยู่ ทั้งคู่ได้รู้จักกันมากยิ่งขึ้น ได้ร่วมงานกัน ทำให้ เจอร์ราร์ด รู้ดีถึงฝีมือของ ไมเคิ่ล บีล "เช้าวันหนึ่ง เขา (เจอร์ราร์ด) โทรหาผม ผมไม่รู้จักเบอร์เขาหรอก เขาถามผมว่าผมสนใจไปจิบกาแฟคุยกันหน่อยไหม ตอนนั้นผมได้ยินข่าวลือที่ว่าเขากำลังจะไปคุมเรนเจอร์ส มาบ้างแล้ว" "วันก่อนหน้านั้นเอง มีใครสักคนที่ลิเวอร์พูลพูดประมาณว่า เขาจะชวนผมไปร่วมงานกับเขาด้วย ผมหัวเราะ แต่ตอนนี้มันเป็นจริงแล้ว" เมื่อไม่นานมานี้ สตีเว่น เจอร์ราร์ด เองก็ยอมรับว่าก่อนที่เขาจะตกลงรับงานคุมเรนเจอร์ส เขามีแผนไว้แล้ว เขาเล็งทีมงานของเขาไว้เรียบร้อย ว่าหากตกลงคุมทีม เขาจะเอาใครไปเป็นโค้ช ไปช่วยงานบ้าง "สิ่งที่ผมจะไม่มีวันทำคือ การทำงานของใครคนอื่น ในเมื่อพวกเขาทำได้ดีกว่าผม ... มันต้องใช้เวลา 15-20 ปีในการที่ผมจะเก่งได้เท่ากับ ไมเคิ่ล บีล ในเรื่องการโค้ชชิ่งในสนาม, การวางแผนการซ้อมในแต่ละวัน ดังนั้น ผมเลยปล่อยให้ มิค (บีล) เป็นตัวของมิค เอง เขาเชี่ยวชาญเรื่องนี้" เจอร์ราร์ด ยอมรับว่าในเรื่องการโค้ชชิ่ง ฝึกซ้อมนักเตะเขาไม่มีทางทำได้ดีเท่ากับเพื่อนร่วมงานของเขาคนนี้ ไคล์ ลัฟเฟอร์ตี้ อดีตกองหน้าของเรนเจอร์ส, ปีเตอร์ โลเวนครานด์ส อดีตมิดฟิลด์ของทีม ปัจจุบันเป็นกุนซือทีมสำรองของเรนเจอร์ส และแม้แต่ เจมี่ คาร์ราเกอร์ ต่างยอมรับในตัว ไมเคิ่ล บีล เพราะเห็นฝีมือมาแล้ว ทุกคนเห็นพ้องต้องกันว่า "เจอร์ราร์ด โชคดีมากที่มีเขา" ไมเคิ่ล บีล คือหนึ่งในกุญแจสำคัญอยู่เบื้องหลังความสำเร็จของ สตีเว่น เจอร์ราร์ด ในฐานะผู้จัดการทีม กลาสโกว์ เรนเจอร์ส จริงๆ มองหาความมันไม่รู้จบ พร้อมบริการที่ยอดเยี่ยมฉับไว ให้ความสนุกในการดูบอลของคุณมีมากขึ้น มาลองได้กับ MYSBOBET ติดต่อเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@my-sb99 หรือ 08-0003-1188 / 08-0003-117 --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

" จบเกมใน 3 วินาที "

เซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน เพิ่งออกมาสัมภาษณ์ว่าถึงกับหลั่งน้ำตาตอนที่เห็นทีมชาติสก็อตแลนด์ดวลจุดโทษชนะเซอร์เบียเมื่อเดือนพฤศจิกายนที่ผ่านมา ได้ผ่านเข้าสู่ ยูโร 2020 รอบสุดท้าย นี่คือการได้เข้าร่วมทัวร์นาเมนต์เมเจอร์เป็นครั้งแรกของสก็อตแลนด์ ในรอบ 22 ปี นับจากฟุตบอลโลก ฟร้องซ์ 98 ฟร้องซ์ 98 เป็นฟุตบอลโลกหนแรกที่ฟีฟ่า เพิ่มจำนวนทีมเข้ารอบสุดท้ายจาก 24 ทีมเป็น 32 ทีม โซนยุโรป ได้สิทธิ์ 15 ทีม แต่ฝรั่งเศสเจ้าภาพรับไป 1 แล้ว เท่ากับว่าจะเหลือตั๋วอีก 14 ใบให้แย่งกัน จากการแบ่งเป็น 9 กลุ่ม จะเอาแชมป์กลุ่มทุกกลุ่ม และรองแชมป์กลุ่มที่ดีที่สุดเพียง 1 ทีม เข้ารอบไปเลยโดยอัตโนมัติ ส่วนรองแชมป์กลุ่มที่เหลืออีก 8 กลุ่มจะจับคู่มาเตะเพลย์ออฟกัน ก็จะครบ 14 ทีมพอดี สก็อตแลนด์ อยู่ในกลุ่มที่ 4 ซึ่งถือว่าไม่แข็งเกินไปนัก แต่ก็ไม่ถือว่าอ่อนเสียทีเดียว กลุ่มนี้ประกอบด้วย ออสเตรีย, เบลารุส, เอสโตเนีย, ลัตเวีย, สวีเดน และ สก็อตแลนด์ การแข่งขันเริ่มต้นจริงๆ ตั้งแต่เดือนสิงหาคม 1996 เป็นต้นไป เกมแรก สก็อตแลนด์บุกไปเสมอ ออสเตรีย 0-0 ถือว่าออกตัวได้ไม่เลวนัก ต่อมาเป็นคิวเตะ 2 นัดติดในเดือนตุลาคม สก็อตแลนด์ที่มี เครก บราวน์ คุมทัพในขณะนั้น ก็ยังทำผลงานได้ดี วันที่ 5 ตุลาคม พวกเขาบุกชนะลัตเวีย 2-0 ต่อด้วยโปรแกรมไปเยือนกรุงทัลลินน์ของ เอสโตเนีย ในวันที่ 9 ตุลาคม ทุกวันนี้ เอสโตเนีย พัฒนารวดเร็วมาก พวกเขาเป็นชาติเล็ก ประชากรน้อย แต่มีคุณภาพ นั่นทำให้ทุกอย่างเป็นไปได้อย่างราบรื่น ทว่าย้อนไปในปี 1996 เอสโตเนีย เพิ่งได้รับเอกราชแยกตัวจากสหภาพโซเวียต อย่างเป็นทางการได้แค่ 5 ปี ประเทศยังยากจนและอยู่ในช่วงสร้างชาติกันขึ้นมาใหม่ นั่นส่งผลไปถึงฟุตบอลด้วย สนามเหย้าของทีมชาติเอสโตเนีย ในเวลานั้นคือสนามกีฬาเอนกประสงค์ความจุเพียง 5,000 คนที่ชื่อว่า คาดริออร์ก สเตเดี้ยม ในกรุงทัลลินน์เมืองหลวง มันเป็นสนามที่ไม่ได้มีความทันสมัยอะไรเลย โดยเฉพาะระบบไฟส่องสว่างที่ยังไม่ได้มาตรฐาน ตามกำหนดการเดิม เกมนี้จะเตะกันเวลา 18.45 น. ตามเวลาท้องถิ่น ซึ่งในเดือนตุลาคมมันเริ่มมืดแล้ว ทำให้ต้องใช้ไฟส่องสว่างช่วยเพื่อให้ทำการแข่งขันได้ ทันทีที่ไปถึง ก่อนวันแข่ง 1 วัน ทีมชาติสก็อตแลนด์ ก็ได้รับอนุญาตให้ไปซ้อมในสนามแข่งจริง ตามกฎ พวกเขาพบว่าระบบไฟส่องสว่างมันไม่ได้มาตรฐาน เนื่องจากสนามมันเก่า ไฟไม่พออยู่แล้ว ทำให้ต้องติดไฟเพิ่มแบบชั่วคราว แต่มันก็ยังไม่ได้มาตรฐานเพียงพอ ออกแนวไฟกีฬาระดับอำเภอเสียมากกว่า ไม่ใช่ระดับฟีฟ่า ทีมชาติสก็อตแลนด์ ร้องเรียนเรื่องนี้ไปยังฟีฟ่า เพื่อขอให้เลื่อนเวลาเตะเร็วขึ้น ขณะที่ยังมีแสงอาทิตย์ตามธรรมชาติอยู่ เจ้าหน้าที่ของฟีฟ่าชาวลักเซมเบิร์ก ซึ่งถูกมอบหมายมาเป็นคนคอยสังเกตุการณ์อยู่แล้วได้รุดเดินทางมายังสนามในค่ำวันนั้น และเห็นพ้องกับทางสก็อตแลนด์ว่าไฟมันไม่ได้มาตรฐานจริงๆ ทำให้ฟีฟ่า มีคำสั่งให้เลื่อนเวลาเตะจาก 18.45 น. มาเป็นเวลา 15.00 น. ทุกอย่างมันถูกเตรียมไว้หมดแล้ว การที่อยู่ดีๆ ฟีฟ่า มาเลื่อนเวลาแข่งทำให้ส่งผลกระทบ แม้แต่เรื่องของการถ่ายทอดสดในสก็อตแลนด์เองก็มีปัญหา BBC Scotland เป็นผู้ทำการถ่ายทอดสดกลับไปยังสก็อตแลนด์ ก็ปวดหัวเพราะเวลานั้น ตามกำหนดการเดิม พวกเขาจะทำการถ่ายทอดสดพิธีไว้อาลัยรำลึกให้กับเหตุการณ์สังหารหมู่ ดันเบลน มาสซาเคร่ ซึ่งมีชายวัย 43 ปีบุกไปกราดยิงเด็กนักเรียนและครูในโรงเรียนประถมดันเบลน ในสเตอร์ลิ่งไชร์ เสียชีวิตถึง 18 คน ขณะที่เอสโตเนีย แม้จะเป็นเจ้าภาพแต่พวกเขาก็ไม่พอใจที่ ฟีฟ่า ประกาศเปลี่ยนแปลงเวลาการแข่งขันปุบปับแบบนี้ พวกเขาตัดสินใจยืนยันจะไม่เดินทางไปยังสนาม จนกว่าจะถึงเวลาเตะตามแผนเดิม ไอนาร์ เลพพาเน่น เลขาสมาคมฟุตบอลเอสโตเนีย ให้สัมภาษณ์ว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะเปลี่ยนแผนการเดินทางของทีมชาติ เนื่องจากแคมป์ซ้อมอยู่ห่างจากสนามในกรุงทัลลินน์ ฟีฟ่า ยืนยันให้เตะกันในเวลาใหม่คือ 15.00 น. และเมื่อใกล้เวลาแข่งขัน ก็มีเพียงแค่ทีมชาติสก็อตแลนด์ที่เดินลงสู่สนาม แฟนบอลสก็อตติช ที่เดินทางมาเชียร์ทีมชาติ ก็ตะโกนร้องเพลง "One team in Tallinn, There's only one team in Tallinn" มีทีมเดียวในทัลลินน์ มีแค่ทีมเดียวเท่านั้นในทัลลินน์ ผู้ตัดสิน มิโรสลาฟ ราโดมัน ชาวยูโกสลาเวีย เป่านกหวีดเป็นสัญญาณให้เริ่มการแข่งขัน บิลลี่ ด็อดด์ส กองหน้าสก็อตแลนด์เขี่ยบอล จอห์น คอลลินส์ กัปตันทีมแตะบอลขึ้นหน้าเข้าไปในแดนของเอสโตเนีย ที่ว่างเปล่า วินาทีต่อมาผู้ตัดสินก็เป่านกหวีดยาวจบเกมทันที! ทีมชาติเอสโตเนีย ทำอย่างที่พวกเขาประกาศไว้คือเดินทางมายังสนามคาดริออร์ก สเตเดี้ยม จริงๆ ตามกำหนดเวลาแข่งเดิม ทว่าเมื่อถึงตอนนั้นเกมก็ถูกเป่าจบไปเรียบร้อยแล้วภายในเวลา 3 วินาทีตั้งแต่ตอนบ่าย 3 โมง สก็อตแลนด์ เชื่อว่าพวกเขาจะได้รับการตัดสินให้ชนะบาย ด้วยสกอร์ 3-0 ตามกฎทั่วไปเมื่อมีทีมหนึ่งปฏิเสธที่จะลงเล่นโดยไม่มีเหตุผลอันสมควร ปรากฏว่าไม่เป็นแบบนั้น เมื่อ ฟีฟ่า ประกาศให้เกมนี้ต้องมีการเตะกันใหม่ แต่จะให้แข่งกันที่สนามกลาง โดยเลือกวันเวลาและสถานที่ เป็นวันที่ 11 กุมภาพันธ์ 1997 และใช้สังเวียน สต๊าด หลุยส์ เดอซ์ ในโมนาโก เป็นสนามแข่ง มันมีข้อครหาตามมาจากการตัดสินของฟีฟ่าในครั้งนี้ คือสมัยนั้น เลนนาร์ท โยฮันส์สัน ประธานยูฟ่า นั่งตำแหน่งรองประธานของฟีฟ่า ด้วย โยฮันส์สัน ทำหน้าที่เป็นประธานการประชุมลงมติตัดสินถึงเหตุที่เกิดขึ้นในทัลลินน์ดังกล่าว และลงมติให้ต้องเตะกันใหม่อย่างที่บอกไว้แล้ว แทนที่จะให้สก็อตแลนด์ชนะบาย ข้อครหาก็คือ เลนนาร์ท โยฮันส์สัน เป็นชาวสวีเดน เขาต้องการให้สวีเดน มีโอกาสเข้ารอบเพิ่มมากขึ้น เนื่องจากสวีเดนอยู่ในกลุ่มนี้ด้วย การให้ 3 แต้มกับสก็อตแลนด์แบบฟรีๆ ย่อมไม่เป็นเรื่องดีต่อสวีเดน มิหนำซ้ำกัปตันทีมตัวจริงและเป็นเพลย์เมกเกอร์จอมเทคนิคของสก็อตแลนด์ อย่าง แกรี่ แม็คอัลลิสเตอร์ จะโดนแบนในเกมเจอกับสวีเดนพอดี เนื่องจากเดิม แม็คอัลลิสเตอร์ ควรจะแบนในเกมกับเอสโตเนียไปแล้ว แต่เมื่อเกมดังกล่าวถูกยกเลิก ทำให้โทษแบนจะมาถูกชดใช้ในเกมนัดต่อไปซึ่งเจอกับสวีเดนพอดี แม้จะเจอกับสถานการณ์ที่ไม่เป็นใจนัก แต่สก็อตแลนด์ ของ เครก บราวน์ ก็ยังทำผลงานได้ดี พวกเขาเป็นฝ่ายเอาชนะสวีเดนไปได้ 1-0 ตอนโปรแกรมเดือนพฤศจิกายนมาถึง กระทั่งมาถึงเกมที่เจอกับเอสโตเนีย ตามกำหนดใหม่คือกุมภาพันธ์ 1997 ที่โมนาโก จริงๆ แล้วยุคนั้นสก็อตแลนด์เป็นทีมคุณภาพสูง นักเตะหลายคนเล่นกับทีมใหญ่ในพรีเมียร์ ลีก ไม่ว่าจะเป็น โคลิน คัลเดอร์วูด, โคลิน เฮนดรี้, แกรี่ แม็คอัลลิสเตอร์, จอห์น คอลลินส์(เล่นกับโมนาโกเอง), จอห์น แม็คกินเล่ย์, ดันแคน เฟอร์กูสัน, เควิน กัลลาเกอร์ แถมยังมีตัวสำรองอย่าง พอล แลมเบิร์ต (ดอร์ทมุนด์) และพวกแข้งจากเซลติกกับเรนเจอร์ส เช่น แอนดี้ โกแร่ม, แจ็คกี้ แม็คนามาร่า, ทอม บอยด์, อัลลี่ แม็คคอยส์ท ดูตามหน้าเสื่อสก็อตแลนด์ควรจะเอาชนะได้ แต่บทลงท้ายคือเสมอกันไป 0-0 นั่นกลายเป็นเกมที่เป็นจุดเปลี่ยนสำคัญไม่น้อย ด้วยฟอร์มเหนียวหนึบของนายทวารเอสโตเนียในนัดนี้ ส่งผลให้เขาได้โอกาสย้ายมาเล่นในพรีเมียร์ ลีก กับดาร์บี้ เคาน์ตี้ นายทวารคนนั้นก็คือ มาร์ท พูม นั่นเอง นอกจากนั้นมันกลายเป็นนัดสุดท้ายในการเล่นทีมชาติสก็อตแลนด์ของ "บิ๊กดังค์" ดันแคน เฟอร์กูสัน ด้วยเพราะหลังจากนั้นปัญหาที่เรื้อรังระหว่างเขากับสมาคมฟุตบอลสก็อตแลนด์ก็มาถึงจุดที่ทำให้เขาประกาศจะไม่เล่นให้ทีมชาติอีก แม้จะไม่ชนะเอสโตเนียในเกมนี้ แต่ลงท้าย สก็อตแลนด์ ก็สมหวัง เมื่อเตะรอบคัดเลือกครบทั้ง 10 นัด พวกเขามีสถิติ ชนะ 7 เสมอ 2 แพ้ 1 มีทั้งหมด 23 แต้ม จบอันดับ 2 ของกลุ่ม เป็นรองแค่ออสเตรียทีมเดียว เขี่ยสวีเดน ของ เลนนาร์ท โยฮันส์สัน ตกรอบ และด้วยการมีสถิติยอดเยี่ยมแบบนี้ เมื่อนำเอาอันดับ 2 ของทุกกลุ่มมาเทียบผลงานกัน สก็อตแลนด์ กลายเป็นอันดับ 2 ที่ดีที่สุด ได้ตั๋วไปฟร้องซ์98 โดยอัตโนมัติทันที ซึ่งนั่นเองคือทัวร์นาเมนต์เมเจอร์หนสุดท้ายของทีมชาติสก็อตแลนด์ จนกระทั่งมาถึง ยูโร 2020 กลางปีนี้ ส่วนใครอยากหาเว็บไซด์ที่ร่วมสนุกแล้วไม่เสียดายต้องนี่เลย MYSBOBET ติดต่อเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@my-sb99 หรือ 08-0003-1188 / 08-0003-117 --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

Football Knowledge