ข่าวฟุตบอลล่าสุด ข่าวด่วนวันนี้ ข่าววงใน ข่าวตลาดซื้อขายนักเตะ

" บอร์นมัธ และบอร์นมัธของ เอ็ดดี้ ฮาว "

ฤดูกาลนี้ บอร์นมัธ เจอกับสถานการณ์ยากลำบาก พวกเขายังไม่แน่ใจว่าจะเอาตัวรอดจากการตกชั้นได้หรือไม่ อย่างไรก็ดีเมื่อมองจากขนาดทีม งบประมาณเสริมทัพ และสถานะของทีม บอร์นมัธ ถือว่ามาไกลเหลือเกิน ผู้อยู่เบื้องหลังความสำเร็จไม่ใช่ใครที่ไหน เอ็ดดี้ ฮาว กุนซือหนุ่มของพวกเขานั่นเอง ฮาว พาบอร์นมัธคว้าแชมป์ เดอะ แชมเปี้ยนชิพ ฤดูกาล 2014/15 และได้เลื่อนชั้นสู่พรีเมียร์ลีกในปี 2015/16 ขณะนั้นเขาอายุเพียง 37 ปีเท่านั้น นั่นเป็นหนแรกในประวัติศาสตร์สโมสรที่ บอร์นมัธได้เล่นบนลีกสูงสุดของอังกฤษ สถานะของ "เดอะเชอร์รี่ส์" ในช่วง 60 ปีมานี้ วนเวียนอยู่ที่ลีกอันดับ 3 หรืออันดับ 4 มาตลอด สำหรับ เอ็ดดี้ ฮาว แล้ว บอร์นมัธนั้นมีความหมายต่อเขาอย่างมาก เดิมที เอ็ดดี้ เกิดที่แถบวัตฟอร์ด แต่ครอบครัวเขาย้ายไปยังมณฑลดอร์เซ็ตตั้งแต่เขายังเด็ก ซึ่งก็มีบอร์นมัธ เป็นสโมสรหลักอยู่ในแถบถิ่นนั้น เขาเริ่มต้นชีวิตนักเตะกับบอร์นมัธ กลายเป็นกองหลังที่แฟนๆ รัก ก่อนจะย้ายไปยังพอร์ทสมัธตอนอายุ 25 ปี แต่โชคร้ายเพราะเจ็บทันทีในเกมประเดิมสนาม และแทบไม่ได้ลงเล่นเลยตลอด 2 ปี ก่อนที่แฟนบอลบอร์นมัธ จะลงหุ้นกันได้ถึง 21,000 ปอนด์ เมื่อปี 2004 นำไปสมทบทุนกับสโมสรเพื่อดึงเขากลับมา ฮาว ยอมรับว่าตัวเขารู้ดีอาการเจ็บนั้นเขาจะไม่เหมือนเดิมอีก เป็นจุดเริ่มต้นให้เขาคิดถึงเส้นทางอาชีพอื่นๆ ในวงการลูกหนัง หลังจากฝืนเล่น 3 ปี เขาก็แขวนสตั๊ดในปี 2007 ด้วยวัยไม่เต็ม 30 ปีดี และขยับเข้าสู่โลกของการคุมทีมทันที สิ่งหนึ่งที่เราเห็นตลอดจากการทำทีมของ เอ็ดดี้ ฮาว ก็คือเขามีความกล้าหาญมากในทีมที่เขาส่งลงเล่น แนวทางของบอร์นมัธ ที่ในตอนเลื่อนชั้นสู่พรีเมียร์ ลีก ใหม่ๆ แต่เขากล้าที่จะเล่นเกมบุก เล่นบอลพาสซิ่ง นักเตะไม่ได้มีชื่อเสียงแต่ผลงานยอดเยี่ยม ความกล้าหาญแบบนี้ มันไม่ได้มาแค่ชั่วข้ามคืน มีกุนซือ 3 คนที่มีอิทธิพลต่อเส้นทางอาชีพของเขา 1. ฌอน โอดริสคอลล์ โอดริสคอลล์ เล่นให้บอร์นมัธในช่วงปลายอาชีพแล้ว ตอนนั้นเขาอายุ 30 กว่าปี ขณะที่ เอ็๋ดดี้ ฮาว ยังเป็นเด็กจากทีมเยาวชนอายุ 14-15 ปี แต่ โอดริสคอลล์ ขับรถไปรับดาวรุ่งอย่าง เอ็ดดี้ ฮาว มาสนามซ้อมประจำ จนสนิทกัน แม้แทบจะไม่พูดกันเลยเนื่องจาก ฌอน เป็นคนเงียบ ส่วน เอ็ดดี้ เป็นเด็กขี้อาย ปีที่ ฮาว ขึ้นมาสู่ทีมชุดใหญ่บอร์นมัธตอนปี 1994 มันก็เป็นปีสุดท้ายของ โอดริสคอลล์ ในฐานะนักเตะพอดี เขาแขวนสตั๊ด แต่ก็กลับมาเป็นกุนซือของบอร์นมัธ ในปี 2000 ซึ่งก็ได้คุม เอ็ดดี้ ฮาว ด้วย ฮาว บอกว่า โอดริสคอลล์ ท้าทายเรื่องเดิมๆ ของกุนซือ ที่ปกติมักเสียงดังด่านักเตะหากแพ้ แต่ โอดริสคอลล์ ไม่ทำแบบนั้น เขาใช้วิธีการแมเนจนักเตะในแบบของตัวเอง และ เอ็ดดี้ ฮาว ก็ยึดถือแนวทางของโอดริสคอลล์ มาจนถึงปัจจุบัน 2. คนต่อมาคือ แฮร์รี่ เร้ดแน็ปป์ เมื่อปี 2002 เร้ดแน็ปป์ ได้รับการแต่งตั้งไปคุมพอร์ทสมัธ และเขาก็ใช้เงิน 4แสนปอนด์ คว้าตัว เอ็ดดี้ ฮาว วัย 25 ปีมาจากบอร์นมัธ เป็นการเซ็นสัญญาตัวแรกของ แฮร์รี่ ในฐานะกุนซือปอมปีย์ด้วย แต่ก็อย่างที่บอกว่า ฮาว โชคร้ายเพราะเจ็บในเกมประเดิมสนามจนไม่ได้ลงเล่นเลยเกือบ 2 ปี แม้กระนั้น เขาก็ได้เรียนรู้จาก แฮร์รี่ เร้ดแน็ปป์ และมือขวา จิม สมิธ อย่างมาก เมื่อไม่ได้ลงเล่นเขาก็สามารถเฝ้ามองจากมุมกว้าง ได้เห็นการทำงานของ เร้ดแน็ปป์ ซึ่งแม้จะเป็นแนวทางที่แตกต่างจากโอดริสคอลล์ อย่างมากแต่ นี่คือกุนซือที่เก่งมากๆ เช่นกัน และเป็นช่วงนี้เองที่ทำให้เขาเริ่มคิดเรื่องการเป็นโค้ช 3. อีกคนคือ เควิน บอนด์ กุนซือที่เข้ามาแทน โอดริสคอลล์ ซึ่งก็เป็นช่วงที่ ฮาว คัมแบ็กกลับมายังบอร์นมัธคำรบ 2 นั่นเอง เมื่อเขาตัดสินใจรีไทร์ในปี 2007 เควิน บอนด์ นี่เองที่สนับสนุนเขาให้เป็นโค้ชในทันที จริงๆ ด้วยการที่สภาพการเงินของบอร์นมัธตอนนั้นไม่ดีเลย การจะประหยัดอะไรได้ก็ควรประหยัด ในตำแหน่งแมวมองหรือ Scout เอ็ดดี้ ฮาว ขันอาสาทำให้ เอ็ดดี้ บอกว่าเขาทำหน้าที่นี้ในเกมที่เขาไปลงเล่นนั่นแหละ และรายงานสิ่งต่างๆ มาให้ เควิน บอนด์ ซึ่งข้อมูลของเขาก็ได้รับการยอมรับไม่น้อย มันถือเป็นกำลังใจให้เขาอย่างมาก นอกจากนั้นยังมอบหมายให้เขาไปดูแลศูนย์เยาวชนอยู่ 1 เดือน เพื่อให้ใกล้ชิดกับนักเตะในระดับอายุต่างๆ จุดนี้เองบอกเขาให้กลับไปสู่เบสิค คือการสอนนักเตะแบบตัวต่อตัว การผ่านบอล การครองบอล ท้ายที่สุดเมื่อ บอนด์ แยกทางออกไป บอร์นมัธ ก็ตั้ง เอ็ดดี้ ฮาว ในวัย 31 ปี ขึ้นมาเป็นกุนซือรักษาการเมื่อเดือนมกราคม 2009 และแม้จะเริ่มต้นด้วยการแพ้ 2 นัด แต่สโมสรกลับตัดสินใจมอบสัญญาถาวรให้เขาเลย ปีต่อมา 2009/2010 ทีได้คุมทีมเต็มตัว ฮาว พาทีมเลื่อนชั้นจาก ลีก ทู ขึ้นสู่ ลีก วัน ได้ทันที เมื่อปี 2010/2011 เขาโดนเบิร์นลี่ย์ ดึงไปคุมทัพกลางฤดูกาล นั่นเป็นครั้งแรกที่เขาได้สัมผัสกับฟุุตบอลระดับ เดอะ แชมเปี้ยนชิพ แม้ผลงานของเขาจะเป็นไปได้ในทิศทางที่ดีแต่ในเดือนตุลาคม 2012 เขาก็ลาออกจากเบิร์นลีย์ โดยเหตุผลเรื่องส่วนตัว ไม่นานจากนั้น เอ็ดดี้ ฮาว ตัดสินใจกลับไปยังสถานที่ที่เขารักและผูกพัน นั่นคือการเป็นผู้จัดการทีมบอร์นมัธอีกครั้ง แม้จะเป็นการกลับสู่ ลีก วัน ก็ตาม ทว่าประสบการณ์ที่มากขึ้น สิ่งที่เขาสั่งสมมา รวมถึงแนวคิดและความรู้ที่เขาได้รับจากกุนซือที่เขาเคยร่วมงานด้วย มอบความเชื่อมั่นให้เขา เอ็ดดี้ ฮาว พาทีมเลื่อนชั้นสุ่ เดอะ แชมเปี้ยนชิพ ได้สำเร็จในปีนั้น ก่อนใช้เวลาอีก 2 ปี นำทีมเล็กๆ จากแดนใต้ทีมนี้กลายมาเป็นทีมในพรีเมียร์ ลีก อย่างเต็มภาคภูมิ แม้จะมีผลงานในปีนี้ที่ไม่น่าพอใจนัก ในหลายๆ เกม แต่เมื่อมองรายละเอียด มันเป็นเรื่องของการขาดบางอย่าง ขาดคุณภาพเล็กๆน้อยๆ เท่านั้น เมื่อทรงบอลโดยรวมของบอร์นมัธยังคงยอดเยี่ยม ไม่ว่าบอร์นมัธจะอยู่รอดปลอดภัยหรือไม่ แต่สำหรับพวกเขาแล้ว เอ็ดดี้ ฮาว กลายเป็นสัญลักษณ์ของสโมสร และสำหรับ เอ็๋ดดี้ ฮาว เอง เขาคงไม่มีความคิดอื่นนอกจากจะคุมทีมนี้ที่เขารัก "ผมเชื่อเสมอว่าผมสามารถทำให้ความทะเยอทะยานของผมสำเร็จได้ที่บอร์นมัธ ไม่ว่าความจริงจะเป็นอีกอย่างหรือไม่ว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร ผมไม่รู้ แต่ผมไม่เคยเชื่อเรื่องขีดจำกัดที่ผู้คนมาบอกคุณว่าคุณไม่สามารถทำสิ่งต่างๆ ได้" "ถ้าเราคิดแบบนั้นในตอนแรกเริ่ม เราก็คงไม่สามารถหลุดออกจาก ลีก วัน ได้หรอก" คนหนุ่มที่เชื่อมั่นในแนวทางของตัวเอง และเชื่อมั่นในทีมของเขา และยังเป็นทีมที่เขารัก เป็นกำลังให้บอร์นมัธ และ เอ็ดดี้ ฮาว นี่คือตัวอย่างที่น่าปรบมือให้จริงๆ ส่วนใครกำลังหาเว็บไซด์ที่ได้รับความเชื่อมั่นอยู่ล่ะก็ต้องนี่เลยกับ Sbobet777 รับรองไว้ใจได้ พร้อมบริการตลอดทั้งวันทั้งคืน ติดต่อเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@777sbt หรือ 08-44-9990 77, 88 , 99 --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

" เมื่อชไมเคิ่ลท็อปฟอร์ม "

การมีผู้รักษาประตูดี มีชัยไปกว่าครึ่ง เรื่องนี้ถูกพิสูจน์ให้เห็นแล้วไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งในโลกฟุตบอล ตัวอย่างล่าสุดที่เห็นได้ชัดคือ ลิเวอร์พูล หลังจากตามหานายทวารที่ไว้ใจได้ ไม่ใช่ "ตรงเป็นตุง" การยอมทุ่มซื้อ อลิสซง เบ็คเคอร์ มาถือว่าเป็นจิ๊กซอว์ชิ้นสำคัญสุดๆ และมือกาวทีมชาติบราซิลรายนี้ อาจเรียกว่าเป็นมือ 1 ของโลก หรือท็อป 3 ของโลกได้อย่างไม่ขัดเขิน แมนฯ ซิตี้ ของ เป๊ป กวาร์ดิโอล่า ก็ควานหามือกาวคนใหม่ทันทีที่ เป๊ป เข้ามาคุมทีม เปลี่ยนจาก โจ ฮาร์ท มาเป็น เคลาดิโอ บราโว่ ยังไม่พอใจก็เร่งซื้อ เอแดร์ซอน เข้ามาทันที อีกหนึ่งตัวอย่างของผลกระทบจากผู้รักษาประตูที่ชัดเจนที่สุดคือ แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด เซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน ใช้เวลานานหลายปีกว่าจะได้ เอ็ดวิน ฟาน เดอร์ ซาร์ มาเฝ้าเสา ก่อนหน้านั้นทั้ง มาร์ค บอสนิช, มัสซิโม ตาอิบี้, ฟาเบียง บาร์กเตซ, รอย แคร์โรลล์, ทิม ฮาวเวิร์ด แต่ไม่สามารถฝากผีฝากไข้ได้เลย นั่นเพราะก่อนหน้านั้นพวกเขามี ปีเตอร์ ชไมเคิ่ล เป็นนายด่านผู้มั่นคงอยู่นานหลายปี "ยักษ์เดนส์" กลายเป็นผู้เล่นคนสำคัญของ เฟอร์กี้ ทันทีที่ย้ายมาจากบรอนด์บี้ ในปี 1991 ตลอดช่วงเวลา 8 ปีกับทีม ชไมเคิ่ล โชว์ฟอร์มเหนียวหนึบนับครั้งไม่ถ้วน มีส่วนช่วยให้ทีมได้ผลการแข่งขันที่สำคัญมากมาย หนึ่งในเกมที่ถือได้ว่าเป็นไฮไลท์คือเกมรอบรองชนะเลิศ เอฟเอ คัพ นัดรีเพลย์เมื่อปี 1999 เกมที่ ไรอัน กิ๊กส์ โชว์การโซโล่เข้าไปยิงประตูชัยในช่วงต่อเวลาพิเศษ เพราะในนาทีสุดท้ายของเวลาปกติ แมนฯ ยูไนเต็ด มาเสียจุดโทษและเป็น ชไมเคิ่ล ที่เซฟลูกยิงของ เดนิส เบิร์กแคมป์ เอาไว้ได้ อย่างไรก็ตาม อีกหนึ่งเกมที่ ชไมเคิ่ล เล่นได้คะแนนความสามารถแทบจะเต็ม 10 ต้องพูดถึงก็คือเกมสำคัญในพรีเมียร์ ลีก ฤดูกาล 1995/96 ฤดูกาลที่น่าจดจำนั้น ถูกจารึกไว้กับการน็อตหลุดของ เควิน คีแกน ในตอนท้ายฤดูกาล ที่ระบุว่าการลุ้นแชมป์ยังไม่จบ และเขาจะยินดีมากหากนิวคาสเซิ่ล แซง แมนฯ ยูไนเต็ด เข้าป้ายได้สำเร็จ ไม่แปลกหาก คีแกน จะอัดอั้น เพราะย้อนไปตอนกลางเดือนมกราคม นิวคาสเซิ่ล นำ แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด อยู่ถึง 12 คะแนนเลยทีเดียว โอกาสพลิกล็อคมีน้อยมากๆ แต่สุดท้ายมันก็สำเร็จ หนึ่งในเกมสำคัญก็คือเกมเจอกันเองของทั้งคู่ที่เซนต์ เจมส์ พาร์ค เมื่อวันที่ 4 มีนาคม 1996 ตอนเข้าสู่เดือนกุมภาพันธ์ แมนฯ ยูไนเต็ด แข่งมากกว่า นิวคาสเซิ่ล อยู่ 1 นัด วันที่ 10 กุมภาพันธ์ แมนฯ ยูไนเต็ด ลงเตะนัดที่ 26 เอาชนะแบล็คเบิร์น โรเวอร์ส ได้ 2-0 ขณะที่ นิวคาสเซิ่ล เล่นนัดที่ 25 พวกเขาเอาชนะ มิดเดิลสโบรช์ 2-1 ระยะห่างเป็น 9 คะแนน ทว่าในเกมต่อมา ขณะที่ แมนฯ ยูไนเต็ด เอาชนะเอฟเวอร์ตันได้ 2-0 นิวคาสเซิ่ล กลับออกไปโดน เวสต์แฮม ทุบ 0-2 ทำให้แต้มขยับเข้ามาใกล้เหลือห่าง 6 แต้ม อีก 3-4 วันต่อมาทั้งคู่มีคิวลงเตะต่อทันที หนนี้นิวคาสเซิ่ล ลงเตะก่อน พวกเขาเล่นนัดที่ 27 ของตัวเองแต่โดนเพื่อนร่วมเมืองของ ยูไนเต็ด อย่าง ซิตี้ ตีเสมอ 3-3 หนำซ้ำในวันรุ่งขึ้น ปีศาจแดง ที่ได้กลิ่นคาวเลือดก็ไม่พลาด พวกเขาจัดการถล่มโบลตันข่มขวัญ 6-0 ถึงตอนนี้ ปีศาจแดงตามไล่จี้เหลือแค่ 4 คะแนนแล้วเท่านั้น และแม็ทช์เดย์ต่อมานั่นเอง คือวันดีเดย์ก็มาถึง 4 มีนาคม 1996 ที่เซนต์ เจมส์ พาร์ค มันเป็นเกมที่ 28 ของเจ้าถิ่น และเป็นเกมที่ 29 ของผู้มาเยือนจากแมนเชสเตอร์ เกมนี้นิวคาสเซิ่ลมุ่งมั่นมาก พวกเขาใช้แนวรุกเป็น เลส เฟอร์ดินานด์, ฟาอุสติโน่ อัสปริย่า และ ปีเตอร์ เบียร์ดสลี่ย์ โดยมีกำลังหนุนจาก ร็อบ ลี และ ดาวิด ชิโนล่า ลูกทีมของ เควิน คีแกน เป็นฝ่ายบุกเข้าใส่ กดดันแมนฯ ยูไนเต็ด อย่างหนัก เลส เฟอร์ดินานด์ ได้โอกาสสับไก 2-3 หนที่สามารถเป็นประตูได้เลยแต่ก็ไม่ผ่านมือของ ปีเตอร์ ชไมเคิ่ล วันนี้ ชไมเคิ่ล ท็อปฟอร์มมากๆ เขายืนตำแหน่งถูกต้องหมด การตัดสินใจออกมาตัดบอล หรือเข้าคว้าบอลเป๊ะมากๆ ไม่ผิดพลาดเลย ปีเตอร์ เบียร์ดสลี่ย์ พยายามปั่นโค้งจากริมเขตโทษก็ไม่หนีเอื้อมมือของ "ยักษ์เดนส์" เกมในครึ่งแรก สามารถพูดได้ว่านิวคาสเซิ่ลคุมสถานการณ์ไว้ได้เกือบหมด สร้างโอกาสยิงหลายต่อหลายหน แนวรับและนักเตะหลายคนของยูไนเต็ด อายุน้อย เกมกดดันพวกเขามีความผิดพลาดให้เห็นบ้างไม่ว่าจะเป็นสองพี่น้อง เนวิลล์ หรือ นิคกี้ บัตต์ มันติดเพียงมือของชายชื่อ ปีเตอร์ ชไมเคิ่ล เท่านั้น ครึ่งหลัง แมนฯ ยูไนเต็ด เริ่มตั้งเกมได้มากขึ้น และในนาทีที่ 52 พวกเขาก็ชิงจังหวะขึ้นนำ! แอนดี้ โคล ที่ยังสดและปราดเปรียวพาบอลขึ้นมาก่อนดีดออกซ้ายให้ ฟิล เนวิลล์ หลุดไปเปิดจากเกือบสุดเส้นหลัง บอลลอยข้ามมาทางเสาสอง ตรงนั้นเอง เอริค คันโตน่า ไม่พลาด "เดอะ คิง" วอลเล่ย์บอลกระดอนพื้นผ่านมือ พาเวล เซอร์นิเช็ค เข้าไปกองก้นตาข่าย เมื่อออกนำ ความมั่นใจของแมนฯ ยูไนเต็ด ก็มากขึ้น แม้จะยังเป็นนิวคาสเซิ่ล ที่ดูดีกว่านิดๆ แต่ โอกาสทั้งหลายทั้งปวงของพวกเขาก็ถูกปีเตอร์ ชไมเคิ่ล จัดการไว้ได้หมด ชไมเคิ่ล กลายเป็นยักษ์หน้าปากประตู ที่กดดันให้แนวรุกเจ้าถิ่นเกร็งในจังหวะเข้าด้ายเข้าเข็ม และสุดท้ายเขาก็กลายเป็นฮีโร่ช่วย ปีศาจแดงบุกมาชนะ 1-0 3 คะแนนในเกมนี้ทำให้ช่องว่างถูกลดลงมาเหลือแค่แต้มเดียวเท่านั้น ทีมของเฟอร์กี้ ใช้เวลา 1 เดือนเศษ จาก 12 แต้มมาเหลือตามแค่ 1 คะแนน แน่นอนว่ามาถึงตอนนี้ ความกดดันถูกโยนไปที่นิวคาสเซิ่ลอย่างเต็มรูปแบบ เหตุการณ์ต่อจากนั้น วันที่ 16 มีนาคม ทีมของเฟอร์กี้ลงเล่นนัดที่ 30 เสมอ คิวพีอาร์ 1-1 และ 2 วันต่อมา นิวคาสเซิ่ล เล่นนัดที่ 29 แก้แค้นชนะเวสต์แฮม 3-0 พวกเขาฉีกหนีไปเป็น 3 คะแนน แต่ก็มีอาร์เซน่อลเป็นตัวแปรในเกมต่อมา วันที่ 20 มีนาคม แมนฯ ยูไนเต็ด เตะนัดที่ 31 เอาชนะอาร์เซน่อลได้ 1-0 ทำแต้มเป็น 64 คะแนนเท่ากัน จากนั้นวันที่ 23 ทีมปืนใหญ่กลับทำแสบใส่นิวคาสเซิ่ล ดว้ยการยิงสาลิการ่วงด้วยสกอร์ 2-0 ทำให้แต้มหยุดนิ่งที่ 64 คะแนนเท่ากัน โดยนิวคาสเซิ่ล มีเกมค้างในมือ 1 นัด วันรุ่งขึ้น 24 มีนาคม แมนฯ ยูไนเต็ดชิงลงมือก่อนอีก พวกเขาเตะนัดที่ 32 คว้าชัยเหนือสเปอร์ส 1-0 เป็นครั้งแรกที่พวกเขาทำแต้มฉีกหนีอย่างชัดเจน 67 ต่อ 64 เพราะในวันที่ 3 เมษายน มันก็มีเกมที่มันส์ที่สุดเกมหนึ่งในพรีเมียร์ลีกขึ้น ศึกที่แอนฟิลด์ ลิเวอร์พูล เอาชนะนิวคาสเซิ่ล 4-3 โดย สแตน คอลลีมอร์ ยิงประตูชัยในนาทีสุดท้าย หยุดนิวคาสเซิ่ลไว้ตรงนั้น ล่วงเข้าสู่สัปดาห์สุดท้ายของฤดูกาล วันที่ 28 เมษายน แมนฯ ยูไนเต็ด ลงเตะนัดที่ 37 ของพวกเขาถล่ม น็อตติงแฮม ฟอเรสต์ 5-0 มี 79 คะแนน วันต่อมา นิวคาสเซิ่ล ลงเตะนัดที่ 36 และเอาชนะลีดส์ ได้เช่นกัน มี 76 คะแนน ตรงนี้เองที่ คีแกน น็อตหลุด และนัดที่ 37 ของนิวคาสเซิ่ล วันที่ 2 พฤษภาคม พวกเขาก็สะดุดเสมอกับ ฟอเรสต์ 1-1 มี 77 คะแนน เท่ากับว่าในเกมสุดท้ายของฤดูกาลที่จะต้องเตะพร้อมกันหมดนั้น แมนฯ ยูไนเต็ด นำ 2 คะแนน พวกเขาขอแค่ไม่แพ้ มิดเดิลสโบรช์ ก็จะคว้าแชมป์ไปครองทันที เพราะต่อให้แต้มเท่า พวกเขาก็มีผลต่างประตูที่ดีกว่าหลายลูก เมื่อวันที่ 5 พฤษภาคมมาถึง แมนฯ ยูไนเต็ด ไม่มีปัญหาในการบุกไปถล่ม โบโร่ 3-0 ขณะที่ นิวคาสเซิ่ล บนความกดดันทุกอย่างทำได้แค่เสมอ สเปอร์ส 1-1 จบฤดูกาล แมนฯ ยูไนเต็ด มี 82 คะแนน ส่วนนิวคาสเซิ่ล 78 แน่นอน มันมีหลายปัจจัยที่ส่งผลให้เกิดการพลิกล็อกที่สุดนี้ จากนำ 12 แต้มมาเป็นแพ้ 4 แต้มเมื่อจบฤดูกาล แต่หนึ่งในนั้นย่อมมีเกมที่ทั้งสองทีมเจอกันเองที่เซนต์ เจมส์ พาร์ค และนิวคาสเซิ่ล ไม่อาจเอาชนะ ปีเตอร์ ชไมเคิ่ล ได้เลย ไม่ว่าจะพยายามอย่างไรก็ตามที ส่วนใครที่คิดว่าตัวเองสามารถเอาชนะมาได้ ทุกที่ ทุกสถานการณ์แล้วลองมาร่วมสนุกเพื่อคว้าชัยชนะกับ MYSBOBET ติดต่อได้ตลอด 24 ชั่วโมงเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@my-sb99 หรือ 08-0003-1188 / 08-0003-117 --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

" เกียรติยศบนสนามสีเขียว "

เงินรางวัลสมัยที่ เฟร็ด เพอร์รี่ ตำนานนักเทนนิสผู้ล่วงลับ ชายชาวสหราชอาณาจักรคนสุดท้ายที่คว้าแชมป์วิมเบิลดันได้สำเร็จ ก่อนที่ แอนดี้ เมอร์รี่ย์ จะมาทำลายคำสาปที่ยาวนาน 77 ปีลงได้เมื่อปี 2013 นั้น ถูกระบุว่าเป็นจำนวนเงิน 10 ปอนด์สเตอร์ลิง เมื่อเข้าสู่ช่วงฤดูร้อน ต้นเดือนกรกฎาคม จะมีการแข่งขันกีฬาที่แฟนทั่วโลกต่างเฝ้ารอคอย เป็นทัวร์นาเมนต์ที่มีเอกลักษณ์ และมีเสน่ห์ที่สุด ทางตะวันตกของกรุงลอนดอน สถานีเซาธ์ฟิลด์ส ที่ปกติเงียบเหงา เพราะเป็นย่านที่อยู่อาศัยของชนชั้นกลางค่อนไปทางสูง ทุกๆหน้าร้อนต้นเดือนกรกฏาคม มันจะคราคร่ำไปด้วยผู้คนจากทั่วทุกมุมโลก เพราะที่นี่คือสถานีรถไฟใต้ดินที่ใกล้ที่สุดกับสถานที่จัดการแข่งขัน 1 ใน 4 แกรนด์ สแลม "วิมเบิลดัน แชมเปี้ยนชิพ" แม้ปีนี้โดนโควิดเล่นงานทำให้การแข่งขันเปี่ยมเสน่ห์นี้ต้องยกเลิกไป แต่ "สนามเทนนิส ออล อิงแลนด์" ยังคงเฝ้ารอคอยผู้มาเยือนอยู่เสมอ ยุคก่อนโน้น รายการที่ทุกวันนี้เราเรียกกันว่า "แกรนด์ สแลม" ทั้ง 4 เปิดโอกาสให้นักเทนนิสสมัครเล่นเท่านั้นที่เข้าร่วมได้ เทนนิสสมัยโบราณ โดนมองเป็นแค่เกมสำหรับหน้าร้อน เป็นเกมของพวกผู้ดีมีกะตัง เล่นเพื่อสังคม และเกียรติยศ เงินไม่ใช่เรื่องใหญ่ เรียกว่าเป็นเงินกินขนมขำๆ เท่านั้น ต่อให้ 10 ปอนด์ สมัยก่อนถือว่าเยอะ แต่ถ้าใช้ Inflation Calculator ของทาง Bank of England คำนวนแล้วละก็ มันเท่ากับ 650 ปอนด์เท่านั้นในปัจจุบัน เรียกได้ว่าน้อยมากในฐานะแชมป์วิมเบิลดัน สมัยก่อนโน้น การจะใช้เทนนิสหาเงิน เลี้ยงชีพถือเป็นคำหยาบคาย ไร้สกุล เหมือนบ้านเราที่มักมีคำติดปากว่า "เต้นกินรำกิน" เมื่อก่อนโน้น ทว่าทุกวันนี้ นักเต้นกินรำกิน อย่างนักร้อง ศิลปิน มีเงินทองเกียรติยศมากมาย เช่นเดียวกับนักกีฬาอาชีพ ก่อนถึงยุคที่รู้จักกันว่า Open era ที่เราคุ้นกับการต่อท้ายด้วยคำว่า "โอเพ่น" อย่างทุกวันนี้ คือเปิดกว้างให้ทุกคนสามารถเข้าร่วมแข่งได้นั้น คนที่คิดจะตีเทนนิสหากิน ต้องเทิร์นโปร และเท่ากับยอมสละโอกาสการเข้าร่วม "แกรนด์ สแลม" ไปโดยปริยาย เฟร็ด เพอร์รี่ ก็เช่นกัน เขาตัดสินใจไปอเมริกา ไปตีเทนนิสเป็นเรื่องเป็นราว เป็นมืออาชีพ และปี 1936 เลยเป็นปีสุดท้ายที่นักเทนนิสสหราชอาณาจักรได้แชมป์ วิมเบิลดัน ไปด้วยอย่างที่บอก คือก่อน "เซอร์ แอนดี้" จะทำสำเร็จ มิสเตอร์ เพอร์รี่ ได้ดิบได้ดี เพราะเขาเข้าร่วมกับเพื่อนตัดสินใจเปิดบริษัทผลิตเสื้อผ้า ทำเสื้อเทนนิสขายก่อน จนปัจจุบันกลายเป็นแบรนด์เก๋ของหนุ่มสาวทั่วโลก Fred Perry แอนดี้ เมอร์รี่ย์ ในช่วงเป็นดาวโรจน์ เป็นความหวังของชาว ยูเค ใหม่ๆ ก็เคยได้ Fred Perry นี่แหละเป็นสปอนเซอร์ชุดแข่ง (ทุกวันนี้เขาใช้ Under Armour ของสหรัฐฯ) ทว่า เทนนิสในทุกวันนี้ คือหนึ่งในกีฬาที่ทำเงินให้เหล่ามืออาชีพอย่างมหาศาล สปอนเซอร์เข้ากระจุยกระจาย เอาแค่บริษัทผลิตอุปกรณ์กีฬา ก็กี่ยี่ห้อเข้าไปแล้วเล่า ไหนจะบริษัทเกี่ยวกับเครื่องดื่ม ทั้งมีแอลกอฮอล์และไม่มี , ธนาคารชื่อดัง, แบรนด์เสื้อผ้าราคาแพง ไปจนถึงบริษัทเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์และเทคโนโลยี ลิขสิทธิ์การถ่ายทอดสดไปทั่วโลกก็ทำเงินไม่น้อย โดยเฉพาะกับรายการ แกรนด์ สแลม ทั้ง 4 ที่นับวันเงินรางวัลจะพุ่งสูงขึ้นๆ ทุกปี วิมเบิลดันช่วงหลังเงินรางวัลรวมสูงมาก ปีล่าสุด 2019 ยอดรวมถึง 38 ล้านปอนด์ ถ้าเราเบรกดาวน์ ไล่ดูเงินของนักแข่งที่ได้อันดับต่างๆ แชมป์ชายเดี่ยว และหญิงเดี่ยว จะได้เท่ากัน (นับตั้งแแต่ปี 2007 เป็นต้นมา) คือรับไปราว 2.35 ล้านปอนด์! หากเราย้อนไปในเวอร์ชั่นปี 2011 ซึ่งแชมป์ชายเดี่ยวตกเป็นของ โนวิค ยอโควิช ปีนั้น "โนเล่" ได้เงินรางวัล 1.1 ล้านปอนด์เท่านั้น หมายความว่าภาย 8-9 ปีนี้ เงินรางวัลของแชมป์พุ่งขึ้นเกินกว่าเท่าตัว เอาง่ายๆ ว่าถ้าคุณเก่งหน่อย หลุดเข้ารอบสัก 8 คนสุดท้าย หรือก่อนรองชนะเลิศ จะมีเงินเข้าบัญชี 294,000 ปอนด์ และหากเข้าถึงรอบตัดเชือกแล้วแพ้ตรงนั้น ไม่ต้องเสียใจ เพราะเงิน 588,000 หมื่นปอนด์จะเป็นของคุณ ทว่า วิมเบิลดัน ก็ยังไม่ใช่รายการที่เงินรางวัลเยอะสุด ยูเอส โอเพ่น คือรายการที่แจกเงินกระจุยกระจายที่สุด ปีที่แล้วรางวัลรวมถึงราวๆ 46 ล้านปอนด์เลยทีเดียว ด้วยเงินรางวัลที่ยั่วยวนขนาดนี้ สำหรับนักเทนนิส จึงอย่าได้สงสัยว่าทำไมคนทั่วโลกจึงสนับสนุนลูกหลานให้เป็นนักกีฬาอาชีพ เทนนิส ไม่ใช่แค่กีฬาฤดูร้อนสำหรับพวกผู้ดีตีเล่นๆ ออกกำลังกายเหมือนสมัยของ เฟร็ด เพอร์รี่ อีกต่อไป สมัยก่อนโน้น คุณเป็นแชมป์วิมเบิลดัน คุณจะได้รับ เงิน 10 ปอนด์กับเน็คไทแสดงฐานะถึงการรับเข้าเป็นสมาชิกทางการของ ออล อิงแลนด์ คลับ แต่สำหรับทุกวันนี้มันเป็นกีฬาอาชีพที่จะมอบทั้งเงิน และเกียรติยศให้คุณได้อย่างมหาศาลเลยทีเดียว ส่วนใครที่กำลังหาเว็บไซด์ที่มอบให้คุณได้ทุกอย่างต้องนี่เลย Sbobet777 ติดต่อเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@777sbt หรือ 08-44-9990 77, 88 , 99 --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

" ตำนานแห่งแซมเบีย "

ประธานสหพันธ์ฟุตบอลของ แซมเบีย ได้รับเครดิตไปไม่น้อย โดยเฉพาะหลังการเป็นแชมป์ทวีป แอฟริกา คัพ ออฟ เนชั่นส์ หรือ แอฟริกัน เนชั่นส์ คัพ ได้ในปี 2012 ด้วยการเอาชนะ ไอวอรี่ โคสต์ ในการดวลจุดโทษ ก่อนหน้านี้ แซมเบีย เคยเข้าชิงอีก 2 หนคือในปี 1974 และ 1994 แต่ก็วืดทั้งหมด ในครั้งปี 1994 ที่พวกเขาแพ้ ไนจีเรีย นั้นมีนักเตะรายหนึ่งเป็นแกนหลัก ที่ในภายหลัง แก้ตัวนำนาวาสู่แชมป์จนได้ในฐานะ ประธานสหพันธ์ฟุตบอลในปี 2012 นั่นเอง คาลูชา บวัลย่า บวัลย่า เป็นนักเตะในแนวรุกเล่นได้ทั้งกองหน้าและปีก เขาเกิดเมื่อปี 1963 แต่มาโด่งดังเอาตอนย้ายมาค้าแข้งในยุโรปแล้ว ในปี 1985 กับ เซอร์เคล่อ บรูช ปีแรก เขาก็ดาวซัลโวของทีมทันที และเป็นนักเตะยอดเยี่ยมของสโมสรถึง 2 หน จากการเล่นที่นี่ทั้งหมด 4 ปี ก่อนโดน พีเอสวี ไอน์ดโฮเฟ่น ฉกไปในปี 1989 ฟอร์มการเล่นของ บวัลย่า นั้นยอดเยี่ยมมาก เขาติดทีมชาติตั้งแต่อายุ 20 ในปี 1983 และที่ทำให้เขาแจ้งเกิดสุดๆ คือใน โอลิมปิก เกมส์ 1988 ที่กรุงโซล เมื่อเขาทำแฮททริกใส่ทีมชาติอิตาลี ให้แซมเบีย ชนะไปถึง 4-0 จนเขาได้รับสมญาจากแฟนบอลแซมเบียว่า "เดอะ คิง คาลู" ตอนที่เขาเล่นให้ พีเอสวี นั้น ถือเป็นช่วงไฮไลท์สุดในอาชีพค้าแข้งของเขาสำหรับระดับสโมสร คว้าแชมป์ เอเรดิวิซี่ 2 สมัย, ดัตช์ คัพ 1 สมัย ตลอด 5 ปี เขาเคยบอกไว้ว่า ช่วงที่อยู่กับ พีเอสวี เหมือนเป็นของขวัญ "ส่วนใหญ่แล้ว เราเล่นกันแต่ในครึ่งสนามของคู่แข่ง เพราะทีมชุดนั้นดีจริงๆ คุณรู้มั้ย เรามี โรมาริโอ, เกรัลด์ ฟาเนนบวร์ก, เอริค แกเร็ตส์, วิม คีฟท์ และ ฮันส์ ฟาน บรอยเคเลน และแค่การได้อยู่กับนักเตะกลุ่มนี้ การได้ซ้อมกับพวกเขาวันแล้ววันเล่า ก็เป็นประสบการณ์ที่ยอดเยี่ยมแล้ว" แม้เขาจะอำลาอาแจ็กซ์ไปใน 1994 เพื่อไปเล่นในเม็กซิโก กับ คลับ อเมริกา ตอนอายุได้แค่ 31 ปี ทว่า ปีก่อนหน้านั้นเขาเจอกับเรื่องมากมายให้ต้องผ่านพ้น จากเหตุการณ์เครื่องบินตกเมื่อ 27 เมษายน 1993 ครั้งนั้น ทีมชาติแซมเบียชุดใหญ่ทั้งหมดเดินทางเพื่อไปเล่นฟุตบอลโลกรอบคัดเลือกกับเซเนกัล แต่ปรากฏว่าเครื่องเกิดขัดข้อง ดิ่งลงสู้มหาสมุทรแอตแลนติกใกล้ๆ ชายฝั่งของกาบอง นักเตะรวมทีมงานทั้ง 25 คนและพนักงานของเครื่องเสียชีวิตทั้งหมด ส่วนตัวของ บวัลย่า แม้เป็นกัปตันทีมแต่เขารอดมาได้เพราะตอนนั้นเขามีคิวลงเตะให้ พีเอสวี โดยแผนคือเขาจะเดินทางจากฮอลแลนด์ไปสมทบกับทีมที่เซเนกัลในภายหลัง ทำให้ไม่ได้อยู่บนเครื่องลำดังกล่าว คาลูชา บวัลย่า ต้องเป็นหัวหอกตัวหลักในการฟื้นฟูทีมชาติขึ้นมาใหม่ และเขารับบทกัปตันทีมนำแซมเบียชุดที่ฟื้นฟูขึ้นมาภายในเวลาไม่ถึงปี ไปลุย เนชั่นส์ คัพ จนสามารถจบที่รองแชมป์ได้อย่างน่าประทับใจ ทุกคนเซอร์ไพรส์กันหมดว่าทีมที่ตัวจริงเสียชีวิตไปแทบทั้งทีมกลับทำได้ดีขนาดนี้ โดย แซมเบีย ไปแพ้ให้กับ ไนจีเรียในนัดชิงชนะเลิศ 1-2 แซมเบียคว้าอันดับ 3 ได้อีกใน 2 ปีให้หลัง ก่อนจะร่วงโรย แต่ในครั้งปี 1996 นี้ บวัลย่า ในวัย 33 สามารถซิวดาวซัลโวมาครองได้ด้วย เขาตระเวนเล่นจนแขวนสตั๊ดกับระดับสโมสรเมื่อปี 2000 แต่ยังเล่นให้ทีมชาติจนกระทั่งปี 2004 ขณะวัย 41 ปี ทำสถิติ 147 นัด ยิงถึง 100 ประตู บวัลย่า สามารถเปิดบอลแม่นยำ เซนส์ฟุตบอลสุดยอด ทำประตูได้จากทั้งการซัลโว 30 หลา หรือเข้าชาร์จแค่ 2 หลา ในแซมเบีย เรียกเขาด้วยความยกย่องว่า "Great Kalu" หรือ คาลูผู้ยิ่งใหญ่ หากว่า โรเจอร์ มิลล่า ทำให้นึกถึงหมายเลข 9, เอ็นวานโก้ คานู คือเบอร์ 4 และ จอร์จ เวอาห์ คือนักเตะเบอร์ 14 เมื่อรับใช้ชาติละก็ คาลูชา บวัลย่า คือเบอร์ 11 ที่สมบูรณ์แบบที่สุดของทวีปแอฟริกา น่าเสียดายตรงที่เขามีรอยด่างพร้อยในช่วงที่รับตำแหน่งประธานสหพันธ์ฟุตบอลแซมเบีย ระหว่างปี 2008-2016 แม้จะมีผลงานเยี่ยมในปี 2012 เพราะมีการพบความผิดของเขาย้อนหลังเมื่อปี 2018 ว่ามีเอี่ยวการรับสินบนจาก โมฮัมเม็ด บิน ฮัมมัม เจ้าหน้าที่ฟุตบอลระดับสูงของกาตาร์ และทำให้เขาโดนแบนจากกิจกรรมใดๆ เกี่ยวกับฟุตบอลเป็นเวลา 2 ปี นอกจากนั้น คาลูชา บวัลย่า ยังเป็นญาติอาวุโสของ โรเบิร์ต เอิร์นชอว์ อดีตกองหน้าเวสต์บรอม, คาร์ดิฟฟ์ และทีมชาติเวลส์อีกด้วย มาสร้างตำนาน สร้างชื่อบนความตื่นเต้นของคุณเองกับ MYSBOBET ติดต่อได้ตลอด 24 ชั่วโมงเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@my-sb99 หรือ 08-0003-1188 / 08-0003-117 --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

" ความภาคภูมิของบราซิล "

คำว่าถนนทุกสายมุ่งสู่กรุงโรมในวงการฟุตบอลหมายถึงความรุ่งเรืองสุดขีดของ กัลโช่ เซเรีย อา ในช่วงปลายทศวรรษที่ 80s จนถึงต่อต้น 2000s โดยเฉพาะกลางจนถึงปลาย 90s คือความยิ่งใหญ่อย่างแท้จริง นักเตะที่ดังและเก่งที่สุดต่างถูกเซ็นสัญญามาลุยศึกใหญ่แห่งอิตาลี อย่างไรก็ตาม มันก็มีเรื่องด่างพร้อยขึ้นจนได้ ด้วยอิตาลีในยุคนั้นมีกฏการกำหนดโควต้านักเตะต่างชาติ นักเตะที่มีสัญชาตินอกเหนือ EU แล้วก็อย่างที่เราทราบดีว่าหากจะหายอดนักเตะ ปลายทางที่ดีที่สุดคือ อาร์เจนติน่า และ บราซิล สองชาติมหาอำนาจทางลูกหนัง ที่ต่างก็ภาคภูมิใจในฟุตบอลของตัวเอง ปลายยุค 90s เลยมีคดีฉาว นักเตะจากละตินอเมริกา หลายคนพยายามทำเอกสารเพื่อให้ตัวเองมี 2 สัญชาติ โดยพยายามค้นหาสายวงตระกูลว่า ปู่ ย่า ตา ยาย หรือทวดๆ คนใดบ้างที่เป็นชาวยุโรปอพยพ ไม่ว่าจะเป็น โปรตุเกส, สเปน หรืออิตาเลี่ยน เองก็ตาม แล้วก็เป็นธรรมดาที่เรารู้ว่า บราซิล กับ อาร์เจนติน่า เต็มไปด้วยคนเชื้่อสายของชาติยุโรปเหล่านี้ที่อพยพไปเมื่อหลายสิบปีก่อนโน้น แน่นอนนักเตะบางคนก็อาจมีเชื้อสายจริง แต่บางคนมีนานเกินไป หรืออาจะไม่มี ทางออกคือการทำเอกสารปลอม เรื่องนี้เป็นเรื่องฉาวมาก ฮวน เซบาสเตียน เวรอน เคยโดนตั้งข้อกล่าวหาในคดีนี้ตอนเล่นให้ลาซิโอ แต่เขาไม่โดนลงโทษเพราะไม่ใช่ความผิดของเขา เป็น "บุคคลที่ 3" ที่เป็นตัวการจัดเตรียมเอกสาร ขณะที่ ดีด้า นายทวารของ เอซี มิลาน ที่เพิ่งเซ็นเข้ามาในตอนนั้นโดนคดีปลอมเอกสารที่ว่านี้ ทำให้โดนแบนจากการลงเล่นในอิตาลี 1 ปีเต็ม ด้วยความที่เป็นชาติใหญ่ในเชิงฟุตบอล พวกเขาจึงรู้สึกรักศักดิ์ศรีมาก หากนักเตะสักคนจะติดทีมชาติ ต้องเกิดในบราซิล และอย่างน้อยๆ ก็ต้องผ่านการเล่นในลีกสูงสุดของประเทศมาก่อน เรียกว่าถ้าผ่านด่านนี้ได้ พวกแกคือนักเตะที่เก่ง สายตาคนบราซิลยอมรับ หน้าร้อนปี 2018 หลังจบฟุตบอลโลก ตอนที่ ตีเต้ เทรนเนอร์ทีมชาติบราซิล เรียก อันเดรียส เปเรยร่า มิดฟิลด์วัย 22 ปี ในขณะนั้นจากแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ไปติดทีมชาติชุดใหญ่ ลงเล่นเกมกระชับมิตร เขากลายเป็นนักเตะที่ "เกิดนอกบราซิล" คนแรกในรอบ 100 ปีที่ได้เล่นให้ทีมชาติ 3 คนก่อนหน้าของ อันเดรียส ประกอบด้วย ซิดนี่ย์ พุลเล่น เกิดที่เซาธ์แฮมป์ตัน, อังกฤษ ในปี 1895 ติดทีมชาติ 7 ครั้ง เขาเคยเป็นทหารในสงครามโลกครั้งที่ 1 และผันตัวมาเป็นผู้ตัดสินใน โกปา อเมริกา ปี 1917 ด้วย กาเซมิโร่ ดู อามารัล คนนี้เกิดที่ลิสบอน โปรตุเกส เป็นผู้รักษาประตูมือ 1 ของทีมชาติบราซิลในช่วงเปลี่ยนผ่านศตวรรษ คนที่สามคือ ฟรานซิสโก้ โปลีเช่ เป็นมิดฟิลด์ ลงเล่นให้ทีมชาติบราซิล เกมเจอกับอุรุกวัย ที่ดับลิน เมื่อปี 1918 หรือก็คือ 100 ปีพอดี ก่อนที่ อันเดรียส จะกลายมาเป็นคนที่ 4 เอาเข้าจริง ส่วนหนึ่งเป็นเพราะการจะมีคนบราซิล ไปเกิดและโตที่ต่างประเทศ และได้ฝึกฝนฟุตบอลมันก็ไม่ได้มีมากมาย หรือต่อให้มี ก็ไม่ได้จะเก่งไปกว่าเด็กบราซิลแท้ๆ ที่คุ้นเคยกับการเล่นฟุตบอลลีลาแซมบ้า จำนวนแต่ละปีเป็นแสนๆ คน กระนั้น แม้แต่คนบราซิลเอง ก็ยังโดนมองหยามนิดๆ หากว่าไม่เคยผ่านเวทีใหญ่ในประเทศให้คนรู้จัก ยกตัวอย่าง โรแบร์โต้ ฟีร์มิโน่ ที่ตอนโดนเรียกติดทีมชาติแรกๆ คนก็ไม่ค่อยยอมรับ เพราะเขาเล่นให้ ฟิเกเรนเซ่ ได้แค่ราว 2 ปี ซึ่งเป็นทีมเล็กในลีกรอง จากนั้นก็ไปหากินในเยอรมันเลย หากเป็นชาติที่ไม่ได้เด่นดังเรื่องฟุตบอล ยกตัวอย่างก่อนหน้านี้แรกๆ ญี่ปุ่น ประเทศที่ถือว่าทนงในเลือดตัวเองสูงมาก ยังโอเคกับการมีนักเตะบราซิลโอนสัญชาติในช่วงปี 80-90s หรือกาตาร์ ที่โอนมันทุกสัญชาติหากเป็นไปได้ นั่นไม่ใช่บราซิล พวกเขาถือว่าตัวเองคือแหล่งผลิตนักเตะที่เก่งสุด การจะเอานักเตะชาติอื่นมาเล่นให้ทีมชาติไม่ยอมเด็ดขาด ในทางตรงกันข้าม มีนักเตะชาวบราซิลจำนวนมาก ที่ได้ย้ายสัญชาติ โอนสัญชาติไปเล่นให้กับประเทศอื่นๆ นี่ถือเป็นเรื่องธรรมดาจริงๆ หนึ่งในเคสที่คลาสสิกที่สุดคือ เดโก้ เดโก้ เป็นคนบราซิลทั้งดุ้น สืบเชื้อสายไปถึงรุ่นทวดไม่พบเชื้อสายยุโรปเลย (แน่นอนว่ามีผสม แต่คงนานมากมาแล้ว) เขาย้ายมาค้าแข้งในโปรตุเกสอยู่นาน 6 ปี จนได้สัญชาติโปรตุเกส เมื่อบราซิลไม่สนใจเรียกใช้เขา วันหนึ่ง โปรตุเกสจึงใช้สิทธิ์นี้แทน ตอนแรก หลุยส์ ฟิโก้ กัปตันทีมสตาร์เบอร์ 1 ของโปรตุเกสก็ไม่ค่อยพอใจ โดยบอกว่า "หากคุณเป็นคนจีน ก็ควรเล่นให้ประเทศจีน" ด้าน เดโก้ ก็ตอบกลับชัดเจน "ความจริงที่เปลี่ยนแปลงไม่ได้คือผมเป็นคนบราซิล ไม่ใช่โปรตุเกส แต่ผมรักประเทศโปรตุเกส และภูมิใจที่จะเล่นให้โปรตุเกส" ในความเป็นจริง โปรตุเกส ก็ถือเป็นชาติยุโรปที่ใกล้ชิดกับบราซิลที่สุดแล้ว เคยเป็นเจ้าอาณานิคม และภาษาที่ใช้ก็ภาษาโปรตุเกส ในลีกโปรตุเกสก็เต็มไปด้วยนักเตะบราซิล ยังมีอีกหลายคนที่เป็นคนบราซิลแต่เล่นให้โปรตุเกส ที่ดังสุดคือ เดโก้ และ เปเป้ นั่นเอง นี่ขนาดว่าโปรตุเกสเองก็หยิ่งในศักดิ์ศรีของพวกเขาในฐานะฟุุตบอลเหมือนกันก็ตาม ด้วยความที่บราซิล ผลิตนักเตะฝีเท้าดีมากมายออกมาในทุกๆ ปี การติดทีมชาติจึงเป็นเรื่องใหญ่ และสำคัญมากๆ ต่อนักเตะบราซิลสักคน ยิ่งกว่าเอนทรานซ์เข้ามหาวิทยาลัยอันดับ 1 เพราะโควต้ามีไม่กี่สิบที่ แต่คนเป็นแสน ดังนั้นย่อมเป็นเรี่องธรรมดาในเคสที่ว่านักเตะบราซิลจะโยกไปเล่นให้ชาติอื่นๆ ถ้าคุณไม่เก่งจริงก็ติดทีมชาติยาก เอาว่าขนาดแข้งบราซิล เกรดรองๆ พอมาเล่นในประเทศที่ยังไม่มีความเป็นเลิศนัก ยังกลายเป็นตัวเทพไม่ต้องยกตัวอย่างไกล เอาในบ้านเราก็เห็นได้ชัดทีเดียว ซึ่งในบางเคส ก็เป็นเรื่องน่าเสียดายที่บราซิล ปล่อยให้นักเตะเก่งหลุดมือ ไม่ว่าจะเป็นการตัดสินใจที่ไม่เรียกมาติด หรือความตั้งใจของนักเตะเอง มาร์กอส เซนน่า, ดีเอโก้ คอสต้า กับสเปน หรือ ติอาโก้ ม็อตต้า,จอร์จินโญ่ กับอิตาลี เป็นต้น อย่างไรก็ตาม เมื่อมองในภาพรวม ด้วยความที่บราซิลเป็นประเทศฟุตบอลอันดับ 1 อย่างที่ว่าเอาไว้ การจะมีนักเตะหลุดมือไปบ้างจึงไม่ใช่เรื่องแปลก เราคงได้เห็นเคสนี้อีกมากที่นักเตะชาวบราซิล ในที่สุดโอนสัญชาติไปเล่นให้ทีมชาติอื่นๆ แต่ในทางตรงกันข้าม สิ่งที่เราจะได้เห็นได้ยาก เผลอๆ อาจจะอีกหลายสิบปี หรือใครจะไปรู้ อาจจะถึง 100 ปี อีกก็เป็นได้ ที่ว่า จะมีนักเตะที่เกิดในประเทศอื่น และถูกเรียกติดทีมชาติบราซิล เรื่องนี้ ดูท่าจะเป็นไปได้ยากจริงๆ แต่ไม่ว่าคุณจะเป็นชาวอะไร มาจากไหน MYSBOBET ขอต้อนรับทุกท่านสู่ความตื่นเต้น ติดต่อได้ตลอด 24 ชั่วโมงได้เลยที่ https://line.me/R/ti/p/@my-sb99 หรือ 08-0003-1188 / 08-0003-117 --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

" เอลแลนด์ โร้ด บ้านของใคร? "

หนึ่งในเพลงของ ลีดส์ ยูไนเต็ด มีชื่อว่า And we play all the way for Leeds United เนื้อท่อนคอรัสร้องว่าแบบนี้ "และเราเล่นจนสุดทางเพื่อลีดส์ ยูไนเต็ด "เอลแลนด์ โร้ด คือสถานที่เดียวของเรา" "ด้วยหัวใจและจิตวิญญานเพื่อเป้าหมายที่เห็นกันอยู่ชัดเจนนั้น" "เราออกมาฉลองให้กันและกันด้วยถ้วยสีเงินยวง" ตั้งแต่ก่อตั้งสโมสรเมื่อปี 1919 ทีมยูงทอง ไม่เคยเปลี่ยนสนามเหย้าเลย ไม่เคยย้าย ไม่เคยสร้างใหม่ บ้านแห่งเดียวของพวกเขาคือ เอลแลนด์ โร้ด ซึ่งพวกเขาภูมิใจกับมันมากจนนำมาใส่ในเนื้อเพลง แม้ว่า ลีดส์ จะไม่เคยใช้บ้านหลังอื่นเลย แต่ในทางตรงกันข้าม เอลแลนด์ โร้ด กลับผ่านมือ หรือถูกร่วมใช้โดยหลายทีมมาแล้ว เพราะสนามแห่งนี้ถูกก่อสร้างขึ้นมาตั้งแต่ปี 1897 หรือก่อนที่ ลีดส์ ยูไนเต็ด จะก่อตั้งถึง 22 ปี แทบจะเรียกได้ว่าเป็นสถิติของเกาะอังกฤษเลยก็ว่าได้สำหรับ เอลแลนด์ โร้ด ตั้งแต่แรกจนถึงปัจจุบัน สนามแห่งนี้เคยเป็นรังเหย้าของทีมถึง 7 ทีมด้วยกัน แม้ไม่ใช่ทีมฟุตบอลทั้งหมดก็ตาม เจ้าของสนามทีมแรก คือ โฮลเบ็ค รักบี้ คลับ เป็นทีมรักบี้ พวกเขาใช้สนามแห่งนี้ตลอด 7 ปีแรกนับแต่สร้างเสร็จ (1907-1904) ระหว่างนั้นในปี 1902 ในเมืองลีดส์ มีสโมสรฟุตบอลที่ชื่อ ลีดส์ วูดวิลล์ ก็ได้ขอใช้สนามแห่งนี้ควบไปกับทีมรักบี้โฮลเบ็ค ทว่า ลีดส์ วูดวิลล์ ก็มีชีวิตแค่ 2 ปี ก่อนจะยุบไป ถึงปี 1904 ก็ไม่มีใครใช้ที่นี่อีก จนมีการประกาศขาย ตอนนั้นเองมีทีมฟุตบอลชื่อว่า ลีดส์ ซิตี้ ได้เข้ามาขอเช่าในสัญญา 1 ปี แต่ไปๆมาๆ พวกเขาก็ซื้อมาเป็นเจ้าของเลยในภายหลัง และใช้ เอลแลนด์ โร้ด เป็นรังเหย้าอยู่จนถึงปี 1919 ด้วยปัญหาการเงินในปี 1919 ลีดส์ ซิตี้ ก็ล้มละลายและยุบสโมสรไปอีก ทำให้ เอลแลนด์ โร้ด ต้องปราศจากเจ้าของลงอีก ก็พอดีกับที่ ลีดส์ ยูไนเต็ด ถูกก่อตั้งขึ้นมา เพื่อเป็นสโมสรฟุตบอลประจำเมืองทีมใหม่แทนที่ ลีดส์ ซิตี้ ลีดส์ ยูไนเต็ด จึงเป็นทีมที่ 4 ที่เข้าไปเป็นเจ้าของ เอลแลนด์ โร้ด และเรียกที่นี่ว่าเป็นสนามเหย้า ซึ่งพวกเขาก็ใช้มันมาจนปัจจุบันอย่างภาคภูมิ ทีมที่ 5 ที่มาใช้ที่นี่ก็ไม่ใช่ใครที่ไหน ฮัดเดอร์สฟิลด์ ทาวน์ อริร่วมมณฑลยอร์คเชียร์นั่นเอง ฮัดเดอร์สฟิลด์ เคยใช้ที่นี่เป็นรังเหย้า 2นัด ในช่วงทศวรรษที่ 50s ทีมต่อมาก็คืออีกหนึ่งสโมสรร่วมมณฑลยอร์คเชียร์ อย่าง แบรดฟอร์ด ซิตี้ ในปี 1985 ซึ่งเป็นสถานการณ์ที่ช่วยไม่ได้ จุดเริ่มต้นก็คือเหตุการณ์อุบัติไฟไหม้ วัลลี่ย์ พาเหรด สนามเหย้าของทีมไก่แจ้ ในท้ายฤดูกาล 1984/85 นั่นเอง เหตุการณ์นั้นร้ายแรงมาก ส่งผลให้อังกฤษยกระดับความปลอดภัยของสนามฟุตบอลมากขึ้นนับแต่นั้น โดยเหตุการณ์ดังกล่าวมีผู้เสียชีวิตถึง 56 คนและบาดเจ็บ 265 คน การซ่อมแซม วัลลี่ย์ พาเหรด กินเวลาประมาณ 6-7 เดือน โดยกลับมาเปิดได้อีกครั้งในเดือนธันวาคม 1985 ระหว่างนั้นเองแบรดฟอร์ด ก็ต้องไปหาสนามอื่นใช้เตะเกมเหย้าชั่วคราวไปก่อน มี ออดซัล สเตเดี้ยม ในเมืองเดียวกัน เป็นสนามของทีมรักบี้ลีก แบรดฟอร์ด บุลล์ส, มีสนาม ลีดส์ โร้ด ชื่อลีดส์ โร้ด แต่จริงๆ อยู่ในฮัดเดอร์สฟิลด์ นี่เป็นสนามเหย้าเก่าของ ฮัดเดอร์สฟิลด์ ทาวน์ ก่อนย้ายมาอยู่ที่ เคิร์คลี สเตเดี้ยม (จอห์น สมิธ สเตเดี้ยม) ตั้งแต่ปี 1994 แน่นอน อีกหนึ่งสนามที่แบรดฟอร์ด ใช้เป็นรังเหย้าก็คือ เอลแลนด์ โร้ด นี่เอง พวกเขาใช้ที่นี่อยู่ 3 นัดด้วยกัน ทีมสุดท้ายที่มาใช้เอลแลนด์ โร้ด เป็นสนามเหย้าคือทีมรักบี้ ในเมืองลีดส์ นั่นเอง ชื่อว่า ฮันสเล็ต รักบี้ ลีก ฟุตบอล คลับ ฮันสเล็ต แชร์สนามร่วมกับลีดส์ ยูไนเต็ด ตั้งแต่ปี 1983 จนถึง 1994 สำหรับแฟนบอล ลีดส์ ยูไนเต็ด แล้วพวกเขาถือว่า เอลแลนด์ โร้ด คือสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ เปี่ยมมนต์ขลัง และภูมิใจที่พวกเขาไม่เคยสนามเหย้าเลย เหล่าแฟนบอลพันธุ์ พันธุ์ดุของ ลีดส์ ช่วยทำให้บรรยากาศของ เอลแลนด์ โร้ด เป็นเช่นนั้น ซึ่งไม่น่าแปลกใจ เพราะครั้งหนึ่ง เซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน เคยบอกเอาไว้ว่า สนามแห่งนี้มีบรรยากาศคุกคามผู้มาเยือนที่สุดแห่งหนึ่งในยุโรปเลยทีเดียว ส่วนใครอยากหาเว็บไซด์บรรยากาศดีๆ มีมนต์ขลัง ไม่ปลิวง่ายๆต้องนี่เลย MYSBOBET ติดต่อได้ตลอด 24 ชั่วโมงได้เลยที่ https://line.me/R/ti/p/@my-sb99 หรือ 08-0003-1188 / 08-0003-117 --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

" บทเพลงแห่งผู้ชนะ "

ทันทีที่เสียงนกหวีดยาวดังขึ้นใน แสตมฟอร์ด บริดจ์ เมื่อค่ำคืนวันที่ 25 มิถุนายน สกอร์บอร์ดฟ้องว่า เชลซี 2 แมนฯ ซิตี้ 1 นั่นเท่ากับการรอคอยของลิเวอร์พูล 30 ปีสิ้นสุดลงอย่างเป็นทางการ ลิเวอร์พูล ฟุตบอล คลับ เป็นแชมป์พรีเมียร์ ลีก ฤดูกาล 2019/20 แชมป์ลีกสูงสุดครั้งแรกนับจากปี 1990 ตื่นเช้ามาวิทยุคลื่นเพลงเก่ายังบรรเลงเพลง We are the champions บทเพลงอมตะของวง Queen เพื่อเป็นการสดุดีให้กับแชมป์ที่รอคอยนี้ เฟร็ดดี้ เมอคิวรี่ ประพันธ์เพลงนี้ไว้ตั้งแต่ปี 1977 (ซึ่งก็เป็นยุคยิ่งใหญ่ของลิเวอร์พูลพอดีเช่นเดียวกัน) นับแต่นั้นมาเพลง We are the champions ได้กลายเป็นเพลงสำคัญเปิดยามมีอีเวนต์กีฬาต่างๆ ทั่วโลก กลายเป็นบทเพลงแห่งผู้ชนะ ทุกคนรู้ดีถึงความหมายของมัน อย่างไรก็ดี หากพูดถึงเพลงในวงการฟุตบอลแล้ว บทเพลงที่ดังขึ้นมาในใจของใครหลายคนกลับเป็น To be number one เพลงแห่งฟุตบอลโลก 1990 ยุคนั้นหลายคนยังเป็นเด็ก เพิ่งเริ่มต้นดูฟุตบอล บางคนอาจไม่ได้ดูฟุตบอลจริงจัง แต่รับรู้ถึงกระแสของมหกรรมลูกหนังโลก และเพลงๆ นี้ มันคือเพลงฟุตบอลโลกที่ดีที่สุดตลอดกาล ภาพของ ดีเอโก้ มาราโดน่า ภาพของ ทีมชาติอิตาลี ที่เป็นเต็ง1 ในฐานะเจ้าภาพแต่ต้องตกรอบรองชนะเลิศ ภาพของ พอล แกสคอยน์ ที่ร้องไห้เมื่อปราชัยต่อเยอรมันตะวันตก และแน่นอน ภาพของทีมอินทรีเหล็กได้ชูถ้วยแชมป์โลก ในยูนิฟอร์ม ที่ว่ากันว่าเป็นเสื้อบอลที่สวยที่สุดตลอดกาล To be number one คือสุดยอดเพลงฟุตบอล และมันถูกนำมาใช้เมื่อ 30 ปีที่แล้ว หรือก็คือ ฤดูกาลสุดท้ายที่ ลิเวอร์พูล ได้แชมป์ลีกสูงสุดพอดี เพลงนี้ถูกแต่งและเรียบเรียงขึ้นมาเพื่อฟุตบอลโลก 1990 โดยในปี 1989 ผู้ประพันธ์เพลงชาวอิตาเลี่ยนชื่อดัง จอร์โจ้ โมโรเดอร์ เป็นคนสร้างทำนองขึ้นมาโดยเขาได้ร่วมมือกับ ทอม วิทล็อค นักแต่งเพลงชาวอเมริกัน ให้เขียนเนื้อภาคภาษาอังกฤษขึ้นมา จริงๆ แล้วก่อนหน้านั้น 3 ปี โมโรเดอร์ และวิทล็อค ได้ร่วมกันแต่งเพลง Take my breath away เพื่อใช้เป็นซาวแทรคท์ของหนังดังแห่งยุค Top Gun ที่แจ้งเกิดพระเอก ทอม ครูซ เต็มตัว เพลงนี้ได้รับรางวัลออสการ์สาขาเพลงประกอบยอดเยี่ยมด้วยในปี 1986 เมื่อคู่นี้กลับมาจับมือกันอีกครั้ง จึงรับประกันได้ถึงผลงานที่จะออกมา แม้เพลงภาคภาษาอังกฤษจะใช้ชื่อว่า To be number one แต่ชื่อในภาษาอิตาเลี่ยนนั้นคือ Un'estate italiana แปลได้ว่า หน้าร้อนหนึ่งของอิตาลี (An Italian Summer) คนแต่งเนื้อภาษาอิตาเลี่ยน ก็คือคู่หูศิลปิน ผู้ที่นำเพลงนี้มาขับร้องนั่นเอง ก็คือ เอโดอาร์โด้ เบนเนโต้ กับ จานน่า นันนินี่ นอกจากนั้นยังมีเวอร์ชั่นภาษาสเปนด้วย ขับร้องโดย ซูซาน เฟร์เรร์ และเธอก็เป็นคนแต่งเนื้อร้องภาษาสเปนเอง ชื่อเพลงในเวอร์ชั่นสเปนก็คือ Un verano italiano แปลความหมายได้ตรงกับเวอร์ชั่นอิตาเลี่ยน มันสื่อถึงในซัมเมอร์แห่งปี 1990 ในอิตาลี ที่ได้มีการชิงชัยกัน บางครั้งยามค่ำคืน ใต้ท้องฟ้าแห่งหน้าร้อนของอิตาลี มีคนจำนวนหนึ่งกำลังสู้เพื่อเป้าหมายที่ฝันไว้ยาวนาน มันถึงได้ถูกเรียกในอีกชื่่อนึงว่า "Notti magiche" หรือ Magical nights = ค่ำคืนมหัศจรรย์ เมื่อดูเนื้อร้องของเวอร์ชั่นภาษาอังกฤษ และอิตาลี แม้จะเดินไปในทิศทางเดียวกัน ธีมเดียวกัน แต่ความหมายตรงๆ มันแตกต่างกันอย่างมาก ขณะที่เวอร์ชั่นภาษาอังกฤษตรงไปตรงมา เราสู้อย่างหนักแต่ยุติธรรม เพื่อความฝัน เพื่อชัยชนะ แต่ในเวอร์ชั่นอิตาเลี่ยน กลับโรแมนติกกว่ามากทีเดียว และนี่คือคำแปลของมัน บางทีมันอาจไม่ใช่บทเพลงที่จะเปลี่ยนกฎการแข่งขัน แต่ฉันต้องการสัมผัสประสบการณ์ผจญภัยเช่นนี้ และโลกที่หมุนไปตามสีสันมากมาย และลมที่พัดธงให้โบกสะบัด ความตื่นเต้นเข้ามาและทำให้เธอลืมตัว และหลอมละลายความบ้าคลั่งในอ้อมกอด ค่ำคืนแสนมหัศจรรย์ ไล่เอาประตู ภายใต้ทองฟ้าของฤดูร้อนในอิตาลี และในสายตาของเธอ ต้องการชนะ ฤดูร้อนหนึ่ง อีกหนึ่งการผจญภัย ความฝันที่เริ่มต้นขึ้นตั้งแต่ยังเด็ก และนั่นทำให้เธอก้าวไปไกลยิ่งขึ้น มันไม่ใช่แค่นิยาย และจากห้องแต่งตัว เหล่าคนหนุ่มที่เดินออกมานั่น และมันคือพวกเรานี่เอง ค่ำคืนแสนมหัศจรรย์ ไล่เอาประตู ภายใต้ทองฟ้าของฤดูร้อนในอิตาลี และในสายตาของเธอ ต้องการชนะ ฤดูร้อนหนึ่ง อีกหนึ่งการผจญภัย ค่ำคืนแสนมหัศจรรย์ ไล่เอาประตู ภายใต้ทองฟ้าของฤดูร้อนในอิตาลี และในสายตาของเธอ ต้องการชนะ ฤดูร้อนหนึ่ง อีกหนึ่งการผจญภัย การผจญภัยหนึ่ง อีกครั้งของการผจญภัย การผจญภัย GOAL ! บทเพลงแห่งผู้ชนะมาพร้อมกับความสำเร็ขเสมอ เหมือนกับ Sbobet777 ที่อยู่เคียงคู่ความตื่นเต้น มาลองความสนุกดันได้เลย รับรองว่าชื่อนี้การันตีความสำเร็จและมั่งคั่ง พร้อมบริการแน่นอน ติดต่อเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@777sbt หรือ 08-44-9990 77, 88 , 99 --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

" กินก่อนเกม "

ฤดูกาล 2010/11 ถือเป็นฤดูกาลที่ แกเร็ธ เบล แปรสภาพจาก ดักแด้มาเป็นผีเสื้ออย่างสมบูรณ์แบบ เขาขยับมาเล่นเป็นปีกอย่างเต็มตัว สภาพร่างกายสดสุดขีด ไม่มีอาการบาดเจ็บด้วยวัย 21 ปี เบล ลงสนามรวมทุกรายการ 41 นัด ยิงไปถึง 11 ประตู หนึ่งในเกมที่พีคสุดของ เบล คือการเจอกับ อินเตอร์ มิลาน ในยูฟ่า แชมเปี้ยนส์ ลีก รอบแบ่งกลุ่ม ต้องบอกว่ายุคนั้น สเปอร์ส เป็นเพียงน้องใหม่ใน ชปล. ประสบการณ์น้อย ส่วน อินเตอร์ เพิ่งคว้า 3 แชมป์มาเมื่อปีที่แล้วนี่เอง ไมค่อน แบ็กแซมบ้าของอินเตอร์ ตอนนั้นคือแบ็กขวาที่ดีสุดในโลก แต่เกมที่ ซาน ชิโร่ กลับเป็น เบล ที่ขยี้ ไมค่อน เละเทะ แม้สเปอร์ส จะแพ้ 3-4 แต่เกมนี้ แกเร็ธ เบล ทำแฮททริก เบล ในช่วงนั้นแกร่งมาก สภาพร่างกายพีคมาก ทั้งเร็ว ทั้งแรง และฟิตมากในเชิงเทคนิคยังไม่สุดยอด แต่เรื่องร่างกายถือว่าโตเต็มไวแล้ว อะไรคือเคล็ดลับฟอร์มสุดยอดของ เบล ในตอนนั้น ปีเตอร์ เคร้าช์ คือคนที่แอบมาเล่าอะไรบางอย่างให้ฟัง "ผมดู เบล ตะลุยขึ้นลงให้สเปอร์ส ฉีกไมค่อนเป็นชิ้นๆ ในเกมเจออินเตอร์ ด้วยการวิ่งที่เต็มไปด้วยพละกำลัง ผมคิดในใจ 'มันทำได้ไงวะ?'" "ผมเลยเริ่มจับตามองเขาอย่างใกล้ชิด เขาไม่ได้เข้ายิมด้วยนะ เขาแค่กินขนมปังปิ้งราดถั่ว (Beans on toast) ผมเลยทำตามอย่างบ้าง" "ผมคิดในใจ 'เอาละ ฉันจะไม่เข้ายิมบ้างล่ะ ไม่มีปัญหาสบายมาก' แถมขนมปังปิ้งราดถั่วเนี่ย ผมชอบอยู่แล้วด้วย" "ผมก็กินแบบนั้น แต่สงสัยถั่วบางเม็ดคงมีเวทมนต์มากกว่าเม็ดอื่นๆ ละมั้ง ผมเดาเอานะ" ปีเตอร์ เคร้าช์ ยอมรับว่าเลียนแบบการกินแบบแกเร็ธ เบล ก่อนเกมไม่ได้ช่วยอะไรเลย ซึ่งก็แน่นอนอยู่แล้วว่ามันไม่ใช่ยาวิเศษ หรืออาหารวิเศษ Beans on toast คืออาหารง่ายๆ ที่คนอังกฤษจำนวนไม่น้อยชอบ คือเอาขนมปังไปปิ้ง แล้วก็เปิดกระป๋องถั่ว Baked beans มาเทราด แล้วก็กินแค่นั้นเลย Baked beans ที่แปลตรงตัวว่าถั่วอบ เป็นหนึ่งในส่วนประกอบของ English breakfast คือนำถั่วขาวไปอบในน้ำข้นๆ คล้ายๆสตู แต่คนสมัยนี้ไม่ทำเองแล้ว ซื้อเป็นกระป๋องเอาง่ายกว่า และถูกด้วย ซึ่งจะว่าไปมันเป็นอาหารที่เหมาะกับมื้อในเกมวันแข่งเช่นกัน เพราะมีโปรตีน, คาร์โบไฮเดรต มี ไขมันน้อย และมีโซเดี้ยม ที่ช่วยป้องกันการอ่อนเพลียจากการออกกำลังกาย อลัน เชียเรอร์ อดีตดาวยิงทีมชาติอังกฤษและนิวคาสเซิ่ล ก็นิยมกินไก่กับถั่วอบ เป็นมื้อก่อนแข่งเช่นกัน ซึ่งสถิติการพังประตูของ ฮ็อตช็อต ก็พอจะพิสูจน์ได้ว่ามันเป็นอาหารที่ไม่เลวเลย ยุคสมัยนี้ นักฟุตบอลมีนักโภชนาการมาดูแล บางคนก็จ้างเป็นการส่วนตัวเลย เพื่อดูแลอาหารให้เหมาะสมกับการเป็นนักกีฬาในระดับสูงที่เรียกร้องสภาพร่างกายจนถึงขีดสุด ผิดกับยุคก่อนที่นักเตะโดยเฉพาะะในอังกฤษไม่ค่อยสนใจเรื่องโภชนาการ พวกเขาซ้อมเสร็จก็ไปกินฟิชแอนด์ชิพส์ บ้างก็เข้าผับกระดกเบียร์สักหน่อยก่อนเข้าบ้าน แข่งเสร็จก็ไปเมากัน วันหยุดก็เมาเช่นกัน ปาร์ตี้แหลก บางคนที่โชคดี พระเจ้ามอบพลังกายให้เหนือกว่าคนอื่นก็เล่นได้ดีแม้จะเมาอย่างเช่น ไบรอัน ร็อบสัน แต่ยุคนี้ไม่ได้ ความได้เปรียบเสียเปรียบเรื่องร่างกายเพียงเล็กน้อย อาจส่งผลในเกมการแข่งขันได้ทันที เซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน เข้ามาคุมแมนฯ ยูไนเต็ด ก็สั่งจัดระเบียบการกินดื่มของนักเตะแมนฯ ยูไนเต็ด ทันที อาร์แซน เวนเกอร์ เหวอรับประทานเมื่อมาคุมอาร์เซน่อลแล้วเห็นพวกขี้เมาอย่าง โทนี่ อดัมส์ หรือเห็นนักเตะหลายคนกระดกน้ำอัดลม หรือเอาพวกช็อกโกแลตแท่ง ขนมหวานออกมากินกันเป็นเรื่องเป็นราว น้ำตาลและไขมันคือศัตรูของนักกีฬา ที่สเปอร์ส กุนซืออย่าง มาร์ติน โยล ก็เฮี้ยบมาก นักเตะตราไก่ถึงกับบ่นเมื่อต้องกินอกไก่อบแห้งๆ จืดๆ ไม่มีซอสให้จิ้มเพราะในซอสมีโซเดี้ยมเกินควร และมีน้ำตาลผสมเยอะมาก ในอิตาลี ต้องดูตัวอย่างของ ฟิลิปโป้ อินซากี้ ที่ยังคงรูปร่างผอมเพรียวแกร่งไว้ได้ตลอดเส้นทางอาชีพ และยิงประตูได้อย่างเป็นธรรมชาติจนถึงอายุ 38-39 เพราะ อินซากี้ มักกินแค่เส้นพาสต้าเปล่าๆ หรือข้าวเปล่าๆ กับเนื้อแห้งชิ้นบางๆ หรือซอสมะเขือเทศแค่นิดหน่อย เป็นแหล่งพลังงานอย่างเดียว เหมาะกับการออกแรง โดยไม่มีไขมัน หรือน้ำตาล มารบกวนร่างกายเลย เพื่อนร่วมทีมมิลานของเขาอย่าง เจนนาโร่ กัตตูโซ่ ถึงกับยอมแพ้ในเรื่องนี้ ริโน่ เคยบอกไว้ว่าแค่เห็นก็เอียนแทนแล้ว "เขาคือตัวอย่างในการเตรียมตัวก่อนแข่งเลย แต่ผมรู้สึกผะอืดผะผมแค่เห็นเขากิน ส่วนผมทุกวันผมจะฝันถึงทิรามิสุที่ภรรยาผมเตรียมไว้" อาหารมีส่วนสำคัญมากต่อ performance หรือผลงานของนักฟุตบอล เพียงแต่นอกเหนือจากอาหารแล้ว การออกกำลังกาย การพักผ่อน เพื่อฟื้นฟูร่างกาย ก็มีส่วนไม่ต่างกัน เคร้าช์ บอกว่า เบล แทบไม่เข้ายิมเลย กินแต่ Beans on toast แต่นั่นคือสมัยยังเด็ก เมื่อเขาย้ายไป มาดริด แกเร็ธ เบล ก็ยิ่งเสริมความแกร่งให้ตัวเองมากยิ่งขึ้น เข้ายิมกับ โรนัลโด้ จนร่างกายส่วนบนแกร่งสุดขีด และกล้ามเนื้อขาก็แน่นดุจเหล็กกล้า ทว่าเมื่อพูดถึงถั่วราดขนมปังปิ้งแล้ว มันก็เป็นอาหารที่ดีสำหรับกินก่อนเกมนั่นแหละ ปีเตอร์ เคร้าช์ คงมีหมกมุ่นกับอาหารชนิดนี้จริง "จริงๆ ผมเคยคุยกับ พอล สโคลส์ เมื่อไม่นานมานี้ และถามเขาว่าอาหารก่อนแข่งของเขาคืออะไร?" "เขาบอกว่า 'ถั่วอบราดขนมปังปิ้ง' - เหมือนกับ แกเร็ธ เปี้ยบเลย" อาจจะเป็นอาหารที่ดูพื้นๆ แต่แท้จริงแล้วเมื่อคุณได้สัมผัสคุณค่าทางโภชนาการสูงทีเดียวครับ ซึ่งหากคุณได้ลองสัมผัสกับ MYSBOBET รับรองได้ว่าคุณก็จะเจอกับสิ่งที่มั่นคง มั่งคั่ง และยั่งยืน บวกกับไว้ใจได้อีกต่างหาก ติดต่อได้ตลอด 24 ชั่วโมงได้เลยที่ https://line.me/R/ti/p/@my-sb99 หรือ 08-0003-1188 / 08-0003-117 Pic:Getty Image, BBC --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

" เมื่อแอนฟิลด์คือรังผี "

ยามแฟนบอลแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ไปเยือนแอนฟิลด์ นับเป็นเรื่องใหญ่เสมอในทุกวันนี้ เพราะพวกเขากำลังจะไปเชียร์ทีมรักทำศึก "แดงเดือด" กับเจ้าของสนามอย่าง ลิเวอร์พูล แล้วก็แน่นอนที่ว่าที่ของเหล่า เร้ดอาร์มี่ คืออัฒจันทร์ฝั่งทีมเยือน ถ้ามีใครบอกว่าครั้งหนึ่ง แฟนผีเคยยึดอัฒจันทร์ฝั่งเจ้าบ้าน นั่งเชียร์ตัวเองบน The Kop สแตนด์ คงเป็นเรื่องเกินเชื่อ แต่มันก็เคยเกิดขึ้นแล้วจริงๆ ครั้งหนึ่ง ครั้งเดียวเท่านั้น ช่วงยุคต้นทศวรรษที่ 70s กลายเป็นช่วงยากลำบากของแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ทั้งที่ 2-3 ปีก่อนหน้านั้นพวกเขาเพิ่งเป็นทีมแรกจากอังกฤษที่คว้าแชมป์ยุโรป เซอร์ แม็ทท์ บัสบี้ ก้าวลงจากตำแหน่ง วิลฟ์ แม็คกินเนส โดนมองว่าเป็นตัวแทน แต่เขาทำงานได้ไม่ครบฤดูกาลก็โดนปลด บัสบี้ ต้องลงจากตำแหน่ง ผอ.สโมสร มาคุมทีมขัดตาทัพ ช่วงนั้นเองที่กระแสฮูลิแกนเริ่มเติบโตงอกงาม ความรุนแรงในการเชียร์ฟุตบอลมีมากขึ้น สำหรับแมนฯ ยูไนเต็ด เจอทั้งสองเรื่องนี้มาพร้อมกันเลย ฤดูกาล 1970/1971 หลังจากปลด แม็คกินเนสส์ และเซอร์ แม็ทท์ มาขัดตาทัพจนจบฤดูกาล ก็มีการหากุนซือใหม่ ได้กุนซือชาวไอริช แฟรงค์ โอฟาร์เรลล์ เข้ามาเป็นกุนซือใหม่ ทว่าด้วยเรื่องฮูลิแกน ที่แฟนผีขว้างปาสิ่งของลงสนามไปก่อนหน้านั้นทำให้พวกเขาโดนแบน ห้ามใช้สนาม โอลด์ แทร็ฟฟอร์ด ของตัวเองลงแข่งในเกมลีก 2 นัดเวลาเป็นทีมเหย้า หมายความว่า แฟรงค์ โอฟาร์เรลล์ เปิดมายังไม่ได้คุมทีมในโรงละคร 2 นัดแรกของดิวิชั่น 1 ฤดูกาล 1971/72 เป็นการออกไปเยือน ดาร์บี้ กับ เชลซี เขาพาทีมเสมอ 1 ชนะ 1 ไม่เลวเลยทีเดียว สองนัดต่อมานี่คือปัญหาแล้ว เพราะเป็นเกมเหย้าทั้งคู่ สโมสรต้องหาสนามอื่นเพื่อลงเล่น นั่นเองที่หวยไปออกที่แอนฟิลด์! ลิเวอร์พูลกับแมนเชสเตอร์ ห่างกันแค่ราวๆ 40-50 กิโลเมตรเท่านั้น อยู่ในระยะที่เรียกว่าใกล้เลย ต้องบอกว่าในยุคก่อนโน้น ความเป็นอริระหว่าง แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด กับลิเวอร์พูล ไม่ได้ดุเดือดรุนแรงแบบทุกวันนี้ การจะยืมนักเตะ ซื้อขายนักเตะ หรือปฏิสัมพันธ์ต่างๆ กันโดยไม่เคอะเขินเป็นเรื่องปกติมาก วันที่ 20 สิงหาคม 1971 แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด รับมือการมาเยือนของ อาร์เซน่อล ที่แอนฟิลด์! เริ่มเกมมา 4 นาที แฟรงค์ แม็คลินท็อค ยิงให้อาร์เซน่อล ออกนำอย่างไว ทว่าบ็อบบี้ ชาร์ลตัน, อลัน โกว์ลิ่ง และ ไบรอัน คิดด์ ช่วยกันทำคนละประตูให้ ปีศาจแดง แซงชนะ 3-1 แน่นอนว่าแม้สโมสรเองจะยินดีร่วมมือ ให้แมนฯ ยูไนเต็ด ใช้สนาม แต่ก็มีข้อตกลงว่า ปีศาจแดง จะแบ่งเปอร์เซนต์จากค่าตั๋วให้ ลิเวอร์พูล 15% วันนั้นมีแฟนบอลเข้ามาชมเกมรวม 27,649 คน ซึ่งแมนฯ ยูไนเต็ด ยังต้องชดเชยเงินค่าตั๋วให้อาร์เซน่อลด้วย เพราะก่อนทศวรรษที่ 80s นั้น ค่าตั๋วจะถูกแบ่ง 50/50 ระหว่างทั้งทีมเหย้าและทีมเยือน หมายความว่า ถ้าแฟนบอล มาไม่ครบ 48,000 คน ตามมาตรฐานเดิมของปีที่แล้ว ที่สองทีมนี้เจอกันในโอลด์ แทร็ฟฟอร์ด แมนฯ ยูไนเต็ด จะขาดทุนมากๆ ด้วยการที่มันเป็นครั้งเดียวในประวัติศาสตร์ที่ แฟนผีไปยึด The Kop สแตนด์ เป็นที่เชียร์ทีมตัวเอง ปกติควรเป็นที่จดจำ แต่สำหรับนักเตะของแมนฯ ยูไนเต็ด หลายคนที่ลงสนามในวันนั้น พวกเขากลับจำไม่ได้ ไม่เว้นแม้แต่ อลัน โกว์ลิ่ง คนที่ทำประตูได้ในวันนั้น หรือ เดวิด แซดเลอร์ กองหลังตัวเก่ง ก็จำไม่ได้ว่าพวกเขาเคยไปเล่นเกมเหย้าที่สนามอื่น เขาโบ้ยไปให้ อเล็กซ์ สเต็ปนี่ย์ นายทวารคนเก่ง ว่าน่าจะเป็นคนที่จดจำเรื่องราวต่างๆ ได้ดีที่สุด เมื่อนักข่าวไปสัมภาษณ์ สเต็ปนี่ย์ เขาเล่าแบบนี้ "ผมจำได้ลางๆ ว่าเราเคยต้องไปเล่นนอกโอลด์ แทร็ฟอร์ด 2 เกม แต่ผมจำรายละเอียดไม่ได้" "ผมคิดว่าผมไปชนะที่แอนฟิลด์แค่หนเดียวเอง ตอนเราเอาชนะลิเวอร์พูล 4-1 (เดือนธันวาคม 1969) งั้นผมก็บวกไปได้ว่าเป็น 2 เกมแล้วละนะ" "หนเดียวจริงๆ ที่ผมจำได้ว่าเราออกไปเล่นเกมเหย้าที่สนามอื่น คือตอนเราเล่นที่พลีมัธ" โดยหนนั้น ยูฟ่า แบนแมนฯ ยูไนเต็ด ในเกมเหย้าศึก คัพ วินเนอรฺ์ส คัพ เจอแซงต์ เอเตียน และห้ามจัดแข่งในสนามที่อยู่ในรัศมี 200 กิโลเมตรจากโอลด์ แทร็ฟฟอร์ด ทำให้ต้องลงใต้ไปจัดที่พลีมัธ ซึ่งปัญหามาจากแฟนผีไปก่อปัญหาในเกมไปเยือนที่ฝรั่งเศส เมื่อปี 1977 โดยเกมนั้นเสมอ 1-1 และเมื่อมาเตะที่พลีมัธ ปีศาจแดงชนะ 2-0 อย่างที่บอกว่าในยุคนั้น ความเป็นอริระหว่างสองสโมสรยังไม่รุนแรงเหมือนทุกวันนี้ เมื่อสนามสามารถมีรายได้จากการรับส่วนแบ่งค่าตั๋ว ลิเวอร์พูล เลยยอมให้ แมนฯ ยูไนเต็ด "ยืม" สนามใช้บ้างกรณีนี้ แม้กระนั้น ด้วยความที่ฮูลิแกน เริ่มเฟื่องฟู แม้ทางสโมสรจะโอเคกันดี แต่ระหว่างที่แฟนบอลของแมนฯ ยูไนเต็ด เดินทางมา ก็ยังมีกลุ่มแฟนหงส์หัวรุนแรงมาคอยดักขว้างสิ่งของใส่ จนเจ้าหน้าที่ตำรวจต้องเข้ามาระงับเหตุการณ์และสื่อรายงานว่า "สกินเฮด 600 คน" หมายถึงพวกแฟนหงส์เลือดข้น ราว 600 คนถูกเจ้าหน้าที่ตำรวจคุมไว้ ไม่ให้ทะลักไปปะทะกับแฟนผี จอร์จ เซปตัน ซึ่งเป็นโฆษกคนดังของแอนฟิลด์นานหลายสิบปี ตอนนั้น เขายังหนุ่มและเพิ่งเริ่มทำงานนี้ใหม่ๆ แน่นอน เขาเป็นแฟนหงส์ เขาเองเป็นโฆษกเกมระหว่าง แมนฯ ยูไนเต็ด กับ อาร์เซน่อล ที่แอนฟิลด์นัดนี้ "ผมเห็นสนามว่างไปครึ่งนึง มันหลอนๆ นะ ผมเพิ่งเริ่มต้นอาชีพ มันเป็นเกมพิเศษที่เพิ่มเข้ามา มันเป็นคืนวันศุกร์ ดังนั้นมันเลยค่อนข้างเงียบ ผมคิดนะ" "นั่นเป็นเกมที่ 3 ของผมเท่านั้น (ในการเป็นโฆษก) ผมไม่กล้าสาบานต่อหน้าไบเบิ้ลนะ แต่ผมค่อนข้างแน่ใจว่าผมไม่ได้เปิดเพลง You'll Never Walk Alone ตามปกติ ในเกมนั้นนะ ซึ่งนั่นเป็นเพลงของทีมเรามาตั้งแต่ปี 1963" "มันแปลกๆ นะเพราะแอนฟิลด์ รู้สึกเหมือนเป็นสนามกลาง แต่จากมุมมองของผม ผมแฮปปี้นะที่ผมได้เงินเพิ่มจากเกมปกติอีกสัก2ปอนด์เข้ากระเป๋า เพราะตอนนั้นผมยังอายุน้อยและเพิ่งแต่งงาน ผมกำลังเก็บเงินไปเพื่อผ่อนบ้านด้วย" "ผมจำได้ว่าไม่มีปัญหาอะไรนะ ความเป็นศัตรูกับ ยูไนเต็ด ไม่ได้รุนแรงหรอกในยุคโน้น ไม่เหมือนตอนนี้ ดังนั้นมันก็ถือว่าเป็นเกมที่ดีนะที่ได้ไปดู ซึ่งผมไม่ได้แคร์ว่าผลการแข่งขันจะออกมาเป็นอย่างไร แต่ถ้ามันเกิดขึ้นในทุกวันนี้ละก็ แน่นอน ผมคงเชียร์อาร์เซน่อล! หากเป็นทุกวันนี้ พวกเขาคงเล่นกันแบบปิดสนามนั่นแหละ"(ถ้าโดนแบนเพราะแฟนบอล คงเล่นในสนามตัวเองแต่ห้ามแฟนเข้า ไม่ต้องตระเวนไปเล่นสนามอื่นแบบเมื่อก่อน) นั่นคือครั้งแรกและครั้งเดียวที่ แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด เรียก แอนฟิลด์ ว่า "บ้าน" ของพวกเขา และแฟนผีได้ครองอัฒจันทร์ฝั่ง The Kop เหมือน Stretford end ของตัวเอง เกมต่อมา ที่แมนฯ ยูไนเต็ด ยังต้องเล่นเกมเหย้าที่สนามอื่น พวกเขาเลือก วิคทอเรีย พาร์ค ของสโต๊ค แมนฯ ยูไนเต็ด เอาชนะเวสต์บรอมวิช อัลเบี้ยน ได้ที่นี่ 3-1 เช่นกัน ถือเป็นผลงานเยี่ยมในการเล่นเกมเหย้านอกรังตัวเองของพวกเขา จริงๆ ฤดูกาลนั้นถือว่าแฟรงค์ โอฟาร์เรลล์ ทำผลงานดีมากๆ ในครึ่งฤดูกาลแรก เพราะ 23 นัด จนถึงสิ้นปี แมนฯ ยูไนเต็ด แพ้แค่ 2 นัดเท่านั้น ชนะ 14 เสมอ 7 ทว่าเมื่อขึ้นศักราชใหม่พวกเขากลับแพ้ 7 นัดรวด ก่อนจะแพ้อีก 4 นัดในช่วงท้ายฤดูกาล จบเพียงอันดับ 8 ของตารางคะแนนเท่านั้น! ไม่ว่าใครจะอยู่สนามไหน แต่ที่นี่คือสนามที่มีแต่ความตื่นเต้นและสนุก MYSBOBETเชื่อจะมอบบริการอันเหลือเชื่อให้คุณเอง ติดต่อได้เลยที่ https://line.me/R/ti/p/@my-sb99 หรือ 08-0003-1188 / 08-0003-117 --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

Football Knowledge