ข่าวฟุตบอลล่าสุด ข่าวด่วนวันนี้ ข่าววงใน ข่าวตลาดซื้อขายนักเตะ

" แจ็คผู้ฆ่ายักษ์ "

เมื่อกลางเดือนพฤศจิกายนที่ผ่านมา ไรอัน เรย์โนลด์ส และ ร็อบ แม็คเอลเฮนนี่ สองดาราดังฮอลลีวูด เข้ามาเทคโอเวอร์สโมสร เร็กซ์แฮม หนึ่งในสโมสรฟุตบอลที่เก่าแก่ที่สุดในโลก เร็กซ์แฮม ก่อตั้งในปี 1864 พวกเขาเป็นสโมสรฟุตบอลที่เก่าแก่ที่สุดในเวลส์ และเป็นสโมสรฟุตบอลอาชีพที่เก่าแก่เป็นอันดับ 3 ของโลก พวกเขาเป็นสโมสรเก่าแก่ที่เล่นในระบบลีกของอังกฤษ แทนที่จะเล่นในลีกของเวลส์เอง เพราะสโมสรก่อตั้งมานานก่อนฟุตบอลลีกเวลช์จะมีขึ้น แม้จะเป็นทีมใหญ่ของเวลส์ แต่ในหน้าประวัติศาสตร์ของพวกเขา เร็กซ์แฮม ไม่เคยได้แชมป์รายการเมเจอร์ในอังกฤษเลย แชมป์ที่พวกเขาคว้ามาได้มากที่สุดคือ เวลช์ คัพ ซึ่งก็คือเอฟเอ คัพ ของเวลส์นั่นเอง เร็กซ์แฮม ทำสถิติเป็นแชมป์มากสุดถึง 23 ครั้งกระทั่งปี 1996 ทางสมาคมฟุตบอลเวลส์ หั่นชื่อของ 6 สโมสรเวลส์ ที่เล่นในลีกอังกฤษออกไปจากการเข้าร่วม อีกไม่กี่ปี ยูฟ่า ก็ประกาศว่าสโมสรจากเวลส์ ที่เล่นในลีกอังกฤษ จะมีสิทธิ์เข้าร่วมเล่นฟุตบอลยุโรปก็ด้วยผลงานจากการลงเล่นในรายการฟุตบอลของอังกฤษเท่านั้น พวกเขาเลยหายหน้าไปจากเวลช์ คัพ นับแต่นั้น แต่ย้อนไปในสมัยที่การได้แชมป์ เวลช์ คัพ ยังเป็นเส้นทางให้ทีมแชมป์ไปเล่นในฟุตบอลยุโรปได้ เร็กซ์แฮม ก็อาศัยทางนี้ผ่านเข้าไปเล่นเสมอๆ ในศึก คัพ วินเนอร์ส คัพ แน่นอนว่ามาตรฐานของเร็กซ์แฮม มักสู้ทีมใหญ่ๆ ทั่วยุโรปไม่ได้ แต่ก็มีบางครั้งเหมือนกันที่ฟุตบอลมีความคลาสสิกเกิดขึ้น ชนิดที่เรียกว่า "แจ็คผู้ฆ่ายักษ์" คัพ วินเนอร์ส คัพ ฤดูกาล 1984/85 มันก็เกิดเหตุการณ์ที่ว่านี้ขึ้นมา เอฟซี ปอร์โต้ ในยุคต้น 80s เป็นทีมแกร่งสุดๆ เต็มไปด้วยนักเตะทีมชาติโปรตุเกส และมีปีกดาวรุ่งอนาคตไกลที่สุดของประเทศอย่าง เปาโล ฟูเตร้ ทีมยักษ์จากโปรตุเกส เพิ่งพ่ายแพ้ให้ ยูเวนตุส ในนัดชิงชนะเลิศเมื่อฤดูกาลก่อน 1-2 พวกเขาได้แชมป์บอลถ้วยโปรตุเกส อีกครั้ง และหวังจะมาซิวแชมป์ในฤดูกาลนี้ อย่างไรก็ตาม เส้นทางของ ปอร์โต้ ต้องหยุดลงเพียงแค่รอบแรก ด้วยน้ำมือทีมอย่าง เร็กซ์แฮม นี่เอง ถ้าจะย้อนไปอีกนิด จริงๆ แล้ว เร็กซ์แฮม ไม่ควรได้มาเล่นรายการนี้ด้วยเพราะพวกเขาแพ้ต่อ ชรูว์สบิวรี่ ใน เวลช์ คัพ นัดชิงชนะเลิศในฤดูกาล 1983/84 เวลช์ คัพ นั้นนอกจากจะให้ทีมในเวลส์เข้าร่วมแล้ว ยุคนั้นพวกเขายังให้สโมสรจากอังกฤษที่อยู่แถวชายแดนรอยต่อระหว่างอังกฤษกับเวลส์เข้าร่วมแข่งด้วย เช่น เฮเรฟอร์ด, เชสเตอร์ และ ชรูว์สบิวรี่ การที่ ชรูว์สบิวรี่ เป็นสโมสรจากอังกฤษ แม้จะเข้าแข่งเวลช์ คัพ ได้แต่พวกเขาจะไม่ได้สิทธิ์เข้าร่วมเล่นฟุตบอลยุโรปในฐานะตัวแทนเวลส์ นั่นหมายความว่าหวยเลยออกมาออกที่ เร็กซ์แฮม ทีมรองแชมป์แทน เอฟซี ปอร์โต้ กับ เร็กซ์แฮม หากว่ากันด้วยเรื่องคุณภาพนักเตะ เกียรติยศ ชื่อเสียง ไม่มีทางทาบชั้นกันได้เลย แต่สุดท้ายเป็นทีมจากเวลส์ ที่ผ่านเข้ารอบไปด้วยกฏอเวย์โกล หลังเสมอกันสองนัด 4-4 เกมสุดมันคือเลกสองที่ปอร์โต้ เมื่อ เร็กซ์แฮม ที่มีแต่เหล่านักเตะวัยเพิ่งถอยบัตรประชาชน กับนักเตะอาชีพในสโมสรเพียง 14 ราย บุกไปแพ้แบบหวุดหวิด 3-4 ทั้งที่ในนาที 38 ปอร์โต้ นำถึง 3-0 ต้องขอบคุณ 2 ประตูจากฟูลแบ็กกัปตันทีม เจค คิง ทว่าเลกแรกที่บ้านนั้น เร็กซ์แฮม หักปากกาเซียน เบียดชนะได้ก่อน 1-0 มันคือชัยชนะที่ยิ่งใหญ่สุดนัดหนึ่งในหน้าประวัติศาสตร์ของพวกเขา จากประตูชัยของ จิม สตีล สตีล เป็นสก็อตติช เขาเกิดที่ ดัมฟรี่ส์ เล่นอาชีพกับ โอลด์แฮม ตั้งแต่ปี 1979 ในวัย 19 ปีในฐานะกองหน้าตัวเป้า เขามีสถิติไม่เลวร้ายเท่าไหร่ กับทีมระดับเล็กๆ ทำได้ 24 ลูกจาก 108 นัด ฤดูกาล 1982/83 ช่วงครึ่งหลัง เขาโดนปล่อยให้ เร็กซ์แฮม ยืม และผลงานเยี่ยมทำ 6 ลูกจาก 9 นัด เร็กซ์แฮม นาทีนั้น เป็นสโมสรระดับรากหญ้าสุดๆ ตกชั้นติดๆ กันจากดิวิชั่น 2 สู่ ดิวิชั่น 4 ภายในเวลา 2 ปี พวกเขาเป็นทีมอันดับ 82 จาก 92 สโมสรฟุตบอลลีกอาชีพของอังกฤษ ผลงานของ สตีล ที่ยืมตัวเข้าตา เร็กซ์แฮม มาก ซัมเมอร์ปี 1984 เขาเลยได้ย้ายถาวร แต่ตอนแรกด้วยค่าตัว 10,000 ปอนด์นั้น เร็กซ์แฮม ไม่มีปัญญาจ่าย ยังดีที่มีนักธุรกิจ เดวิด เวลล์ส ให้ยืมเงินโดยไม่คิดดอกเบี้ย จารึกวันที่ 19 กันยายน 1984 ที่ เรซคอร์ส กราวน์ด นาทีที่ 72 ของเกม สตีล พักบอลด้วยอกหันหลังให้ประตู เขาหวดบอลออกข้างไปทันที จอห์น มัลดูน มารับช่วงต่อ ก่อนลากไปเปิดเข้ากลาง สตีล โฉบเข้ามาทำในสิ่งที่นักเตะลีกอังกฤษขนานแท้ถนัดที่สุด นั่นคือโขกเต็มที่ศรีษะ ส่งบอลผ่านมือ เปตาร์ โบโรต้า เข้าไปตุงตาข่าย นี่คือประตูที่มีความหมายที่สุดในชีวิตนักเตะของ จิม สตีล เป็นปฐมบทล้มยักษ์ปอร์โต้ของสโมสรที่ชื่อ เร็กซ์แฮม สุดท้าย พวกเขาไปแพ้ให้ โรม่า ที่มี สเวน โกรัน อีริคส์สัน คุมทีมด้วยสกอร์รวม 0-3 ในรอบถัดไปแต่นี่ก็มาไกลเกินคาดแล้ว สตีล ทำผลงานดีสุดในอาชีพตอนเล่นให้ เร็กซ์แฮม 51 ประตูจาก 164 นัด เขาโดน เดปอร์ติโบ ลา กอรุนญ่า ยืมตัวไปเล่นด้วยในปี 1987 แต่ไม่ประสบความสำเร็จ เขากลับมาเล่นใหกับ ทรานเมียร์ โรเวอร์ส อีกหนึ่งสโมสรแห่งเมอร์ซี่ไซด์และแขวนเกือกที่นั่นในปี 1992 ด้วยวัย 33 ปี หลังจากเลิกเล่นฟุตบอล จิม สตีล ก็สมัครเป็นตำรวจประจำกรมตำรวจแห่งเมอร์ซี่ไซด์ เป็นงานถาวร ส่วนใครอยากหาเว็บไซด์ที่ทำให้คุณสนุกและมีโชค ไม่ต้องสวทบทแจ็คผู้ฆ่ายักษ์ให้เหนื่อย ต้องนี่เลยครับกับ Sbobet777 ติดต่อเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@777SBTZ หรือ 08-44-9990 77, 88 , 99 --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

" แจ็ค วิลเชียร์แห่งยุค 90s "

แจ็ค วิลเชียร์ เพิ่งย้ายกลับไปบอร์นมัธอีกรอบหลังจากยกเลิกสัญญากับเวสต์แฮม ยูไนเต็ด เจ้าตัวให้สัมภาษณ์ด้วยความเชื่อมั่นว่าเขายังเล่นฟุตบอลในระดับลีกสูงสุดได้ แต่ตอนนี้ต้องหาเกมลงก่อน และบอร์นมัธ คือทีมที่คุ้นเคย บวกกับเป็นบอลเล่นบนพื้น เหมาะสมกับเขา พูดแล้วก็น่าเสียดายว่านี่คือหนึ่งในนักเตะพรสวรรค์สูงสุดในช่วง 10-15 ปีหลังของอังกฤษ ตอนรุ่งๆ เขาถูกยกว่าจะเป็นมิดฟิลด์ที่เก่งที่สุดของอังกฤษด้วยซ้ำ จากเด็กมหัศจรรย์ที่โชว์ฟอร์มแจ่มตั้งแต่อายุ 17 ขึ้นทีมชุดใหญ่อาร์เซน่อล หลายทีมจ้องตาเป็นมัน ทักษะเลิศ มันสมองดี กล้าเล่นเกินวัย แต่ด้วยปัญหาหลายอย่างรุมเร้า สุดท้าย วิลเชียร์ ไปไม่ถึงฝั่งฝัน ปัจจุบันอายุ 29 ปี หากในโลกของความฝันเขาควรจะยืนอยู่บนจุดสูงสุดของอาชีพนักเตะ เมื่อเอ่ยถึง แจ็ค วิลเชียร์ แล้วก็พาลให้นึกถึงอดีตมิดฟิลด์รุ่นพี่ร่วมค่าย โตมาจากทีมเยาวชนเหมือนกัน เด็กหนุ่มคนนั้นเคยให้สัมภาษณ์ว่ามี เอียน ไรท์ เป็นไอดอล เขาชื่อว่า สตีเฟ่น ฮิวจ์ส แฟนบอลปืนโตที่ทันดูทีมเล่นในยุค 90s คงพอจะจำกองกลางรายนี้ได้ สตีเฟ่น ฮิวจ์ส เป็นกองกลางเด็กปั้นของอาร์เซน่อล ตอนขึ้นชั้นมาใหม่ๆ ให้นึกภาพเหมือน แจ็ค วิลเชียร์ ตอนรุ่นๆ ฮิวจ์ส หน้าใส ท่าทางละอ่อน เท้าซ้ายฉมัง แบบฉบับของ วิลเชียร์ มีความคล้ายคลึงกับ วิลเชียร์ เอามากๆ เขาเป็นหัวใจสำคัญของอาร์เซน่อล ชุดคว้าแชมป์ เอฟเอ ยูธ คัพเมื่อปี 94 ในยุคนั้นต้องบอกว่า แมนฯ ยูไนเต็ด คือราชาบอลรุ่นเล็ก เพราะเข้าชิง เอฟเอ ยูธ คัพ ถึง 3 ครั้งในรอบ 4 ปี และคว้าแชมป์มาครองได้ถึง 2 สมัย สตีเฟ่น ฮิวจ์ส ได้รับโอกาสขึ้นทีมชุดใหญ่อาร์เซน่อลครั้งแรกตั้งแต่อายุ 18 ในปี 1994 แต่มาได้โอกาสจริงจังเอาในฤดูกาล 1996/97 ที่อาร์แซน เวนเกอร์ เข้ามาคุมทีม เวนเกอร์ ชื่นชอบนักเตะอายุน้อย ทักษะดีอยู่แล้ว ครั้งหนึ่งยอดกุนซือชาวฝรั่งเศสเคยให้สัมภาษณ์ไว้ว่า "ถ้าเขาเก่งพอ เขาก็แก่พอ" หมายความว่าอายุไม่เกี่ยว ถ้าเก่งก็ลงเล่นได้แล้ว ฮิวจ์ส ได้รับโอกาสจากเวนเกอร์ เล่นมิดฟิลด์ตัวกลาง ชั้นเชิงดี ผ่านบอลดี ลูกนิ่งก็ดี ยิงไกลใช้ได้ เป็นมิดฟิลด์เท้าซ้ายด้วย ติดทีมชาติอังกฤษ ยู-21 เรียกว่าเป็นขาประจำจนเป็นกัปตันทีม ทีมชุดนั้นมีพวกแฟรงค์ แลมพาร์ด, ลี โบว์เยอร์, เจมี่ คาร์ราเกอร์, คีรอน ดายเออร์, ดาร์เรน ฮัคเคอร์บี้ล เอมิล เฮสกี พวกนี้ เข้าฤดูกาล 1997/98 ปีที่ อาร์เซน่อล แซงแมนฯ ยูไนเต็ด เป็นแชมป์พรีเมียร์ ลีก ในบั้นปลาย และทำดับเบิลแชมป์ ปีนั้น ฮิวจ์ส ได้ลงรวมทุกรายการถึง 27 นัด เกมที่ถือว่าเป็นไฮไลท์ และเป็นเกมสำคัญมากๆ คือเกมเปิดบ้านไฮบิวรี่ เจอเชลซี สตีเฟ่น ฮิวจ์ส ทำคนเดียว 2 ประตูพาทีมชนะ 2-0 ฟอร์มแบบนี้ของ สตีเฟ่น ฮิวจ์ส ทำให้เขาได้รับการจับตามองสุดๆ แทบไม่ต่างจากวิลเชียร์เลย สื่ออังกฤษพากันยกยอเชิดชูอีกแล้ว บอกกันว่านี่แหละคือดาวดังคนใหม่ ถึงกับแนะนำให้ เกล็น ฮ็อดเดิ้ล กุนซือทีมชาติอังกฤษในขณะนั้นใส่ชื่อ สตีเฟ่น ฮิวจ์ส ไปฟร้องซ์ 98 ด้วย และบอกว่าเขาจะเป็นคำตอบของมิดฟิลด์ทางฝั่งซ้ายให้อังกฤษได้ ฮิวจ์ส ถูกคาดหมายจะขึ้นมาเป็นจอมทัพคนใหม่ของอาร์เซน่อล แต่น่าเสียดายที่ เวนเกอร์ นั้นแม้จะชอบให้โอกาสดาวรุ่งท้องถิ่น แต่สุดท้ายแล้ว เขายังเชื่อมั่นผู้เล่นต่างชาติที่ซื้อมาในราคาถูกมากกว่า เวนเกอร์ คือผู้นำในการลุยตลาดฝรั่งเศสเลย เขารู้จักนักเตะที่บ้านเกิดทะลุปรุโปร่ง และเขารู้ว่าแข้งฝรั่งเศสฝีเท้าดีมากมายที่ราคาไม่แพง ในที่สุด ปาทริค วิเอร่า ที่รุ่นราวคราวเดียวกันกับฮิวจ์ส และ เอมมานูเอล เปอตีต์ ก็ถูกดึงเข้ามา ต่อมาได้ เฟรดดี้ ลุงเบิร์ก มาอีกคน ตำแหน่งของ ฮิวจ์ส เลยไม่รู้จะไปลงตรงไหน จะตัวรุกก็ทับ ด้านข้างก็ไม่ใช่ตำแหน่งถนัดของเขา ตัวกลางก็เบียดสองแชมป์โลกจากฝรั่งเศสไม่ได้ สุดท้ายดาวรุ่งชาวอังกฤษรายนี้ก็ย้ายไปเอฟเวอร์ตันในปี 1999/2000 ช่วงกลางฤดูกาล ด้วยค่าตัวราว 3 ล้านปอนด์ ซึ่งถือว่าไม่มากไม่น้อยในตอนนั้น ย้ายไปเอฟเวอร์ตันใหม่ๆ ฮิวจ์ส ได้ลงเล่นทันที และเล่นดีเลย เข้าสู่ฤดูกาล 2000/01 ก็ยังเป็นตัวเลือกแรกๆ ของทีมที่มี วอลเตอร์ สมิธ คุมทัพ แต่สุดท้าย มีรายงานว่าเขาขัดแย้งกับโค้ช บรรยากาศในทีมเสีย โชคร้ายหนักก็คือ ฮิวจ์ส โดนอาการเจ็บหนักเล่นงานเข้าให้อีก นั่นคือหนึ่งในจุดเปลี่ยนสำคัญ เล่นให้เอฟเวอร์ตันได้แค่ 2 ปี เขาย้ายมาวัตฟอร์ด ด้วยวัยแค่ 25 ในปี 2001 ซึ่งตอนนั้นทีมแตนอาละวาดอยู่ใน ดิวิชั่น 1 (ชปช. ในปัจจุบัน) แต่ก็ไม่เวิร์ค ไปทดสอบฝีเท้ากับชาร์ลตัน ทีมใกล้บ้านก็ไม่ได้อีก สุดท้ายในฤดูกาล 2004/05 ด้วยวัย 28 ปี สตีเฟ่น ฮิวจ์ส ลงเอยด้วยการเล่นกับโคเวนทรี นี่น่าจะเป็นสโมสรที่เขาได้ลงสนามอย่างสม่ำเสมอต่อเนื่องที่สุดแล้ว ที่โคเวนทรีเขาแทบไม่เจออาการเจ็บรบกวนเลย ตลอด 4 ปีเขาลงเล่นให้ทีมช้างกระทืบโรงถึง 144 นัด ทำได้ 8 ประตู เป็นกัปตันทีม แต่น่าเสียดายตรงที่แม้จะลงเล่นสม่ำเสมอแต่ฟอร์มจัดจ้านสมัยดาวรุ่งมันไม่กลับมาอีกเลย หลังย้ายออกจาก โคเวนทรีเมื่อปี 2008 ฮิวจ์ส ก็ย้ายมาเล่นและแขวนสตั๊ดกับ วอลซอลล์ ทีมในลีก วัน เมื่อปี 2009 ด้วยวัยแค่ 32 ปี ถ้ามองย้อนไป ฮิวจ์ส มีเส้นทางอาชีพที่ไม่ถือว่าเลวร้ายนัก แต่ถ้าดูที่ศักยภาพ รวมถึงแววสมัยเป็นดาวรุ่งเขาควรไปได้ไกลกว่านี้ หลังแขวนสตั๊ดแล้ว สตีเฟ่น ฮิวจ์ส กลับมาอาร์เซน่อล มารับหน้าที่เป็นพิธีกรและคนวิเคราะห์เกมทาง Arsenal TV สื่อออนไลน์ของสโมสร นี่คือมิดฟิลด์อังกฤษ ทักษะดี ชั้นเชิงดี ดูแล้วเป็นเด็กแก่น ลักษณะเดียวกับ แจ็ค วิลเชียร์ ไม่มีผิด และเมื่อมองเส้นทางอาชีพ ก็แทบจะพูดได้ว่า สตีเฟ่น ฮิวจ์ส คือ วิลเชียร์แห่งยุค 90s นั่นเอง หากคุณอยากมีความสนุกไม่รู้ลืม มีความตื่นเต้นที่มาพร้อมกับบริการยอดเยี่ยม ลองมาดูกันที่ MYSBOBET รับรองจะติดใจ ติดต่อเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@my-sb99 หรือ 08-0003-1188 / 08-0003-117 ——————————————— เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด “ติดตาม” และเลือก “เห็นโพสต์ก่อน (See First) “ https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ———————————————

" แดงเดือดเมื่อปี 77 "

ศึกแดงเดือด ที่แฟนบอลในเมืองไทยคุ้นเคย การเจอกันระหว่างแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด กับลิเวอร์พูล เป็นเกมที่น่าตื่นเต้น และน่าติดตามเสมอ ยิ่งเป็นการเจอกันในรายการที่เปี่ยมความขลังอย่าง เอฟเอ คัพ ยิ่งน่าติดตามเข้าไปใหญ่ และมีโมเมนต์ให้จดจำอยู่ตลอด นัดชิงชนะเลิศฤดูกาล 1995/96 เอริค คันโตน่า ถอยหลังยิงจากหน้ากรอบเขตโทษเข้าไปเป็นประตูชัย หรือในปี 2005/06 ยอห์น อาร์เน่ รีเซ่ ฟรีคิกเต็มแรงทำเอา อลัน สมิธ ขาหัก แต่ยังมีอีกหนึ่งเกมเอฟเอ คัพ ระหว่างสองทีมใหญ่นี้ ที่ถือว่าสำคัญอย่างมาก นั่นคือการเจอกันในนัดชิงชนะเลิศฤดูกาล 1976/77 เพลง Glory Glory Man United ถือเป็นเพลงประจำสโมสรของแฟนบอลแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด มันถูกแต่งขึ้นก่อนนัดชิงชนะเลิศเอฟเอ คัพ ปี 1983 เพื่อเป็นการหนุนหลังทีมก่อนเจอกับไบรตัน ที่เวมบลีย์ ครั้งนั้น ในเนื้อเพลงย่อมมีการเอ่ยถึงเอฟเอ คัพ และการได้ไปเยือนเวมบลีย์ ซึ่งสำหรับฟุตบอลอังกฤษยุคนั้นการได้เล่นนัดชิงชนะเลิศเอฟเอ คัพ ที่เมกกะลูกหนังแห่งนี้ถือเป็นความฝันและเกียรติยศสูงสุดของนักฟุตบอล เมื่อดูที่เนื้อเพลงจะพบว่ามีการเอ่ยถึงผู้จัดการทีมของแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ไว้ 3 คน - คนแรก เซอร์ แม็ทท์ บัสบี้ Just like the Busby Babes in Days gone by We'll keep the Red Flags flying high "เหมือนเหล่าบัสบี้ เบ๊บส์ ในวันเก่าก่อน" "เราจะคงชูธงแดงให้โบกสะบัดชัดเด่น" - คนที่สอง ทอมมี่ ด็อคเคอร์ตี้ In Seventy-Seven it was Docherty "ในปี '77 มันเป็น ด็อคเคอร์ตี้" - คนที่สาม รอน แอ็ทกินสัน Atkinson will make it Eighty-Three And everyone will know just who we are "แอ็ทกินสัน จะทำได้ในปี '83" "และทุกคนจะได้รู้กันว่าพวกเราคือใคร" เพลงนี้ให้กำลังใจทีมปีศาจแดงที่มี รอน แอ็ทกินสัน คุมทีมเจอกับไบรตัน ด้วยความเชื่อมั่นและความหวังว่า บิ๊กรอน จะนำทีมคว้าแชมป์เอฟเอ คัพ ปี 1983 มาครองให้ได้ ส่วนในปี 1977 นั่น หมายถึงว่า ทอมมี่ ด็อคเคอร์ตี้ เคยทำสำเร็จมาแล้ว หมายถึงคว้าแชมป์เอฟเอ คัพ ได้สำเร็จ หลังหมดยุคของ บัสบี้ เบ๊บส์ แมนฯ ยูไนเต็ด เข้าสู่ขาลง ทอมมี่ ด็อคเคอร์ตี้ เข้ามาคุมทีมปี 1972 เขาพยายามโละพวกตัวเก่าและให้โอกาสเด็กๆ ขึ้นมาเป็นแกนหลักเพื่ออนาคต แต่ก็ตกชั้นในปี 1974/75 ก่อนจะคัมแบ็กกลับขึ้นมาในปีรุ่งขึ้น นั่นหมายความว่าในปี 1976/77 สำหรับแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด คือช่วงของการก่อร่างสร้างทีมใหม่ ผิดกับทางลิเวอร์พูล เพราะสำหรับทีมหงส์แดง นั่นคือช่วงที่กำลังทะยานขึ้น ไต่ขึ้นสู่ความยิ่งใหญ่หลังปรมาจารย์บิลล์ แชงคลี่ย์ ส่งไม้ต่อมาให้ บ๊อบ เพสลี่ย์ เพสลี่ย์ พาลิเวอร์พูลคว้าแชมป์ ดิวิชั่น 1 และยูฟ่า คัพ ในปี 1975/76 และยังคงร้อนแรงต่อเนื่องในปี 1976/77 ปีนั้น ลิเวอร์พูล มีโอกาสเป็นสโมสรแรกในอังกฤษที่ทำ "เทรเบิ้ลแชมป์" ได้สำเร็จด้วย พวกเขากดแชมป์ ดิวิชั่น 1 ไปแล้ว จากนั้นเดินหน้าสู่เวมบลีย์ มาชิงชนะเลิศ เอฟเอ คัพ กับปีศาจแดงและ 4 วันให้หลังจากนั้น จะต้องมีคิวลงเตะนัดชิงชนะเลิศ ยูโรเปี้ยน คัพ กับฮัมบูร์ก บ็อบ เพสลี่ย์ จัดดาวดังลงครบเพื่อชิงถ้วยกับแมนฯ ยูไนเต็ด ผู้รักษาประตูเป็น เรย์ คลีเมนซ์ กองหลัง ฟิล นีล, โจอี้ โจนส์, ทอมมี่ สมิธ และ เอ็มลีน ฮิวจ์ส กัปตันทีม กองกลาง เรย์ เคนเนดี้, เจมมี่ เคส, สตีฟ ไฮเวย์, เทอร์รี่ แม็คเดอร์ม็อตต์ ส่วนคู่หน้าเป็น เควิน คีแกน กับ เดวิด จอห์นสัน ฝั่ง ทอมมี่ ด็อคเคอร์ตี้ ก็ส่งทีมที่ดีที่สุดเช่นกัน พวกเขายังเป็นทีมหนุ่ม นักเตะหลายคนอายุน้อย 20-22 ปี นายทวารเป็น อเล็กซ์ สเต็ปนี่ย์ ซึ่งเป็นตัวเก๋าสุดในทีม ที่ผ่านการคว้าแชมป์ในยุคเซอร์ แม็ทท์ บัสบี้มาแล้ว กองหลังมี จิมมี่ นิโคลล์,อาร์เธอร์ อัลบิสตัน, ไบรอัน กรีนฮอฟฟ์ อายุน้อย มีกัปตัน มาร์ติน บัคคั่น วัย 27 ปีประคองน้องๆ แผงมิดฟิลด์ ปีกสองข้างเป็นจุดเด่นของแมนฯ ยูไนเต็ด มาตลอด สตีฟ คอปเปลล์ ที่ความเร็วสูง กับ กอร์ดอน ฮิลล์ ที่ทักษะดีคล่องแคล่ว ส่วนตรงกลางมี จิมมี่ กรีนฮอฟฟ์ พี่ชายของ ไบรอัน และ แซมมี่ แม็คอิลรอย คู่กัน คู่กองหน้า ลู มาคาริ และ "ปานโช่" สจ๊วร์ต เพียร์สัน การเจอกันในเกมลีก 2 นัดที่ผ่านมาฤดูกาลนี้ ลิเวอร์พูล ไม่แพ้เลย บุกไปเสมอ 0-0 และเปิดบ้านเฉือนชนะ 1-0 จากประตูชัยของ เควิน คีแกน การลงสู่เกมนี้ ลิเวอร์พูล ถูกยกให้เป็นต่อแต่ แมนฯ ยูไนเต็ด ที่วันนี้ได้ใส่ชุดเหย้าสีแดง สู้ได้ดีมาก ก่อนที่เกมจะถูกตัดสินกันภายในเวลาแค่ 5 นาทีของต้นครึ่งหลัง นาทีที่ 51 แมนฯ ยูไนเต็ด ออกนำ 1-0 จากจังหวะที่โหม่งต่อเป็นทอดมาจากกลางสนาม จิมมี่ กรีนฮอฟฟ์ ขวิดเสยบอลเข้าไปในเขตโทษทางขวาให้ สจ๊วร์ต เพียร์สัน ควบเข้าไปโหม่งบอลขึ้นหน้าแล้วตามไปวอลเล่ย์เสียบเสาแรกอย่างเฉียบขาด ลิเวอร์พูล ใช้เวลาแค่ 2 นาทีก็เอาคืนได้ทันควัน จากบอลยาวเข้ามาตรงแถวเส้น 18 หลา จิมมี่ เคส พักอกลงได้ ก่อนจะกลับตัววอลเล่ย์ด้วยขวาสุดสวย ส่งบอลหนีมือ อเล็กซ์ สเต็ปนี่ย์ เข้าไป 1-1 อย่างไรก็ตาม นาทีที่ 55 แมนฯ ยูไนเต็ด ก็แซงนำอีกครั้ง 2-1 และหนนี้มันเป็นประตูชัย เมื่อ จิมมี่ กรีนฮอฟฟ์ งัดกับ ทอมมี่ สมิธ บอลกระฉอกมาเข้าทาง ลู มาคาริ วิ่งมายิง บอลปลิ้นไปโดนหน้าอกของ จิมมี่ กรีนฮอฟฟ์ แล้วลอยข้ามมือ เรย์ คลีเมนส์ เข้าประตูได้อย่างพอเหมาะพอเจาะ สำหรับ ลิเวอร์พูล มันเป็นเรื่องน่าเสียดาย แต่พวกเขาก็รวบรวมสมาธิ อีก 4 วันให้หลังก็เดินทางไปกรุงโรม เจอกับ โบรุสเซีย มึนเช่นกลัดบัค ในนัดชิงชนะเลิศฟุตบอลถ้วยใหญ่ยุโรป และเป็นฝ่ายเอาชนะไปได้ 3-1 จาก เทอร์รี่ แม็คเดอร์ม็อทท์, ทอมมี่ สมิธ และ ฟิล นีล นั่นคือแชมป์ยุโรปถ้วยใหญ่หนแรกของลิเวอร์พูล ก่อนที่จะคว้ามาครองได้ถึง 3 ครั้งในรอบ 5 ปีภายใต้ บ๊อบ เพสลี่ย์ ส่วนฝั่งแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด เอฟเอ คัพ 1976/77 มีความหมายอย่างยิ่ง มันคือแชมป์เมเจอร์แรกของสโมสรนับตั้งแต่แชมป์ยุโรปปี 1968 อันเป็นจุดสูงสุดของยุคบัสบี้ เบ๊บส์ ก่อนจะเสื่อมถอย ที่สำคัญ มันยังเป็นการหยุดยั้งไม่ให้ลิเวอร์พูลเป็นทีมแรกในอังกฤษที่คว้า 3 แชมป์มาครองได้ในฤดูกาลเดียว ซึ่งเป็นความสำเร็จในอีก 22 ปีต่อมา พวกเขาจะเป็นทีมที่ทำได้สำเร็จเสียเองเป็นทีมแรกภายใต้การคุมทีมของ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน ส่วนใครอยากหาเว็บไซด์ที่ทำให้คุณสนุกและมีโชค ต้องนี่เลยครับกับ Sbobet777 ติดต่อเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@777SBTZ หรือ 08-44-9990 77, 88 , 99 --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

" รามอสกับสถิติรับใช้ชาติ "

เซร์คิโอ รามอส กำลังอยู่ในช่วงคุยเรื่องสัญญาใหม่กับ เรอัล มาดริด และมีข่าวกับทีมใหญ่หลายต่อหลายทีม ดาวเตะวัย 34 ปี ย้ายมาอยู่กับมาดริด ตั้งแต่ฤดูกาล 2005/06 เรียกว่าเป็นหนึ่งในนักเตะตำนานของสโมสรไปแล้ว แม้จะไม่ใช่เด็กปั้นโดยตรงเพราะเขาเป็นคนเซบีย่า เริ่มต้นอาชีพนักเตะกับเซบีย่า ที่เป็นไฮไลท์อีกอย่างในเส้นทางอาชีพของ รามอส คือสถิติในการรับใช้ทีมชาติสเปน รามอส ติดทีมชาติสเปน ไปแล้วถึง 178 นัด ติดทีมชาตินัดแรกตั้งแต่อายุ 18 ก่อนย้ายมาเล่นให้ มาดริด เสียอีก เริ่มต้นจากตำแหน่งแบ็กขวาจอมบุก มาจนกลายเป็นเซนเตอร์แบ็ก การทำสถิติลงเล่นให้กับทีมชาติแตะหลัก 100 นัดไม่ใช่เรื่องที่จะทำกันได้ง่ายๆ ผู้เล่นจำนวนมหาศาล ภาวนาที่จะได้รับโทรศัพท์ หรือการแจ้งจากโค้ชทีมชาติหรือสมาคมฟุตบอล ให้ไปช่วยชาติสักครั้ง แค่นั้นก็ถือว่าตายตาหลับ แม้จะลงเล่นมากถึง 178 นัดแต่ รามอส ยังไม่ใช่เจ้าของสถิติสูงสุด อันดับ 1 ตลอดกาลเป็นของ อาห์เม็ด ฮัสสัน อดีตมิดฟิลด์ทีมชาติอียิปต์ ที่ทำเอาไว้ 184 นัด ฮัสซัน เล่นทีมชาตินัดแรกตั้งแต่ปลายปี 1995 ลงเล่นนัดสุดท้าย 22 พฤษภาคม 2012 รวมทั้งสิ้น 16 ปี 145 วัน อันดับต่อมาเป็นของผู้เล่นในโซนตะวันออกกลางอีกเหมือนเดิม (มิดเดิ้ลอีสต์ รวมพื้นที่ของอียิปต์เข้าไว้ด้วย) นั่นก็คือ อาห์เม็ด มูบารัค ห้องเครื่องทีมชาติโอมาน ที่ลงสนาม 180 นัด มูบารัค อายุ 35 ปี ยังไม่แขวนสตั๊ด เท่ากับว่าเขาคือนักเตะที่ติดทีมชาติมากสุดที่ยังค้าแข้ง โดยลงเล่นนัดแรกตั้งแต่ปี 2003 จนถึงนัดล่าสุดปี 2019 รวมทั้งสิ้น 16 ปี 68 วัน แต่ด้วยการที่ช่วงปี 2020 มีการระบาดของโควิด ทำให้โปรแกรมทีมชาติต้องยกเลิกไปเกือบหมด ตัวเลขเลยค้างเติ่งไว้ที่ 180 นัด แต่ด้วยการที่ยังไม่เลิกเล่นทำให้เขามีโอกาสทำสถิติเพิ่มได้อีก สถิติอันดับต่อมา ที่เทียบเท่ากับ เซร์คิโอ รามอส ที่ 178 นัดมีด้วยกันหลายคน คนแรกคือ โมฮาเม็ด อัล เดียเยีย มือกาวคนดังทีมชาติซาอุดิอารเบีย อัล เดียเยีย เฝ้าเสาให้ทีมชาติทั้งหมด 13 ปี 32 วัน แต่ก็ทำสถิติระดับนี้ได้ เพราะเขายึดมือ 1 มาโดยตลอดตั้งแต่ปี 1993 จนถึงปี 2006 เขาคือหนึ่งในนายทวารที่ดีที่สุดเท่าที่เอเชียเคยมี ไฮไลท์สำหรับเขาก็คือการพา ซาอุดิอารเบีย สร้างความเซอร์ไพรส์ใน USA94 ด้วยการผ่านเข้าถึงรอบ 16 ทีมสุดท้ายในฟุตบอลโลกหนนั้น ขณะที่เขาอายุได้เพียง 21 ปี ตะวันออกกลางยังเป็นแหล่งของนักเตะเจ้าของสถิติติดทีมชาติ เพราะอีกหนึ่งรายที่ติดทีมชาติ 178 นัดคือ บาเดอร์ อัล มุตตาวา กองหน้าตำนานทีมชาติคูเวต อัล มุตตาวา เคยมาซ้อมกับน็อตติงแฮม ฟอเรสต์ เมื่อปี 2012 ตอนที่ทีมเจ้าบ้านมีเจ้าของใหม่เป็นตระกูล อัล ฮาวาซ ชาวคูเวต ซึ่งผลงานของเขาก็ประทับใจ ฌอน โอดริสคอลล์ กุนซือในตอนนั้นด้วย สโมสรตั้งใจจะเซ็นกับเขาจริงๆ แต่ด้วยปัญหาการขอเวิร์ค เพอร์มิต หรือใบอนุญาตการทำงานที่ยากลำบาก ทำให้สุดท้าย อัล มุตตาวา ก็อดมาเล่นในอังกฤษ อย่างไรก็ดี เขาเป็นกองหน้าที่ได้รับการยกย่องในระดับเอเชีย ด้วยรูปร่างที่ไม่ได้ใหญ่โต แต่ทักษะดี คล่องแคล่ว เขายิงได้ 56 ประตูจาก 178 นัดที่เล่นให้ทีมชาติคูเวต ปัจจุบันอายุ 36 ปี เขาก็เหมือนกับ เซร์คิโอ รามอส ที่ยังมีโอกาสทำสถิติเพิ่มได้อีก เพราะยังไม่แขวนสตั๊ดเช่นเดียวกัน เขาเล่นให้สโมสรคัดเซีย ทีมดังในบ้านเกิดมาตั้งแต่ปี 2002 ยิงให้คัดเซียไปกว่า 300 ประตู จริงๆ แล้วยังมีผู้เล่นอีก 1 รายที่ทำสถิติ 178 นัด นอกเหนือจาก อัล เดียเยีย, อัล มุตตาวา และ เซร์คิโอ รามอส เพียงแต่ฟีฟ่า บันทึกไว้ที่ 177 นัด เขาคนนั้นก็คือ เคลาดิโอ ซัวเรซ ปราการหลังทีมชาติเม็กซิโก เจ้าของฉายา "เอล เอ็มเปราดอร์" ดิ เอ็มเพอเรอร์ จักรพรรดิ แห่งฟุตบอลเม็กซิกัน สมาคมฟุตบอลเม็กซิโก บันทึกสถิติของ ซัวเรซ ไว้ว่ารับใช้ทีมไป 178 นัด มากกว่าที่ฟีฟ่า บันทึก 1 นัด คาดว่าคงเป็นเกมกระชับมิตร ซึ่งอาจไม่ได้มีการรับรองจากฟีฟ่า อย่างเป็นทางการก่อนเตะ (บางสำนักบันทึกสถิติของเขาไว้ที่ 179 นัดด้วย) ซัวเรซ รับใช้ชาตินาน 13 ปี 310 วัน ซึ่งถือว่าไม่ได้ยาวนานนัก เริ่มตั้งแต่ปี 1992 จนถึงปี 2006 แต่มันน่าเสียดายตรงที่กว่าเขาจะติดทีมชาตินัดแรกเมื่อปี 1992 ขณะนั้นเขาก็อายุ 24 ปีเข้าให้แล้ว ถ้าลองย้อนไปดูนักเตะทุกคนที่ติดทีมชาติเป็นสถิติสูงๆ อย่างที่กล่าวว่า พวกนี้มักเล่นทีมชาติตั้งแต่ยังเป็นดาวรุ่ง 18-19 หรือไม่เกิน 20 ปี เดิมที ซัวเรซ เป็นเจ้าของสถิติลงเล่นทีมชาติสูงสุดไล่เลี่ยมากับจอมเก๋าทีมชาติอียิปต์อย่าง ฮอสซัม ฮัสซัน ทั้งคู่เลิกเล่นในปีเดียวกันคือปี 2006 แต่สำหรับ ฮอสซัม ฮัสซัน เริ่มเล่นทีมชาติมาตั้งแต่ปี 1985 รวมเวลายาวนานถึง 20 ปี 150 วันเลยทีเดียว ซึ่งตัวเลขสุดท้ายของ ฮัสซัน หยุดไว้ที่ 176 นัด ทั้งคู่มาโดน อาห์เม็ด ฮัสซัน เจ้าของสถิติคนปัจจุบันทำลายลงในปี 2012 ด้วยจำนวนทั้งสิ้น 184 นัดอย่างที่บอก เมื่อดูจากตัวเลขในปี 2021 นี้ ถามว่าใครที่มีโอกาสทำลายสถิติ 184 นัดของ ฮัสซัน ได้บ้าง จานลุยจิ บุฟฟ่อน ยังไม่แขวนถุงมือแต่เลิกเล่นทีมชาติไปแล้วด้วยจำนวน 176 นัด เขาบอกว่าหากอิตาลีไม่มีใครจริงๆ เขาก็พร้อมกลับมาช่วยแม้จะอายุ 50 ปีก็ตาม แต่ต้องนับว่ามันแทบเป็นไปไม่ได้แล้วในการคัมแบ็กสู่ทีมชาติ คริสเตียโน่ โรนัลโด้ ปัจจุบันจะอายุครบ 36 ปีในต้นเดือนหน้า วันที่ 5 กุมภาพันธ์ ตัวเลขของ CR7 แตะอยู่ที่ 170 นัด จริงๆ มันน่าจะมากกว่านี้แต่เขาขอเบรกไปชั่วคราวหลังจบฟุตบอลโลกที่รัสเซีย ซึ่งตรงนี้มานับรวมแล้วเป็นจำนวน 6 นัด โรนัลโด้ ยังฟิต และยังไม่มีความคิดจะเลิกเล่นทีมชาติ เขาพร้อมทำลายทุกสถิติอยู่แล้ว เหลืออีก 14 นัดจะทาบตัวเลขของ อาห์เม็ด ฮัสซัน ถ้าเกมทีมชาติไม่โดนรบกวนจากโควิดอีก ก็มีลุ้นที่ "โด้" จะทำลายได้เหมือนกัน อันเดรส กวาร์ดาโด้ อีกหนึ่งแข้งเม็กซิโก รายนี้ลงเล่น 164 นัด ตามอยู่ 20 นัด เขาอายุ 34 ปีแล้ว ปรับบทบาทจากปีก มาเป็นแบ็ก มาเป็นมิดฟิลด์ตัวกลาง ดูแล้วยังเล่นได้อีกพักใหญ่ แต่ด้วยการที่ตามอยู่ถึง 20 นัด มันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเช่นกัน อาห์เม็ด มูบารัค 180 นัด กับ บาเดอร์ อัล มุตตาวา 178 นัด ยังไม่แขวนสตั๊ดทั้งคู่ ตามหลังไม่เยอะ มีโอกาสลุ้นแน่นอน แล้วก็ที่ต้องบอกว่ามีโอกาสสูงลิบก็คือ เซร์คิโอ รามอส นี่แหละ กับตัวเลข 178 นัด ตามหลัง 6 นัด และสภาพร่างกายของเขายังฟิตปั๋ง ดูแลตัวเองดีมากในปีหลังๆ รามอส มีแรงกระหายที่จะเป็นผู้ชนะไม่แตกต่างจาก โรนัลโด้ เลย ไม่ว่าเขาจะอยู่กับ มาดริด ต่อไป หรือเล่นให้สโมสรอื่น เชื่อว่าเทรนเนอร์ทีมชาติสเปน ก็ยังจะคงเรียกเขามารับใช้ชาติต่อไปเหมือนเดิม หากคุณอยากมีความสนุกไม่รู้ลืม มีความตื่นเต้นที่มาพร้อมกับบริการยอดเยี่ยม ลองมาดูกันที่ MYSBOBET ติดต่อเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@my-sb99 หรือ 08-0003-1188 / 08-0003-117 ——————————————— เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด “ติดตาม” และเลือก “เห็นโพสต์ก่อน (See First) “ https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ———————————————

"ดาวที่ไม่มีวันทอแสงของ Class of 92"

ในปี 2013 มีการสร้างภาพยนต์ Class of 92 เป็นเรื่องราวของกลุ่มนักเตะอายุน้อยที่เติบโตมาพร้อมกันและช่วยให้ แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ประสบความสำเร็จตั้งแต่ยุคกลาง 90s จนถึงปี2000s เดวิด เบ็คแฮม, ไรอัน กิ๊กส์, พี่น้องเนวิลล์, พอล สโคลส์ และ นิคกี้ บัตต์ เป็นตัวเอกของเรื่อง (จริงๆแล้ว กิ๊กส์ และ สโคลส์ ไม่ได้อยู่ในทีมชุดคว้าแชมป์ เอฟเอ ยูธ คัพ ปี 1992) ทว่ายังมีนักเตะอีกหลายคนในรุ่นเดียวกัน ที่ไม่สามารถแจ้งเกิดได้ในถิ่น โอลด์ แทร็ฟฟอร์ด ชื่อดังๆ ก็มี ร็อบบี้ ซาเวจ และ คีธ จิลเลสพี ร็อบบี้ ซาเวจ เคยให้สัมภาษณ์ร่วมกับ ริโอ เฟอร์ดินานด์ เมื่อราวเดือนที่แล้ว เกี่ยวกับนักเตะเยาวชน เมื่อนักข่าวถามว่า ใครคือดาวรุ่งที่เก่งสุดที่เขาเคยเห็นหรือเล่นด้วย ริโอ ชี้เป้าไปที่ ราเวล มอร์ริสัน นักเตะที่ขนาด เฟอร์กี้ ยังบอกว่าเป็นสุดยอดพรสวรรค์ แต่ คำตอบของ ซาเวจ คือนักเตะที่ชื่อ เอเดรียน โดเฮอร์ตี้ "สำหรับผม เป็นนักเตะที่ชื่อ เอเดรียน โดเฮอร์ตี้ เขาแก่กว่าผมนิดหน่อยสมัยเล่นที่ ยูไนเต็ด เขาเหลือเชื่อมากๆ เขาเหมือนไรอัน กิ๊กส์ แต่อยู่ปีกขวา เขาจะพริ้วผ่านคู่แข่งไปง่ายๆ เขาเร็วมาก" ผู้คร่ำหวอดหลายคนเชื่อว่าศักยภาพของ โดเฮอร์ตี้ นั้นดีพอที่จะเป็น จอร์จ เบสต์ คนต่อไป และหากไม่ดีกว่าก็ต้องเทียบเท่า ไรอัน กิ๊กส์ เดวิด มีค อดีตนักข่าวของ แมนเชสเตอร์ อีฟว์นิ่ง นิวส์ สายแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด เชี่ยวชาญเรื่องของปีศาจแดงทะลุปรุโปร่งหลายสิบปี ทั้งชุดใหญ่ชุดเล็ก อธิบายถึง โดเฮอร์ตี้ ไว้ว่า "ความเร็วของเขา และทักษะของเขาเป็นที่เห็นได้ชัดตั้งแต่ตอนซ้อม โดเฮอร์ตี้ ในฐานะเด็กฝึกหัดปีแรก ฉายแววสว่างสไว แต่เขาก็ยังเล่นด้วยความกล้าหาญพอๆ กับความสามารถที่เขามี เขาเป็นปีกที่เลี้ยงบอลไปด้วยความเร็วสูงสุดและยิงได้ดีทั้งสองเท้า" เซอร์ บ็อบบี้ ชาร์ลตัน เคยเล่าว่า ดันแคน เอ็ดเวิร์ดส์ เก่งอย่างไร ถึงขนาดที่เขารู้สึกว่าเป็นคนเดียวที่เหนือกว่าเขา และเสียดายที่โชคชะตาพรากชีวิต "ว่าที่" นักเตะที่ดีที่สุดเท่าที่อังกฤษเคยมีไปจากเหตุการณ์ที่มิวนิค เอเดรียน โดเฮอร์ตี้ ก็ไม่มีโอกาสได้เติมเต็มพรสวรรค์ของเขาเช่นกัน เขาถูกมองว่าเป็นเพชรที่สาบสูญ และดวงดาวที่หายไปจาก คลาส ออฟ 92 เรื่องราวของ โดเฮอร์ตี้ ยังรันทดมากไปกว่าการหายไปจากวงการฟุตบอล เมื่อเขาเสียชีวิตลงอย่างน่าเศร้าในกรุง เฮก, ฮอลแลนด์ ในปี 2000 ก่อนวันเกิดครบ 27 ปีของเขาแค่วันเดียว เอเดรียน โดเฮอร์ตี้ เกิดในสตราเบน เมืองเล็กๆ ใกล้กับ เดอร์รี่ , ไอร์แลนด์เหนือ เมื่อ 10 มิถุนายน 1973 เขาเล่นฟุตบอลตามท้องถนน หรือกับทีมท้องถิ่นในสมัยเด็กๆ และฝีเท้าก็โดดเด่นเกินใคร ในปี 1987 โดเฮอร์ตี้ ได้มาเล่นให้กับ มัวร์ฟิลด์ส์ บอยส์ ในรุ่นอายุต่ำกว่า 14 ปี ซึ่งพอดีมี แม็ทท์ แบรดลี่ย์ แมวมองประสบการณ์สูงเป็นโค้ชอยู่ แบรดลี่ย์ บอกว่า "เอเดรียน เป็นเด็กที่เก่งที่สุดที่ผมเคยเห็นในไอร์แลนด์ในรอบกว่า 30 ปีที่ผมเคยสอนและเคยไปดูฟอร์มมา" เขาจึงแนะนำเด็กคนนี้ให้กับแมวมองของ แมนฯ ยูไนเต็ด ในไอร์แลนด์เหนือ และ เอเดรียน ก็ได้ไปทดสอบฝีเท้ากับทีมปีศาจแดง และเพียง 15 นาที อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน ก็โทรหา จิมมี่ โดเฮอร์ตี้ พ่อของ เอดรียน เพื่อสอบถามเรื่องการเซ็นสัญญาทันที อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน ปาดหน้าทั้ง อาร์เซน่อล และ น็อตติงแฮม ฟอเรสต์ ในการคว้าตัวดาวรุ่งรายนี้ เพราะ ไบรอัน คลัฟ กุนซือจอมเก๋าของฟอเรสต์ เคยนำทีมเยาวชนไปโดน มัวร์ฟิลด์ส์ อัดมาแล้ว ซึ่งคนทำประตูให้กับทีมเล็กๆ จากเดอร์รี่ก็ไม่ใช่ใครที่ไหน เอเดรียน โดเฮอร์ตี้ นี่เอง พูดเรื่องการมาทดสอบฝีเท้า และเล่นให้ทีมรุ่นเยาว์ของ แมนฯ ยูไนเต็ด มีพยานปากเอกอีกคนที่สามารถยืนยันถึงพรสวรรค์ของ โดเฮอร์ตี้ ได้เป็นอย่างดี นั่นก็คือ เบรนดัน ร็อดเจอร์ส "ไปคุยกับ ไรอัน กิ๊กส์, พอล สโคลส์, พี่น้องเนวิลล์ ดูสิ พวกเขาจะบอกคุณว่า เขา (โดเฮอร์ตี้) เป็นนักเตะที่เก่งที่สุดที่พวกเขาเคยเล่นด้วยในระดับนั้น" ร็อดเจอร์ส สมัยเป็นวัยรุ่นก็เคยมาทดสอบฝีเท้ากับแมนฯ ยูไนเต็ด เช่นกัน เขารู้จักกับ โดเฮอร์ตี้ มาตั้งแต่ที่ไอร์แลนด์เหนือ และล่องลงมาทดสอบฝีเท้ากับทีมปีศาจแดงด้วยกัน แต่ "บีร็อด" ไม่ได้รับการเซ็นสัญญา ร็อดเจอร์ส กลับมาอังกฤษในปี 1990 ตอนอายุ 18 เมื่อเซ็นสัญญากับ เรดดิ้ง ราว 1 ปีให้หลัง จิม เลห์ตัน มือกาวสก็อตวัย 32 ปีถูก แมนฯ ยูไนเต็ด ปล่อยไปให้ เรดดิ้ง ยืมตัว ทั้งคู่จึงได้พูดคุยกันเรื่องที่ แมนฯ ยูไนเต็ด โดยเฉพาะเรื่องของนักเตะรุ่นกระทงด้วยกัน ซึ่งร็อดเจอร์ส เคยรู้จัก "ผมถามเขาว่าเคยได้ยินชื่อนักเตะคนนี้ๆ บ้างไหม และเขาตอบว่า ไม่ แล้วคนโน้นคนนั้นล่ะ เขาก็ตอบว่า ไม่" ตอนนั้นเองที่ ร็อดเจอร์ส บอกว่าเขาเป็นเพื่อนกับดาวรุ่งคนหนึ่งจากสตราเบน ชื่อว่า เอเดรียน อดีตกุนซือหงส์แดง เล่าว่า "จิม เลห์ตัน หยุดกึกก่อนตอบว่า "เดอะ ด็อก" เหรอ? เดอะ ด็อก คือตำนาน" ทุกคนที่ เดอะ คลิฟฟ์ (สนามซ้อมเก่าของ แมนฯ ยูไนเต็ด) เรียก โดเฮอร์ตี้ ว่า "เดอะ ด็อก" หากว่าเขาเก่งขนาดนั้น มีพรสวรรค์ระดับที่ว่า ทำไมชีวิตถึงผกผัน ไม่ได้รับโอกาสขึ้นมาแสดงความสามารถบนเวทีใหญ่เลย ? เรื่องนี้ก็ตอบได้ด้วยเหตุผล 2 ประการ แต่ประการแรกคือเหตุผลใหญ่สุด นั่นคืออาการบาดเจ็บ เฟอร์กี้ ใส่ชื่อของ โดเฮอร์ตี้ ไว้ในขุมกำลังตั้งแต่ตอนอายุ 16 ปี เมื่อเดือนมีนาคม 1990 หลังจากผ่านการเล่นในทีมเยาวชน และทีมสำรองร่วมกับดาวรุ่งในยุคนั้น ทีมงานต่างสนับสนุนความคิดที่ให้ เฟอร์กี้ ส่งเขาลงเล่นทีมชุดใหญ่ได้แล้ว เดวิด มีค เผยว่า "หลังฉากนั้น (ทุกคนที่ยูไนเต็ด) ต่างมั่นใจว่าเขาจะสร้างปรากฏการณ์ได้อย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนนับแต่ จอร์จ เบสต์ " ไรอัน กิ๊กส์ ลงเล่นนัดแรกให้สโมสร เป็นตัวสำรองเจอกับเอฟเวอร์ตัน เมื่อ 2 มีนาคม 1991 แต่ โดเฮอร์ตี้ ที่แก่กว่ากิ๊กส์ 5 เดือน ได้รับโอกาสก่อนหน้าเสียอีก มันน่าจะเป็นการแนะนำตัวว่าที่ซูเปอร์สตาร์ในอนาคตสู่ท่านผู้ชมในโรงละครแห่งความฝัน แต่โชคชะตาก็เล่นตลก ก่อนหน้าเกมที่เขาถูกคาดหมายจะได้ลงเล่นเป็นนัดแรกเพียงไม่กี่วัน โดเฮอร์ตี้ ลงเตะให้ทีมสำรองพบกับ คาร์ไลส์ แล้วบาดเจ็บหนัก เจ็บ "เอ็นไขว้หัวเข่า" อาการเจ็บที่ไม่มีนักเตะคนไหนอยากเจอ มันแย่ยิ่งกว่าขาหัก เขาใช้เวลา 7 เดือนในการรักษาตัว พอกลับมาได้ โชคชะตาก็ยังเล่นตลก เมื่อเขากลับไปเจ็บซ้ำตำแหน่งเดิมอีกทันที หนนี้ ใช้เวลากว่า 1 ปีเพื่อเยียวยา ในที่สุด ก่อนเปิดฤดูกาล 1992/93 ชื่อของ เอเดรียน โดเฮอร์ตี้ ก็ไม่อยู่ในสารบบของ แมนฯ ยูไนเต็ด อีกต่อไป เมื่อเขาไม่ได้รับการต่อสัญญา ไรอัน กิ๊กส์ ที่ตามมาติดๆ กลายเป็นชื่อคุ้นหูในหมู่เหล่าแฟนผีแล้วขณะนั้น แต่ โดเฮอร์ตี้ ต้องระหกระเหิน ซมซานกลับบ้านเกิด และตกลงเซ็นสัญญากับ เดอร์รี่ ซิตี้ แต่เขาก็ลงเล่นไปเพียงแค่ 3 เกมเท่านั้น ก็หันหลังให้กับวงการฟุตบอลอย่างถาวร อาการเจ็บพรากความเร็วและการเคลื่อนไหวของเขาไปหมดสิ้น นอกจากนั้น ก็ยังมาถึงเหตุผลประการที่ 2 ไบรอัน แม็คแคลร์ ย้อนความหลังให้ฟังว่า "เขาไม่มีความกลัวเลย เขาแข็งแรงเป็นนักฟุตบอลที่เต็มไปด้วยทักษะ แต่สิ่งที่ผมจำได้แม่นที่สุดคือบุคลิกของเขา และความฉลาดของเขา เขารักการพูดคุยโดยเฉพาะเรื่องดนตรีและบทกวี" ในการมาซ้อมที่ เดอะ คลิฟ บนไหล่ของ โดเฮอร์ตี้ ทุกคนจะเห็นกีตาร์ถูกแบกมาด้วยเสมอ เขารักดนตรี บทกวี และการอ่านหนังสือ มันเป็นความชื่นชอบส่วนตัวของเขาที่มีมากกว่าฟุตบอลด้วยซ้ำ ทุกคนพูดไปในทำนองเดียวกันว่าเขาเป็นเด็กติดดิน นิสัยดี อารมณ์ดี ขณะที่ภาพลักษณ์ของนักบอลอาชีพคือทรงผมเท่ๆ รถสปอร์ต และการทำตัวให้ดูหล่อดึงดูดใจสาวๆ แต่ไม่ใช่ โดเฮอร์ตี้ นั่นจึงไม่น่าแปลกใจที่เขาหันหลังให้กับเกมลูกหนังตั้งแต่อายุยังน้อย แม้ว่า จิมมี่ พ่อของเขาจะยังตำหนิ แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ว่าควรดูแลลูกชายของเขาให้ดีกว่านี้ โดยเฉพาะในยามบาดเจ็บ เขารักดนตรี โดยเฉพาะ บ็อบ ดีแลน และเพลงที่เขาชื่นชอบที่สุดคือ All Along the Watchtower หลังโบกมือลาฟุตบอล เขาทำงานหลายที่ เคยทำโรงงานช็อกโกแลตในเพรสตัน พร้อมๆ กับเล่นดนตรีที่เขารัก เมื่อปี 2000 เขาได้งานบริษัททำเฟอร์นิเจอร์ที่ฮอลแลนด์ หลังจากย้ายไปได้ไม่นาน เช้าวันหนึ่งเขาเร่งรีบไปทำงาน โดยสารทางเรือผ่านคลองอัมสเตอร์ดัม แต่เกิดอุบัติเหตุก้าวพลาดตกลงไปในน้ำ กว่าจะมีคนช่วยขึ้นมาได้เขาก็หมดสติไปแล้ว เขาถูกพามารักษาตัวในกรุงเฮก หลังนอนโคม่าอยู่ราว 1 เดือน เขาก็จากโลกนี้ไป วันทำพิธีฝังร่างของเขาเมื่อ 16 มิถุนายน มีเพียงหนังสือพิมพ์ เดอร์รี่ เจอร์นัล สื่อท้องถิ่นที่ลงข่าวนี้ วันต่อมาหนังสือพิมพ์ในอังกฤษประโคมข่าวชัยชนะของทีมชาติเหนือเยอรมันใน ยูโร 2000 ซึ่ง เบ็คส์, สโคลส์ และพี่น้องเนวิลล์ ได้ลงสนาม โทนี่ พาร์ค ผู้เขียนหนังสือ The Sons of United เรื่องราวของนักเตะจากชุดเยาวชนปีศาจแดง และติดตามทีมเยาวชนของสโมสรมาตั้งแต่ยุค 70s เคยเล่า "โค้ชรายหนึ่งชี้ว่าจากนักเตะดาวรุ่งทุกคนตอนนั้น มีเพียง วิลสัน (กิ๊กส์), สโคลส์ และ โดเฮอร์ตี้ เท่านั้นที่จะทะลุขึ้นไปได้ ขณะที่ วิลสัน มีเท้าซ้ายและความเร็ว, สโคลส์ ใช้เท้าทั้งสองข้างได้สุดยอดแต่ขาดความเร็ว แต่ โดเฮอร์ตี้ มีทุกอย่าง" ดันแคน เอ็ดเวิร์ดส์ เสียชีวิตในวัย 21 ปี แต่ยังได้เล่น ได้แสดงฝีเท้าจนเป็นที่ประจักษ์ มีหลักฐานพยานชัดเจน อย่างน้อยก็ เซอร์ บ็อบบี้ ชาร์ลตัน ผิดกับ โดเฮอร์ตี้ - ไม่มีใคร ยกเว้นพระเจ้าจะการันตีได้ว่าหาก เอเดรียน โดเฮอร์ตี้ ไม่โดนอาการเจ็บพรากเขาไป เขาจะกลายเป็นหนึ่งใน คลาส ออฟ 92 กลายเป็นยอดนักเตะเคียงข้าง กิ๊กส์, สโคลส์, เบ็คส์ พี่น้องเนวิลลล์ หรือไม่ ส่วนใครอยากหาเว็บไซด์ที่ทำให้คุณจรัสแสงได้ ต้องนี่เลยครับกับ Sbobet777 ติดต่อเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@777SBTZ หรือ 08-44-9990 77, 88 , 99 --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

" เศรษฐีใบชากับฟุตบอลอิตาลี "

เซอร์ โธมัส ลิปตัน ชื่อนี้หลายคนอาจไม่รู้จัก แต่ถ้าดูจากนามสกุล แล้ว คงคุ้นกันบ้างแน่ๆ เพราะนี่คือผู้ก่อตั้งบริษัทชาชื่อดัง ที่นิยมกันไปทั่วโลก โธมัส ลิปตัน เกิดที่กลาสโกว์ มีพ่อและแม่เป็นคนไอริช พอเริ่มเป็นหนุ่มก็ออกไปเป็นเด็กเรือกลไฟไปจนถึงสหรัฐอเมริกา แล้วใช้เงินเก็บตระเวนหางานหาประสบการณ์ที่นั่นอยู่ 5 ปี ก่อนเดินทางกลับมายังกลาสโกว์ ทำงานในร้านค้าของครอบครัว จากนั้นเริ่มหาลู่ทางออกไปทำธุรกิจชาในปี 1890 และประสบความสำเร็จอย่างยิ่งยวด นอกเหนือจากการเป็นคนทำธุรกิจแล้ว เซอร์ โธมัส ลิปตัน ยังชื่นชอบกีฬา สนับสนุนกีฬา เขาสนับสนุนทีมเรือยอชท์ของสหราชอาณาจักรในการเข้าแข่งรายการอเมริกาส์ คัพ ถึง 5 ครั้ง เมื่อฟุตบอลเริ่มนิยมในอเมริกาใต้ โดยเฉพาะในอาร์เจนติน่าและอุรุกวัย ในช่วงเปลี่ยนผ่านศตวรรษ เขาก็สนับสนุนการแข่งขันระหว่าง 2 ทีมชาตินี้ ซึ่งถือเป็นคู่ปรับกันอยู่แล้ว เขามอบถ้วยสั่งทำพิเศษที่ชื่อว่า La Copa de Caridad Lipton หรือ ถ้วยการกุศลของลิปตัน และได้รับความนิยมมาก จนกระทั่งการมาถึงของ โกปา อเมริกา ในปี 1916 ปัจจุบัน โทรฟี่นี้ถูกรักษาไว้ที่สมาคมฟุตบอลอาร์เจนติน่า ส่วนในยุโรป ทุกวันนี้ อิตาลี ถือเป็นหนึ่งในชาติมหาอำนาจในวงการลูกหนัง แต่พวกเขาเริ่มต้นช้าพอสมควร แล้วก็อย่างที่เรารู้กันว่าพวกเขาก็เหมือนกับอีกหลายๆ ชาติที่ฟุตบอลมีขึ้นได้ก็มีจุดเริ่มต้นจากชาวอังกฤษ อาร์เจนติน่า มีลีกฟุตบอลแข่งกันตั้งแต่ปี 1891 ขณะที่แม้แต่สหรัฐอเมริกา ก็เริ่มมีกับเขาตั้งแต่ 1894 ส่วนอิตาลี ฟุตบอลเริ่มเพาะเมล็ดกันที่ตูริน และเจนัว แต่ก็เริ่มมาจากเป็นสโมสรคริกเก็ตก่อน จากนั้นแผนกฟุตบอลก็ค่อยๆ เติบโตขึ้นมากลบรัศมี เจนัว คือสโมสรฟุตบอลอาชีพที่เก่าแก่ที่สุดของอิตาลีทุกวันนี้ พวกเขาก่อตั้งในปี 1893 หลังจากนั้น ฟุตบอลในอิตาลี ก็ได้รับความนิยมมากขึ้นเรื่อยๆ ในปี 1908 หนังสือพิมพ์กีฬา "ลา สตัมป้า สปอร์ติว่า" ก็สนับสนุนการแข่งขันฟุตบอล ที่อาจเรียกได้ว่าเป็นการแข่งขันระหว่างประเทศรายการแรกบนทวีปยุโรปแผ่นดินใหญ่ในชื่อ "ตอร์เนโอ อินเตอร์นาซิออนาเล่ สตัมป้า สปอร์ติว่า" มีทีม ปารีซิแยน จากฝรั่งเศส, เซอร์เว็ตต์ จากสวิตเซอร์แลนด์ และ ไฟรบวร์ก จากเยอรมัน, ส่วนตัวแทนจากอิตาลี มี 4 ทีมเตะเพลย์ออฟกันก่อน และเป็นโตริโน่ ที่ได้สิทธิ์เข้าร่วมแข่ง เมื่อพวกเขาเพลย์ออฟเอาชนะยูเวนตุส 2-1 การแข่งขันรายการนี้ในครั้งแรกเป็นเซอร์เว็ตต์ ที่คว้าถ้วยรางวัลไปครองด้วยการเอาชนะโตริโน่ 3-1 ในนัดชิงชนะเลิศ ปีต่อมา 1909 เซอร์ โธมัส ลิปตัน ก็เป็นสปอนเซอร์จัดการแข่งขันของตัวเองขึ้นมาบ้างในตูริน โดยมีตัวแทนจากอิตาลี, เยอรมัน, สวิตเซอร์แลนด์ และสหราชอาณาจักร เข้าทำการแข่งขัน เวสต์ โอ๊คแลนด์ เป็นสโมสรสมัครเล่นตั้งในมณฑล เดอแร่ม ใกล้กับนิวคาสเซิ่ล แข่งขันในนอร์ทเธิร์น ลีก ของอังกฤษ กลายเป็นตัวแทนจากสหราชอาณาจักร ที่มาก็เพราะหนึ่งในลูกจ้างของลิปตัน เป็นผู้ตัดสินอยู่ในลีกนี้ ด้วยการที่นักฟุตบอลส่วนใหญ่เป็นคนงานเหมือง พวกเขาต้องช่วยระดมทุนหาเงินกันเองเพื่อเดินทางมาร่วมแข่งรายการดังกล่าวที่อิตาลี พวกเขากลายเป็นสโมสรแรกของอังกฤษที่ได้เดินทางไปทัวร์แข่งฟุตบอลในอิตาลี เวสต์ โอ๊คแลนด์ เอาชนะ สตุ๊ทการ์ ชปอร์ตฟรอยน์เด้อ ทีมจากเยอรมัน 2-0 ในเกมแรก ผ่านเข้าไปชิงชนะเลิศกับวินเทอร์ธูร์ ตัวแทนจากสวิตเซอร์แลนด์ ซึ่งพวกเขาก็ยังเอาชนะได้อีก 2-0 ทำให้คว้าแชมป์รายการนี้สมัยแรกไปครอง ตามรายงานข่าวสมัยนั้นบอกว่า เวสต์ โอ๊คแลนด์ กลายเป็นคนดังของชาวท้องถิ่นตูรินไปเลย พวกเขาอยู่ต่ออีกพักนึงเพื่อลงเตะกับ โปร แวร์เชลลี่ และทีมรวมนักเตะท้องถิ่นของตูรินและมิลาน อีก 2 ปีต่อมา เวสต์ โอ๊คแลนด์ ได้รับเชิญมาแข่งขันรายการ โธมัส ลิปตัน คัพ นี้อีกครั้ง โดยหนนี้มี โตริโน่ และ ยูเวนตุส ร่วมทำการแข่งขันด้วย ซึ่งก็เป็นอีกครั้งที่สโมสรฟุตบอลสมัครเล่นจากตะวันออกเฉียงเหนือของอังกฤษทีมนี้คว้าแชมป์ไปครอง พวกเขาเอาชนะ เอฟซี ซูริค จากสวิตเซอร์แลนด์ได้ในรอบรองชนะเลิศ และในนัดชิงชนะเลิศ พวกเขาถล่ม ยูเวนตุสไป 6-1 ยูเวนตุส ทีมเดียวกับ ยูเวนตุส ที่เรารู้จักกันในปัจจุบันนี้นี่เอง แต่ตอนนั้นพวกเขาเพิ่งก่อตั้งสโมสรได้แค่ราว 10 กว่าปีเท่านั้น ด้วยการที่ เวสต์ โอ๊คแลนด์ ได้แชมป์รายการนี้ไป 2 สมัย ทำให้ เซอร์ โธมัส ลิปตัน อนุญาตให้พวกเขาเก็บเอาถ้วยรางวัลใบดั้งเดิม ใบออริจินั่ลไปเป็นกรรมสิทธิ์เลย ทุกวันนี้ เวสต์ โอ๊คแลนด์ ยังเป็นสโมสรที่ยังดำเนินการอยู่ ตราสโมสรของพวกเขาเป็นรูปถ้วยรางวัล และมีข้อความ เซอร์ โธมัส ลิปตัน โทรฟี่ อยู่บนตราสโมสรด้วย พวกเขายังแข่งขันอยู่ในนอร์ทเธิร์น ลีก เหมือนเมื่อร้อยกว่าปีก่อน แต่ปัจจุบันนับตามพีระมิดฟุตบอลอังกฤษ มันคือลีกระดับดิวิชั่น 9 เป็นที่น่าเสียดายว่าในปี 1994 ถ้วยอันทรงคุณค่าเปี่ยมประวัติศาสตร์นี้โดนขโมยไป และไม่เคยสืบหาเจออีกเลย สโมสรเลยจัดให้มีการทำถ้วยจำลองขึ้นมาตั้งโชว์แทน ในปี 2009 ในโอกาสครบรอบ 100 ปีของรายการ เซอร์ โธมัส ลิปตัน คัพ เวสต์ โอ๊คแลนด์ ก็ได้รับเชิญมาที่ตูรินอีกครั้ง เพื่อลงทำการแข่งขันในโอกาสพิเศษ แต่หนนี้พวกเขาแพ้ให้กับทีม ยู-20 ของยูเวนตุสไป 1-7 เซอร์ โธมัส ลิปตัน ยังมุ่งมั่นโปรโมตการแข่งขันฟุตบอลต่อไป ไม่ใช่แค่ทางเหนือในแคว้นลอมบาร์ดี้ อันมีมิลาน เป็นเมืองหลัก มีตูริน ไปจนถึงเจนัว แต่ยังตั้งใจสนับสนุนฟุตบอลทางใต้ด้วย ทางใต้ของอิตาลี เริ่มทะยอยการก่อตั้งสโมสรฟุตบอลกันขึ้นมา กรุงโรมมี ลาซิโอ ที่ก่อตั้งในปี 1900 เกาะซิซิลี ก็มี แองโกล ปาแลร์มิตัน แอธเลติก แอนด์ฟุตบอล คลับ ซึ่งปัจจุบันคือสโมสรปาแลร์โม่ เนเปิ้ลส์ ฟุตบอล คลับ ถูกก่อตั้งโดยชาวอังกฤษเช่นกัน ในปัจจุบันก็คือ นาโปลี ส่วน บารี่ ก็มีสโมสร ฟุตบอล คลับ บารี่ ที่ตามมาในปี 1908 ปาแลร์โม่ ซึ่งก็มีคนอังกฤษตระกูลวิทเทเกอร์เป็นคนก่อตั้ง สมัยนั้นพวกเขานิยมหานักเตะจากบรรดาเหล่ากะลาสีเรือ ที่มาจอดเทียบท่าที่ปาแลร์โม่ เมืองหลวงของเกาะซิชิลี ในปี 1902 พวกเขาก็ดึงกะลาสีจากเรือชื่อ Erin ของ เซอร์ โธมัส ลิปตัน ไปร่วมทีมโดยขณะนั้นตัวของ โธมัส ลิปตัน ก็อยู่ที่นั่นด้วย ตระกูลวิทเทเกอร์ ผู้ก่อตั้งปาแลร์โม่ จัดให้มีการแข่งขันฟุตบอลขึ้นมาในปี 1905 แต่ด้วยมีแผ่นดินไหวเกิดขึ้นในปี 1908 ทำให้การแข่งขันต้องเจอปัญหา 1909 ปีเดียวกับที่ ลิปตัน จัดแข่งรายการที่ตูริน เขาก็จัดให้มีการแข่งขันที่ซิชิลี ด้วยในชื่อรายการ โคปปา ลิปตัน (ลิปตัน คัพ) โดยเป็นการชิงชัยกันของ ปาแลร์โม่ กับ นาโปลี ที่สมัยนั้นยังใช้ชื่อ เนเปิ้ลส์ เอฟซี แล้วก็เป็นเนเปิ้ลส์ เอฟซี ที่ชนะไป 4-2 โดยที่ วิลเลี่ยม โพธส์ ชาวอังกฤษผู้ก่อตั้งสโมสรทำประตูได้ด้วย การแข่งขัน โคปปา ลิปตัน ยังแข่งอยู่ทุกปีจนถึงปี 1915 เกิดสงครามโลกครั้งที่ 1 ขึ้น อิตาลี เข้าร่วมสงคราม ทำให้การแข่งขันต้องยุติลงไป ช่วง 10 กว่าปีแรกของศตวรรษที่ 20 กลายเป็นช่วงสำคัญที่ทำให้การแข่งขันฟุตบอลเป็นที่นิยมทั่วอิตาลี และ เซอร์ โธมัส ลิปตัน มีส่วนไม่น้อยในฐานะเป็นผู้สนับสนุนให้เกิดการแข่งขันขึ้น หากคุณอยากมีความสนุกไม่รู้ลืม มีความตื่นเต้นที่มาพร้อมกับบริการยอดเยี่ยม ลองมาดูกันที่ MYSBOBET ติดต่อเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@my-sb99 หรือ 08-0003-1188 / 08-0003-117 ——————————————— เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด “ติดตาม” และเลือก “เห็นโพสต์ก่อน (See First) “ https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ———————————————

" จากลิเวอร์พูลสู่มารีน "

ในเกมเอฟเอ คัพ รอบ 3 ท็อตแน่ม ฮ็อตสเปอร์ บุกไปเยือน มารีน เอฟซี และเอาชนะไปได้ไม่ยากเย็น 5-0 มารีน เอฟซี ตั้งอยู่ในครอสบี้ ย่านหนึ่งของเมอร์ซี่ไซด์ ลิเวอร์พูล พวกเขาเป็นทีมนอกลีก หากว่ากันตามพีระมิดฟุตบอลอังกฤษ ลีกที่พวกเขาเล่นคือลีกระดับดิวิชั่น 8 แม้ว่าส่วนใหญ่ นักเตะของพวกเขาจะเป็นพวกสมัครเล่น ไม่ได้เป็นนักฟุตบอลอาชีพแบบฟูลไทม์ แต่หลายคนก็เคยเล่นในลีกที่สูงกว่ามาบ้าง ในบรรดานักเตะของมารีน มีอยู่หนึ่งคน เคยเล่นให้ทีมชุดใหญ่ลิเวอร์พูล เคยไปค้าแข้งในลีกสูงสุดสก็อตแลนด์ และได้แชมป์ฟุตบอลถ้วยที่นั่นมาแล้ว เคยติดทีมชาติอังกฤษชุดเล็กมาหลายชุด เขาก็คือกองหลังวัย 35 ปีที่ชื่อ เดวิด เรฟเว่น เจ้าของเสื้อหมายเลข 6 เขาเกิดที่วีร์รัล อีกหนึ่งย่านในเมอร์ซี่ไซด์ โตมาจากระบบเยาวชนลิเวอร์พูล การได้โอกาสลงเล่นให้ทีมหงส์แดงชุดใหญ่จึงเป็นเรื่องที่ยอดเยี่ยมมาก เพียงแต่เส้นทางของนักเตะอาชีพมันก็ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบเสมอไป "มันมีช่วงนึงที่ สตีฟ ฟินแน่น เจ็บและ โฆเซมี่ เป็นตัวแทน ผมเป็นตัวเลือกที่ 3 และ โฆเซมี่ ไม่ได้เล่นดีนัก และผมจำได้ว่าโค้ชทีมสำรอง อเล็กซ์ มิลเลอร์ บอกกับผมให้ฮึดหน่อย บอกว่ามันเป็นโอกาสดีมากๆ สำหรับผมที่จะได้ขึ้นไปติดทีม" "ผมทุ่มเทหนักที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ และมันก็ไม่ค่อยได้ผลเท่าไหร่ ตอนนั้นเองที่ผมคิดว่าถึงเวลาที่ต้อง"มูฟออน" แล้ว" "ผมไม่เคยรู้สึกว่าเป็นส่วนหนึ่งของทีมชุดใหญ่เพราะผมไม่ได้เล่นมากพอ ผมมีชื่อสำรองในเกมพรีเมียร์ ลีก และเกมยุโรป และผมก็ชอบมัน แต่ผมไม่รู้สึกเป็นส่วนหนึ่งของทีมอย่างที่ผมรู้สึกในช่วงหลังจากนั้นของอาชีพผม ผมแค่เป็นเด็กดาวรุ่งที่กำลังขึ้นมาเท่านั้น" เดวิด เรฟเว่น เริ่มต้นในตำแหน่งปราการหลังตัวกลาง ก่อนขยับมาลองยืนในตำแหน่งแบ็กขวา ตามคำแนะนำของ ราฟาเอล เบนิเตซ ที่บอกว่าน่าจะเหมาะกว่า และการแย่งชิงตำแหน่งก็มีน้อยกว่า สมัยเด็ก เรฟเว่น ถือเป็นกองหลังอนาคตไกล เขาลงเล่นให้ทีมยู-19 ของลิเวอร์พูลตั้งแต่อายุ 15 ปี และเป็นกัปตันทีมชาติอังกฤษในหลายรุ่น ไปจนถึงการเป็นกัปตันทีมสำรองลิเวอร์พูลด้วย โอกาสของเขามาถึงเมื่อวันที่ 1 ธันวาคมปี 2004 ขณะอายุได้ 19 ปี มันเป็นเกมลีก คัพ รอบก่อนรองชนะเลิศเจอกับ ท็อตแน่ม ฮ็อตสเปอร์ ทีมที่เขาเพิ่งลงดวลในฐานะนักเตะของ มารีน เอฟซี มาหมาดๆ นี่แหละ เดวิด เรฟเว่น ถูกราฟาใส่ชื่อบนม้านั่งสำรองมาแล้วในรอบก่อนหน้านั้นแต่ไม่ได้ลงเล่น กระทั่งมาเจอกับ สเปอร์ส เขาก็ได้ลงเล่นเป็นตัวจริงทันที เกมนั้น เรฟเว่น ลงเล่นเต็ม 120 นาที และลิเวอร์พูลชนะจุดโทษ เขาเล่นได้โดดเด่นจนได้รับรางวัล แมน ออฟ เดอะ แม็ทช์ ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ได้ลงสนามต่อใน เอฟเอ คัพ รอบ 3 ในเดือนมกราคม 2005 เจอกับเบิร์นลี่ย์ ซึ่งยังเป็นทีมใน เดอะ แชมเปี้ยนชิพ เวลานั้น เรฟเว่น ไม่ใช่แค่ดาวรุ่งคนเดียวที่้ได้ลงเล่นเกมนั้น เพราะราฟา ให้แข้งอายุน้อยลงพิสูจน์ตัวเองหลายคนทั้ง แซค วิทเบรด, สตีเฟ่น วอร์น็อค, ดาร์เรน พ็อตเตอร์, จอห์น เวลช์ โชคไม่ดี ที่เกมนั้นดันเป็นที่จดจำในแง่ลบสำหรับลิเวอร์พูล เพราะมันเป็นเกมที่ลิเวอร์พูลแพ้ 0-1 จากการทำเข้าประตูตัวเองด้วยท่า "ซีดานเทิร์น" ของ ฌิมี่ ตราโอเร่ อย่างไรก็ดี เรฟเว่น บอกว่าจริงๆ แล้ว ตราโอเร่ เป็นคนนิสัยดี และฝีเท้าดีด้วย เพียงแต่มีปัญหาเรื่องสภาพจิตใจ "ฌิมี่ ตราโอเร่ โดนมองต่ำกว่าความเป็นจริง และเขาโดนด่าหนักมากจากบางจังหวะที่เขาเล่นเกมนั้น" "ผมเห็นเขาทุกวันตอนซ้อม เขาเป็นคนที่ร่างกายดีมาก และเป็นนักเตะที่เก่ง ซึ่งเขามีปัญหาเรื่องความมั่นใจหลายๆ ครั้ง นั่นคือปัญหาใหญ่ของเขา เขาเป็นนักเตะที่เก่งนะ และเป็นคนนิสัยดี" มันไม่ใช่แค่การตกรอบของ ลิเวอร์พูล แต่มันกลายเป็นว่านักเตะอายุน้อยหลายคนสอบไม่ผ่านในสายตาของ ราฟา เบนิเตซ "ผมเจ็บใจกับเกมนั้นเพราะผมจำได้ว่า เบนิเตซ พูดในห้องแต่งตัวหลังเกมว่าเราทิ้งโอกาสในการได้ลงเล่นให้ทีมชุดใหญ่ของเราไปซะแล้ว เพราะนั่นคือตั๋วขึ้นทีมชุดใหญ่ของพวกเรา" แม้จะเซ็งกับการโดนเจ้านายตำหนิและมองผ่านเช่นกันกับดาวรุ่งอีกหลายคน แต่ 4 วันให้หลัง เดวิด เรฟเว่น กลับได้รับโอกาสสำคัญ นั่นคือการลงเล่นในพรีเมียร์ ลีก มันเป็นเกมที่ลิเวอร์พูลบุกไปเยือนเซาธ์แฮมป์ตันของ แฮร์รี่ เร้ดแน็ปป์ ในช่วง 23 นาทีสุดท้าย ลิเวอร์พูลตามอยู่ 0-2 และ ซามี่ ฮูเปีย ปราการหลังกัปตันทีมตัวเก่งได้รับบาดเจ็บ ราฟา ตัดสินใจส่ง เดวิด เรฟเว่น ลงไปแทนทันที ซึ่งเขาก็ถูกรับน้องทันทีจาก แฮร์รี่ เร้ดแน็ปป์ "ซามี่ ได้รับบาดเจบและนาทีต่อมาผมก็ลงไปเล่น ความทรงจำหลักๆ ของผมคือ แฮร์รี่ เร้ดแน็ปป์ ส่ง ปีเตอร์ เคร้าช์ ไปยืนทางซ้าย และบอกให้ทั้งทีมวางบอลบางไปให้เคร้าชี่ เพราะมีเด็กหน้าใหม่เพิ่งลงสนามมา" "มันออกมาใช้ได้ รายงานออกมาดี แต่ลิเวอร์พูลในเกมนั้นห่วยมาก" "ผมแค่ลงไปและเล่นให้ง่ายเข้าไว้ และมันออกมาใช้ได้คอมเมนเทเตอร์ดูอยู่ก็พูดถึงค่อนข้างดี แต่เราแพ้เกมนั้น ซึ่งมันไม่ได้ช่วยผมเท่าไหร่นัก และนั่นคือหนสุดท้ายที่ผมได้ลงเล่น" "นักเตะชุดใหญ่บางคนเข้ามาพูดแสดงความยินดีและจับมือผม ซึ่งเป็นเรื่องดีมาก และมันเป็นสิ่งที่ผมจำติดตัวไปใช้ตลอดเส้นทางอาชีพที่เหลือของผม เมื่อมีดาวรุ่งขึ้นมาและได้ลงเล่นเกมลีกนัดแรก ผมจะเข้าไปกล่าวแสดงความยินดีกับพวกเขาเสมอ เหมือนอย่างที่ ดิดี้ ฮามันน์ ทำกับผม" แม้ว่าท้ายที่สุดแล้ว นั่นคือเกมแรกและเกมสุดท้ายของ เดวิด เรฟเว่น ในพรีเมียร์ ลีก โดยที่ตัวเขาเองก็อาจจะยังไม่รู้ตัวในตอนนั้น หน้าร้อนปี 2005 อีกหนึ่งเรื่องดีก็มาถึง เมื่อลิเวอร์พูลพลิกเอาชนะมิลาน ที่อิสตันบุล ในนัดชิงชนะเลิศ ยูฟ่า แชมเปี้ยนส์ ลีก เป็นตำนานค่ำคืนอิสตันบุล ที่แฟนหงส์ไม่มีวันลืม เดวิด เรฟเว่น ก็มีชื่อติดทีมด้วยพร้อมกับพวกสำรองและดาวรุ่งอีกบางคน เมื่อจบเกมเขาก็ได้ลงไปฉลองในสนามกับทีมชุดใหญ่ด้วย แต่ในใจเขารู้ดีว่านั่นไม่ใช่ความสำเร็จของเขาเลย "เราก็ได้ลงไปในสนามหลังจบเกม และเดินไปปรบมือรอบสนามและขึ้นไปบนโพเดี้ยม แต่ผมรู้สึกเหมือนเป็นแค่แฟนบอลมากกว่าในวันนั้น" "ผมเป็นแฟนบอลที่โชคดีแค่นั้น ผมเข้าไปในห้องแต่งตัวถ่ายรูปกับถ้วยยูโรเปี้ยน คัพ และมันเป็นสิ่งที่ผมจะไม่มีวันลืม มันเป็นหนึ่งในโอกาสที่คุณจะหยิกตัวเองและถ้าว่านี่มันเป็นเรื่องจริงหรือที่คุณมาอยู่ที่นี่" "ผมกระโดดขึ้นรถแห่ไปรอบเมืองด้วย และมันเป็นอะไรที่ยอดเยี่ยมมากที่ได้มีส่วนร่วม แต่ผมไม่ได้ทำอะไรที่รู้สึกว่ามีส่วนร่วมกับผลงานนี้เลย ผมไม่ได้ลงเล่นสักนาทีเดียวใน แชมเปี้ยนส์ ลีก ดังนั้นมันไม่ใช่เรื่องของผมเลย" ฤดูกาลต่อมา โอกาสของเขาก็ยิ่งเลือนลาง เดวิด เรฟเว่น ได้ลงเล่นเกมเดียวเป็นเกมลีก คัพ เจอกับคริสตัล พาเลซ ซึ่งลิเวอร์พูลแพ้ 1-2 และนั่นกลายเป็นเกมสุดท้ายในฐานะนักเตะของลิเวอร์พูลของเขา เมื่อเข้าหน้าร้อนปี 2006 เขาจึงตัดสินใจยกเลิกสัญญาเพื่อไปตามหน้าโอกาสการลงเล่นต่อเนื่องที่อื่น เพราะขณะนั้นอายุย่างเข้า 21 ปีแล้ว "ผมตัดสินใจได้ว่ามันไม่มีทางเกิดขึ้นหรอก ผมต้องลงเล่น ผมลงไปร่วมซ้อมกับทีมสำรอง ดังนั้นผมเลยขอยกเลิกสัญญาที่ยังเหลืออีก 1 ปี" "ถ้าผมยังอยู่ต่อ ผมก็จะยังไม่ได้เดินหน้าต่อในอาชีพของผม ผมรู้จักหลายคนที่อยู่นั่นนานเกินไปพวกเขาจบลงด้วยการค้างแผงอยู่ในทีมสำรอง และไม่ได้ลงเล่นเกมจริงจังเลย ผมต้องการเกมแข่งขันจริงจัง ดังนั้นผมเลยทำในสิ่งที่ดีที่สุดแก่ตัวเอง" "มันไม่ใช่เรื่องยากในการอำลา มันก็แค่ก้าวต่อไป ดังนั้นมันไม่ใช่การตัดสินใจที่ยากสำหรับผม" เรฟเว่น ออกจากลิเวอร์พูล ไปเซ็นกับ คาร์ไลส์ ซึ่งขณะนั้นอยู่ในลีก วัน และถือว่าทำผลงานได้ดี เขาอยู่ที่นั่นจนถึงปี 2010 โอกาสที่ดีที่สุดที่เขาจะพาทีมพุ่งทะยานสูงที่สุดคือในฤดูกาล 2007/08 คาร์ไลส์ ปีนั้นจบอันดับ 4 ได้เพลย์ออฟเพื่อเลื่อนสู่ ชปช. พวกเขาจับเจอกับลีดส์ ซึ่งจบอันดับ 5 เกมแรก คาร์ไลส์ บุกชนะ 2-1 พอเกมเลกสอง มาเล่นในบ้าน พวกเขากลับพลิกแพ้ 0-2 โดย จอนนี่ ฮาวสัน ทำทั้ง 2 ประตูให้ลีดส์ ที่น่าเจ็บใจคือ ประตูที่ 2 ที่ คาร์ไลส์ โดนยิง มาโดนเอาในนาทีสุดท้ายของเกม (ถ้าแพ้แค่ 0-1 จะได้เล่นต่อเวลา เนื่องจากเพลย์ออฟอังกฤษไม่คิดอเวย์โกล) "มีช่วงที่ผมอยู่กับคาร์ไลส์ ซึ่งตอนนั้นเรามีทีมที่เจ๋งนัก แดนนี่ แกรห์ม, โจ การ์เนอร์ และ คีแรน เวสท์วูด พวกนักเตะที่ตอนหลังได้ขึ้นไปเล่นในพรีเมียร์ ลีก" "เราน่าจะได้เลื่อนชั้น แต่ตอนท้ายก็แพ้ให้ลีดส์ ในเกมเพลย์ออฟ" "จากนั้นปีแรกและปีที่สองที่ อินเวอร์เนสส์ ปีนึงมี เทอร์รี่ บุทเชอร์ คุมทีมและอีกปีมี จอห์น ฮิวจ์ส คุมทีม เราได้แชมป์บอลถ้วย มันเป็นความสำเร็จที่ต่อเนื่อง" ปี 2012 เรฟเว่น ได้ย้ายขึ้นเหนือไปอีก ไปถึงไฮแลนด์ ของสก็อตแลนด์ เพื่อร่วมทีมอินเวอร์เนสส์ สโมสรในสก็อตติช พรีเมียร์ชิพ ความสำเร็จยิ่งใหญ่ของ อินเวอร์เนสส์ ที่เขามีส่วนร่วมคือการได้แชมป์ สก็อตติช คัพ (เอฟเอ คัพ) ในฤดูกาล 2014/15 มันเป็นแชมป์เมเจอร์รายการแรก และรายการเดียวของอินเวอร์เนสส์ มาจนถึงปัจจุบันด้วย ไฮไลท์ของเขาคือในรอบรองชนะเลิศ เรฟเว่น เป็นคนพังประตูชัยให้ทีมเอาชนะ กลาสโกว์ เซลติก 3-2 ในช่วงต่อเวลาพิเศษนาทีที่ 117 (เซลติก ชุดนั้นมี เวอร์จิล ฟาน ไดค์ ร่วมทีมก่อนย้ายมาเซาธ์แฮมป์ตัน และ ฟาน ไดค์ ทำประตูในนัดนี้ได้ด้วยเช่นกัน) "ผมพูดได้เลยว่า อินเวอร์เนสส์ เป็นที่ที่ดีที่สุดที่ผมเคยอยู่ในฐานะนักฟุตบอล ในแง่ของประสบการณ์ในเกมฟุตบอลและสิ่งที่ผมประสบความสำเร็จที่นั่น ผมขึ้นสู่จุดสูงสุดของอาชีพที่นั่น" เรฟเว่น เผยความในใจ สำหรับนักเตะหลายคน การได้ลงเล่นในพรีเมียร์ ลีก เป็นประสบการณ์สุดยอดแล้ว นั่นไม่ใช่สำหรับ เดวิด เพราะเขาบอกว่า มันไม่ได้มีความหมายเท่าไหร่นัก การลงเล่นนัดแรกให้ลิเวอร์พูล แม้จะเป็นแค่บอลลีก คัพ ยังมีคุณค่ามากกว่า "มันไม่ได้ติดอันดับอะไรเลย มันเป็นเรื่องดีที่บอกว่าผมเคยลงเล่นในพรีเมียร์ ลีก แต่มันก็แค่นั้นเอง" "ในแง่ของความสำคัญ การประเดิมสนามให้ลิเวอร์พูลสำคัญกว่าเสียอีกในความคิดผม และจากนั้นก็ความสำเร็จที่คาร์ไลส์ ส่วนอินเวอร์เนสส์โดดเด่นที่สุดในอาชีพผม" หลังค้าแข้งในสก็อตแลนด์ได้ 6 ปี เดวิด เรฟเว่น อำลา อินเวอร์เนสส์ เมื่อปี 2018 ด้วยวัย 33 ปี เขาไปร่วมทีมเร็กซ์แฮม อยู่ครึ่งฤดูกาลก่อนย้ายมาเล่นให้ วอร์ริงตัน ทาวน์ อีกหนึ่งทีมระดับนอกลีก จนฤดูกาลนี้เองที่เขาได้ย้ายกลับบ้านมายังเมอร์ซี่ไซด์ เพื่อร่วมทีม มารีน เอฟซี ในวัย 35 ปี เดวิด เรฟเว่น คงไม่ได้ต้องการอะไรมากไปกว่าใช้ประสบการณ์ที่เขามีมาถ่ายทอดให้เพื่อนและดาวรุ่งในทีมที่อาจจะมีความฝันในการเป็นนักเตะอาชีพเหมือนกับตัวเขาเองเมื่อหลายปีก่อน.... ส่วนใครอยากหาเว็บไซด์ที่เต็มเปี่ยมไปด้วยประสบการณ์ล่ะก็ต้องนี่เลยครับกับ Sbobet777 ติดต่อเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@777SBTZ หรือ 08-44-9990 77, 88 , 99 --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

" จำเป็นต้องปฏิเสธ "

ตลอดเส้นทางการคุมทีมของเซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน ได้ร่วมงานกับนักเตะชั้นยอดมากมาย แต่ขณะเดียวกันก็มีผู้เล่นระดับท็อปอีกหลายคนเลือกที่จะตอบปฏิเสธ พอล แกสคอยน์, เดวิด เฮิร์สท์, อลัน เชียเรอร์, พาทริค ไคลเวิร์ต, แกเร็ธ เบล, แอรอน แรมซี่ย์, โรนัลดินโญ่ แม้กระทั่ง เอ็ดวิน ฟาน เดอร์ ซาร์ ก็เคยตอบ No กับเฟอร์กี้มาแล้วในปี 1999 ก่อนที่อีก 6 ปีให้หลังจะได้กลับมาร่วมงานกันจริงๆ ส่วนใหญ่ การตอบปฏิเสธของนักเตะเหล่านี้คือการเลือกย้ายไปยังสโมสรอื่นแทน ยกเว้นในบางกรณี ย้อนไปในฤดูกาล 2006/07 ขณะที่ แมนฯ ยูไนเต็ด กำลังทำผลงานได้ดี เฟอร์กี้ ก็เจอกับปัญหาแนวรุก ตอนท้ายปี 2006 จากการที่ รุด ฟาน นิสเตลรอย ย้ายออกไปก่อนตั้งแต่ซัมเมอร์ ส่วน โอเล่ กุนนาร์ โซลชาร์ ที่อยู่ในช่วงปลายอาชีพก็มีอาการบาดเจ็บรบกวนต่อเนื่อง และอีกรายที่เจ็บอยู่ก็คือ อลัน สมิธ หมายความว่า แมนฯ ยูไนเต็ด จะเหลือแค่ เวย์น รูนี่ย์ และ หลุยส์ ซาฮา เท่านั้นให้ใช้งานในแดนหน้า ทางแก้ของ เฟอร์กี้ ก็คือการเลือกติดต่อไปยังเฮลซิงบอร์ก ทีมดังในสวีเดนที่อยู่ในช่วงปิดฤดูกาลพอดี เพื่อขอยืมตัว เฮนริค ลาร์สสัน กองหน้าวัย 35 ปีมาใช้งานเป็นระยะเวลาสั้นๆ 3 เดือน ชื่อของ ลาร์สสัน ไม่มีใครตั้งข้อสงสัยในเรื่องฝีเท้า เป็นตำนานของ เซลติก บวกกับประสบความสำเร็จกับบาร์เซโลน่า ก่อนย้ายกลับบ้านเกิดเมื่อไม่กี่เดือนที่ผ่านมานี่เอง ที่หลายคนกังขาก็คือด้วยวัย 35 ปี กับฟุตบอลพรีเมียร์ ลีก ที่มาตรฐานเริ่มสูง บอลเล่นกันเร็วและแรง ลาร์สสัน จะยังไหวอยู่หรือ? สำหรับลาร์สสันเอง นี่เป็นโอกาสดีมากที่จะได้ไปหาประสบการณ์ใหม่ในลีกระดับสูง และไม่น่ามีผลเสียอะไรในเมื่อลีกสวีเดนก็ปิดอยู่พอดี ลาร์สสัน เซ็นมาร่วมทีมทันทีที่ตลาดนักเตะหน้าหนาวเปิดวันที่ 1มกราคม 2007 พอวันที่ 7 มกราคม ลาร์สสัน ก็ประเดิมสนามทันที เป็นเกมเอฟเอ คัพ รอบ 3 เจอกับ แอสตัน วิลล่า ลงสนามนัดแรก ลาร์สสัน ก็สร้างอิมแพ็คท์ได้ทันที ในนาทีที่ 55 เวย์น รูนี่ย์ ดีดบอลสั้นๆ ให้เขาบริเวณเส้น 18 หลา ลาร์สสัน จับหนึ่งจังหวะ กองหลังวิลล่าอยู่หลายคน เขาตัดสินใจดีดด้วยปลายสตั๊ดทันที บอลพุ่งเสียบสามเหลี่ยมชนิดที่นายด่านวิลล่าได้แต่เหลียวมองบอลตุงตาข่าย เป็นการเปิดตัวที่สมบูรณ์แบบต่อหน้าแฟนบอลฝั่งสเตรทฟอร์ด เอ็นด์ เกมนั้น แมนฯ ยูไนเต็ด ชนะไป 2-1 แม้ว่าความเร็ว ความจัดจ้านเหมือนสมัยหนุ่มๆ ของเขาจะไม่เหมือนเดิม แต่สิ่งที่ ลาร์สสัน มีติดตัวอยู่ตลอดคือคลาสบอล ทักษะและเทคนิคของเขายังยอดเยี่ยม การจบสกอร์ยังไว้ใจได้และเยือกเย็น อีกทั้งการเล่นที่ไม่เห็นแก่ตัว ดึงเพื่อนเข้าสู่เพลย์การเล่นยังคงยอดเยี่ยม ลาร์สสัน ทำประตูแรกให้กับแมนฯ ยูไนเต็ด ในเกมลีก ในเกมกับวัตฟอร์ด เมื่อวันที่ 31 มกราคม เกมนั้น ลาร์สสัน ลงมาเป็นตัวสำรอง และเพียงแค่ 4 นาทีก็เบิกสกอร์ได้ จากจังหวะที่ รูนี่ย์ จ่ายบอลระหว่างช่องของกองหลังเข้าในเขตโทษ กองหน้าวัย 35 ปี วิ่งเข้าไปแปเล่นทางเบาๆ โดยไม่ต้องจับ สวนตัว ริชาร์ด ลี มือกาววัตฟอร์ดเข้าไปสบายๆ จบเกมปีศาจแดงถล่ม 4-0 ลาร์สสัน ลงเล่นนัดสุดท้ายของตัวเองใน โอลด์ แทร็ฟฟอร์ด ยังเป็นเกมที่น่าจดจำ เขาอำลาโรงละครแห่งความฝันด้วยประตู มันเป็นเกม ยูฟ่า แชมเปี้ยนส์ ลีก รอบ 16 ทีมสุดท้ายเลกสองเจอกับ ลีลล์ วันที่ 7 มีนาคม นัดแรกแมนฯ ยูไนเต็ด บุกไปชนะก่อน 1-0 แต่ ลีลล์ ยุคนั้นเป็นทีมที่เล่นด้วยน่าอึดอัด พวกเขามีนักเตะดีๆ หลายคนคุมทีมโดย โคล้ด ปูแอล เกมที่ โอลด์ แทร็ฟฟอร์ด ก็ยังสูสี ลีลล์ เองก็มีเสียวลุ้นทำประตูเช่นกัน จนกระทั่งในนาทีที่ 72 ความกดดันก็ถูกยกออกจากอกของ เซอร์ อเล็กซ์ และแฟนผี คริสเตียโน่ โรนัลโด้ ลุยขึ้นมาทางซ้ายก่อนครอสเข้ามาหน้าปากประตู ไม่มีใครประกบ เฮนริค ลาร์สสัน ที่เทกตัวขึ้นสะบัดศรีษะส่งบอลเข้าประตูไปง่ายๆ มันกลายเป็นประตูเดียวของนัดนั้น ช่วยให้แมนฯ ยูไนเต็ด ผ่านเข้ารอบไปด้วยสกอร์รวม 2-0 ตลอด 2 เดือนครึ่ง ลาร์สสัน ลงเล่นให้แมนฯ ยูไนเต็ด ทั้งหมด 13 นัด ทำได้ 3 ประตู อาจเป็นสถิติที่ไม่ได้มากมายอะไร ถ้ามองแค่ตัวเลข แต่ถ้าได้ดูเกม เขามีส่วนต่อการเล่นอย่างมาก นอกเหนือจากในสนามแล้ว ลาร์สสัน ยังเป็นตัวอย่างที่ดีให้นักเตะอายุน้อยหลายคนในทีมแมนฯ ยูไนเต็ด ตอนนั้นโดยเฉพาะ เวย์น รูนี่ย์และ คริสเตียโน่ โรนัลโด้ ประสบการณ์ที่ผ่านมาของเขาถ่ายทอดให้ดาวรุ่งในทีมได้ การมาของ ลาร์สสัน ถูกยกไปเทียบกับ เอริค คันโตน่า ในแง่ของออร่าความเป็นยอดนักเตะ ความมั่นใจ คาแรกเตอร์ที่เหมาะกับการเล่นให้แมนฯ ยูไนเต็ด "ตอนมาถึง เขาดูเหมือนเป็นคนที่นักเตะของเรายกย่องอยู่แล้ว พวกเขาพูดถึงชื่อเขาด้วยน้ำเสียงที่ชื่นชม แต่ความคัลท์แบบนี้จะหายไปทันทีถ้านักเตะคนนั้นทำหน้าที่ของตัวเองได้ไม่ดี แต่แน่นอน เฮนริค รักษาออร่าของเขาไว้ได้ตลอดตอนอยู่กับเรา" "เขามหัศจรรย์มากๆ ตอนอยู่กับเรา ความเป็นมืออาชีพของเขา ทัศนคติของเขา ทุกอย่างที่เขาทำมันยอดเยี่ยมมากๆ" ในเดือนมีนาคมฤดูกาลฟุตบอลลีกสวีเดนก็เปิดขึ้น และ เฮนริค ลาร์สสัน ก็ต้องกลับไปยังเฮลซิงบอร์ก ต้นสังกัดที่แท้จริง แม้ว่าต่างฝ่ายต่างผูกพันธ์และอยากร่วมงานกันต่อ "เราอยากให้เขาอยู่ต่อ แต่แน่นอนเขาได้สัญญากับครอบครัวและเฮลซิงบอร์กเอาไว้แล้ว และผมคิดว่าเราควรเคารพการตัดสินใจนั้น แต่ผมทำทุกอย่างแล้วเพื่อให้เขาอยู่ต่อ" เฟอร์กี้ ให้สัมภาษณ์ เกมอำลาของ ลาร์สสัน เป็นเกมเอฟเอ คัพ รอบ 6 ที่ออกไปเยือนมิดเดิลสโบรช์ เกมจบลงด้วยการเสมอ 2-2 "ตอนที่เขากลับเข้ามาในห้องแต่งตัว นักเตะทุกคนยืนขึ้นและปรบมือให้เขาและสต๊าฟฟ์ของเราก็ร่วมปรบมือด้วย ต้องเป็นนักเตะที่ยอดเยี่ยมเท่านั้นในการจะสร้างอิมแพ็คท์ขนาดนี้ได้ในเวลาแค่ 3 เดือน" ตลอด 13 นัดที่เขาลงสนาม ทั้งใน พรีเมียร์ ลีก, เอฟเอ คัพ และยูฟ่า แชมเปี้ยนส์ ลีก แมนฯ ยูไนเต็ด ชนะถึง 10 นัด เสมอ2 แพ้แค่นัดเดียวเท่านั้น แมนฯ ยูไนเต็ด คว้าแชมป์พรีเมียร์ ลีก มาครองได้สำเร็จในฤดูกาลนั้นหลังจากพลาดมา 3 ปีติดต่อกัน ลาร์สสัน ลงสนามไป 7 นัดในลีก ซึ่งไม่ถึงโควต้าขั้นต่ำ 10 นัดที่พรีเมียร์ ลีก ตั้งเอาไว้ในการจะได้เหรียญแชมป์ แมนฯ ยูไนเต็ด พยายามติดต่อขอเหรียญเพิ่มเป็นกรณีพิเศษให้เขาและ อลัน สมิธ แต่ดูเหมือนจะไม่สำเร็จ อย่างไรก็ดี 7 นัดที่เขามีส่วนร่วมกลับกลายเป็นช่วงสำคัญกลางฤดูกาลของแมนฯ ยูไนเต็ด เพราะทีมชนะถึง 6 นัด อันรวมถึงการชนะ ลิเวอร์พูลและสเปอร์สด้วย แพ้เกมเดียวต่ออาร์เซน่อล 1-2 เพียงช่วงเวลาสั้นๆ แต่เพื่อนร่วมทีม สต๊าฟฟ์โค้ช แฟนบอล ไปจนถึงเซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน เองจะจดจำ เฮนริค ลาร์สสัน ไว้ได้อย่างไม่มีวันลืม "ผมควรอยู่ต่อ นั่นคือความเสียใจเดียวของผมในอาชีพการเป็นนักฟุตบอล แต่ยังไงก็ตามผมมีสัญญาอยู่กับเฮลซิงบอร์ก และผมรู้สึกว่าเมื่อคุณเซ็นสัญญา คุณต้องเคารพสัญญานั้น" เฮนริค ลาร์สสัน ยอมรับในภายหลังว่าการไม่สามารถอยู่ต่อกับแมนฯ ยูไนเต็ด คือความเสียใจเพียงอย่างเดียวตลอดอาชีพการค้าแข้ง แต่เขาก็เป็นชายผู้รักษาสัญญา ลาร์สสัน รับปากกับครอบครัวเอาไว้แล้วว่าจะไปค้าแข้งในอังกฤษเพียงระยะสั้น และสัญญาที่เซ็นไว้กับเฮลซิงบอร์กก็มีเกียรติให้เขาต้องเคารพมัน นี่เป็นนักเตะชั้นยอดอีกรายที่ตอบปฏิเสธต่อเซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน แต่เป็นการตอบปฏิเสธที่จำต้องปฏิเสธ แม้ว่าในใจของ เฮนริค ลาร์สสัน จะอยากตอบตกลงมากเพียงใดก็ตาม หากคุณอยากมีความสนุกไม่รู้ลืม มีความตื่นเต้นที่มาพร้อมกับบริการยอดเยี่ยม ลองมาดูกันที่ MYSBOBET ติดต่อเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@my-sb99 หรือ 08-0003-1188 / 08-0003-117 ——————————————— เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด “ติดตาม” และเลือก “เห็นโพสต์ก่อน (See First) “ https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ———————————————

" ดาร์บี้ที่น่าจดจำ "

มิลานดาร์บี้ หรือ ดาร์บี้ เดลลา มาดอนนิน่า เป็นเกมที่แฟนบอลกัลโช่ เฝ้ารอชมอยู่เสมอ ไม่ว่าสถานการณ์ขณะนั้นทีมหนึ่งจะดี อีกทีมจะแย่ แตกต่างกันแค่ไหน เมื่อ เอซี มิลาน กับ อินเตอร์ มาเจอกันมันเป็นเกมที่น่าติดตาม แทบไม่เคยขาดความตื่นเต้น ฤดูกาลนี้ เป็นครั้งแรกในรอบหลายปีที่ทั้งสองทีมอยู่ในช่วงฟอร์มดี เป็นทีมหัวตารางแล้วมาเจอกัน เกมเมื่อเดือนตุลาคมที่ผ่านมา ซลาตัน อิบราฮิโมวิช ทำคนเดียว 2 ประตูให้ เอซี มิลาน เฉือนชนะ 2-1 โดยคนทำประตูให้ อินเตอร์คือ โรเมลู ลูกากู ย้อนไปกว่า 10 ปีที่แล้ว อินเตอร์ แกร่งขึ้นมา ขณะที่มิลาน ก็เพิ่งคว้าแชมป์ยุโรปสมัยที่ 7 มาครองได้ ช่วงนั้นถือเป็นช่วงที่สู้กันสนุกมาก และทั้งสองทีมเต็มไปด้วยนักเตะระดับแชมเปี้ยน ซลาตัน อิบราฮิโมวิช ก็อยู่ในกลุ่มนี้ และขณะนั้นเขายังสวมชุดสีน้ำเงินดำ ของอินเตอร์ อยู่เลย เซเรีย อา ฤดูกาล 2005/06 ยูเว่ ทำไป 92 แต้ม เป็นแชมป์สบายๆ แต่มาเจอข้อหากัลโช่โปลี เข้าไปทำให้พวกเขาโดนริบแชมป์ (ไปให้ อินเตอร์) และโดนปรับตกชั้น หมายความว่าในฤดูกาล 2006/07 หลายๆ ทีมมีโอกาสลุ้นสคูเด็ตโต้มากขึ้นกว่าเดิมเพราะไม่มี ยูเว่ มาคอยกวนใจ อินเตอร์ ที่มี โรแบร์โต้ มันชินี่ คุมทีมเลยพุ่งทะยานเข้าป้ายเป็นแชมป์ด้วยการที่มีขุมกำลังสุดยอด ในลีกปีนั้นพวกเขาเก็บได้ 97 คะแนน แพ้แค่นัดเดียว ทิ้งห่างโรม่าอันดับ 2 ถึง 22 คะแนน ส่วนมิลาน น่ะหรือ? จบอันดับ 4 ตามหลังอริร่วมเมืองถึง 36 คะแนนเลยทีเดียว แต่ก็เป็นฤดูกาลนั้นเองที่ คาร์โล อันเชล็อตติ นำมิลาน ล้างแค้น ลิเวอร์พูล ในนัดชิงชนะเลิศ ซิวแชมป์ยุโรปสมัยที่ 7 มาครองได้สำเร็จ ชนิดที่เจ้าตัวเคยยอมรับว่า แทบไม่เชื่อเหมือนกันว่าในฤดูกาลที่ฟอร์มในลีกแกว่งไปแกว่งมาแบบนั้นจะคว้าแชมป์ ชปล. ได้จริงๆ เข้าสู่ฤดูกาล 2007/08 ยูเวนตุส คัมแบ็กสู่เซเรีย อา แต่ก็เป็น ยูเว่ ในสภาพที่้ต้องตั้งหลักใหม่ เพราะดาวดังบางคนก็ย้ายออกไปพร้อมๆ กับที่ทีมโดนปรับตกชั้น เรียกว่าหากพูดกันเรื่องลุ้นแชมป์ ยังไม่น่าใช่ในปีนี้ ขณะที่อินเตอร์ ยังแกร่งทั่วแผ่น ชูลิโอ เซซาร์, ฟรานเชสโก้ ตอลโด้ เป็นนายทวาร กองหลังมี ฮาเวียร์ ซาเน็ตติ, อิวาน กอร์โดบา, ไมค่อน, แม็กซ์เวลล์, มาร์โก มาเตราซซี่, วอลเตอร์ ซามูเอล, คริสเตียน คิวู, นิโกลัส บูร์ดิสโซ่ กองกลาง เดยัน สแตนโควิช, เอสเตบัน กัมบิอัสโซ่, ปาทริค วิเอร่า, มานิเช่, หลุยส์ ฟิโก้, หลุยส์ ฮิเมเนซ กองหน้า ซลาตัน อิบราฮิโมวิช, ฮูลิโอ ครูซ, เอร์นาน เครสโป, ดาวิด ซัวโซ่ ที่เพิ่งซื้อเข้ามาและดาวรุ่งที่กำลังพุ่งขึ้นมาและถือเป็นเด็กปั้นของ มันโช่ เองเลยอย่าง มาริโอ บาโลเตลลี่ แน่นอนว่าเมื่อ "ดาร์บี้ เดลลา มาดอนนิน่า" ยกแรกของฤดูกาลนั้นมาถึง อินเตอร์ จึงถูกยกให้เป็นต่อสุดกู่ ปัญหาของ มิลาน คือนักเตะที่เป็นกำลังหลักของทีม ซึ่ง อันเชล็อตติ เชื่อมือ เริ่มสูงอายุ วัยแตะเลข 3 หรือเกินกว่านั้นไปอีก ไม่ว่าจะเป็น คาฟู, เปาโล มัลดินี่, อเลสซานโดร เนสต้า, แซร์จินโญ่, จูเซ็ปเป้ ฟาวัลลี่ ไปจนถึง เจนนาโร่ กัตตูโซ่, มัสซิโม่ อัมโบรซินี่, คลาเรนซ์ เซดอร์ฟ, ฟิลิปโป้ อินซากี้, คริสเตียน บร็อคคี่ โยอันน์ กูร์กกุฟฟ์ ดาวเด่นชาวฝรั่งเศสก็ปรับตัวกับฟุตบอลเซเรีย อา ไม่ได้ อย่างไรก็ตาม นักเตะอายุเยอะที่ว่ามาทั้งหมดต่างเป็นแข้งระดับสุดยอด ในวันของพวกเขา ก็ยังสามารถเอาชนะได้ทุกทีมเช่นกัน บวกกับยังมี อันเดรีย ปีร์โล่, กาก้า, อเล็กซานเดร ปาโต้ และ อัลแบร์โต้ จิลาร์ดิโน่ เป็นผู้นำของกลุ่มนักเตะหนุ่ม โปรแกรมมิลาน ดาร์บี้ นัดแรกของฤดูกาลนั้นถูกวางไว้อย่างเหมาะเจาะ มันเป็นวันที่ 23 ธันวาคม เป็นโปรแกรมนัดส่งท้ายปี หากใครชนะคงจะได้ฉลองคริสต์มาสกันอย่างมีความสุขที่สุด และกว่าลีกจะกลับมาเตะกันก็กลางเดือนมกราคมของปีใหม่โน่นเลย อินเตอร์ ที่ยังไม่แพ้ใครจนถึงตอนนั้น ถูกยกให้เป็นต่อเริ่มต้นได้เนือยกว่าที่คิด และเป็น มิลาน ที่อาศัยจังหวะฉกฉวยโอกาสออกนำไปก่อน จากฟรีคิกตรงหัวกระโหลก อันเดรีย ปีร์โล่ ยิงลูกนี้เหมือนลูกซ้อม พาทีมนำ 1-0 ในนาทีที่ 18 กาก้า ยังเป็นตัวอันตรายสูงสุดของ มิลาน การพาบอลลากลุยของเขาสร้างปัญหาให้แนวรับอินเตอร์ โรแบร์โต้ มันชินี่ สั่งจับตายเป็นพิเศษด้วยการเอาคนเข้ารุม 2-3 คน ไม่งั้นเอาไม่อยู่ แต่ทัพ "เนรัซซูรี่" ชุดนั้น เต็มไปด้วยความมั่นใจ และเล่นฟุตบอลด้วยความแน่นอนสุดขีด ในแต่ละเกมพวกเขาหาวิธีการเก็บชัยชนะได้เสมอ นาทีที่ 36 ด้วยทักษะของ ซลาตัน อิบราฮิโมวิช แม้จะโดนแนวรับมิลานเข้ารุม 3 คนแต่ อิบรา ยังดึงบอลรอจังหวะก่อนดีดทะลุออกข้างให้ กัมบิอัสโซ่ หลุดไปเปิดเรียดเข้าเขตโทษ ฮูลิโอ ครูซ จับบอลจังหวะแรกเหมือนจะยาวเกินไป แต่เข้าตามไปตวัดยิงด้วยซ้ายสุดแรง บอลพุ่งเบียดเสาเข้าไปอย่างเฉียบขาดตีเสมอให้อินเตอร์ได้สำเร็จ 1-1 เข้าสู่ครึ่งหลัง อินเตอร์ เองก็แม้จะดึงโมเมนตัมกลับมาสู่ฝั่งตัวเองได้สำเร็จ แต่พวกเขากลับไม่เดินหน้าบุกเต็มตัว เพราะไม่อยากพลาดเช่นกัน พวกเขารู้ถึงทีเด็ดในเกมสวนกลับของ มิลาน เป็นอย่างดี ทั้งจากบอลวางยาวของ ปีร์โล่ ความจัดจ้านของ กาก้า และความเจ้าเล่ห์จมูกไวของ อินซากี้ ขณะที่ทั้งสองทีมยังเล่นกันแบบรัดกุม จังหวะความผิดพลาดที่ไม่ได้ตั้งใจแค่นิดเดียวก็ส่งผลเสียหาย และมันเป็นฝั่งมิลาน นาทีที่ 63 ฮูลิโอ ครูซ กลับตัวเปิดบอลจากริมกรอบเขตโทษฝั่งซ้ายเข้าไป เปาโล มัลดินี่ โหม่งสกัดออกมาตั้งใจจะให้มิดฟิลด์ที่รออยู่ลงมาเก็บบอล แต่มันเบาไปและช้าไป เอสเตบัน กัมบิอัสโซ่ โฉบมาตัดบอลได้ก่อนกดด้วยซ้ายทันที บอลพุ่งเรียดจากระยะ 20 หลาเบียดโคนเสาเข้าไปอย่างพอดิบพอดี สุดเอื้อมของดีด้า ที่จะเซฟเอาไว้ได้ อินเตอร์ ขึ้นนำเป็นครั้งแรกในเกมนี้ 2-1 ประตูนี้เท่ากับเป็นการปลดล็อกความอึดอัดของเกมอย่างช่วยไม่ได้ มิลาน ไม่มีทางเลือกต้องเดินหน้าเต็มพิกัด และพวกเขามีโอกาสตีเสมอจากลูกยิงไกลของ กาก้า ที่โดน ชูลิโอ เซซาร์ บินปัดเอาไว้ได้ หรือกระทั่งการพุ่งเข้าชาร์จระยะ 6 หลาของ อัมโบรซินี่ ที่โดนบางไปแค่ไม่กี่นิ้ว จบเกมมันเป็นชัยชนะอันล้ำค่าของ อินเตอร์ มิลาน พวกเขาเข้าสู่ช่วงเบรกหน้าหนาวและฉลองคริสต์มาสด้วยความสุข ทั้งที่จริงแล้วในเกมนี้ มิลาน เองก็มีโอกาสดีพอที่จะแบ่งแต้มได้ด้วยซ้ำ อินเตอร์ มามีสะดุดแพ้ นาโปลี เป็นนัดแรกของฤดูกาลตอนเดือนมีนาคม ตามด้วยการแพ้คาบ้านต่อยูเวนตุส โอกาสล้างแค้นของ มิลาน มาถึงในนัดที่ 36 ของฤดูกาล หนนี้ ฟิลิปโป้ อินซากี้ กับกาก้า ช่วยกันทำคนละประตูตอนต้นครึ่งหลัง ส่วน อินเตอร์ ได้จาก ฮูลิโอ ครูซ หลังจากนั้นราว 20 นาทีแต่ก็ไล่ไม่ทัน มิลาน ถอนแค้นด้วยชัยชนะ 2-1 นั่นหมายความว่าอย่างน้อยพวกเขาก็เบรก ไม่ให้อริร่วมเมืองผู้ใช้สนามเหย้าเดียวกัน ได้แชมป์เร็วเกินไปนัก ฤดูกาลนั้น อินเตอร์ ต้องไปลุ้นถึงนัดสุดท้าย เอาชนะปาร์ม่าได้ 2-0 ขณะที่คู่แข่งแย่งแชมป์อย่างโรม่า สะดุดเสมอ คาตาเนีย 1-1 ทำให้ทีมของ มันโช่ คว้าสคูเด็ตโต้ ไปครองได้สำเร็จ สำหรับ อินเตอร์ นั่นคือช่วงที่หอมหวานของพวกเขา ยูเว่ กำลังสร้างตัวขึ้นมาใหม่ ขณะที่พวกเขาเองต่อไปจะประสบความสำเร็จยิ่งใหญ่เมื่อดึง โชเซ่ มูรินโญ่ มาคุมทีม ส่วนมิลาน ฤดูกาลนั้นจบแค่อันดับ 5 เป็นช่วงเข้าสู่การเปลี่ยนผ่านทั้งประธานสโมสร และต่อมาก็ คาร์โล อันเชล็อตติ อำลาทีม นักเตะเริ่มทะยอยย้ายออกและแขวนสตั๊ด จนกระทั่งกลับมาทวงบัลลังก์ สคูเด็ตโต้ได้ในยุคของ มัสซิมิลิอาโน่ อัลเลกรี ในปี 2010/11 จากนั้นมาทั้งสองทีมมิลาน ก็ตกอยู่ในร่มเงาของ ยูเวนตุส ที่กลับมาแข็งแกร่งอีกครั้งมาจนถึงทุกวันนี้ อย่างไรก็ตาม ในฤดูกาลปัจจุบัน มันอาจถึงจุดเปลี่ยนสำคัญอีกครั้งเมื่อ ยูเว่ เองก็ยกเครื่องทีมใหม่ ปีร์โล่ มาคุมทีมผลงานไม่สม่ำเสมอ เป็นโอกาสดีที่ทั้งสองทีมที่กำลังทำผลงานได้ดีจะได้ชื่อว่านำการลุ้นแชมป์กลับสู่เมืองมิลานอีกครั้งอย่างเต็มตัว ส่วนใครอยากย้ายมาอยู่เว็บไซด์ที่บริการดีสม่ำเสมอล่ะก็นี่เลยครับกับ Sbobet777 ติดต่อเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@777SBTZ หรือ 08-44-9990 77, 88 , 99 --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

Football Knowledge