ข่าวฟุตบอลล่าสุด ข่าวด่วนวันนี้ ข่าววงใน ข่าวตลาดซื้อขายนักเตะ

"เส้นทางสู่อำนาจของ แดเนียล เลวี่"

แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ซื้อ ดิมิทาร์ เบอร์บาตอฟ มาจาก ท็อตแน่ม ฮ็อตสเปอร์ ในวันสุดท้ายของตลาดนักเตะปี 2009 ด้วยค่าตัว 31.75 ล้านปอนด์ ถือเป็นสถิติสโมสรในตอนนั้นเซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน บอกว่า การเจรจาขอซื้อ เบอร์บาตอฟ มาจากสเปอร์ส ยากเย็นเหลือเกิน เพราะคนที่แมนฯ ยูไนเต็ด คุยด้วยคือชายที่ชื่อว่า แดเนียล เลวี่เฟอร์กี้ บอกต่อรองกับ เลวี่ ทำเอาเจ็บปวดยิ่งกว่าตอนผ่าตัดข้อสะโพกเทียมซะอีกถึงตอนนี้ สเปอร์ส ก้าวไปได้ไกลถึงรอบรองชนะเลิศ ยูฟ่า แชมเปี้ยนส์ ลีก ทั้งที่ปีนี้ทั้งปี เมาริซิโอ โปเช็ตติโน่ ไม่ได้ช็อปปิ้งแม้สักคนเดียวเงินต้องเอาไปลงกับการสร้างสนามอลังการก่อน ซึ่งก็เพิ่งเปิดใช้ และใหญ่โต ทันสมัย สวยงาม อย่างที่โม้เอาไว้จริงหลายคนคงนึกไม่ออกว่าย้อนไป 20 ปีที่แล้ว หากจะบอกว่า สเปอร์ส จะได้เล่นใน ชปล. แถมเข้ารอบตัดเชือก คนคงหาว่าบ้า เช่นเดียวกับที่บอกว่าพวกเขาจะสร้างสนามใหม่ใหญ่แบบนี้ หรือการทำทีมให้เจอกับทีมใหญ่แล้วเอาชนะได้เป็นเรื่องปกติ เดินกระทบไหล่พวกขาใหญ่ อย่าง แมนฯ ยูฯ, ลิเวอร์พูล, อาร์เซน่อล, เชลซี ได้ไม่เป็นรอง เผลอๆ จะดีกว่าด้วย ก็คงโดนมองว่าบ้าเช่นกันทั้งหมดทั้งมวลต้องยกความดีความชอบให้กับ แดเนียล เลวี่ ประธานบริหารวัย 56 ปีประวัติของ เลวี่ ก็ถือว่าน่าสนใจ เพราะครอบครัวของเขาถือว่าเป็นนักธุรกิจ ที่ประสบความสำเร็จอยู่แล้ว นี่คือเส้นทางการก้าวขึ้นมาสู่ตำแหน่งประธานบริหารสโมสร ท็อตแน่ม ฮ็อตสเปอร์เขาเรียนจบเศรษฐศาสตร์จากเคมบริดจ์ แล้วมาช่วยบริหารธุรกิจทางบ้านคือบริษัทเสื้อผ้าชายที่ชื่อ Blue Inc ในยุคหนึ่งถือเป็นแบรนด์ที่ขายดีติดอันดับในอังกฤษจากนั้นก็มีการจับธุรกิจหลายอย่างเช่นพัฒนาอสังหาริมทรัพย์ จนกระทั่งได้เจอกับ โจ ลิวอิส นักลงทุนเชื้อสายยิวเหมือนกันเลวี่ นั้นเป็นแฟนบอลสเปอร์สอยู่แล้ว เขาเข้ามาดูเกมใน ไวท์ ฮาร์ท เลน ตั้งแต่ยุค 60s ด้วยวัยไม่ถึง 10 ขวบดี ตามแบบฉบับของเด็กชายชาวอังกฤษฟุตบอลคือสิ่งที่เขาสนใจ เลวี่ กับ โจ ลิวอิส ผู้เฒ่าจึงได้ไปมีส่วนใน English National Investment Company หรือย่อง่ายๆ ว่า ENIC อีนิค ถือเป็นบริษัทที่เน้นลงทุนในกิจการฟุตบอล บริษัทไปตามซื้อหุ้นของสโมสรทั่วยุโรป ซึ่งตอนนั้นกำลังบูมใหม่ๆ ในยุคกลาง-ปลาย 90s ไม่ว่าจะเป็น กลาสโกว์ เรนเจอร์ส, สลาเวีย ปราก, บาเซิ่ล, เออีเค เอเธนส์, วิเชนซ่า และสุดท้ายคือ สเปอร์สยุค 90s สเปอร์ส มีผู้ถือหุ้นใหญ่ (40%) คือ อลัน ชูก้าร์ นักธุรกิจเชื้อสายยิวอีกคนที่ประสบความสำเร็จ แต่ปัญหาคือบริหารทีมไปเรื่อยๆ ลอร์ด ชูก้าร์ กลับไม่มีการลงทุนเป็นชิ้นเป็นอันเพื่อพาสโมสรเดินหน้าเลยเลวี่ ได้เข้าไปติดต่อขอซื้อหุ้นจาก อลัน ชูการ์ เป็นครั้งแรกในปี 1998 แต่เขายังไม่ขาย ก็เป็นช่วงที่แฟนบอลสเปอร์ส รวมตัวกันต่อต้านประธานสโมสรอย่าง ชูการ์ มากขึ้นเรื่อยๆหลังจากยื้ออยู่นาน แต่สุดท้าย ชูการ์ ก็ต้องขายหุ้นของตัวเอง 29.8% มาให้กับ อีนิค จนได้ในวันที่ 20 ธันวาคม 2000 ในวงเงิน 22 ล้านปอนด์ซื้อหุ้นมาได้กองใหญ่แล้ว แดเนียล เลวี่ ก็ได้รับการแต่งตั้งมานั่งในบอร์ดบริหารทันที โดยทั้งเขา และ โจ ลิวอิส ต่างไม่ชอบออกหน้า ช่วงแรกเขาจึงอยากหาคนนอกมานั่งแท่นเป็น ซีอีโอ หรือประธานบริหารแทน โดยเขาจะคอยชักใย กำหนดทิศทางอยู่เบื้องหลังอย่างไรก็ดี เมื่อการซื้อหุ้นจาก ลอร์ด ชูการ์ ครบถ้วนสมบุรณ์ลงในเดือนกุมภาพันธ์ 2001 แดเนียล เลวี่ ก็ตัดสินใจรับตำแหน่งประธานบริหารด้วยตัวเองเขา และ โจ ลิวอิส ถือหุ้นในอีนิค อยู่ 52% ในปี 2003 ทั้งคู่เลยตั้งบริษัทใหม่ชื่อ Kondar ขึ้นมาแล้วจัดการซื้อหุ้นที่เหลือของ อีนิค ทำให้ทั้งคู่กลายเป็นเจ้าของ อีนิค ร่วมกันโดยสมบูรณ์แบบ โดย ลิวอิส ผู้เฒ่าถือหุ้น 70.6% และ เลวี่ ถือ 29.4 % พร้อมเปลี่ยนชื่อ ENIC plc มาเป็น ENIC Groupหลังจากครอง อีนิค อยู่กันแค่ 2 คนแล้ว ทั้งคู่สามารถลงทุนในกิจการฟุตบอลได้อย่างคล่องตัว อีนิค ค่อยๆ ทะยอยซื้อหุ้นของสเปอร์ส มาไว้เรื่อยๆ จนมากถึง 85.55% และทำให้ สเปอร์ส กลายเป็นทรัพย์สินส่วนบุคคล หรือเรียกได้ว่า อีนิค เป็นเจ้าของในปี 2012มีความเข้าใจตรงกันว่า แดเนียล เลวี่ ไม่ใช่เจ้าของสเปอร์ส แต่เป็นแค่ผู้บริหาร หรือประธานบริหาร ซึ่งในความเป็นจริงก็ต้องบอกว่า เลวี่ เป็นเจ้าของด้วยส่วนหนึ่งแม้หุ้นใหญ่ของ ENIC จะเป็นของ โจ ลิวอิส ผู้เฒ่า แต่ เลวี่ ก็มีเอี่ยวด้วย 29.6% จึงเรียกได้ว่าเป็นเจ้าของร่วมในขณะที่ผู้เฒ่าไม่ออกหน้า มีบ้านส่วนตัวในบาฮามาสสบายใจไป งานบริหารสโมสร งานออกหน้าจึงตกเป็นของ แดเนียล เลวี่ นี่เองบางสโมสรอาจจ้างนักบริหารมืออาชีพมาทำทีม แต่ไม่รู้เรื่องฟุตบอล บางสโมสรอาจบริหารงานเองโดยเจ้าของซึ่งบ้าฟุตบอล แต่ไม่ปราดเปรื่องเท่าไหร่นักส่วน ท็อตแน่ม ฮ็อตสเปอร์ ได้คนในอุดมคติมานั่งแท่นบริหาร เพราะ แดเนียล เลวี่ คือแฟนบอลตัวจริง และฉลาดเสียด้วยแต่หากคุณมองหาเว็บไซต์เด็ดๆที่รวมความตื่นเต้นในอุดมคติ มาติดตามกันเลยกับ MYSBOBET ติดต่อมาเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@my-sb99 หรือโทรที่ 08-0003-1188 / 08-0003-117---------------------------------------------เห็นก่อน อ่านก่อน !!กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) "https://www.facebook.com/cheerball/บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอลเรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน---------------------------------------------

"ภาพจำอ้วนๆ ของยุค 90s"

ถือเป็นข่าวน่าใจหายของวงการฟุตบอลเมื่อปาแลร์โม่ ซึ่งจบฤดูกาล เซเรีย บี ด้วยอันดับ 3 คว้าสิทธิ์เพลย์ออฟ กลับโดนปรับตกชั้นสู่ เซเรีย ซี เนื่องจากสาเหตุของการบริหารงาน มีความผิดเรื่องการเงินทีมโรซาเนโร่ เป็นที่จดจำจากเสื้อแข่งสีชมพู พร้อมกับมีนักเตะฝีเท้าดีมาร่วมมากมายไม่ว่าจะเป็น ฟาบริซิโอ มิคโคลี่, ลูก้า โทนี, เอดินสัน คาวานี่, ฟาบิโอ ซิมปลิซิโอ, เปาโล ดีบาล่า, อเมารี, คริสเตียน ซัคคาร์โด้, ฮาเวียร์ ปาสตอเร่ หรือแม้แต่ อันเดรีย เบล็อตติสถานการณ์เกี่ยวกับการโดนลงโทษเพราะบริหารงานผิดพลาดนี้ เคยเกิดขึ้นมาแล้วกับปาร์ม่า อีกหนึ่งทีมดังปาร์ม่า โดนหนักถึงร่วงสู่ เซเรีย ดี เมื่อ 4 ปีก่อน แต่ก็รวมพลังสู้เลื่อนชั้นต่อเนื่องจนกลับคืน เซเรีย อา จนได้ในฤดูกาลนี้เองสำหรับปาร์ม่า พวกเขาคือยอดทีมแห่งยุค 90s น่าเสียดายที่พวกเขาไม่เคยได้แชมป์กัลโช่ เซเรีย อา เลยในยุคที่รุ่งเรืองก็เพราะในยุคนั้น ถนนทุกสายมุ่งสู่กรุงโรม หมายความว่าลีกอิตาลี คือจุดหมายปลายทางของซูเปอร์สตาร์ทั่วโลก เป็นยุคฟองสบู่ เงินสะพัด มาตรฐานลีกสูง ใครๆ ก็อยากมาเล่นเมื่อมองคู่แข่งรอบๆ มีทีมแข็งเต็มไปหมด ยูเวนตุส, มิลาน, อินเตอร์, โรม่า, ลาซิโอ, ฟิออเรนติน่า หรือแม้แต่ทีมรองๆ ลงไปต่างก็มีสตาร์ประจำทีมทั้งนั้นปาร์ม่าเอง แม้จะเต็มไปด้วยโคตรบอล ถึงไม่สามารถก้าวสู่การคว้าสคูเด็ตโต้ได้เลย การคว้าอันดับ 2 ในปี 1996/97 คืออันดับสูงสุดแล้วพวกเขาเคยคว้าแชมป์บอลถ้วยได้มากมาย โคปปา อิตาเลีย, ยูฟ่า คัพ, คัพ วินเนอร์ส คัพ หรือยูฟ่า ซูเปอร์ คัพ พวกเขาคว้ามาครองหมดแล้วปลายยุค 90s พวกเขาเคยมีทีมที่ประกอบด้วย จานลุยจิ บุฟฟ่อน, ลิลิย็อง ตูราม, ฟาบิโอ คันนาวาโร่, โรเบร์โต้ เนสเตอร์ เซนซินี่, อแล็ง โบโกซิย็อง, ดิโน่ บาจโจ้, ดิเอโก้ ฟูแซร์, เปาโล วาโนลี่, ฮวน เวรอน, เอร์นาน เครสโป, เอ็นริโก้ คิเอซ่า, ลุยจิ ซาร์ตอร์, สเตฟาโน่ ฟิออเร่, ฟาอุสติโน่ อัสปริย่า, อาเบล บัลโบ, ลุยจิ อพอลโลนี่ เรียกว่ามีแต่สตาร์ระดับทีมชาติทั้งสิ้นแต่ถ้าย้อนไปก่อนหน้าสัก 5-6 ปี ปาร์ม่า เคยมีขุมกำลังที่แข็งแกร่งมาแล้ว นักเตะระดับพรสวรรค์หลายรายไม่ว่าจะเป็น จานฟรังโก้ โซล่า, ฟาอุสติโน่ อัสปรีย่า และที่ทุกคนจดจำได้เป็นอย่างดีคือ โทมัส โบรลินตัวรุกฟ้าประทานแฟนบอลไทยคุ้นเคยในชื่อเล่นว่า "ไอ้อ้วน" กับท่าดีใจเอกลักษณ์ ยิงได้แล้วกระโดดชูมือหมุนตัว 360 องศาโบรลิน มีชื่อเต็มจริงๆ ว่า แพร์ โทมัส โบรลิน โดยเริ่มเล่นอาชีพครั้งแรกในบ้านเกิดสวีเดน กับสโมสร นาสวิเค่นส์ ตั้งแต่อายุยังไม่เต็ม 15 ปีดีเขาเล่นที่นี่ 2 ปี ลงเตะ 36 นัดยิง 10 ประตู ก่อนย้ายไปเล่นให้ ซุนด์สวัลล์ และ นอร์โคปิ้ง สโมสรใหญ่กว่าตามลำดับก็ด้วยการเล่นที่ นอร์โคปิ้ง นี้เอง เอาฉายแววสุดยอด เล่นแค่ 9 นัดยิง 7 ประตู กอรปกับฤดูกาลฟุตบอลสวีเดน ไม่ตรงกับในยุโรป ปาร์ม่า ที่เพิ่งเลื่อนชั้นขึ้นสู่เซเรีย อา พอดีในซัมเมอร์ปี 1990 จึงคว้าตัวเขาไปร่วมทีมด้วยวัย 20 ปีนิดๆ โบรลิน ประสานงานกับกองหน้าอายุเท่ากันอย่าง อเลสซานโดร เมลลี่ เป็นคู่แนวรุกในฝัน เมลลี่ สวมเบอร์ 7 เป็นกองหน้าจมูกไว เร็ว เล่นกลางอากาศดี ส่วน โบรลิน สวมเบอร์ 11 เบอร์โปรด และเล่นต่ำกว่า ทั้งคู่ยิงรวมกัน 20 ลูก เป็นของ เมลลี่ 13 โบรลิน 7 ช่วยปาร์ม่า จบอันดับ 5 ได้ไปเล่นฟุตบอลยุโรปเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์สโมสรฤดูกาลต่อมา 1991/92 โบรลิน ได้ลงเตะครบ 34 นัดในเกมลีก ปาร์ม่า จบอันดับ 6 และได้แชมป์ โคปปา อิตาเลีย แชมป์เมเจอร์แรกในประวัติศาสตร์สโมสรเช่นกันปัญหาเริ่มก่อนในปีต่อมา 1992/93 สโมสรได้ไปเล่น คัพ วินเนอร์ส คัพ จึงเสริมทัพเพิ่ม ไปดึง ฟาอุสติโน่ อัสปริย่า (โคลอมเบีย) และ แซร์จิโอ แบร์ตี้ (อาร์เจนติน่า) เข้ามา ทำให้โควต้าแข้งต่างชาติลงเตะได้เกมละ 3 คน ต้องทำให้ โบรลิน หลุดโผอยู่บ่อยครั้ง เบอร์ 11 ของเขาโดนยกให้ อัสปริย่า เขามักได้เบอร์ 8 หรือ 9 ยามลงเล่น ในยุคที่เบอร์เสื้อยังไม่กำหนดให้ใครตายตัว แต่เขายังมีส่วนช่วยปาร์ม่า ได้แชมป์ คัพ วินเนอร์ส คัพ ปีนั้นจนได้ ด้วยการเอาชนะ รอยัล อันท์เวิร์ป 3-1 ที่เวมบลีย์ฤดูกาลต่อมา เขาได้รับบทบาทใหม่ เมื่อสโมสรดึง จานฟรังโก้ โซล่า และมัสซิโม่ คริปป้า เข้ามา เมื่อได้ลงไปเดินเกมในแดนกลางแบบเต็มตัว เขาฉายแววอีกด้านออกมาผลงานในทีมชาตินั้น นอกจาก ยูโร 92 ที่พลาดท่าตกรอบรองชนะเลิศแล้ว (เขายิงประตูใส่อังกฤษแบบสุดสวยได้ด้วย) ช็อตที่สวีเดน ทำให้คนทั้งโลกทึ่งก็คือในฟุตบอล โลกปี 94ไวกิ้งชุดนั้นเต็มไปด้วยแข้งพรสวรรค์ โดย โบรลิน ยืนเป็นหน้าต่ำอยู่หลังคู่หอก มาร์ติน ดาห์ลิน และ เคนเน็ธ แอนเดอร์สสัน เป็นแนวรุกสุดอันตราย เสียดายพ่ายให้บราซิล 0-1 แต่ก็โชว์ฟอร์มสยบ บัลแกเรีย 4-0 จบทัวร์นาเมนต์เขาทำ 3 ประตู นั่นคือตอนที่เขาพีคสุดในชีวิตในวัย 24 ปีหลังจากบอลโลก เขาโชคร้ายเจออาการบาดเจ็บหนัก ปลายปี 94 ประกอบกับ ปาร์ม่า ซื้อ ฮริสโต้ สตอยช์คอฟ เข้ามาด้วย ทำให้เขายิ่งตกที่นั่งลำบาก จบฤดูกาล 94/95 เขาก็ปล่อยไปให้ ลีดส์ ยูไนเต็ดในพรีเมียร์ ลีก นี่เองกลายเป็นสุสานของเขา เมื่อกลายเป็นหนึ่งในการซื้อตัวแย่สุดของพรีเมียร์ ลีก ส่วนหนึ่งเพราะอาการเจ็บหนักของเขาก่อนหน้านั้นด้วย โบรลิน ที่เจ็บข้อเท้าหนักมา ไม่สามารถกลับมาเป็นคนเก่าได้อีก สภาพร่างกายอ้วน ไม่เฟิร์มดังเดิม เขาโดนปล่อยยืมไป เอฟซี ซูริค, ปาร์ม่าทีมเก่า ก่อนที่ในปี 98 เขามาเล่นให้ คริสตัล พาเลซ เป็นสโมสรอาชีพอย่างจริงจังสุดท้ายของเขา และประกาศแขวนสตั๊ดด้วยวัย 28 ปีเท่านั้น ในวันที่ 12 สิงหาคมปี 1998เขาไปเล่นนัดส่งท้ายอาชีพในปีเดียวกันกับ ฮูดิคส์วัลล์ ด้วยการเป็นผู้รักษาประตูอยู่ 15 นาทีแม้เขาจะจบการค้าแข้งแบบไม่สวย ไม่เปรี้ยงปร้างอย่างตอนยังอายุน้อย แต่เชื่อว่าใครที่ทันดู โทมัส โบรลิน เล่น คงไม่ลืมความเก่งกาจของ "ไอ้อ้วน" พร้อมกับท่าดีใจ อันเป็นเครื่องหมายการค้าของเขาเด็ดขาดเวลาพูดถึงฟุตบอลยุค 90s ปาร์ม่า คือหนึ่งในทีมที่ถูกยกมาพูดถึง และใครจะจดจำนักเตะคนไหนของทีมจัลโล่บลู ก็ตาม แต่สำหรับหลายคนชื่อของ โทมัส โบรลิน จะโดดเด่นขึ้นมาเสมอและใครกำลังมองหาเว็บไซด์อันโดดเด่นแบบไม่เป็นสองรองใครอยู่ล่ะก็ต้องนี่เลย Sbobet777 ที่มีพร้อมทุกอย่างให้กับคุณติดต่อมาเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@777sbo หรือโทรที่ 08-44-9990 77, 88 , 99---------------------------------------------เห็นก่อน อ่านก่อน !!กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) "https://www.facebook.com/cheerball/บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอลเรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน---------------------------------------------

"แรงบันดาลใจของบิเอลซ่า"

มาร์เซโล่ บิเอลซ่า คุมทีมในระดับสโมสรที่ไหนอยู่ได้ไม่ค่อยนาน และไม่ค่อยมีแชมป์เป็นชิ้นเป็นอันคุมทีมชาติอยู่นานหน่อยคืออาร์เจนติน่าบ้านเกิด และชิลี โดยผลงานดีสุดคือการนำทัพฟ้าขาว คว้าเหรียญทอง โอลิมปิก เกมส์ 2004 ที่กรีซ ซึ่งเป็นหนแรกที่อาร์เจนติน่าได้แชมป์โอลิมปิก แต่ชุดนั้นเต็มไปด้วยนักเตะเก่งอย่าง คาร์ลอส เตเวซ, อันเดรส ดาเลสซานโดร, ฮาเวียร์ มาสเคราโน่, ฮาเวียร์ ซาวิโอล่า, ลูโช่ กอนซาเลซ และได้ตัวอายุเกินมาประคองเช่น กาเบรียล ไฮน์เซ่ กับ คิลี่ กอนซาเลซอย่างไรก็ตาม บิเอลซ่า ถือว่าเป็นเทรนเนอร์ที่สร้างแรงบันดาลใจ เป็น Influencer ชั้นยอดด้วยฟุตบอลที่เขาทำอดีตลูกทีมของเขาหลายคนที่ผันตัวมาเป็นกุนซือต่างได้รับแรงบันดาลใจมาจากเขา เช่น เมาริซิโอ โปเช็ตติโน่, ดีเอโก้ ซิเมโอเน่, มาร์เซโล่ กายาร์โด้ ผู้พาริเวอร์เพลท คว้าแชมป์ โกปา ลิเบร์ตาโดเรส 2 สมัย แม้แต่ เป๊ป กวาร์ดิโอล่า ก็นับถือในตัวบิเอลซ่าอย่างมาก และชื่นชอบแนวทางการทำทีมของบิเอลซ่า ถึงขนาดบินไปตามหาถึงบ้านเพื่อพูดคุยสนทนาธรรมเรื่องฟุตบอลกันฟุตบอลของ บิเอลซ่า เอง มีหลากหลายแผน แต่ที่เราเห็นบ่อยคือ 4-3-3 และ 3-3-3-1 เขาชอบทดลอง เป็นนักคิดนักปรัชญาฟุตบอล ไม่แปลกที่ เป๊ป ถึงได้นับถือ ภาษาบ้านเรียก "เอล โลโก้" แปลว่า คนบ้าบิเอลซ่า เพราะเขาบ้าฟุตบอลเข้าเส้นแนวคิดของบิเอลซ่าคือเกมรับ : รุมเข้าแย่งบอลให้ดุดันรวดเร็วเกมรุก : บุกแนวดิ่ง เคลื่อนบอลจากหลังไปหน้าให้เร็ว ไม่ต้องพิรี้พิไรออกด้านข้าง เขาอธิบายปรัชญาการทำทีมของตัวเองด้วย 4 ข้อ- โฟกัสอย่างเข้มข้นตลอดทั้งเกม- การเคลื่อนที่ไม่หยุดนิ่ง- การสลับสับเปลี่ยนตำแหน่ง- การแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าเวลาเราดูบอลของ บิเอลซ่า เราจะเห็นทีมที่เต็มไปด้วยพละกำลัง บีบแย่งบอลเร็ว เล่นเกมบุกฉับไว การเคลื่่อนบอลจากรับเป็นรุกทำได้ดี รวดเร็ว นักเตะแนวรับสอดมาช่วยเกมรุก ขณะที่ตัวรุกก็ช่วยแย่งบอลด้วยเช่นกันทีมของเขาจึงต้องการผู้เล่นที่มีความฟิตขั้นสูง และมีเทคนิคที่ดีด้วย เพื่อให้เล่นออกมาในแบบที่เขาต้องการได้จึงมีเด็กรุ่นหลังอยากหยิบเอาบางส่วนมาใช้งานบ้าง หรือเรียกว่าเป็นแรงบันดาลใจนั่นแหละแล้ว บิเอลซ่า เอง มีใครเป็นแบบอย่างหรือเป็นแรงบันดาลใจบ้างหรือไม่ คำตอบคือมี** คนแรก คาร์ลอส บิลาร์โด้ กุนซือทีมชาติอาร์เจนติน่าชุดแชมป์โลกปี 1986บิลาร์โด้ ดังตั้งแต่สมัยเป็นนักเตะของเอสตูเดียนเตส เขาคือหัวใจ เป็นจอมวางแผนในสนาม ก็เป็นชุดเดียวกับที่เอาชนะ แมนฯ ยูไนเต็ด ในศึกชิงแชมป์ระหว่างทวีปปี 1968คาร์ลอส บิลาร์โด้ เองมีแบบอย่างคือ วิคตอริโน่ สปิเนตโต้ กับ ออสวัลโด้ ซูเบลเดีย รายหลังคือเจ้านายของเขาเองที่เอสตูเดียนเตสแนวคิดของ ซูเบลเดีย ทำทุกอย่างเพื่อชัยชนะ บิลาร์โด้ ได้ความเอาจริงเอาจัง ทุ่มเทเพื่อทีม ทำงานหนัก และวิเคราะห์เกมคู่แข่งมาจากซูเบลเดีย และนำไปใช้ในทีมชาติปี 1986 อาร์เจนชุดนั้น เล่น 3-5-2 เน้นเกมดุดัน รัดกุม เกมรับแน่น เกมรุกฝากไว้กับความเก่งของ ดีเอโก้ มาราโดน่า, ฮอร์เก้ วัลดาโน่ และ ฮอร์เก้ บูร์รูชาก้า เอาชนะเยอรมันได้ในนัดชิงฯ และเกือบป้องกันแชมป์ได้อีกในปี 1990 แต่โดนเยอรมันตะวันตกล้างแค้นสิ่งที่ บิเอลซ่า ได้มาจาก บิลาร์โด้ คือ การจัดการแบบไม่มีย่อหย่อน เอาจริงเอาจัง และเหนือสิ่งอื่นใด ต้องชนะ บิลาร์โด้ เคยบอกว่า "ต้องคิดถึงอันดับ 1 เพราะอันดับ 2 ไม่ดี การเป็นที่ 2 คือล้มเหลว ถ้าแพ้แล้วรู้สึกแย่ นั่นคือเรื่องที่ถูกต้องแล้ว"** คนที่สอง เซซ่าร์ หลุยส์ เมน็อตติ นายใหญ่อาร์เจนติน่าชุดแชมป์โลกสมัยแรก 1978 หากบอลของ บิลาร์โด้ คือตามตำรา เน้นแน่นอน รัดกุม ทำทุกอย่างเพื่อชนะ แนวทางของ เมน็อตติ ก็ตรงข้ามเซซ่าร์ หลุยส์ เมน็อตติ รักในการเล่นเกมรุก สิ่งสำคัญที่เขาบอกคือ ต้องมีไอเดียชัดเจน ทำให้นักเตะทุ่มเทไปกับแนวทางนั้น เล่นเพื่อแนวทางนั้น ปกป้องแนวทางนั้นคุ้นๆ ไหม ... ใช่เลย เมน็อตติ ได้แรงบันดาลใจมาจากโททั่ลฟุตบอลของฮอลแลนด์ เขาชื่นชอบ 4-3-3 ที่ ไรนุส มิเชลส์ ทำเอาไว้ ทีมชาติฮอลแลนด์ เล่นน่าชมในปี 1974 ไรนุส มิเชลส์ ต่อมาถึง โยฮัน ครัยฟ์ กับอาแจ็กซ์ และฮอลแลนด์ ต่อมาถึง บาร์เซโลน่า และเป๊ป กวาร์ดิโอล่า จะพบว่าเทรนเนอร์เหล่านี้ มีปรัชญาแบบเดียวกับ เมน็อตติ คือ เล่นเพื่อไอเดียที่วางไว้ เหมือนเป็นคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์ การทำฟุตบอลบุก สลับตำแหน่งกัน ผ่านบอลกันต่อเนื่องลื่นไหลที่ เมน็อตติ เอามาใช้กับอาร์เจนติน่า ทำให้ บิเอลซ่า ประทับใจมาก เมน็อตติ เคยบอกว่า การเป็นนักฟุตบอลถือว่าโชคดีมาก คุณมีหน้าที่สร้างแรงบันดาลใจและเล่นให้คนดูสนุกเมื่อรวมเอา คาร์ลอส บิลาร์โด้ ที่เน้นรับเหนียวแน่น กับ เซซาร์ หลุยส์ เมน็อตติ ที่เชื่อมั่นในเกมรุกเข้าไว้ด้วยกัน มาร์เซโล่ บิเอลซ่า จึงเป็น "ทางเลือกที่ 3"เขาบอกว่าเขาศึกษายอดกุนซือทั้งคู่มา 16 ปี 8 ปีกับ เมน็อตติ เขาได้แรงบันดาลใจ และจินตนาการ8 ปีกับ บิลาร์โด้ คือวิธีการทำทีมให้ได้ผลการแข่งขันที่ต้องการสิ่งที่ออกมาคือ มีทั้งการสลับตำแหน่ง ผ่านบอลลื่นไหนแบบโททั่ลฟุตบอล ฮอลแลนด์ กับอาแจ็กซ์ ขณะเดียวกันก็หยิบเอาการ เอาจริงเอาจัง ดุดันมาผสมลงไปด้วย** คนสุดท้าย เทรนเนอร์อีกคนที่ทำให้ บิเอลซ่า ได้แนวคิดไปปรับใช้ คือจอมเก๋าอุรุกวัย ออสการ์ วอชิงตัน ตาบาเรซ เทรนเนอร์ทีมชาติอุรุกวัย ผู้เคยพาเปนญาร่อล คว้าแชมป์โกปา ลิเบร์ตาโดเรส และนำทีมชาติอุรุกวัยได้แชมป์ โกปา อเมริกา รวมถึงเคยมาคุมโบคา จูเนียร์ส ซิวแชมป์ลีกอาร์เจนติน่าแม้แนวทางการทำทีมของ ตาบาเรซ และอุรุกวัย ที่เน้นเกมหนัก รับแน่น รอสวนกลับ จะตรงข้ามกับไอเดียของ บิเอลซ่า แต่มีบางสิ่งที่ถือเป็นแรงบันดาลใจหนึ่งคือการปฏิวัติระบบเยาวชนของทีมชาติ พัฒนานักเตะอายุน้อยป้อนสู่ทีมชาติชุดใหญ่ อย่างต่อมา ตาบาเรซ แตกเกมออกมาเป็น พื้นฐาน 4 อย่าง- คุณตั้งรับอย่างไร- คุณรุกอย่างไร- คุณเปลี่ยนรับเป็นรุกอย่างไร- คุณเปลี่ยนรุกเป็นรับอย่างไรการพยายามทำให้ทั้ง 4 ข้อลื่นไหล ลงตัวมากที่สุด คือเรื่องที่ บิเอลซ่า ยึดถือมาตลอด และมีส่วนต่อการทำทีมของเขาอย่างยิ่งสรุป สิ่งที่ บิเอลซ่า ได้มาจากกุนซือแต่ละคนมีดังนี้** คาร์ลอส บิลาร์โด้ : การทำงานหนัก ทุ่มเท การทำให้เกิดผลลัพธ์ และฝึกซ้อมเตรียมทีมอย่างที่ได้วิเคราะห์คู่แข่งมา** เซซ่าร์ หลุยส์ เมน็อตติ : การเล่นเกมรุก ความสำคัญของการครองบอล และผ่านบอล รวมถึงยึดมั่นในแนวทางของตัวเอง ซึ่งหากมองว่า เมน็อตติ ได้ไอเดียมาจาก ไรนุส มิเชลส์ กับ โยฮัน ครัยฟ์ เท่ากับบิเอลซ่าจะได้เรื่อง การเคลื่อนที่ การสลับตำแหน่งของนักเตะแต่ละคน และการเพรสซิ่งเข้ามาด้วย** ออสการ์ ตาบาเรซ : วิธีการคิดแตกเกมการเล่นออกมาให้เข้าใจได้ง่าย 4 ข้อ และการพัฒนาเยาวชนส่วนใครได้แรงบันดาลใจจากการสนุกของเพื่อนๆที่มีลุ้นตลอด 24 ชั่วโมงจากทุกลีกดัง ลีกรอง แล้วอย่างจะมันส์ด้วยล่ะก็ลองเว็บไซด์นี้ได้เลยครับกับ MYSBOBET ติดต่อมาเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@my-sb99 หรือโทรที่ 08-0003-1188 / 08-0003-117---------------------------------------------เห็นก่อน อ่านก่อน !!กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) "https://www.facebook.com/cheerball/บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอลเรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน---------------------------------------------

"สโมสร MFM FC ศาสนากับฟุตบอล "

อังกฤษในคริสศตวรรษที่ 16 คนที่เล่นฟุตบอลยุคโบราณโดนศาสนามองว่าเป็นพวกป่าเถื่อน ดุดันเหมือนสัตว์ร้าย ภายหลังโบสถ์และศาสนากลายเป็นจุดกำเนิดของสโมสรฟุตบอลจำนวนไม่น้อยแอสตัน วิลล่า, เอฟเวอร์ตัน, แมนฯ ซิตี้, เซาธ์แฮมป์ตัน และ สเปอร์ส หรือแม้แต่เซลติก ก็ก่อตั้งโดยลูกวัดของโบสถ์คาทอลิกในกลาสโกว์ ซึ่งส่วนมากเป็นชาวไอริชถ้าจะถามหาสโมสรฟุตบอลที่เหนียวแน่นกับศาสนาที่สุด อาจต้องลองไปดูที่ ไนจีเรียปี 1989 แดเนียล โคลาโวเล่ "ดีเค" โอลูโคย่า มหาบัณฑิตชาวไนจีเรีย เขาจบปริญญาโทจากมหาวิทยาลัยเรดดิ้งในอังกฤษ จากนั้นกลับบ้านเกิดในกรุงลากอสดีเค โอลูโคย่า เป็นผู้ศรัทธาเหนียวแน่นในศาสนาคริสต์นิกายเพนเทคอสต์ เขานัดรวมตัวผู้ศรัทธามาร่วมสวดภาวนาด้วยกันในห้องรับแขกของเขา แรกๆ มีผู้เข้าร่วม 24 คน กระทั่งเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆเขากลายเป็นคนดัง เป็นที่รู้จักกันในระดับหนึ่ง นับวันการรวมตัวสวดภาวนาของเขาก็มีผู้มาร่วม และศรัทธาอย่างมากมาย 5 ปีต่อมา 1994 ในฐานะเป็นศาสนาจารย์ เขาก่อตั้งคณะศาสนาขึ้นในชื่อ "ภูเขาแห่งไฟและการอัศจรรย์" (Mountain of Fire and Miracles Ministry = MFM) โดยอ้างว่าชื่อนี้ได้เกิดนิมิตขึ้นบอกกับเขาระหว่างสวดภาวนาทุกวันนี้ MFM ถือเป็นโบสถ์ หรือคณะผู้ศรัทธาขนาดใหญ่ มีป้ายคัตเอาท์ขนาดใหญ่ทั่วกรุงลากอส ถึงขนาดเปิดสาขายังต่างประเทศ รวมถึงอังกฤษด้วยโดยมีสำนักงานใหญ่ในกรุงลอนดอนโอลูโคย่า โตมาโดยชื่นชอบฟุตบอลเป็นทุนเดิม พ่อของเขาซึ่งเป็นตำรวจเคยให้เขาเป็นคนดูแลชุดแข่งของทีมที่พ่อเขาเล่น และเขาเองก็เล่นในตำแหน่งปีกขวา เขามี เปเล่ และ เทสลิม บาโลกุน อดีตนักเตะไนจีเรียของควีนส์ พาร์ค เรนเจอร์ส ในยุค 1956/57 เป็นฮีโร่ก่อนหน้านี้สโมสรฟุตบอลที่ใหญ่สุดในลากอสคือ จูเลียส เบอร์เจอร์ (บริดจ์ เอฟซี ในปัจจุบัน) สโมสรที่เคยสร้างนักเตะอย่าง ตาริโบ เวสต์, ยาคูบู ไอเยกเบนี่ และ ซันเดย์ โอลิเซห์อีกสโมสรคือ สเตชั่นเนอรี่ สโตร์ส ทีมโปรดของ โอลูโคย่า เอง โดยทั้งสองทีมใช้สนามเหย้าเดียวกันคือ โอนิคัน สเตเดี้ยมกลางยุค 2000s ทั้งสองสโมสรใหญ่กลับเจอมรสุม สเตชั่นเนอรี่ สโตร์ส ถังแตกและตกชั้นไปในปี 2004 จากนั้น จูเลียส เบอร์เจอร์ ก็ตกตามไปอีก 2 ปีให้หลัง ก่อนจะถูกยุบทีมในปี 2008 นั่นทำให้เเมืองหลวงลากอส เมืองที่ใหญ่ที่สุดในทวีปแอฟริกา ประชากรราว 20 ล้านคน ไม่มีสโมสรฟุตบอลบนลีกสูงสุดเลยดีเค โอลูโคย่า ต้องการนำฟุตบอลกลับสู่ลากอสอีกครั้ง เพื่อจะได้เป็นแรงบันดาลใจให้กับเด็กๆ และเยาวชน โดยหนึ่งเป้าหมายของ MFM คือ "นำเยาวชนเข้าหาพระคริสต์"สำหรับทวีปแอฟริกาแล้ว ฟุตบอลคือหนทางที่ใกล้ชิดและเข้าหาได้ง่ายที่สุดในการเปลี่ยนเส้นทางชีวิตของเด็กเยาวชนในฐานะเป็นโบสถ์ขนาดใหญ่ มีผู้ตามหลายสิบล้านคน โดยเฉพาะในไนจีเรีย ที่มองว่าผู้นำโบสถ์ใหญ่คือธุรกิจอย่างหนึ่ง สิ่งที่ต้องตามมาเสมอก็คือเรื่องของเงินๆ ทองๆ แต่เราจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้ เอาเพียงแค่ว่า เงินจำนวนไม่น้อยถูกนำมาใช้ในกีฬาลูกหนังหลายปีก่อน MFM เลือกกว้านซื้อที่รกร้าง ใกล้กับมหาวิทยาลัยลากอส เพื่อสร้างสำนักงานใหญ่นานาชาติแห่งคณะภูเขาแห่งไฟและการอัศจรรย์ ด้วยงบระมาณระดับ 100 ล้านปอนด์พื้นที่ใหญ่พอที่จะรองรับคนได้ครึ่ง 5แสนคนเลยทีเดียว และสถานที่นี้เองได้เป็นเจ้าภาพจัดแข่งฟุตบอลรายการ ดีเค โอลูโคย่า คัพขึ้นในปี 2008นี่เป็นครั้งแรกที่ทีมฟุตบอลของ MFM เองได้แสดงฝีเท้าต่อสาธารณะอย่างเป็นทางการ พวกเขาพยายามยื่นขอสถานะเป็นสโมสรเข้าร่วมแข่งในลีกอาชีพ ระดับ แนชนั่ล ลีก (ลีกอันดับ 2)เล่ากันว่าเดิมที "สล็อต" หรือให้นึกภาพเสื้อกั๊กวินมอเตอร์ไซค์ ในลีกรองนี้เดิมทีเป็นของ โบโลวาตัน เอฟซี แต่พวกเขาได้มอบสล็อตนี้ให้กับ MFM โดยผู้ก่อตั้ง โบโลวาตัน คือนาย โทยิน กาฟาร์ เป็นมุสลิมด้วย แต่ก็มอบสล็อตให้โดนไม่ขอรับเงินตอบแทนเลยMFM FC กลายเป็นที่รู้จักกันไปทั่วประเทศก็ในปี 2014 เมื่อพวกเขาเป็นตัวแทนเข้าร่วมแข่ง The Church World Cup หรือ The Unity World Cup รายการแข่งขันฟุตบอลเพื่อเชื่อมสัมพันธ์ศาสนาคริสต์ทั่วโลก จัดขึ้นที่กัว ประเทศอินเดียปรากฏว่า MFM คว้าแชมป์ไปครองด้วยการเอาชนะตัวแทนจากโคลอมเบียถึง 7-0 ด้วยกันปีถัดมา 2015 พวกเขาก็สามารถเลื่อนชั้นขึ้นสู่ โปรเฟชนั่ล ฟุตบอล ลีก หรือลีกสูงสุดของไนจีเรียได้สำเร็จ แต่ก็เอาตัวรอดตกชั้นได้อย่างหวุดหวิดจากผลต่างประตูได้เสียเข้าสู่ปี 2017 ความอัศจรรย์ของ MFM ยังไม่จบ พวกเขาชนะ 19 จาก 38 เกมลีก เป็นรองแชมป์ลีกตามหลัง พลาโต้ ยูไนเต็ด ทำให้ได้สิทธิ์เข้าแข่ง ซีเอเอฟ แชมเปี้ยนส์ ลีก โดยโค้ชหนุ่มของพวกเขาอย่าง อิเคชุควู ฟิเดลิส ได้หยิบยืมสไตล์การเล่นแบบ "เกเก้นเพรสซิ่ง" ของ เยอร์เก้น คล็อปป์ มาใช้ท่ามกลางการพุ่งขึ้นมาของทีมฟุตบอล MFM ทางโบสถ์มีส่วนสำคัญอย่างมาก ไม่ใช่แค่เรื่องเงิน แต่ยังได้เปรียบในเรื่องเครือข่าย พวกเขามองหาเยาวชนที่มีพรสวรรค์ได้จากเหล่าผู้ติดตามนี่เองปัญหาอย่างหนึ่งของวงการฟุตบอลไนจีเรีย ทั้งที่เป็นประเทศที่มี GDP สูงที่สุดในทวีป ก็คือเรื่องงบประมาณ และเรื่องเงินทองค่าจ้างและค่าใช้จ่าย แทบไม่มีสโมสรจากประเทศนี้ประสบความสำเร็จในฟุตบอลระดับทวีปเลยหนสุดท้ายที่เกิดขึ้นคือในปี 2004 โดยสโมสร เอ็นยิมบา ส่วนทีมจากอิยิปต์, ดีอาร์ คองโก, ตูนิเซีย, แอลจีเรีย, โมร็อกโก กลับประสบความสำเร็จกันบ่อยครั้งและมากครั้งกว่าผู้เล่นพรสวรรค์ของไนจีเรีย ไม่ว่าจะเป็นของทีมไหน ไม่นานจะมีแมวมองมาดึงตัวไปค้าแข้งยังต่างประเทศ ด้วยค่าจ้างที่มหาศาลกว่าระดับ 2-3 เท่า รายรับขั้นต่ำของนักเตะอาชีพบนลีกสูงสุดที่นี่ ตีเป็นเงินไทยก็ราวหมื่นต้นๆ เท่านั้นสำหรับ MFM ก็นักเตะที่พวกเขาปั้นขึ้นมาและทำได้ดีก็ย้ายไปยังต่างแดน อย่างเช่น สตีเฟ่น โอเดย์ กองหน้าที่ปัจจุบันเล่นกับ เอฟซี ซูริค ในสวิตเซอร์แลนด์MFM อาจกำลังอยู่บนเส้นทางที่อีกไกลหากจะก้าวไปเป็นทีมที่ดีที่สุดของประเทศ แต่สิ่งหนึ่งที่พวกเขาทำสำเร็จแล้วคือการสร้างความแข็งแกร่งให้กับโบสถ์และความศรัทธาของพวกเขา ... ผ่านทางฟุตบอลนี่เองฟุตบอลและศาสนามีสิ่งนึงที่จำเป็นต้องมีเหมือนกันนั่นก็คือความ "ศรัทธา" สำหรับใครที่ไม่เชื่อมั่นว่าตัวเองจะหาเงินเป็นล้านได้ล่ะก็ พวกเราอยากจะขอให้คุณลองศรัทธาและก้าวมาสนุกไปกับเรา รับรอง Sbobet777 จะไม่ทำให้ผิดหวัง ติดต่อมาเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@777sbo หรือโทรที่ 08-44-9990 77, 88 , 99---------------------------------------------เห็นก่อน อ่านก่อน !!กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) "https://www.facebook.com/cheerball/บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอลเรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน---------------------------------------------

"ผู้ฝากรอยแผลให้ลิเวอร์พูล"

สำหรับ เดอ ค็อป บางคนที่เกิดทันดูบอลตั้งแต่ช่วงปลายยุค 80s นอกเหนือจากแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ซึ่งถือเป็นอริตลอดกาลแล้ว พวกเขาบางคนยังนับอาร์เซน่อลเป็นหนึ่งในศัตรูที่ไม่อยากญาติดีด้วยอีกฝ่ายมักทำลายอีกฝ่ายให้ย่อยยับไปในเกมสำคัญๆ บ่อยหน และเมื่อมันเป็น อาร์เซน่อล-ลิเวอร์พูล ชื่อที่ลอยเข้ามาในหัวของแฟนบอลเป็นชื่อแรกก็ย่อมจะเป็น ไมเคิ่ล โธมัส กับเหตุการณ์ในวันสุดท้ายของซีซั่น 1988/89รูปด้านบนคือสตั๊ดคู่ประวัติศาสตร์ที่ ไมเคิ่ล โธมัส ใส่ในวันนั้น มันถูกจัดแสดงอยู่ที่พิพิธภัณฑ์ของอาร์เซน่อล ข้างๆ เอมิเรตส์ สเตเดี้ยมไมเคิ่ล โธมัส เกิดที่ลอนดอน โตลอนดอน และเซ็นสัญญาเป็นนักเตะทีมเยาวชนของอาร์เซน่อลตั้งแต่อายุ 15 เมื่อปี 1982 ก่อนที่ในอีก 2 ปีถัดมาจะได้เซ็นสัญญาอาชีพฉบับแรก หลังครบ 17 ปีโธมัส เล่นให้ทีมชุดใหญ่ของทัพปืนโตเป็นเกมแรก ก็เป็นงานช้างเลย นั่นคือดวลกับ ท็อตแน่ม ฮ็อตสเปอร์ คู่อริตัวฉกาจในลีก คัพ รอบรองฯ นัดแรก เมื่อกุมภาพันธ์ 1987 แถมแพ้ไป 0-1 ทว่าบั้นปลาย อาร์เซน่อล เอาคืนในเลกสองก่อนทะลุไปถึงแชมป์เรื่องที่ย้อนแย้งและทุกคนรู้ดีก็คือ เขาย้ายไปลิเวอร์พูล ในช่วงเดือนธันวาคมปี 1991 หลังเพิ่งได้แชมป์ ดิวิชั่น 1 (เดิม) สมัยที่ 2 กับอาร์เซน่อลได้ไม่กี่เดือน เนื่องจากไม่ลงรอยกับกุนซือ จอร์จ เกรแฮม โดยหงส์แดงยุคนั้นมี แกรม ซูเนสส์ คุมทัพบังเอิญเหลือเชื่อ เกมแรกของเขากับ ลิเวอร์พูล ก็ยังเป็นการเจอกับ สเปอร์ส อีกครั้งแต่คราวนี้ ทีมชนะ 2-1 โดยเขาเป็นสำรองลงมาแทน แยน โมลบี้ฤดูกาลแรกของเขากับลิเวอร์พูล จบลงสวยงาม เมื่อคว้าแชมป์ เอฟเอ คัพ มาครองได้ทันที ในนัดชิงชนะเลิศ ไมเคิ่ล โธมัส ยังเป็นคนพังประตูแรกของทีมได้อีก ก่อน เอียน รัช จะมาฝังเป็น 2-0 ในชัยชนะเหนือ ซันเดอร์แลนด์ ที่เวมบลี่ย์โธมัส ได้แชมป์กับหงส์แดงอีก 1 รายการคือ ลีก คัพ ในปี 1994/95 แต่ไม่สามารถพลิกเกมให้ทีมได้ในการแพ้ แมนฯ ยูไนเต็ด ในนัดชิงเอฟเอ ปี 1995/96 ด้วยลูกถอยหลังยิงอันลือลั่นของ เอริค คันโตน่าปลายอาชีพ โธมัส ย้ายไปเล่นกับ เบนฟิก้า ในปี 1998 เพราะ ซูเนสส์ ย้ายไปคุมทีมนั่น แต่เมื่อ ซูอี้ โดนปลด จุ๊ปป์ ไฮน์เกส เข้ามาแทน เขาก็เป็นแค่สำรอง เขาอยู่ในลิสบอนได้ปีเดียวก็กลับมาเล่นให้ วิมเบิลดัน ก่อนแขวนเกือกในปี 2001 ด้วยวัย 34 ปีต้องมาย้อนเหตุการณ์ที่ทำให้เขาเป็นที่จดจำกันมากที่สุดนั่นคือเกมตัดสินแชมป์ ดิวิชั่น 1 ฤดูกาล 1988/89นัดนี้ ที่ แอนฟิลด์ จริงๆ ต้องเตะกันไปก่อนแล้ว ทว่า หลังเหตุการณ์ 15 เมษายน 1989 ที่ฮิลล์สโบโร่ ทำให้โปรแกรมต้องโดนโยกไปอยู่นัดสุดท้ายของฤดูกาลไม่มีใครรู้ว่าสุดท้ายมันจะกลายเป็นแม็ทช์แห่งความทรงจำ สำหรับ เดอะ ค็อป ในยุค 80s มันเหมือนเสี้ยนที่ตำฝังอยู่ในเนื้อ ลูบไปโดนเมื่อไหร่ก็รู้สึกแปล้บๆ ทุกครั้งลิเวอร์พูล เปิดแอนฟิลด์เจอกับ อาร์เซน่อล เป็นการเจอกันเองของสองทีมลุ้นแชมป์ เจ้าถิ่นมีแต้มเหนือปืนใหญ่ 3 แต้ม ผลต่างประตูเยอะกว่า 4 ลูก ข้อเสียเปรียบเดียวคือประตูที่ยิงได้มีน้อยกว่าหมายความว่า ถ้าพวกเขาแพ้ด้วยประตูห่างลูกเดียว ยังไงก็ยังเป็นแชมป์ และ ที่แอนฟิลด์ พวกเขาไม่แพ้ใครเกิน 1 ลูกมากว่า 4 ปีแล้วเกมเป็นไปตามที่ควรจะเป็น อาร์เซน่อล เป็นฝ่ายพยายามยิงประตู พวกเขานำ 1-0 ในครึ่งหลังจาก อลัน สมิธ กองหน้าที่ย้ายมาพร้อม ไนเจล วินเธอร์เบิร์น เมื่อปี 87เกมทำท่าว่าจะจบที่ 1-0 จนเข้าสู่ช่วงทดเจ็บ การบุกหนสุดท้ายของผู้มาเยือน บอลยาวจากแถวๆ ปีกขวามาถึง อลัน สมิธ ที่กระดกบอลขึ้นหน้าไมเคิ่ล โธมัส สปีดเข้าหาบอล ถึงก่อน สตีฟ นิโคล กองหลังเจ้าบ้าน เขาพยายามกระดกบอลแม้ไปติด นิโคล แต่โชคเป็นใจเมื่อมันเด้งกลับมาชนตัวเขาแล้วเด้งขึ้นหน้า โธมัส ได้หลุดเดี่ยว ก่อนดีดข้ามตัว บรูซ กร็อบเบลาร์ ที่พยายามมาปิดมุม ตุงตาข่ายเป็น 2-0ซุ้มม้านั่ง อาร์เซน่อล เฮกันสุดเหวี่ยง และเมื่อกล้องจับไปที่ฝั่ง ลิเวอร์พูล เคนนี่ ดัลกลิช ในฐานะกุนซือ ยืนนิ่งแทบไม่เชื่อสายตาตัวเองมันคือเหตุการณ์หนึ่งที่สำคัญที่สุดของ อาร์เซน่อล กับ ลิเวอร์พูล มันพลิกโฉมหน้าประวัติศาสตร์ลูกหนังอังกฤษ รวมถึงของนักเตะที่ชื่อ ไมเคิ่ล โธมัส ด้วยส่วนใครอยากพลิกโฉมหน้าความสนุกตื่นเต้นของตัวเองล่ะก็ต้องมาลองนี่เลยกับ MYSBOBET ที่พร้อมให้คุณเผชิญหน้ากับสิ่งใหม่ๆ ติดต่อมาเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@my-sb99 หรือโทรที่ 08-0003-1188 / 08-0003-117---------------------------------------------เห็นก่อน อ่านก่อน !!กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) "https://www.facebook.com/cheerball/บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอลเรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน---------------------------------------------

"ปลดประเดิมยุคพรีเมียร์ลีก"

ฆาบี กราเซีย กลายเป็นกุนซือคนแรกที่โดนปลดออกจากตำแหน่งในพรีเมียร์ ลีก ฤดูกาลนี้ 2019/20วัตฟอร์ดไปดึงเอา กีเก้ ซานเชซ ฟลอเรส กลับมารับตำแหน่งอีกรอบพูดถึงผู้จัดการทีมที่โดนปลดออกจากตำแหน่ง คำถามก็คือ ใครเป็นผู้จัดการทีมคนแรกที่โดนไล่ออกในประวัติศาสตร์พรีเมียร์ลีก?คำตอบคือ เอียน พอร์เทอร์ฟิลด์จนถึงทุกวันนี้ หากผ่านไปหน้าสนาม สเตเดี้ยม ออฟ ไลท์ ของ ซันเดอร์แลนด์ จะเห็นรูปปั้นของ บ็อบ สโตโก้ กุนซือตำนาน ผู้นำทีมคว้าแชมป์ เอฟเอ คัพ หนที่ 2 และหนสุดท้ายของสโมสรในปี 1973ต้องบอกว่า ศิลปินดันปั้น บ็อบ สโตโก้ ในท่าทางที่กำลังวิ่งฉลองแชมป์เอฟเอ คัพ ได้น่ากลัว มองบางมุมเหมือน เฟร็ดดี้นิ้วเขมือบ เลยจริงๆในนัดชิงชนะเลิศ เอฟเอ คัพ 1973 ครั้งนั้น ทีมแมวดำของสโตโก้ เป็นรองเยอะมาก ในการเผชิญหน้ากับ ลีดส์ ยูไนเต็ด ของกุนซือ ดอน เรวี่ ที่มีนักเตะดังทั้ง บิลลี่ เบรมเนอร์, นอร์แมน ฮันเตอร์, ปีเตอร์ ลอริเมอร์, จอนนี่ ไจล์สทว่า ท่ามกลางแฟนบอลเรือนแสนที่ เวมบลี่ย์ เมื่อ 5 พฤษภาคม 1973 เกมผ่านครึ่งชั่วโมงไปได้อึดใจเดียวเป็น เอียน พอเทอร์ฟิลด์ กองกลางของซันเดอร์แลนด์ ที่พังประตูเดียวของเกมนี้ได้สำเร็จพวกเขากลายเป็นทีมแรกที่ได้แชมป์ เอฟเอ คัพ โดยไม่มีนักเตะที่ติดทีมชาติชุดใหญ่ให้ประเทศบ้านเกิดของแต่ละคนอยู่เลย (บางคนภายหลังมาติด)นี่คือไฮไลท์ในฐานะนักฟุตบอลของ เอียน พอร์เทอร์ฟิลด์สำหรับ เอียน พอร์เทอร์ฟิลด์ หรือในชื่อจริงว่า จอห์น เอียน พอร์เทอร์ฟิลด์ เขาคือฮีโร่ตลอดกาลคนหนึ่งของทีมแมวดำพอร์เทอร์ฟิลด์ เกิดที่ ดันเฟิร์มลิน, สก็อตแลนด์ เริ่มต้นอาชีพกับ เรธ โรเวอร์ส ก่อนโดนซันเดอร์แลนด์ ซื่อตัวมาร่วมทีมเมื่อปี 1967 ด้วยวัย 21 ปีเขาเล่นกับทีมแมวดำถึง 10 ปี แม้จะทำประตูได้ไม่มากนัก แต่ประตูนั้น ประตูเดียวที่ เวมบลีย์ ก็มีความหมายเหลือเกินเขาเคยโดนปล่อยให้ เรดดิ้ง ยืมตัวช่วงสั้นๆ จากนั้น ก็ย้ายไปเล่นให้ เชฟฟิลด์ เวนส์เดย์ อีกราว 2 ปีครึ่ง ก่อนแขวนเกือกด้วยวัย 33 ในปี 1979เป็นอีกคนที่หันมาจับงานคุมทีมทันทีที่แขวนเกือก โดยเริ่มต้นกับ ร็อทเธอร์แฮม ในปีนั้นเลยปลายปี 1986 อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน ย้ายจาก อเบอร์ดีน ไปรับงานที่ แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ก่อนสร้างอาณาจักรในเวลาต่อมา โดยผู้ที่เข้ามารับช่วงคุมทัพสิงห์แดงต่อจาก เฟอร์กี้ ก็คือ เอียน พอร์เทอร์ฟิลด์ นี่แหละช่วงที่ เคน เบตส์ ยังเป็นประธานสโมสรเชลซี ช่วงรอยต่อระหว่าง ดิวิชั่น 1 เดิมสู่ พรีเมียร์ ลีก ในปี 1991 เป็นจังหวะที่ บ็อบบี้ แคมป์เบลล์ ลาจากการเป็นผู้จัดการทีมไปเป็นผู้ช่วยของ เคน เบตส์ เคน เบตส์ ตัดสินใจดึง เอียน พอร์เทอร์ฟิลด์ จาก เรดดิ้ง เข้ามาเป็นกุนซือแทนพอร์เทอร์ฟิลด์ ทำผลงานได้ดีทีเดียว เมื่อเข้าสู่ฤดูกาลใหม่ 1992/93 เริ่มต้นยุคของ พรีเมียร์ลีกทีมเชลซีชุดนั้นมีนักเตะฝีเท้าดีอย่าง สตีฟ คลาร์ก, แกรห์ม สจ๊วร์ต, แอนดี้ ทาวน์เซนด์, มิค ฮาร์ฟอร์ด, โรเบิร์ต เฟล็ค, จอห์น สเปนเซอร์เขานำเชลซีค่อยๆ คว้าชัยชนะในช่วงหลังเดือนกันยายนเป็นต้นมา ชนะ 7 จาก 10 นัด จนเมื่อผ่านไป 19 นัด เชลซี คือรองจ่าฝูง กลายเป็นทีมที่มีลุ้นแชมป์อย่างเซอร์ไพรส์แต่แล้วจังหวะขาลงก็มาเกิด ตั้งแต่กลางเดือนธันวาคมเป็นต้นมา เชลซีไม่ชนะใครเลยติดต่อกันถึง 12 นัด กระทั่งวันที่ 15 กุมภาพันธ์ 1993 เชลซี ก็ตัดสินใจปลด เอียน พอร์เทอร์ฟิลด์ หลังแพ้แอสตัน วิลล่า 0-1นั่นทำให้ เอียน พอร์เทอร์ฟิลด์ จารึกชื่อในฐานะผู้จัดการทีมคนแรกของพรีเมียร์ ลีก ที่โดนปลดออกจากตำแหน่งช่วงหลังจากนั้น เขาไปคุมทีมชาติ เริ่มจาก แซมเบีย, ซิมบับเว, โอมาน, ทรินิแดด แอนด์ โตเบโก ก่อนที่ท้ายที่สุดปี 2006 รับงานคุมทีมชาติ อาร์เมเนียต้นปี 2007 เขาตรวจพบเป็นมะเร็งลำไส้ เขากลับมาเสียชีวิตที่ ฟาร์นแฮม, เซอร์เรย์ ประเทศอังกฤษ เมื่อวันที่ 11 กันยายน ปีเดียวกัน สิริรวมอายุ 61 ปีเท่านั้นได้ทราบกับเกร็ดน่ารู้ผู้จัดการทีมไปแล้ว อย่าลืมมาติดตามสิ่งที่น่าสนใจอื่นๆกับ MYSBOBET รับรองมอบความตื่นเต้นสนุกเร้าใจกว่าเดิม บริการสะดวกรวดเร็ว ติดต่อมาเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@my-sb99 หรือโทรที่ 08-0003-1188 / 08-0003-1177

"การเปลี่ยนตัวที่ไม่ได้เปลี่ยน"

เกปา อาร์ริซาบาลาก้า โดนสโมสรเชลซีปรับเงิน และถูก เมาริซิโอ ซาร์รี่ ดร็อปจากตัวจริงไปเป็นบทลงโทษที่ขัดขืนคำสั่งเปลี่ยนตัวออกในนัดชิง คาราบาว คัพภายหลังทั้ง ซาร์รี่ และ เกปา ได้ออกมาเคลียร์ใจ ให้สัมภาษณ์ไปในทิศทางเดียวกันว่า "เข้าใจผิด"อาการของ เกปา ก่อนช็อตนั้น ทำท่าจะเป็นตะคริว แต่ท้ายที่สุดยังเล่นต่อไหว ข้างซาร์รี่ จะด้วยต้องการเปลี่ยน กาบาเยโร่ ลงไปดวลจุดโทษ หรือจะเปลี่ยนเพราะเห็น เกปา เจ็บก็ไม่รู้หละ แต่ในเมื่อเจ้านายสั่งเปลี่ยนตัว นักเตะต้องทำตามดีว่ายังไม่มีการแจ้งเจ้าหน้าที่ให้ยกป้ายไฟเปลี่ยนตัว ไม่งั้นเรื่องคงเลยเถิดไปกว่านี้แต่เชื่อหรือไม่ว่า ย้อนไปเกือบ 24 ปีที่แล้ว มีนักเตะอีกคนที่ "แสบ" กว่า เกปา เยอะเลยนายด่านเลือดบาสก์ เจ้านายให้เปลี่ยนออก แต่ไม่ออกส่วนนักเตะคนที่กำลังจะกล่าวถึงนี่ เปลี่ยนตัวเองลงสนามโดยพลการ ดาเนียล อโมคาชี่เอ่ยชื่อนี้แฟนบอลยุค 90s ร้องอ๋อเลย เพราะในวินนิ่ง 3 สปีด 9 อโมคาชี่ กระชากยิง, บาบันจิด้า กระชากเปิด, คานู โขก ... นรกแตกหัวหอกรายนี้ดังขึ้นมาจากผลงานในฟุตบอลโลก USA 1994 เลยทำให้ เอฟเวอร์ตัน ยอมทุ่มเงินเป็นสถิติสโมสร 3 ล้านปอนด์ ดึงมาจาก คลับ บรูช ในเบลเยี่ยมอย่างไรก็ดี ตลอดฤดูกาล เขาเพิ่งยิงได้แค่ประตูเดียวเท่านั้น คือเกมประเดิมกูดิสัน พาร์ค ของตัวเอง เสมอกับ คิวพีอาร์ ไป 2-2จนมาถึงช่วงโค้งสุดท้ายของฤดูกาลเข้าไปแล้ว เป็นศึกเอฟเอ คัพ รอบรองชนะเลิศ วันที่ 9 เมษายน 1995เอฟเวอร์ตัน เจอกับ ท็อตแน่ม ฮ็อตสเปอร์ ที่เอลแลนด์ โร้ด ของลีดส์สมัยก่อน รอบตัดเชือกเขาเล่นกันที่สนามกลาง ส่วนใหญ่จะใช้ เอลแลนด์ โร้ด, วิลล่า พาร์ค หรือไม่ก็ โอลด์ แทร็ฟฟอร์ดเกมนั้น สเปอร์ส ถูกยกให้เป็นต่อ พวกเขามี เท็ดดี้ เชอริงแฮม กับ เจอร์เก้น คลินส์มันน์ เป็นคู่หน้า มีแดนกลางอย่าง ดาร์เรน แอนเดอร์ตัน, นิค บาร์มบี้, จอร์จี้ โปเปสคู, กองหลัง แกรี่ แม็บบัตต์, โคลิน คัลเดอร์วูด นายด่านเป็น เอียน วอล์คเกอร์ส่วนทีมท็อฟฟี่ของกุนซือ โจ รอยล์ นำโดยนายทวาร เนวิลล์ เซาธ์ทอลล์, แนวรับประสบการณ์ แกรี่ แอ็บเล็ตต์, เดฟ วัตสัน พลังหนุ่มของ เดวิด อันสเวิร์ธ ส่วนกองกลางมีปีกสวิดิช อันเดอร์ส ลิมพาร์ , แอนดี้ ฮินช์คลิฟฟ์ ฝากความหวังเกมรุกกับ เกรแฮม สจ๊วร์ต และ พอล ไรด์เอาท์เล่นไปเล่นมา เป็น เอฟเวอร์ตัน ทำได้ดีกว่า แม็ทท์ แจ็คสัน กับ เกรแฮม สจ๊วร์ต ช่วยกันทำคนละประตูให้ทีมนำ 2-0 ดูเหมือนความฝันสู่เวมบลีย์อยู่ใกล้แค่เอื้อม แต่ในนาทีที่ 63 ความกดดันก็ถาโถมเข้ามาสเปอร์ส มาได้จุดโทษและ "พี่หลาม" คลินส์มันน์ สังหารเข้าไปเป็น 1-2 เกมกลับมาบดบี้กันอย่างเสียวไส้ไม่กี่อึดใจต่อมา สถานการณ์ของ เอฟเวอร์ตัน ดูจะลำบากมากยิ่งขึ้นเมื่อ พอล ไรด์เอาท์ กองหน้าตัวเก่งมีอาการเจ็บ จนต้องออกไปปฐมพยาบาลข้างสนามโจ รอยล์ ทำท่าโล่งใจเมื่อเห็น ไรด์เอาท์ ลุกขึ้นยืนลงน้ำหนักเองได้ ทำท่าจะเล่นต่อไหว แต่ทันใดนั้นเอง รอยล์ ก็ต้องกลับมาใจหายวาบ เมื่อเห็นตัวสำรองที่เขาทิ้งไว้บนม้านั่งอย่าง ดาเนียล อโมคาชี่ วิ่งลงไปในสนามแทนเรียบร้อยแล้วผู้ตัดสินยกป้ายสัญญานเปลี่ยนตัว พอล ไรด์เอาท์ ออก และ ดาเนียล อโมคาชี่ ลงไปแทน ในนาทีที่ 71 โดยที่ โจ รอยล์ ไม่รู้เรื่องเลย ทั้งหมด อโมคาชี่ ใช้ลูกเล่นยังไงไม่ทราบ จนผู้ตัดสินที่ 4 ส่งสัญญานเปลี่ยนตัว"ดาเนียล เตร่ลงไปในสนามแล้ว ผู้ตัดสินที่ 4 ยกป้ายสัญญานเปลี่ยนตัว มันก็จบตรงนั้นแหละ" รอยล์ ให้สัมภาษณ์ปรากฏว่าการเปลี่ยนตัวครั้งนี้ กลับเป็นการเปลี่ยนตัวที่ได้ผลมากที่สุด แม้ว่า โจ รอยล์ จะไม่ได้เป็นคนเปลี่ยนก็ตามลงสนามไป 10 นาที อโมคาชี่ เทกตัวโขกลูกเปิดของ เกรแฮม สจ๊วร์ต เข้าไปตุงตาข่ายทางเสาซ้ายมือจากนั้นนาทีสุดท้าย เอฟเวอร์ตัน สวนกลับ แกรี่ แอ็บเล็ตต์ ตวัดบอลจากสุดเส้นทางซ้ายเลยมาเสาขวา อโมคาชี่ วิ่งมาแปเสยเพดานตาข่ายเป็นประตูย้ำชัย 4-1 ส่งเอฟเวอร์ตันไปเวมบลีย์เขาลงมาและทำคนเดียว 2 ประตู"ผมนั่งอยู่ตรงนั้นและได้ยินนักกายภาพ เลส เฮล์ม บอกกับ โจ (รอยล์) ว่า พอล ไรด์เอาท์ เจ็บและคงต้องเปลี่ยนออก" "เจ้านายก็บอกว่า ลองให้เวลาเขาสัก 5 นาที แต่เขาก็ไม่มี ทีท่าจะดีขึ้น ผมเลยตัดสินใจเปลี่ยนตัวเองลงแทน""คลินส์มันน์ กำลังมั่นใจด้วย และกดดันใส่พวกเราอย่างหนัก ผมรู้สึกว่าผมจะช่วยเปลี่ยนเกมของเราได้""ผมคิดในใจว่า 'ขอให้มันได้ผลทีเถอะ' และขอบคุณพระเจ้าที่มันได้ผล ไม่งั้นนั่นคงเป็นเกมสุดท้ายของผมกับเอฟเวอร์ตันแน่"อโมคาชี่ เปิดเผยในภายหลังถึงเหตุผลว่าทำไมเขาถึงตัดสินใจทำอย่างนั้นดาวยิงไนจีเรีย ไม่ได้เป็นตัวจริงในนัดชิงชนะเลิศ แต่เขาก็ได้เปลี่ยนตัวลงสนามมาในครึ่งหลังหนนี้ โจ รอยล์ แจ้งเปลี่ยนเองถูกต้องตามที่มันควรจะเป็นเอฟเวอร์ตัน เฉือนชนะ แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด 1-0 จากประตูชัยของ พอล ไรด์เอาท์ คว้าแชมป์เอฟเอ คัพ 1995 มาครองได้สำเร็จนั่นคือแชมป์เมเจอร์รายการสุดท้ายของเอฟเวอร์ตันจนถึงตอนนี้อีกด้วยโจ รอยล์ ทิ้งท้ายถึงเหตุการณ์ในรอบตัดเชือกกับสเปอร์ส นัดนั้นว่า"The best substitution I never made"การเปลี่ยนตัวที่ดีที่สุดที่ผมไม่ได้เป็นคนเปลี่ยน !!บางทีเรื่องที่ไม่คาดคิดก็มีมาให้เห็นเสมอ อยู่ที่คุณจะคว้าโอกาสสัมผัสมันหรือเปล่า ไม่ต่างกับ... MYSBOBET ที่พร้อมให้คุณเผชิญกับเส้นทางใหม่ๆ ติดต่อมาเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@my-sb99 หรือโทรที่ 08-0003-1188 / 08-0003-117---------------------------------------------เห็นก่อน อ่านก่อน !!กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) "https://www.facebook.com/cheerball/บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอลเรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน---------------------------------------------

"เจ้าชายแห่งฟุตบอลคอร์ซิก้า (2)"

จากตอนที่แล้ว ด้วยผลงานของ บาสเตีย ที่เซอร์ไพรส์ยุโรป แม้จะได้เพียงรองแชมป์ ยูฟ่า คัพ 1978 แต่ก็ทำให้นักเตะของพวกเขาหลายคนได้ประจักษ์ต่อคนนอกฟอร์มการเล่นของ โคล้ด ปาปี ในฐานะมิดฟิลด์ตัวรุกพรสวรรค์สูง เป็นหัวใจเกมบุกของทีมได้รับความสนใจมากที่สุด มีข้อเสนอเข้ามามากมายฟุตบอลกำลังเริ่มเข้าสู่การเป็นธุรกิจในเวลานั้น อย่างไรก็ดี ปาปี ไม่เป็นเช่นนั้น และกระทั่งข้อเสนองามจาก นิว ยอร์ค คอสมอส ก็ไม่สามารถเปลี่ยนใจเขาได้ปาปี ปฏิเสธข้อเสนอทั้งหมดที่เขาได้รับ และมันไม่ใช่แค่การตัดสินใจอย่างด่วนจี๋ เขาเข้าใจดีว่ามันคือสถานการณ์ที่ "ไม่เอาตอนนี้ก็ไม่มีวันอีกแล้ว" แต่มันก็ไม่ได้ทำให้เขาเสียใจต่อการตัดสินใจนั้นปาปี อยู่กับบาสเตีย ต่อไปอีก 4 ฤดูกาลนักเตะตัวหลักบางรายทิ้งเกาะ คอร์ซิก้า ไปอย่าง ดราแกน ซายิช ผู้ที่เป็นเพื่อนสนิทกับเขา กลับบ้านไปยังเบลเกรดไม่นานดัตช์แมน จอห์นนี่ เร็ป ก็ไปซบ แซงต์ เอเตียน ที่กำลังพุ่งขึ้นมา ฌอง ฟรองซัวส์ ลาริโอส์ ก็ไป เลส์ แวร์ส เช่นกัน บาสเตีย ยังแข็งแกร่งเมื่ออยู่ในบ้าน แต่พวกเขาไม่เคยกลับไปอยู่ในระดับที่พวกเขาพีคอีกเลย ปาปี ยังคงเป็นตัวหลักของบาสเตีย และเขายังทำผลงานให้ทีมได้อย่างมากมาย โชคไม่ดี ในเฟรนช์ คัพ ปี 1981 เป็นปีที่โชคร้ายที่สุดของ ปาปี บาสเตีย มีผลงานดีและเข้าชิงชนะเลิศได้ และพวกเขาได้เจอกับทีมแกร่งอย่าง แซงต์ เอเตียน ที่นำโดย มิเชล พลาตินี่นัดชิงชนะเลิศ กลายมาเป็นหนึ่งในช่วงเวลาที่เป็นรอยจารึกในเส้นทางอาชีพของ โคล้ด ปาปีมันคงจะเป็นการดวลที่ยิ่งใหญ่ของสองยอดเพลย์เมกเกอร์ ปาปี vs พลาตินี่ โอกาสของดาวเตะคอร์ซิกัน ที่ในที่สุดจะได้ข่มรัศมีของจอมทัพจากเชิฟผู้ที่หนุ่มกว่าและมีชื่อเสียงมากกว่า โชคชะตาเล่นตลก และเรื่องราวสุดอลังการนี้กลับเล่นไปโดยไม่มีฮีโร่ เมื่อ ปาปี ต้องนั่งชมเกมบนอัฒจรรย์จากการมีอาการบาดเจ็บเราได้แต่เพียงคาดเดาว่าความรู้สึกของ ปาปี จะเป็นอย่างไรในค่ำคืนนั้น บาสเตีย ได้ฉลองชัยชนะ 2-1 จากประตูของ หลุยส์ มาร์ซิอาลิส และ โรเจอร์ มิลล่า แต่ผู้นำของพวกเขามีโอกาสเดินลงสนามก็เพียงหลังเสียงนกหวีดยาวดังขึ้นแล้วเท่านั้นและก็อย่างที่มันมักเกิดขึ้นเสมอ คุณย่อมไม่มีโอกาสที่สอง ในฤดูกาล 1981/82 เป็นฤดูกาลสุดท้ายในการเล่นของ โคล้ด ปาปี และเป็นฤดูกาลสุดท้ายในฝรั่งเศสของ มิเชล พลาตินี่นานเหลือเกินที่พวกเขาได้เดินไปข้างหน้าบนเส้นทางเดียวกันแต่ทุกอย่างเปลี่ยนไปในปี 1982 พวกเขาไม่เคยได้เจอกันอีกเลย และถนนที่พวกเขาเดินหลังจากนั้นก็แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง ปาปี แขวนสตั๊ด และกลับไปใช้ชีวิตเงียบสงบในบ้านเกิดเขามีความสุขเต็มที่กับโอกาสที่ได้ใช้เวลาไปกับครอบครัวและผ่อนคลาย ขณะที่ออกล่าสัตว์ (งานอดิเรกที่เขาโปรดปราน) ส่วนพลาตินี่ ไม่นานก็ย้ายไปเล่นให้กับยักษ์ใหญ่อิตาเลี่ยน ยูเวนตุส และชีวิตของเขาก็เปี่ยมไปด้วยสีสัน เขาประสบความสำเร็จยิ่งใหญ่ในอิตาลี ได้แชมป์นับไม่ถ้วน และได้บัลลง ดอร์ 3 สมัยพลาตินี่ กลายมาเป็นผู้เล่นทุกวันนี้ยังได้รับการยกย่องว่าเป็นหนึ่งในนักเตะที่ยิ่งใหญ่ที่สุดตลอดกาลในวันที่ 28 มกราคม 1983 หรือเมื่อ 36 ปีที่แล้ว มีเรื่องช็อคเกิดขึ้นแก่ชาวเกาะคอร์ซิก้าทั้งมวล ปาปี เส้นเลือดในสมองแตก ระหว่างการเล่นเทนนิส หัวใจของ โคล้ด ปาปี เต้นเป็นครั้งสุดท้าย เขามีอายุเพียง 33 ปีเท่านั้น ความตายที่ไม่มีใครคาดคิดนี้หมายความว่า คอร์ซิก้า ได้สูญเสียหนึ่งในบุตรชายคนโปรด, สามี และพ่อ ผู้เป็นที่รัก, เพื่อนที่ยิ่งใหญ่ ชายผู้มีหัวใจดวงโตเขาคือหนึ่งในคนที่จะทำอย่างดีที่สุดเสมอในการต้อนรับผู้เล่นคนใหม่ๆ ที่เพิ่งย้ายมาร่วมทีมบาสเตีย และเขารู้ว่าจะทำให้คนรอบข้างมีความสุขอย่างไรโดยไม่ต้องพยายามเลยอาจเป็นเพราะบุคคลิกถ่อมตัว ง่ายๆ ปาปี ไม่เคยมองว่าความสุขเป็นอะไรที่ซับซ้อน มันบริสุทธิ์และง่ายดายสำหรับเขา เกาะคอร์ซิก้า, แอสเซ บาสเตีย, ครอบครัว และความหลงไหลของเขา - ฟุตบอลเรียบง่าย แต่มีคุณค่าอันไม่สามารถซื้อได้ด้วยเงินปาปี ไม่เคยทิ้งบาสเตียน แม้จะเจอกับช่วงเวลาเจ็บปวดทั้งหมดทั้งมวล หากเขาเลือกที่จะย้ายไปร่วมทีมใหญ่ในยุโรป ทุกวันนี้ เขาอาจได้รับการติดป้ายประกาศว่า "หนึ่งในนักเตะที่ยิ่งใหญ่ที่สุด" แต่การมีความจงรักต่อ บาสเตีย โคล้ด ปาปี กลายเป็นสิ่งที่พิเศษยิ่งกว่า และไร้กาลเวลาแม้ว่าจะผ่านมาเกือบ 4 ทศวรรษ เขายังเป็นเจ้าของสถิติผู้ทำประตูสูงสุดให้ บาสเตีย ด้วยจำนวน 134 ลูกจาก 479 นัด แต่สถิติตัวเลข และจำนวนถ้วยรางวัล ไม่สามารถบอกเรื่องราวได้ทั้งหมดมีเกียรติยศอีกมากมายที่คุณสามารถมอบให้กับ โคล้ด ปาปี เจ้าชายแห่งคอร์ซิก้า, อัจฉริยะ, ผู้ยิ่งใหญ่ แต่คำเหล่านั้นก็ยังไม่สามารถสื่อถึงตัวตนของเขาได้ดีพอสนาม สต๊าด อาร์กม็องด์-เชซารี่ ของบาสเตีย ตั้งชื่ออัฒจรรย์หลักในทิศเหนือว่า โคล้ด ปาปี เพื่อเป็นเกียรติแก่เขาเขาคือหนึ่งในฮีโร่ลูกหนังที่หาได้ยากยิ่ง ที่คุณต้องจดจำชื่อเสียงเรียงนามเอาไว้ชายผู้มากพรสวรรค์, สง่างาม, จงรักภักดี พร้อมกับหัวใจที่ยิ่งใหญ่โคล้ด ปาปี จะยังเป็นจิตวิญญานของฟุตบอลคอร์ซิกัน ปอร์โต้-เวคคิโอ เป็นชุมชนคนฝรั่งเศสที่เงียบสงบและมีเสน่ห์แห่งหนึ่ง อยู่ทางใต้ของคอร์ซิก้านักท่องเที่ยวจะมีความสุขที่ชุมชนน่ารักแห่งนี้ ส่วนคนพื้นถิ่นสามารถพบเห็นได้แถวบริเวณ ปล๊าซ เดอ ลา เรปูบลิค ใกล้กับโบสถ์ แซงต์ ฌอง บัปติสต์ คุณจะพบว่ามีบาร์และร้านอาหารน่านั่งมากมาย ที่ซึ่งสามารถเพลิดเพลินไปกับอาหารเมนูท้องถิ่นของคอร์ซิก้า และบางครั้งยังได้ยินคนท้องถิ่นร้องเพลงที่จะได้ยินก็แต่ที่คอร์ซิก้าเท่านั้น ถ้าคุณเอ่ยชื่อของ ปาปี ระหว่างพูดคุยกับชาวบ้านท้องถิ่น ไม่ต้องแปลกใจหากว่าหนึ่งในผู้อาวุโสในเมืองจะปรี่เข้ามาหาคุณแล้วยกมือแตะไหล่คุณพูดกับคุณด้วยร้อยยิ้มพิมพ์ใจนี่คือ ปอร์โต้-เวคคิโอ มันคือบ้านเกิดของ โคล้ด ปาปีบ้านของ โคล้ด ปาปี คือ ปอร์โต้-เวคคิโอ แต่บ้านของคนที่ชอบสนุกสุดทุกทางไปกับความเร้าใจล่ะก็ต้องนี่เลย MYSBOBET ติดต่อมาเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@my-sb99 หรือโทรที่ 08-0003-1188 / 08-0003-117---------------------------------------------เห็นก่อน อ่านก่อน !!กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) "https://www.facebook.com/cheerball/บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอลเรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน---------------------------------------------

"เจ้าชายแห่งฟุตบอลคอร์ซิก้า (1)"

ซีเนดีน ซีดาน ถูกยกย่องว่าจะก้าวขึ้นมาเป็นตัวแทนของ มิเชล พลาตินี่นโปเลียนลูกหนังพลาตินี่ คือฮีโร่ของทีมชาติฝรั่งเศส นำทัพ เลส์ เบลอส์ คว้าแชมป์ยูโร 1984 นั่นคือแชมป์เมเจอร์รายการเดียวของพวกเขาก่อน ฟร้องซ์ 98ในสมัยที่ พลาตินี่ เป็นหนุ่มน้อยดาวรุ่งอยู่นั้น ในวงการฟุตบอลฝรั่งเศส เคยมีผู้เล่นอีกคน ซึ่งจะว่ากันตามหลัก พลาตินี่ ควรจะถูกเรียกว่า "โคล้ด ปาปี" คนใหม่ด้วยซ้ำน่าเสียดายที่มันไม่เป็นเช่นนั้น นี่คือเรื่องราวของ โคล้ด ปาปี เจ้าชายนักเตะผู้อาภัพจากเกาะคอร์ซิก้าโคล้ด ปาปี เกิดเมื่อวันที่ 16 เมษายน 1949 ที่ปอร์โต้-เวคคิโอ เป็นชุมชนคนฝรั่งเศสที่เงียบสงบและมีเสน่ห์แห่งหนึ่ง อยู่ทางใต้ของคอร์ซิก้าอากาศดี ผืนน้ำใสดุจคริสตัล ชายหาดน่าดูชม ดึงดูดนักท่องเที่ยวหลายพันคนจากอิตาลีในแต่ละปีก็เช่นเดียวกับเด็กส่วนใหญ่ โคล้ดน้อย หลงไหลในกีฬาหลากหลายทั้ง ฟุตบอล, รักบี้ กระทั่งปั่นจักรยาน ฟุตบอลกลายมาเป็นความหลงไหลที่ลึกซึ่งที่สุดสำหรับเด็กน้อยคอร์ซิกันรายนี้ เขาไม่เคยมองฟุตบอลว่าเป็นงานในอนาคตหรือเป็นอาชีพ สำหรับเขาแล้ว ฟุตบอลเป็นแค่การละเล่นปาปี ใช้เวลาในวัยเด็กที่ ปอร์โต้-เวคคิโอ และเมื่ออายุ 18 มิดฟิลด์ตัวรุกพรสวรรค์ผู้นี้ก็ถูกค้นพบโดย แอสเซ บาสเตีย ทีมระดับ ลีก เดอซ์ ในเวลานั้น หนุ่มคอร์ซิกัน มีรูปร่างอรชร (สูง 175 ซม. หนัก 66 กิโล) แต่นั่นไม่ใช่อุปสรรคในการเอาตัวรอดในเกมหนักของ ลีก เดอซ์วันที่ 27 สิงหาคม 1967 ปาปี ประเดิมการลงเล่นอาชีพนัดแรกในเกมเจอกับ เกรอน็อบล์ (ชนะ 2-1) และมันเป็นจุดเริ่มของผลงานยอดเยี่ยมสำหรับ บาสเตีย ใน ลีก เดอซ์ ทีมจากคอร์ซิกันได้เลื่อนชั้นสู่ ลีก เอิง และ ปาปี มีส่วนในความสำเร็จนั้น ด้วยการทำ 5 ประตูจาก 23 เกมฤดูกาลต่อมา บาสเตีย ได้ตัวกองหน้าประสบการณ์โชกโชนชาวแอลจีเรีย ราชิด เม็คห์ลูฟี ผู้ที่ใช้เวลาช่วงที่ดีที่สุดในอาชีพกับ แซงต์ เอเตียน เข้ามาร่วมทีม จอมเก๋ารายนี้กลายมาเป็นตัวหลักอย่างรวดเร็วในทีมชอง ลูเซียง ฌาสเซอรง ไม่นานจากนั้น เขาก็กลายมาเป็น ผู้เล่น-ผู้จัดการทีมของ บาสเตียการมาของ เมคห์ลูฟี ลดโอกาสการลงเล่นของ ปาปี ไปไม่น้อย มิดฟิลด์หนุ่มจำต้องเรียนรู้บทเรียนจากประสบการณ์ของผู้อาวุโสแอลจีเรียน และเขาลงเล่นไปเพียง 20 นัดเท่านั้น จบฤดูกาล 1968/69 ด้วยการทำ 3 ประตู โดยรวมแล้ว ถือว่าหนุ่มคอร์ซิกันยังสามารถประเดิมการเล่นในระดับ ลีก เอิง ครั้งแรกได้อย่างน่าพอใจ บาสเตีย จบอันดับ 6 ทิ้งสโมสรใหญ่อย่าง โอลิมปิก มาร์กเซย และ โอลิมปิก ลียง ให้ตามหลังได้อีกต่างหากการประเดิมการลงเล่นท่ามกลางสโมสรระดับท็อปของฟุตบอลฝรั่งเศสอย่างน่าพอใจนั้น ตามมาด้วยการตกลงมาอย่างเจ็บปวดในฤดูกาล 1969/70 บาสเตีย จบฤดูกาลนี้ด้วยอันดับ 17 พวกเขามีอันดับเหนือกว่า วาล็องเซียนส์ เพียงแค่ทีมเดียว หากตามปกติแล้ว สโมสรคอร์ซิกัน จะต้องตกไปสู่ ลีก เดอซ์ แต่พวกเขาโชคดีในปีนั้น จากการที่ ลีก เอิง กำลังขยายขนาดลีกออกไป 20 ทีมพอดี การเพิ่มจำนวนทีมดังกล่าว ทำให้พวกเขารักษาพื้นที่บนลีกสูงสุดเอาไว้ได้ ปาปี ได้ลงเล่นไปแค่นัดเดียวในฤดูกาลนั้น และเขาพลาดการลงเล่นตลอดฤดูกาลถัดมา ด้วยเหตุต้องไปรับใช้ชาติในกองทัพ อย่างไรก็ดี มิดฟิลด์พรสวรรค์ยังรักษาพื้นที่ของตัวเองในทีมบาสเตียเอาไว้ได้ และแฟนๆ ก็มีความเชื่อมั่นในตัวดาวเตะท้องถิ่นผู้นี้อย่างมากเมคห์ลูฟี รีไทร์หลังจากฤดูกาล 1969/70 อันน่าผิดหวัง และ ปาปี ถูกมองว่าเป็นผู้เข้ามาสืบทอดตำแหน่งของกองหน้าแอลจีเรียน"เป็นมิดฟิลด์ที่มีความคิดสร้างสรรค์ มีพรสวรรค์ด้านเทคนิคอย่างยิ่ง พร้อมกับวิสัยทัศน์ต่อเกมอันยอดเยี่ยม" นั่นคือคำจำกัดความที่ผู้สังเกตุการณ์ของฟุตบอลฝรั่งเศสอธิบายถึงหนุ่มคอร์ซิกันในเวลานั้น ไม่นาน ปาปี ก็เปลี่ยนมาใส่เสื้อหมายเลข 10 มันคือจุดเริ่มต้นของการเดินทางอันยาวนานและน่าตื่นตาตื่นใจไปทั่วยุทธจักรฟุตบอลทั้งในฝรั่งเศสและยุโรป"โคล้ด ปาปี นะหรือ? เขาสามารถทำได้ทุกอย่างเพื่อทีม เขาขึ้นเกมรุก และเขาเป็นตัวจบสกอร์ที่เยี่ยม เมื่อเขามีโอกาส เขาเป็นผู้นำของ บาสเตีย คงขอให้เขาทำอะไรมากไปกว่านี้ไม่ได้แล้ว" แฟนบอลบาสเตีย รายหนึ่งเอ่ยถึงนักเตะคนโปรด และเขาพูดถูกทุกอย่าง ปาปี เป็นนักฟุตบอลที่จิตใจปลอดโปร่ง เขาหลงไหลในเกม ไม่มีความกลัว และสง่างาม ถ้าเขาเล่นในอิตาลี ผู้คนคงจดจำเขาในฐานะ แฟนตาซิสต้า(เพลย์เมกเกอร์)ผู้ยิ่งใหญ่ไม่ยาก หากจะหาตัวเปรียบเทียบกับ ปาปี ในยุคปลาย 70s และต้น 80s โลกฟุตบอลยกย่องพรสวรรค์ของ มิเชล พลาตินี่ ตำนานผู้ยิ่งยงฝรั่งเศสรายนี้ เล่นดุจเดียวกับ โคล้ด ปาปี คุณอาจพูดได้ด้วยซ้ำว่า พลาตินี่ คือผู้สืบทอดของเขาพรสวรรค์ของทั้งคู่ รูปร่าง และสไตล์การเล่น หากไม่เหมือนกันก็คงคล้ายกันที่สุด ความแตกต่างหลักๆ ของพวกเขาก็คงเป็นข้อมูลในพาสปอร์ต และบุคลิก ปาปีนั้นแก่กว่า 6 ปี และมีนิสัยสมถะเรียบง่าย ขณะที่ พลาตินี่ นั้นอ่อนวัยกว่าและทะเยอทะยาน มันไม่ใช่เรื่องบังเอิญ ที่พยายามเชื่อมโยงระหว่าง ปาปี กับ พลาตินี่ มองแว่บแรก มันอาจดูแปลก จากการที่ทั้งคู่เลือกทางเดินอาชีพที่แตกต่างกัน แต่มีเหตุการณ์สำคัญที่อาจถูกหลงลืม โคล้ด ปาปี เล่นให้กับ เลส์ เบลอส์ เพียง 3 เกมเท่านั้น เขากับทีมชาติฝรั่งเศส คือความสัมพันธ์ระยะสั้นที่เจ็บปวดมิเชล พลาตินี่ คือเหตุผลหลักในเรื่องนี้ เพราะพวกเขาทั้งคู่เล่นในตำแหน่งเดียวกัน"น่าเสียดายเสียกระไรที่ปาปี นั้นอายุมากเกิน" สเตฟาน โควาซ เฮ้ดโค้ชของ เลส์ เบลอส์ เคยกล่าวไว้ครั้งหนึ่ง แม้ว่าเวลานั้น ปาปี เพิ่งอายุ 24 เท่านั้น อย่างไรก็ตาม พลาตินี่ พุ่งขึ้นมาอย่างรวดเร็วในวงการฟุตบอลฝรั่งเศส และ ปาปี ที่ผมน้อยนั้นก็ดูแก่กว่าอายุจริงปาปี มีโอกาสอันจำกัดในการเล่นให้ เลส์ เบลอส์ และแม้กระทั่งการมีชื่อเขาติดทีมไปอาร์เจนติน่าในฟุตบอลโลก 1978 ก็ยังดูเป็นการชดเชยที่น้อยไปด้วยซ้ำ หากมองถึงสิ่งที่เขาได้ทำให้บาสเตียเอาไว้ ปาปี ได้รับบทเป็นเพียงแบ็กอัพของอัจฉริยะหนุ่ม พลาตินี่ เท่านั้น ฝรั่งเศสพบกับความล้มเหลวที่อาร์เจนติน่า และเส้นทางในทีมชาติของ ปาปี ก็มาถึงจุดจบขณะที่ เขาไม่มีคุณค่าสำหรับ เลส์ เบลอส์ นั้น ปาปี กลับสนุกกับความสำเร็จของเขากับบาสเตีย เขาเป็นเสาหลักของทีม "สิงโตแห่งฟูริอานี่" ทีมที่ยากที่จะเอาชนะได้ยามเล่นในรังปิแอร์ กาอูซัก สร้างทีมโดยมีปาปี เป็นศูนย์กลาง รวบรวมนักเตะอย่างสตาร์ดัตช์ จอห์นนี่ เร็ป, ตำนานนักแข้งยูโกสลาฟ ดราแกน ซายิช, อดีตหัวหอกโอลิมปิก ลียง ฟรองซัวส์ เฟลิกซ์ และอีกหนึ่งฮีโร่ของฟุตบอลคอร์ซิกันอย่าง ชาร์ลส์ ออร์ลันดุชชี่ มาไว้ด้วยกันปาปี กลายมาเป็นผู้นำของกองทัพที่กระหายการลงเล่น และ บาสเตีย ถึงจุดสูงสุดในฤดูกาล 1976/77 และ 1977/78 จบอันดับ 3 และ 5 ในลีก รวมถึงเข้าชิง ยูฟ่า คัพ ปี 1977/78 เพลย์เมกเกอร์ชาวคอร์ซิกัน ฟอร์มสุดยอด ทำได้ 14 ประตูในฤดูกาล 1976/77 และอีก 15 ประตูในฤดูกาลถัดมา ปาปี ยังเป็นดาวยิงอันดับ 3 ใน ยูฟ่า คัพ ฤดูกาล 1977/78 อีกต่างหากกับ 7 ประตูใน 12 เกม ถือเป็นตัวเลขที่น่าทึ่งสำหรับผู้เล่นมิดฟิลด์บาสเตีย มีผลงานดีต่อเนื่องใน ยูฟ่า คัพ บนเส้นทางสู่นัดชิงชนะเลิศ ทีมจากเกาะคอร์ซิก้า ผ่านทีมอย่าง สปอร์ติ้ง ลิสบอน, นิวคาสเซิ่ล ยูไนเต็ด, โตริโน่, คาร์ล ไซส์ เยน่า และ กราสส์ฮ็อปเปอร์ ซูริก หนึ่งในเหตุการณ์ที่น่าจดจำที่สุดคือเกมในตูริน เมื่อบาสเตีย ชนะ โตริโน่ 3-2 พวกเขาไม่แพ้ใครในบ้านที่ตูริน นานถึง 2 ปีแล้ว ประตูของ ฌอง ฟร็องซัวส์ ลาริโอส์ ตัดสินผู้ชนะ อย่างไรก็ดี นั่นไม่ใช่ช่วงเวลาที่โชดช่วงที่สุดของ โคล้ด ปาปี "เกมที่น่าจดจำที่สุดในอาชีพของผมเกิดขึ้นเมื่อ 13 เมษายน 1978 เมื่อเราเจอกับ กราสส์ฮ็อปเปอร์ส ในบ้านและผมทำประตูสุดสำคัญ ที่ทำให้เราได้เข้าชิงชนะเลิศ มันมีค่าพอให้ยอมสละอะไรหลายๆ อย่างเพื่อให้ได้สนุกไปกับช่วงเวลาอันลืมไม่ลงนั้น" ปาปี กล่าวไว้โชคไม่ดี เกมรอบชิงชนะเลิศ 2 นัดที่เจอกับ พีเอสวี ไอน์ดโฮเฟ่น ไม่ประสบความสำเร็จ เมื่อทุกอย่างดูเหมือนไม่เป็นใจให้ทีมจากคอร์ซิก้า ทั้งสภาพอากาศเลวร้าย, สนามที่ย่ำแย่ และ โปรแกรมแข่งที่หนักและชุกชุม เลกแรกจบลงแบบไม่มีสกอร์ แต่เลกสองนั้น คือการออกไปแพ้ 0-3หลังจากผลงานลืมไม่ลงในยุโรปนี้ ปาปี ก็ถูกห้อมล้อมจากหลายสโมสรทั้งในยุโรปและฝรั่งเศส เขากลายเป็นจุดสนใจทันใดนั้น ดูเหมือนเขามีโอกาสดีในการเผชิญความท้าทายใหม่ เซ็นสัญญามหาศาล และไปหาชื่อเสียงนอกเกาะ คอร์ซิก้าหลายคนคงทิ้งบาสเตียไปในทันที ถ้าพวกเขาอยู่ในสถานการณ์เดียวกับ ปาปี(ติดตามต่อในตอน 2 ... ครับ)อ่านเรื่องน่ารู้กันไปแล้ว อย่าลืมสิ่งที่ห้ามพลาดอย่าง MYSBOBET จัดแน่นอัดเต็มทุกสิ่งอย่าง ติดต่อมาเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@my-sb99 หรือโทรที่ 08-0003-1188 / 08-0003-117---------------------------------------------เห็นก่อน อ่านก่อน !!กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) "https://www.facebook.com/cheerball/บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอลเรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน---------------------------------------------

Football Knowledge