ข่าวฟุตบอลล่าสุด ข่าวด่วนวันนี้ ข่าววงใน ข่าวตลาดซื้อขายนักเตะ

" UFO กับฟิออเรนติน่า "

ในยุคทศวรรษที่ 1950s หลังจบสงครามโลกครั้งที่ 2 ได้ไม่ถึง 10 ปี เป็นช่วงที่โลกกำลังฟื้นฟู ทั้งเรื่องสภาพบ้านเรือน เศรษฐกิจ เทคโนโลยี ยังมีอีกเรื่องที่ถือว่าเป็นกระแสที่โด่งดังไปทั่วโลก นั่นคือเรื่องของ "วัตถุบินที่ไม่สามารถระบุได้" หรือ UFO นั่นเอง มีการถ่ายภาพวัตถุลึกลับประหลาดมากมายตามสถานที่ต่างๆ แต่หลายภาพก็ชัดเจนว่าเป็นการทำขึ้นมาเอง และมักมีคนที่อ้างว่าพบเห็นกันไม่กี่คน แต่ลองนึกภาพว่าถ้าอยู่ดีๆ UFO มันมาโผล่เหนือสนามฟุตบอลตอนมีเกมแข่ง และในสนามมีแฟนบอลจำนวนมากอยู่ จะเป็นอย่างไร นี่เป็นเหตุการณ์ที่ถูกบันทึกเอาไว้ 4 วันก่อนวันฮัลโลวีนปี 1954 ที่อาร์เตมิโอ ฟรังคี่ สนามของฟิออเรนติน่า เกมวันที่ 27 ตุลาคม 1954 เป็นแม็ทช์กระชับมิตรระหว่าง ฟิออเรนติน่า เจอกับปิสตอยเยเซ่ สโมสรอริร่วมแคว้นทัสกานี่ มาตรฐานของเกมฟุตบอลตอนนั้นทีมวิโอล่า เหนือชั้นกว่าเยอะ พวกเขานำอยู่ถึง 6-2 ตอนเริ่มต้นครึ่งหลังได้ไม่นาน แต่ทันใดนั้น แฟนบอลราว 10,000 คนในสนามก็ต้องละสายตาจากเกมที่กำลังแข่งขันกันอยู่ แม้แต่นักเตะเองก็หยุดเล่นและหันไปมองพร้อมเพรียงกัน ผู้ตัดสินยังมีสติ เขาเป่าหยุดเกมก่อนทันที สิ่งที่ทุกสายตาในอาร์เตมิโอ ฟรังคี่ เห็นในวันนั้นคือวัตถุรูปทรงรี แบน โฉบไปโฉบมาอยู่บนท้องฟ้า มันมาจากไหนไม่มีใครรู้ และมันปรากฏอยู่นานถึง 15 นาที ก่อนจะบินหายวับไปอย่างรวดเร็ว แต่ก่อนลับตาไป มันยังพ่นสิ่งที่คล้ายๆ เส้นใย สีเงิน ลงมาโปรยปรายเต็มไปหมด หนึ่งในประจักต์พยานในเหตุการณ์ดังกล่าวก็คือ อาร์ดิโก้ มานญินี่ ปราการหลังฟิออเรนติน่า ผู้ติดทีมชาติอิตาลีถึง 20 นัด ได้ให้สัมภาษณ์กับนักข่าวว่าอย่างนี้ "ทุกคนแหงนมองขึ้นไปและมีบางอย่างที่วิบวับๆ ร่วงหล่นลงมาจากฟ้า เราตะลึงกันไปหมด เราไม่เคยเห็นอะไรแบบนั้นมาก่อน และเราประหลาดใจกันสุดขีด" เจมส์ แม็คกาฮา นักดาราศาสตร์ชาวอเมริกัน ให้สัมภาษณ์เกี่ยวกับเหตุการณ์นี้โดยเชื่อว่าอาจเป็นแสงวาบที่เกิดจากการระเบิดของการทดลองอาวุธหรืออะไรสักอย่าง แต่ได้ข้อสรุปว่าเป็นลูกแมงมุมที่พ่นไยออกมามากกว่า คือเรื่องของลูกแมงมุมนี่ ใครเคยอ่าน Charlotte's Web หรือแปลไทยว่าแมงมุมเพื่อนรัก หนังสือเด็กอมตะนิรันดร์กาล คงพอทราบมาบ้างในตอนจบที่ลูกๆ ของ ชาร์ล็อตต์ แยกจากคอกของวิลเบอร์ไป ด้วยการใช้ใยทำเป็นเหมือนร่มชูชีพ แล้วให้กระแสลมพัดพาตัวเองไปยังที่ไกลๆ และหากมีจำนวนมากพอก็อาจเกิดปรากฏการณ์เป็นเส้นใยสีขาวเงิน หล่นมาจากท้องฟ้าได้ อย่างไรก็ดีมีข้อโต้แย้งจากกลุ่มผู้หลงไหลใน UFO โรแบร์โต้ ปิน็อตติ ประธานของศูนย์วิจัย UFO แห่งอิตาลี (Italian UFO Center) แย้งว่า "ผมรู้ดีเรื่องสมมุติฐานเรื่องแมงมุมเวลามันอพยพนั่น แต่มันไร้สาระมาก มันเป็นข้ออ้างเก่าที่โง่เง่ามาก" ไม่ว่าสิ่งที่แฟนบอลนับหมื่น นักเตะทั้ง 22 คนในสนาม ผู้ตัดสินอีกคน และทีมงานข้างสนามของทั้งสองทีมในวันนั้นเห็นอยู่นาน 15 นาทีจะเป็น UFO จริง หรืออะไรก็ตาม มันมีผลดีที่ตามมายัง ฟิออเรนติน่า ในฤดูกาลนั้น 1954/55 ฟิออเรนตินาของฟุลวิโอ แบร์นาร์ดินี่ จบอันดับ 5 แต่ในฤดูกาลรุ่งขึ้น 1955/56 พวกเขาจบด้วยการเป็นแชมป์ นอกจากนั่นจะเป็นสคูเด็ตโต้ หนแรกในประวัติศาสตร์ของฟิออเรนติน่าแล้ว พวกเขายังทำสถิติไร้พ่าย 33 นัดติดต่อกันตั้งแต่นัดเปิดฤดูกาลจนนัดรองสุดท้าย ก่อนมาแพ้ต่อเจนัว ในนัดสุดท้าย ซึ่งแน่นอนว่าตอนนั้นพวกเขาเป็นแชมป์ไปนานแล้ว เรื่องราวของ UFO ปรากฏเหนืออาร์เตมิโอ ฟรังคี่ ยังถูกกล่าวขานและพูดถึงอยู่ แทบไม่ต่างจากแชมป์ สคูเด็ตโต้ หนแรก และเป็นเพียง 1 ใน 2 หน ของฟิออเรนติน่าเลย ชีวิตมีเรื่องให้แปลกใจตลอดเวลา แต่ถ้าคุณอยากได้อะไรแปลกใหม่ที่มั่นคงมาลอง Sbobet777 รับรองบริการดี ตอบเร็วฉับไว ติดต่อเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@777sbt หรือ 08-44-9990 77, 88 , 99 --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

" ราชาแห่งพีเอโอเค "

ชื่อของ โอลิมเปียกอส, พานาธิไนกอส หรือจะเป็น เออีเค เอเธนส์ น่าจะเป็นชื่อที่คุ้นหูแฟนบอลมากกว่าทีมอื่นๆ ในลีกของกรีซ แต่ชื่อ พีเอโอเค ก็ยังพอรู้จักอยู่บ้าง โดยเฉพาะเมื่อสัก 2 ปีก่อน ประธานสโมสรจอมคลั่งของพวกเขา อิวาน ซาฟวิดิส เคยเอาปืนลูกโม่ลงไปในสนามเพราะไม่พอใจที่ประตูท้ายเกมของทีมเขาโดนริบคืน พีเอโอเค ไม่ได้อยู่ในเอเธนส์เหมือนทีมใหญ่ๆ อื่นๆ แต่พวกเขาตั้งอยู่ทางตอนเหนือกว่าที่เธสซาโนนิกิ พวกเขาเคยประสบความสำเร็จพอควรในกลางยุคทศวรรษที่ 70s จอร์จอส คูดาส คือหนึ่งในหัวใจสำคัญของทีม อันที่จริง เขาเป็นตำนานเบอร์ 1 ของสโมสรเสียด้วยซ้ำ นี่คือนักเตะที่ได้รับฉายาว่า "อเล็กซานเดอร์ เดอะ เกรท" หรือ อล็กซานเดอร์มหาราช ตามประวัติศาสตร์เพราะเธสซาโลนิกิ เป็นส่วนหนึ่งของดินแดนที่เรียกกันว่ามาซิโดเนียเดิม คูดาส นั้นได้รับการยกย่องว่าเป็นหนึ่งในนักเตะกรีกที่ดีที่สุดเท่าที่มีมา เขาเตะให้ทีมชาติ 43 นัดทำ 8 ประตู ระหว่างปี 1967-1982 เขาโด่งดังมากับตำแหน่งมิดฟิลด์ตัวรุกที่มากพรสวรรค์ทักษะยอด แถมยังมีความเร็วและเทคนิคเหลือล้น เส้นทางอาชีพของเขาไม่ธรรมดาเลย เขาเกิดที่ เธสซาโลนิกิ อยู่แล้ว และลงเล่นให้กับสโมสรแห่งนี้ตั้งแต่ปี 1963 ด้วยวัยเพียง 17 ปี เริ่มแรกเขาเล่นเป็นปีกขวาก่อน ในช่วงวัยรุ่นด้วยสปีดจัดจ้าน เลี้ยงบอลเร้าใจ และครอสบอลแม่นยำ ทำให้ช่วงต้นอาชีพของเขาเปรี้ยงปร้างอย่างรวดเร็ว แน่นอน ไม่ใช่แค่ แฟนบอล พีเอโอเค เท่านั้นที่ชื่นชอบเขา สโมสรอื่นก็เช่นกัน.. โดยเฉพาะ โอลิมเปียกอส และ พานาธิไนกอส ในปี 1966 ขณะอายุ 20 ปี ก็เป็นจุดเปลี่ยนสำคัญ ที่ยังผลให้เกิดความข้องใจมาถึงทุกวันนี้ ว่ากันว่า โอลิมเปียกอส อาศัยการเงินที่ดีกว่า เข้ามาฉกตัว ติดต่อผ่านตัว คูดาส เองและครอบครัวของเขา ด้วยวัยเพียง 20 ปี การได้ย้ายไปอยู่เมืองใหญ่ และค่าเหนื่อยมหาศาล ทำให้เขายอมตกลงด้วย เพราะเขาเกิดในครอบครัวยากจน ต้องการได้ค่าจ้างดีๆ มาดูแลครอบครัว จริงๆ ในครั้งนี้ โอลิมเปียกอส ติดต่อแบบไม่ถูกต้องนัก เพราะไม่ผ่านทางสโมสรต้นสังกัดอย่าง พีเอโอเค ก่อน ทำให้พวกเขาไม่พอใจมาก ปกติแล้ว โอลิมเปียกอส กับ พีเอโอเค ก็ถือเป็นคู่แข่ง หรือศัตรูที่มีความดุเดือดอยู่ก่อนแล้วด้วย ถือได้ว่าเป็น คู่แข่งที่อยู่ต่างเมืองที่เข้มข้นที่สุดในลีกกรีซ เขาได้ลงเตะให้ โอลิมเปียกอส ในเกมกระชับมิตร อย่างไรก็ดี อีกไม่นานจากนั้น กรีก จุนต้า (คณะปฏิวัติ)กองทัพแห่งชาติกรีซ ได้ขึ้นมามีอำนาจคุมประเทศ ได้แต่งตั้ง คอสตาส อัสลานิดิส มารับตำแหน่งเลขาทั่วไปกระทรวงกีฬา เขาผู้นี้ดูแลการย้ายตัวของทีมใหญ่ๆ ทั้งหมดของประเทศ จอร์จอส คูดาส ก็โดนเรียกตัวไปรับใช้ชาติในฐานะทหารในช่วงปี 1966-68 และโดนบีบให้ย้ายกลับไปยัง พีเอโอเค อีกครั้ง เพราะไม่ได้รับอนุญาตให้เตะเกมทางการให้ โอลิมเปียกอส ประเด็นการที่ โอลิมเปียกอส ฉกตัวเขาไปจาก พีเอโอเค ยังเป็นที่ถกเถียงกันถึงทุกวันนี้ อย่างไรก็ตาม เขาก็ได้กลับบ้านมายังพีเอโอเค โดยไม่เคยเตะในเกมทางการให้ โอลิมเปียกอส เลยแม้แต่นัดเดียว หลังจากนั้น 3 ปี เมื่อปี 1971 กุนซือชาวอังกฤษ เลส แชนนอน อดีตนักเตะลิเวอร์พูล ก็เข้ามาคุม พีเอโอเค เขาเป็นคนปรับให้ จอร์จอส ดูคาส ขยับเข้ากลางมารับบทเพลย์เมกเกอร์เต็มตัว และเป็นจุดกำเนิดของตำนาน คูดาส กลายมาเป็นกัปตันทีมของสโมสร และนำทีมเป็นแชมป์ลีกสูงสุดของกรีซได้เป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ในปี 1975/76 แถมด้วยกรีก คัพ อีก 2 สมัยในปี 1972 และ 1974 ( เป็นรองแชมป์ลีกอีก 2 สมัยด้วย ในปี 1972/73 และ 1977/78) คูดาส ลงเตะให้ พีเอโอเค ทีมเดียวจนกระทั่งแขวนสตั๊ดในปี 1984 ด้วยวัย 38 ปี เขากลายเป็นนักเตะที่ลงเล่นให้สโมสรมากสุดตลอดกาลที่ 504 นัด และทำประตูสูงสุดเป็นอันดับ 2 ที่ 134 ประตู เป็นรอง สตาฟรอส ซาราฟิส เจ้าของสถิตินี้เพียง 2 ประตูเท่านั้น จอร์จอส คูดาส เป็นตำนานที่แท้จริงของ พีเอโอเค โดยรอยด่างพร้อยเดียวของเขาคือการตัดสินใจเลือกย้ายไป โอลิมเปียกอส แม้เขาจะไม่เคยลงเล่นเกมทางการให้ กอส เลย แต่เขาก็เสียใจมาจนทุกวันนี้ "ผมไม่เข้าใจในตอนนั้นถึงความรักที่ผู้คน (ใน พีเอโอเค) มีต่อผม ผมยังเด็ก เกิดในครอบครัวยากจน และผมตื่นเต้นกับอนาตตที่จะได้ย้ายไปเจอชีวิตที่ดีกว่าใน เอเธนส์ และได้รับเงินเยอะกว่ามาก" นี่คือคำสารภาพของ "อเล็กซานเดอร์ เดอะ เกรท" มหาราชแห่งเธสซาโลนิกิ และมาซิโดเนีย คุณเองก็เป็น "เดอะ เกรท" ในทางเดินของตัวเองได้ ลองมาสัมผัสกันครับกับ Sbobet777 รับรองบริการดี ตอบเร็วฉับไว ติดต่อเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@777sbt หรือ 08-44-9990 77, 88 , 99 --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

" ความผิดปกติสุดพิเศษของนักฟุตบอล "

เมื่อเราพูดถึงนักเตะที่มีเส้นทางชีวิตที่สมบูรณ์แบบที่สุดตั้งแต่มีมา ชื่อของ เดวิด เบ็คแฮม ต้องเป็นหนึ่งในนั้นอย่างไม่ต้องสงสัย สู้จนก้าวขึ้นมาเป็นนักเตะระดับท็อป ประสบความสำเร็จทั้งเงินทอง เล่นให้สโมสรใหญ่ๆ ได้แชมป์มากมาย แต่งงานมีครอบครัวที่สมบูรณ์แบบ แต่หากจะมีความไม่สมบูรณ์ในชีวิตการเป็นนักเตะของ เบ็คแฮม คงต้องเป็นเรื่องที่เปิดเผยขึ้นมาตอนที่ เบ็คแฮม ย้ายไปเซ็นสัญญากับ เรอัล มาดริด ตอนเข้าตรวจร่างกายทางทีมแพทย์ของมาดริดพบว่าขาซ้ายของ เดวิด เบ็คแฮม สั้นกว่าขาขวาอย่างมีนัยยสำคัญ "มนุษย์เราไม่ได้มีร่างกายสมดุลเท่ากันเป๊ะ และนั่นคือมันเป็นไปได้ที่ทุกๆ คนจะมีขาข้างหนึ่งยาวกว่าขาอีกข้าง หากแตกต่างกัน 1 เซนติเมตรหรือน้อยกว่านั้นถือเป็นเรื่องปกติ และหากคุุณไม่ได้เข้าสแกนด้วยเอ็กซเรย์จริงๆ มันยากที่จะบ่งบอกได้อย่างแม่นยำ" เดวิด นันน์ แพทย์ผู้เชี่ยวชาญด้านศัยกรรมกระดูกในลอนดอน เคยให้สัมภาษณ์เอาไว้เกี่ยวกับเรื่องนี้ เรียกว่าความแตกต่างระหว่างขาสองข้างของเบ็คแฮมมันไม่ปกติ และอาจส่งผลต่ออาการบาดเจ็บหลังได้เลย แต่จนแล้วจนรอด แม้เรื่องจะเป็นแบบนี้ เบ็คแฮม ก็ยังค้าแข้งได้จนอายุ 37 ปี และเต็มที่เสมอมา สำหรับ เบ็คแฮม ยังถือว่าไม่ได้หนักหนาอะไรในเรื่องความผิดปกติของร่างกาย ที่ท้ายสุดไม่สามารถหยุดยั้งความตั้งใจของการเป็นนักฟุตบอลได้ อาซา ฮาร์ทฟอร์ด มิดฟิลด์ตำนานของ เวสต์บรอมวิช อัลเบี้ยน และ แมนฯ ซิตี้ ในยุค 60s-70s รายนี้เริ่มต้นอาชีพกับแบ็กกี้ส์ในปี 1967 แต่ในปี 1971 เขากำลังจะย้ายไป ลีดส์ ยูไนเต็ด ทว่ามันไม่เคยเกิดขึ้นเพราะในการตรวจร่างกายก่อนเซ็นสัญญาแพทย์ของ ลีดส์ พบว่าเขามีรูเล็กๆ ที่หัวใจ อาการแบบนี้ถือว่าสุ่มเสี่ยงมากต่อการเป็นนักกีฬาที่หัวใจต้องทำงานหนัก แต่ว่ารูนั้นเล็กเกินกว่าจะเป็นอันตราย ซึ่งในที่สุด ฮาร์ทฟอร์ด ก็ย้ายไปแมนฯ ซิตี้ ในปี 1974 เล่นจนถึงปี 1979 น่าประหลาดที่แม้จะมีรูเล็กๆ ในหัวใจ ที่ติดตัวมาตั้งแต่เขาเกิด แต่เขากลับค้าแข้งได้ถึงอายุ 41 ปี มาแขวนสตั๊ดกับ ชรูว์สบิวี่ ในปี 1991 รวมทั้งสิ้นเขาลงเล่นในฟุตบอลลีกกับทุกสโมสรไปถึง 744 นัด ทำไป 63 ประตู และติดทีมชาติสก็อตแลนด์ถึง 50 นัดทำไป 5 ประตู ระหว่างปี 1972-1982 เรื่องของไซส์ของอวัยวะที่ไม่สมดุลกัน หรือเท่ากัน ที่ไม่ได้มากมายอะไรเท่าไหร่ มีอีกหลายราย ปาทริค วิเอร่า ก็เป็นหนึ่งในนั้น (วิเอร่า ขาต่างกัน 3 เซนติเมตร) ดาร์เรน พีค็อก ปราการหลังนิวคาสเซิ่ลยุคบี้แชมป์กับแมนฯ ยูไนเต็ด ก็ด้วย มาร์ติน ยอร์เกนเซ่น ปีกทีมชาติเดนมาร์ก ที่โด่งดังกับอูดิเนเซ่ และฟิออเรนติน่า แถมเล่นทีมชาติยาวนานมาก ตั้ง 13 ปี รวม 102 นัด ตั้งแต่ปี 1998-2011 รายนี้ขาไม่ได้ผิดปกติ แต่ "เท้า" ผิดปกติ เพราะ เท้าสองข้างของแกไม่เท่ากัน คนเราเท้าไม่เท่ากัน นิดๆ หน่อยๆ ไม่แปลก สังเกตุว่าเวลาเราใส่รองเท้าผ้าใบ หรือรองเท้าหนัง จะรู้สึกว่าใช้ไปสักพัก รองเท้าจะบีบเท้า รัดเท้าเราไม่เท่ากัน แต่กระนั้นเรายังใส่รองเท้าไซส์เดียวกันได้ ส่วนของ มาร์ติน ยอร์เกนเซ่น มันไม่เท่ากันถึงขนาดที่เขาต้องใส่รองเท้าคนละไซส์กันเลย เดวิด เคลลี่ อดีตกองหน้าทีมชาติไอร์แลนด์ในทศวรรษ 90s ที่เคยเล่นให้กับทั้ง เวสต์แฮม, เลสเตอร์, นิวคาสเซิ่ล, วูล์ฟส์ และซันเดอร์แลนด์ รายนี้ก็คลาสสิก ตอนเด็กๆ เดวิด เคลลี่ ป่วยด้วยโรค Perthes disease (หัวกระดูกต้นขาผิดปกติ) นั่นทำให้ขาซ้ายของเขาสั้นกว่าขาขวาถึง 4 นิ้ว หรือประมาณ 10 เซนติเมตรเลยทีเดียว ตอนเด็กๆ เขาถึงกับต้องเดินด้วยการใช้ไม้ค้ำตลอด แต่มันก็ค่อยๆ ดีขึ้นจนเขาอายุ 10 ขวบถึงเดินได้โดยปกติ และความแตกต่างมันเริ่มน้อยลงเรื่อยๆ จนเขาสามารถเล่นฟุตบอลได้ อย่างไรก็ดี เมื่อพูดถึงเรื่องขาผิดปกติ ไม่มีเคสไหนที่จะ epic ไปมากกว่า การ์รินช่า อีกแล้ว เจ้านกน้อย หนึ่งในนักเตะที่เก่งสุดในโลกตลอดกาล นักเตะที่กระชากลากเลื้อยได้ดีที่สุดในโลกลูกหนัง เจ้าของแชมป์โลกปี 1958 และ 1962 ขาข้างซ้ายของ การ์รินช่า พับเข้าใน ลองนึกภาพขาที่ต่ำกว่าหัวเข่าลงไป พับเข้าด้านในส่วน ขาขวา ที่ต่ำกว่าหัวเขาลงไป พับออกด้านนอก และขาขวาสั้นกว่าขาซ้ายถึง 6 เซนติเมตร ความแตกต่างของขา ของการ์รินช่า มันเห็นได้ชัดเจนจนรู้เลยว่าผิดปกติ แต่นอกจากมันจะไม่ส่งผลต่อการเล่นฟุตบอลแล้ว เผลอๆ จะช่วยให้เขาโดดเด่นยิ่งขึ้นไปอีกด้วยซ้ำ เปเล่ อาจโดนมองว่าเป็นคนที่ฟันธงอะไรตรงข้ามตลอด พูดว่าใครเก่งมักผิดพลาด แต่ในเคสนี้ เปเล่ พูดถูกต้องที่สุด เขาบอกว่า การ์รินช่า คือนักเตะที่ดีที่สุดในตำแหน่งนี้ เขาเป็นปีกที่เล่นได้น่าตื่นตาตื่นใจ ทัศนคติของเขาไม่ว่าจะเล่นกับเพื่อนๆ ตามถนนหรือเล่นต่อหน้าแฟนบอลเป็นแสนในนัดชิงชนะเลิศฟุตบอลโลก เป็นแบบเดียวกันหมด เขาเล่นด้วยความสนุกสนาน ความผิดปกติของขาของการ์รินช่า ที่ดูเหมือนทำให้เขาพิการ แต่เมื่อเขาลงสนาม ขาผิดปกติของเขาคู่นี้แหละ ที่ทำให้คู่แข่งเหมือนคนพิการไปแทน ส่วนใครต้องการเว็บไซด์ที่น่าตื่นตาตื่นใจพอๆกับ การ์ริช่า ล่ะก็ต้องนี่เลยกับ Sbobet777 ติดต่อเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@777sbt หรือ 08-44-9990 77, 88 , 99 --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

" พ่อมดพ็อตเตอร์ "

"เขาเป็นคนอังกฤษ เขาเป็นโค้ชรุ่นใหม่ เขามีไอเดียใหม่ๆ เขานำไอเดียใหม่ๆ เข้ามา (สวอนซี) เป็นทีมที่เน้นเรื่องการเคลื่อนบอล ในแนวทางของพวกเขา ผู้รักษาประตูและกองหลังตั้งเกมขึ้นมาจากด้านหลัง และสำหรับผม นั่นแหละที่คุณเห็นได้ชัดจากสวอนซี" มาร์เซโล่ บิเอลซ่า ยอดโค้ชอาร์เจนไตน์ของ ลีดส์ ยูไนเต็ด เอ่ยชมกุนซือชาวอังกฤษคนหนึ่ง ซึ่งคุมสวอนซี เสมอกับทีมของเขาไป 2-2 เมื่อสิงหาคม 2018 ปกติโค้ชชาวอังกฤษ หาคนไปคุมทีมต่างลีกยาก และยิ่งทำทีมโดดเด่นมาเล่นฟุตบอลยุโรปยิ่งยากใหญ่ แต่ไม่นานมานี้เองมีคนทำได้ เมื่อนั้น ชื่อของเขาถึงได้เป็นที่รู้จักในวงกว้าง เขาคือกุนซือไบรตัน คนปัจจุบัน แกรห์ม พ็อตเตอร์ ผลงานสร้างชื่อของ พ็อตเตอร์ คือตอนคุม ออสเตอร์ซุนด์ ทีมสโมสรบ้านนอกของสวีเดนมาเล่นยูโรปา ลีก ฤดูกาล 2017/18 และพวกเขาเอาชนะอาร์เซน่อลได้ด้วยซ้ำ แกรห์ม พ็อตเตอร์ เคยเล่นฟุตบอลอาชีพในตำแหน่งแบ็กซ้าย แต่ก็ไม่ได้โด่งดังอะไร เล่นกับ เบอร์มิงแฮม, สโต๊ค และ เวสต์บรอมวิช อัลเบี้ยน ในยุค 90s และมาแขวนสตั๊ดกับ แม็คเคิ่ลสฟิลด์ ในปี 2005 ด้วยวัย 30 ปี เส้นทางของเขาพุ่งขึ้นมาจากนักเตะที่แทบไม่มีใครจำได้และรู้จัก จนกลายมาเป็นกุนซือของทีมระดับพรีเมียร์ ลีก อย่าง ไบรตัน เริ่มต้นขึ้นเมื่อปี 2005 หลังแขวนสตั๊ด พีเอฟเอ (Professional Footballers' Association) ออกทุนให้เขาเรียนจบปริญญาตรี สาขาสังคมศาสตร์ แล้วงานแรกที่เกี่ยวกับฟุตบอลของเขาหลังแขวนสตั๊ดคือการดูแลทีมฟุตบอลของมหาวิทยาลัยฮัลล์ จากนั้นทีมชาติหญิงกาน่า จ้างเขาไปเป็นผู้อำนวยการเทคนิค สู้ศึกฟุตบอลหญิงชิงแชมป์โลกปี 2007 แล้วมาเป็นผู้ช่วยโค้ชของทีมมหาวิทยาลัยอังกฤษ ตามด้วยการมาทำหน้าที่เดียวกันที่ มหาวิทยาลัย Leeds Metropolitan University ที่นี่เขาก็ศึกษาปริญญาโท ควบคู่กันไปด้วย และจบในสาขาความฉลาดทางอารมณ์ในการเป็นผู้นำ ตรงนี้เอง มันกลายมาเป็นอาวุธสำคัญของเขาในฐานะโค้ชในภายหลัง เส้นทางของเขาเริ่มต้นขึ้นหลังจากนั้น มันเป็นเพราะความต้องการบรรจบกันแท้ๆ ปลายปี 2010 ดาเนียล คินด์เบิร์ก ประธานสโมสรกำลังต้องการกู้ชีพออสเตอร์ซุนด์ เล็งหาคนหนุ่มไฟแรง (แน่นอนว่าต้องโนเนม เพราะไม่ได้มีตังจ้างเยอะแยะอะไร) พอดี แกรม โจนส์ ซึ่งเป็นผู้ช่วยของ โรเบร์โต้ มาร์ตีเนซ ที่สวอนซี และเป็นเพื่อนของเขา แนะนำเขาให้กับ คินด์เบิร์ก ปรากฏว่าประธานตอบตกลง เซ็นสัญญากับเขา ณ เวลานั้น ออสเตอร์ซุนด์ อยู่ในลีกระดับ 4 ของสวีเดน แต่ก็เพียงปีเดียวเขาพาทีมเลื่อนชั้น และเลื่อนชั้นต่อทันที ภายใน 2 ปีก็กระโดดมาอยู่ ซูเปอเรทเท่น จนกระทั่งฤดูกาล 2016/17 พ็อตเตอร์ พาทีมขึ้นมาบนลีกสูงสุดคือ ออลล์สเวนส์คาน ได้สำเร็จ จบอันดับ 8 และได้สิทธิ์มาเตะยูโรปา ลีก เพราะเป็นแชมป์ฟุตบอลถ้วย ! นี่คือพัฒนาการที่รวดเร็วมาก เมื่อมองว่า ออสเตอร์ซุนด์ คือทีมเล็กๆ งบน้อย จากลีกอันดับ 4 ของประเทศ มาได้เล่นฟุตบอลยุโรปภายในเวลาแค่ 6 ปี ยูโรปา ลีก 2017/18 เริ่มต้น ชาติจากสวีเดน ได้โควต้าผ่านทางบอลถ้วย แน่นอนว่าต้องเตะรอบคัดเลือก ปรากฏว่าอย่างไม่คาดคิด ออสเตอร์ซุนด์ ของ แกรห์ม พ็อตเตอร์ เขี่ย กาลาตาซาราย ตกรอบ ตามด้วย พีเอโอเค จากกรีซ และได้มาเล่นรอบแบ่งกลุ่ม คุณลองไล่รายชื่อนักเตะออสเตอร์ซุนด์ ดูสิ คุณรู้จักชื่อสักกี่คนในตอนนั้น มีนักเตะจากอูกันดา, อิรัก, อิหร่าน, ไนจีเรีย, มาลี ผสมผสานกับตัวโนเนมจากอังกฤษและสวีเดน แต่ แกรห์ม พ็อตเตอร์ พาทีมชุดนี้จบด้วยการเป็นอันดับ 2 ของกลุ่ม มีแต้มเท่ากับ แอธเลติก บิลเบา ผ่านเข้ารอบไปด้วยกัน เอาชนะทั้ง แฮร์ธ่า เบอร์ลิน และ ซอร์ย่า ลูแฮนส์ค ลงได้ น่าเสียดายที่ในรอบน็อคเอาท์ ต้องเจอของแข็งอย่างอาร์เซน่อล รวม 2 นัดแพ้ไป 2-4 เกมแรกแพ้คาบ้าน 0-3 เกมสอง ไปเยือนเอมิเรตส์ ออกนำก่อนอย่างไว 2-0 แต่ก็ยิงเพิ่มไม่ได้ ก่อนมาโดนปืนใหญ่กระซวกประตู 1-2 ทำให้โอกาสพลิกหมดลงทันที เขาบอกเคล็ดลับ คือการนำนักเตะออกไปทำกิจกรรมต่างๆ ที่ไม่คุ้นเคย เช่น จัดเตรียมการแสดงละครเวที ออกไปร้องเพลง เป็นต้น เพราะมันคือการ "ดึง" พวกเขาออกมาจาก Comfort Zone เนื่องจากเมื่อไหร่ที่คุณต้องไปเตะบอลยุโรป นั่นคือสถานการณ์ที่คุ้นจะรู้สึกไม่สะดวกใจ ต้องทำให้คุ้นกับมันเสียก่อน สมัยเป็นนักเตะเขาค่อนข้างโนเนม อย่างที่บอกว่าเล่นเป็นเรื่องเป็นราวหน่อยก็คือกับเบอร์มิงแฮม, เวสต์บรอม, ยอร์ค ซิตี้ และ แม็คเคิ่ลสฟิลด์ เกมที่น่าจดจำที่สุดเห็นจะเป็นตอนเล่นให้เซาธ์แฮมป์ตัน (ทั้งหมด 8 นัด) เขาลงเป็นสำรองในช่วง 20 นาทีสุดท้าย ในเกมที่นักบุญถล่ม แมนฯ ยูไนเต็ด 6-3 เมื่อปี 1996 นั่น แกรห์ม พ็อตเตอร์ จัดทีมได้หลากหลายระบบ และรู้จักจิตวิทยาในการดึงศักยภาพนักเตะออกมา หลังจบฤดูกาลนั้น ออสเตอร์ซุนด์ จบอันดับ 5 และเส้นทางของ พ็อตเตอร์ ก็เริ่มโบยบิน สวอนซี ซึ่งอยู่ใน เดอะ แชมเปี้ยนชิพ ตัดสินใจดึงเขามาคุมทีม นั่นนับเป็นการก้าวกระโดดในเส้นทางอาชีพอย่างแท้จริง เขาคุมทีมหงส์ขาวจบอันดับ 10 ของเดอะ แชมเปี้ยนชิพ แต่สไตล์การเล่น และแนวทางการทำทีมของเขาไปโดนใจ ไบรตัน จึงดึงมาคุมทัพแทน คริส ฮิวจ์ตัน แม้ไบรตัน จะกระเสือกกระสน ยังอยู่ในกลุ่มโซนต้องหนีตกชั้น แต่เมื่อมองคุณภาพนักเตะ สภาพทีม ถือว่า แกรห์ม พ็อตเตอร์ นำความสนุกสนานมาให้ทีมนกนางนวลอย่างแท้จริง ไบรตัน เล่นบอลบุก สนุก และที่สำคัญ ไม่ยอมแพ้ แม้จะมีเกมที่ชนะไม่มากนัดนัก แต่พวกเขาก็แพ้ยาก ไบรตัน สู้ขาดใจเสมอ แกรห์ม พ็อตเตอร์ อาจไม่ใช่คนที่เก่งกาจ หรืออัจฉริยะอะไร แต่สำหรับคนที่เริ่มต้นแบบแทบไม่มีต้นทุนเชิงลูกหนัง ไม่ได้เรียนโค้ชโดยตรงตั้งแต่แรก ไม่ได้ฝึกมาเพื่อวันหนึ่งจะมาเป็นโค้ชบอลอาชีพ และสมัยเป็นนักเตะก็ไม่ใช่คนที่โด่งดังอะไร ก็ถือว่าเขามาไกลมากทีเดียว ชีวิตมีช่วงเวลาของมัน ทุกคนสามารถพลิกแพลงตัวเองได้ตลอดเวลา คุณเองก็เช่นกัน ลองมาสร้างประสบการณ์ใหม่ที่ MYSBOBET รับรองมีความตื่นเต้นน่าสนใจรอคุณอีกเยอะ พร้อมบริการดีแน่นอน ติดต่อได้ตลอด 24 ชั่วโมง ตามมาได้เลยที่ https://line.me/R/ti/p/@my-sb99 หรือ 08-0003-1188 / 08-0003-117 --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

" คนล้มเหลวที่บาร์เซโลน่า "

บาร์เซโลน่า ได้ชื่อว่าเป็นสโมสรที่ปั้นนักเตะเก่ง มีดาวดังจาก "ลา มาเซีย" อยู่เสมอ แต่เอาจริงๆ ช่วงหลังก็ห่างหายไปนานแล้ว ยุคที่เห็นผลงานจริงจังสุดคือช่วงต้น-กลางยุค 2000s เราได้เห็น อิเนียสต้า, ชาบี, เมสซี่, บุสเก็ตส์, เปโดร แต่พอหลังจากนั้นก็ไม่ค่อยเอาอ่าวเท่าไหร่ ลา มาเซีย ปั้นเด็กเก่งจริง แต่หลายต่อหลายครั้ง บาร์ซ่า เลือกที่จะปล่อยให้นักเตะไปเล่นที่อื่น เพราะขึ้นชุดใหญ่ไม่ได้ หรืออาจจะยังคิดว่าไม่เก่งจริง จากนั้นพอไปมีแววที่อื่น ไปดังที่อื่น ค่อยไปเต๊าะกลับมา ง่ายๆ ก็อย่าง เชส ฟาเบรกาส กับ เคราร์ด ปีเก้ นี่ไง สมัยก่อนทำไมสื่อบ้านเราตั้งชื่อพวกเขาว่า เจ้าบุญทุ่ม ก็เพราะพวกเขาขึ้นชื่อว่าเป็นจอมทุ่ม ซื้อนักเตะค่าตัวแพงเสมอๆ แต่ก็มีหลายครั้งที่ซื้อมาแล้วไม่เวิร์ค แฟนบอลรุ่นใหม่อาจไม่รู้จัก แต่แฟนบอลที่ดูมาเมื่อ 20 ปีที่แล้วเป็นต้นมา ย่อมต้องเคยได้ยินชื่อนักเตะที่ถูกลืมไปอย่าง เคราร์ด โลเปซ เคราร์ด มีคุณสมบัติตรงกับความเป็นบาร์ซ่า ทุกอย่างคือโตมาจาก ลา มาเซีย จากนั้นขึ้นมาเล่นบาร์ซ่า เบ และเมื่อก้าวขึ้นมาสู่ชุดใหญ่ไม่ได้ ก็โดนปล่อยออกไป พอไปเก่งที่อื่้น ค่อยซื้อกลับมา แต่กลับมาด้วยค่าตัวแพงสมฉายา "บุญทุ่ม" อย่างไรก็ตาม เมื่อมีการจัดอันดับนักเตะที่บาร์ซ่า ซื้อมาแล้วล้มเหลวทีไร ชื่อของ เคราร์ด โลเปซ จะต้องโผล่ขึ้นมาติดชาร์ตอยู่เสมอๆ เคราร์ด โลเปซ เป็นมิดฟิลด์ตัวกลางที่เล่นได้ครบเครื่อง จะเป็นตัวรับ ตัวรุก หรือแม้แต่ถ่างไปด้านข้างก็เล่นได้ เรียกว่ามีเซนส์บอลที่ดี เขาโดนบาร์ซ่าปล่อยไปให้ บาเลนเซีย ในปี 1997 ตอนอายุได้ 18 ปี แล้วไปอยู่ทีมค้างคาวก็ใช่จะแจ้งเกิดได้เลย ปีที่ เคราร์ด ยกระดับตัวเองขึ้นมาจริงๆ คือในปี 1998/99 เขาโดนบาเลนเซียปล่อยให้ อลาเบส ยืมตัว และช่วยให้อลาเบสอยู่รอด บวกกับยิงไปถึง 9 ประตู สร้างสรรค์โอกาสได้หลายต่อหลายหน ตรงนี้เองที่ บาร์ซ่า เริ่มหันมาจับตาแล้ว และบาเลนเซีย ก็เรียกกลับมาใช้งานทันที ฤดูกาล 1999/2000 เป็นฤดูกาลที่ เคราร์ด โลเปซ แจ้งเกิดเต็มตัวสุดๆ ในยุคของ เอคตอร์ กูเปร์ ราชารองแชมป์ เขามักยืนคู่กับ ฟรานซิสโก้ ฟารินอส และ กาอิซก้า เมนดิเอต้า ตรงกลางสนาม บางครั้งบทบาทก็สูงหน่อย บางเกมก็ถ่างมาด้านขวา โดยด้านซ้ายของทีมมี คิลี่ กอนซาเลซ คอยลากเลื้อย รวมถึงบางเกมก็เป็นตัว บ็อกซ์ ทู บ็อกซ์ ส่วนด้านหน้ามี เคลาดิโอ โลเปซ และ อาเดรียน อีลี่ เป็นตัวหลัก แน่นอนว่าเพชรของ บาเลนเซีย มีหลายคน หนึ่งในนั้นคือ กาอิซก้า เมนดิเอต้า จอมทัพเบอร์ 6 กัปตันทีม อีกรายคือหนุ่มวัย 20 ปีที่ชื่อ เคราร์ด โลเปซ นี่แหละ ในลีกเขาช่วยทีมชนะทั้งบาร์ซ่า และมาดริด แต่ที่ทำให้ เคราร์ด โลเปซ ดังไปทั้งโลกฟุตบอลจริงๆ คือผลงานของเขาใน ยูฟ่า แชมเปี้ยนส์ ลีก ต่างหาก ในฤดูกาล 1999/2000 ชปล. มีรอบแบ่งกลุ่ม 2 รอบ บาเลนเซีย ก็ผ่านมาได้หมด พอเข้ารอบน็อคเอาท์ (8 ทีมสุดท้าย) เปิดมาก็เจอของแข็งเลยคือ ลาซิโอ ทว่าเกมแรกที่ เมสตาย่า นี่แหละที่ส่งให้ เคราร์ด ดังเป็นพลุแตก เมื่อเขาทำแฮททริก ช่วยค้างคาวกัด ลาซิโอ จมเขี้ยว 5-2 รวมผลสองนัดผ่านเข้าด้วยสกอร์ 5-3 มีการคาดหวังกันถึง เอล กลาสิโก้ ในนัดชิง เพราะสายบน เรอัล มาดริด เอาชนะ บาเยิร์น มิวนิค ไปได้ ส่วนสายล่าง บาร์ซ่า เจอกับบาเลนเซีย แต่อีกครั้งที่ เมสตาย่า คือปราการที่ทีมใหญ่เอาชื่อมาทิ้ง บาเลนเซีย ถล่มไปถึง 4-1 แม้บาร์ซ่า จะเอาคืนได้ที่คัมป์ นู 2-1 แต่รวมผลสองนัดเป็น บาเลนเซีย ที่ผ่านเข้าชิงชนะเลิศ น่าเสียดายที่ความเด็ดขาด ความแน่นอนของ มาดริด มีมากกว่า ทีมชุดขาวของ เดล บอสเก้ เลยถล่มไป 3-0 ประตูกระโดดสับขายิงของ สตีฟ แม็คมานามาน หลายคนยังจำได้ดี พอหลังจบฤดูกาลนั้น บาร์ซ่า ก็เดินหน้าเข้าทาบทามเด็กเก่ารายนี้ทันที และสมหวัง พวกเขาได้ตัว เคราร์ด โลเปซ กลับมายัง คัมป์ นู ด้วยค่าตัวมหาศาลถึง 21.5 ล้านยูโร ซึ่งถือว่าเยอะมากในปี 2000 ปีแรก เขาลงเล่นใน ลา ลีกา 24 นัด ช่วงแรกเป็นตัวจริง แต่หลังๆ เริ่มหลุดไปสำรอง แล้วพอเข้าสู่ช่วง 10 นัดสุดท้ายเขาก็ได้รับบาดเจ็บยาว ฤดูกาลต่อมา พอหายเจ็บเขาก็หลุดจากตัวจริงไปอย่างถาวร แล้วก็ค่อยๆ เฟดหายไป กระทั่งว่าไม่มีชื่อแม้แต่ตัวสำรองด้วยซ้ำ ฟอร์มที่ไม่เป็นไปตามที่คาดหวัง บวกกับอาการบาดเจ็บ ทำให้ในที่สุด เคราร์ด โลเปซ ก็กลายเป็นคนที่ถูกลืมไปในทีมบาร์ซ่า ก่อนจะโดนปล่อยไปให้ โมนาโก ในปี 2005 ด้วยวัย 26 ปี จริงๆ เคราร์ด ควรมีเวลาให้กลับคืนฟอร์มเก่ง การย้ายไปอยู่ทีมที่ได้รับการคาดหวังน้อยกว่า น่าจะทำให้เขากลับมาได้ แต่ก็ไม่ เมื่อทั้งอาการบาดเจ็บที่ตามมารบกวน และด้วยฟอร์มที่ไม่เคยกลับมาเป็นเหมือนช่วงปี 1998-2000 อีกเลย ในที่สุดเขาก็มาแขวนสตั๊ดกับ จีโรน่า เมื่อปี 2011 ด้วยวัย 32 ปี หลังเลิกเล่น เคราร์ด โลเปซ หันมาเอาดีด้านการเป็นโค้ช ปี 2015 เขาได้รับการแต่งตั้งมาคุม บาร์เซโลน่า เบ ทีมที่เขาเคยฝึกฝนฝีมือขึ้นมาสมัยวัยรุ่น แต่ผลงานของ บาร์ซ่า เบ ก็ไม่น่าประทับใจ สุดท้ายก็โดนปลดจากตำแหน่งเมื่อปี 2018 หากไม่คิดว่าเป็นการทำร้ายจิตใจเกินไป ก็ต้องบอกว่า เคราร์ด โลเปซ คือคนที่ล้มเหลวจริงๆ กับ บาร์เซโลน่า ใครก็เคยล้มเหลวได้ แต่คนที่ล้มเหลวแล้วลุกขึ้นใหม่ไม่ได้มีทุกคน คุณจะจมอยู่ตรงนั้นหรือ?? ลองมาเริ่มต้นใหม่กับ MYSBOBET รับรองมีความตื่นเต้นน่าสนใจรอคุณอีกเยอะ ติดต่อได้ตลอด 24 ชั่วโมง ตามมาได้เลยที่ https://line.me/R/ti/p/@my-sb99 หรือ 08-0003-1188 / 08-0003-117 --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

" บิเอลซ่าผู้ผิดหวัง "

มาร์เซโล่ บิเอลซ่า ได้รับการคารวะจากกุนซือฝีมือดีมากมาย และเป็นแรงบันดาลใจให้กุนซือรุ่นหลังได้หยิบยืมแนวคิด วิธีการบางอย่างในการคุมทีมของเขาไปใช้ ไม่ใช่แค่อดีตลูกศิษย์ ที่เป็นชาวอาร์เจนไตน์อย่าง เมาริซิโอ โปเช็ตติโน่, มาร์เซโล่ กายาร์โด้, ดีเอโก้ ซิเมโอเน่ แต่ยังรวมถึงยอดโค้ชอย่าง เป๊ป กวาร์ดิโอล่า ก็มีความคลั่งไคล้ในตัว บิเอลซ่า อย่างมากถึงขนาดบินไปหาถึงบ้านที่อาร์เจนติน่าเพื่อสนทนาธรรมภาษาลูกหนังมาแล้ว หากจะมีความผิดหวังบนเส้นทางกุนซือของ บิเอลซ่า ก็คือ เขาแทบไม่เคยนำทีมได้แชมป์เป็นชิ้นเป็นอันเลย ทำทีมฟุตบอลเล่นดี เล่นสวย เล่นมัน มีแนวทางชัดเจน แต่นอกเหนือจากแชมป์ เคลาซูร่า และ อเปร์ตูร่า กับ เวเลซ ซาร์สฟิลด์ กับ นีเวลล์ส โอลด์ บอยส์ ตั้งแต่ยุค 90s เพียง 2-3 หนแล้ว แชมป์ที่จับต้องได้จริงๆของเขาก็มีแค่เหรียญทองโอลิมปิก บอลชายในปี 2004 เท่านั้น ที่เหลือ เต็มที่มักเป็นพระรองทั้งหมด เข้าชิงบอลถ้วยก็มักแพ้ ถ้าจะถามว่าทำไม? อาจเป็นเพราะฟุตบอลของ บิเอลซ่า มีความเพียว มีความบริสุทธิ์มากเกินไป หมายความว่าเขาแทบไม่ปรับแต่งวิธีการเล่นเลย ไม่ว่าคู่แข่งจะเป็นใคร เล่นแบบไหน ถามว่ากุนซือคนไหนที่ทำฟุตบอลเพียว ได้แบบบิเอลซ่า คำตอบก็คือ เป๊ป กวาร์ดิโอล่า นี่ยังไง ทำไม เป๊ป ประสบความสำเร็จ? ความแตกต่างก็คือ เป๊ป จะคุมทีมที่เต็มไปด้วยนักเตะเก่งสุดยอด เขาคุมทีมระดับท็อป ในลีกนั้นๆ เสมอ ส่วน บิเอลซ่า ยกเว้นทีมชาติอาร์เจนติน่าในราวปี 1998-2004 เขาก็ไม่เคยคุมทีมที่มีคุุณภาพแบบสุดยอดจริงๆจังๆ เลย เพียวฟุตบอลของเขาจึงมักตกเป็นพระรอง อีกทั้ง ข้อเสียอีกอย่างของเขาคือพื้นฐานเป็นคนแข็ง ยอมหักไม่ยอมงอ เขาจึงมักคุมทีมไหนได้ไม่นาน แม้ว่าจะตกเป็นเพียงพระรองส่วนมาก แต่ในจำนวนทีมที่เขาพาได้รองแชมป์เหล่านี้ ไม่มีทีมไหนที่จะสร้างความทรงจำและประทับใจเท่ากับ แอธเลติก บิลเบา ในยูโรปา ลีก 2011/12 อีกแล้ว รอบ 16 ทีมสุดท้าย บิลเบา ต้องเจอกับ แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ปีนั้น แมนฯ ยูไนเต็ด เครื่องสะดุด จากการแขวนเกือกของ พอล สโคลส์ ครึ่งซีซั่นแรกผลงานไม่น่าประทับใจเลย เพราะขาดมิดฟิลด์จอมทัพ พวกเขาตกรอบแบ่งกลุ่ม ชปล. จนต้องมาเล่นใน ยูโรปา ลีก เข้าสู่เดือนมกราคม เฟอร์กี้ ตัดสินใจโน้มน้าวให้ สโคลส์ กลับมาสวมสตั๊ดลงเล่น และ สโคลส์ ก็ตกลง ตอนนั้นเองที่แนวโน้มของปีศาจแดงเริ่มดีขึ้น กระนั้น พวกเขาก็มุ่งเน้นไปที่การเบียดแย่งแชมป์ลีกกับ แมนฯ ซิตี้ มากกว่าผลงานในบอลยุโรป พวกเขาผ่านอาแจ็กซ์มาได้ในรอบ 32 ทีม มาเจอกับ บิลเบา สิงโตแห่งแคว้นบาสก์ ภายใต้การคุมทีมของ บิเอลซ่า ได้ชื่อว่าเป็นทีมพลังหนุ่มที่แซมด้วยตัวประสบการณ์ สไตล์การเล่นคือเพรสซิ่งหนัก วิ่งดุดัน และเล่นบอลพาสซิ่งแม่นยำ สำหรับ แอธเลติก บิลเบา แล้ว นักเตะต้องเป็นคนที่มีเชื้อสายบาสก์เท่านั้น แต่กุนซือไม่จำเป็น ถือเป็นเอกสิทธิ์สำหรับ บิเอลซ่า ที่ได้คุมสโมสรที่มีความเป็นตัวของตัวเองแบบนี้ แน่นอน นักเตะของ บิลเบา ส่วนมากเป็นเด็กท้องถิ่นที่ปั้นมาเอง หรือไม่ก็หานักเตะบาสก์จากทีมบ้านใกล้เรือนเคียง อย่าง โซเซียดาด, เออิบาร์ หรือสโมสรเล็กๆ อย่าง บาสโกเนีย มาปั้นต่อ ผู้เล่นหลายคนของพวกเขาเล่นได้หลากหลายตำแหน่ง เชี่ยวชาญแท็คติก ฉลาดเป็นกรด เช่น การ์ลอส กูเปร์กี, ฆาบี มาร์ตีเนซ, จอน เอาร์เตเน็ตเช่, ออสการ์ เด มาร์กอส ทีมของพวกเขายืดหยุุ่นมาก บิลเบา มี กอร์ก้า อิไรซอส เฝ้าเสา แนวรับมี อันโดนี่ อิราโอล่า, เฟร์นานโด อมอเรเบียต้า, ฆาบี มาร์ตีเนซ หรือ มิเกล ซาน โฆเซ่ และ จอน เอาร์เตเน็ตเช่ เป็นหลัก แดนกลาง อันเดร์ อิตูร์ราสเป เป็นตัวรับ, ออสการ์ เด มาร์กอส เล่นได้แทบทุกตำแหน่งตั้งแต่หลังยันหน้าเป้า และ อันเดร์ เอร์เรร่า แนวรุก "กาก้าน้อย" มาร์เกล ซูซาเอต้า กับ อีเกร์ มูเนียอิน ในวัยรุ่นที่กำลังห้าวสุดขีด รวมถึง เฟร์นานโด ยอเรนเต้ ขุมกำลังสำรองยังมี บอร์ฆ่า เอกีซ่า, กอยคิลี่ เลร์ตชุนดี้, ดาบิด โลเปซ, อีไบ โกเมซ, กาอิซก้า โตเกโร่, อิกอร์ กาบิลอนโด้, ชาบี กาสตีโย่, ไอตอร์ โอซิโอ จอมเก๋า ซึ่งถือเป็นนักเตะฝีเท้าดีทั้งสิ้น เลกแรกที่ โอลด์ แทร็ฟฟอร์ด หลังจบเกม เซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน ออกมายอมรับว่า บิลเบา คือทีมที่เล่นด้วยยากมาก พวกเขาเป็นทีมที่ทำงานกันหนักที่สุดในสนามแล้วในยุโรปเวลานั้น ซึ่งสะท้อนปรัชญาการทำทีมของ มาร์เซโล่ บิเอลซ่า ได้เป็นอย่างดี ผลลงเอยที่ชัยชนะของ บิลเบา 3-2 กระทั่งนัดสอง พวกเขาก็ยังเปิดบ้านย้ำแค้นแมนฯ ยูไนเต็ด ได้อีกที่สกอร์ 2-1 เกมที่ โอลด์ แทร็ฟฟอร์ด นั่นเองที่ อันเดร์ เอร์เรร่า โชว์ฟอร์มได้อย่างยอดเยี่ยมจนเข้าตาแมนฯ ยูไนเต็ด และตัวเขาเองก็ประทับใจกับบรรยากาศในโรงละครแห่งนี้ ในที่สุด ทั้งสองฝ่ายก็มาลงเอยกันอีก 2 ปีให้หลัง บิลเบา ผ่านแมนฯ ยูไนเต็ด ไปแล้วพวกเขาเข้าไปชนะ ชาลเก้ ในรอบ 8 ทีมด้วยสกอร์รวม 6-4 และชนะ สปอร์ติ้ง ลิสบอน ในรอบคัดเชือกด้วยสกอร์รวม 4-3 แต่ว่าน่าเสียดาย ด้วยความที่ฟุตบอลของ บิเอลซ่า มันตรงไปตรงมาเกินไป การเข้าไปชิงชนะเลิศกับ แอตเลติโก้ มาดริด จึงมีบทสรุปที่น่าผิดหวัง ดีเอโก้ ซิเมโอเน่ เอาชนะอาจารย์ของตัวเอง เมื่อทีมตราหมีชุดนั้น เต็มไปด้วยพระกาฬ ตั้งแต่นายทวารไปจนถึงกองหน้า ติโบต์ กูร์กตัวส์ เฝ้าเสา ฆวนฟราน, ดีเอโก้ โกดิน, ชูเอา มิรันด้า และ เฟลิเป้ หลุยส์ กาสมีร์สกี้ เป็นแบ็กโฟร์ แดนกลางกัปตันทีม กาบี คุมเกมกับ มาริโอ ซัวเรซ ส่วนแนวรุก... ดีเอโก้ ริบาส ดาคุนญ่า, อาเดรียน โลเปซ และ อาร์ด้า ตูราน ทำเกมสนับสนุนดาวยิง เพชฌฆาตอันดับ 1 ของยุโรป และของโลกเวลานั้น ราดาเมล ฟัลเกา "เอล ติเกร" ใช้เวลาเพียง 7 นาที ก็เบิกสกอร์แรกได้สำเร็จ ทีมพลังหนุ่มที่ประสบการณ์ในเกมใหญ่ๆ มีน้อยของ บิลเบา ระส่ำ จากนั้น ฟัลเกา ก็ทำประตูที่ 2 ของตัวเองในนาทีที่ 34 บอลเข้าทางปืน ซิเมโอเน่ ทั้งหมดก่อนที่ใน 5 นาทีสุดท้ายของเกม ดีเอโก้ จะมาฝังเป็น 3-0 2 สัปดาห์ให้หลัง บิลเบา ก็อกหักอีกครั้ง ในนัดชิง โกปา เดล เรย์ เมื่อพวกเขาโดน บาร์เซโลน่า ถล่มไปอีก 3-0 จบด้วยการเป็นพระรอง 2 รายการติดต่อกัน ความผิดหวังครั้งนั้น แม้จะเป็นแรงผลักให้ บิเอลซ่า กลับมาใหม่ในปีถัดไป แต่การที่บิลเบา ขายคีย์แมนอย่าง ฆาบี มาร์ตีเนซ และ เฟร์นานโด ยอเรนเต้ ออกไป ส่งผลให้เกิดรอยร้าวขึ้นระหว่างบอร์ดบริหารและบิเอลซ่า ฤดูกาล 2012/13 จบลง บิลเบา เป็นอันดับ 12 ของตารางคะแนน และถึงเวลาแยกทาง มาร์เซโล่ บิเอลซ่า ทำทีมเล่นน่าประทับใจเสมอ เขาวางรากฐานบางอย่างไว้ในทีมที่เขาทำ เขามอบความรู้และปลุกให้นักเตะได้เห็นบางสิ่งที่ไม่เคยเห็น น่าเสียดาย ที่เขาไม่สามารถมอบความสำเร็จเป็นชิ้นเป็นอันให้กับสโมสรที่เขาไปทำงานได้เลย จะด้วยเหตุผลใดก็ตาม ทว่า ด้วยการทำฟุตบอลที่บริสุทธิ์อย่างนั้น เขาอาจจะไม่ได้มองถ้วยแชมป์เป็นความสำเร็จสุดยอด การได้ทำทีมเล่นได้ในแนวทางที่เขาต้องการ นั่นอาจเป็นสิ่งที่เขาพอใจที่สุดแล้วก็เป็นได้ และใครกำลังหาเว็บไซด์ที่เต็มไปด้วยแนวทางหากำไรงามๆล่ะก็นี่เลย Sbobet777 ติดต่อเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@777sbt หรือ 08-44-9990 77, 88 , 99 --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

" แฮททริกที่แอนฟิลด์ "

ตั้งแต่ลีกสูงสุดของอังกฤษเปลี่ยนชื่อเปลี่ยนระบบการจัดการมาเป็น "พรีเมียร์ ลีก" เมื่อปี 1992/93 เป็นต้นมา ลิเวอร์พูล ยังไม่เคยคว้าแชมป์ได้เลย ฤดูกาลนี้ทำท่าจะได้แบบง่ายๆ ยังมีเรื่องไวรัส โควิด19 มาทำให้ต้องสะดุด ชะลอการเป็นแชมป์อย่างเป็นทางการออกไปอีก ระหว่างนี้่ ก็ต้องหยิบยกเอาเรื่องราวในหนหลังมาเล่ากันนิดหน่อย ตั้งแต่เปลี่ยนเป็นยุคพรีเมียร์ ลีก มีนักเตะเพียง 9 เท่านั้นที่เคยทำแฮททริกใส่ลิเวอร์พูลได้ คนแรกคือ แอนดี้ โคล สมัยยังเล่นให้นิวคาสเซิ่ล ยูไนเต็ด เกมเมื่อวันที่ 21 พฤศจิกายน 1993 ที่เซนต์ เจมส์ พาร์ค คนล่าสุดที่ทำได้คือ ดิมิทาร์ เบอร์บาตอฟ ในเกมที่โอลด์ แทร็ฟฟอร์ด เมื่อ 19 กันยายน ปี 2010 นัดนั้น เบอร์บา โชว์ฟอร์มเทพที่สุดเกมหนึ่งในสีเสื้อแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด แต่ถ้านับแค่เกมที่แอนฟิลด์แล้วละก็ มีเพียง 2 รายเท่านั้นที่เคยทำสำเร็จ คนล่าสุดที่ทุกคนจำได้ดีคือ อันเดร อาร์ชาวิน ที่ทำคนเดียว 4 ประตูให้อาร์เซน่อล เมื่อ 21 เมษายน 2009 (แป้บเดียวเกมนัดนี้ 11 ปีเข้าให้แล้ว) นัดนั้นเสมอกันไปโคตรมัน 4-4 และจะบอกว่าเป็นเกมที่ทำให้โอกาสลุ้นแชมป์พรีเมียร์ ลีก กับแมนฯ ยูไนเต็ด ของลิเวอร์พูล ชะงักค้างก็ไม่ผิดนัก ส่วนอีกคน เป็นนักเตะอีกเพียงคนเดียวที่อาจหาญบุกไปกระซวกถึง 3 ตุงถึง แอนฟิลด์ เขาคือ ปีเตอร์ เอ็นโลวู หรือ ปีเตอร์ เอ็นเลิฟ (Peter Ndlovu) ดาวซัลโวสูงสุดตลอดกาลของทีมชาติซิมบับเว ขณะนั้นเขาเล่นให้โคเวนทรี ซิตี้ เหตุเกิดเมื่อวันที่ 14 มีนาคม 1995 พรีเมียร์ ลีก ฤดูกาลนั้นเป็นฤดูกาลสุดท้ายที่มี 22 ทีม ก่อนปรับลดเหลือ 20 ทีมอย่างปัจจุบันในฤดูกาลถัดไป "ทีมช้างกระทืบโรง" อยู่ในโซนใกล้ๆ ตกชั้นเหมือนกัน ที่สำคัญปีนั้นเขาเอาทีมตกชั้นถึง 4 ทีม กุนซือของพวกเขาก็คือ ฟิล นีล อดีตฟูลแบ็กระดับตำนานของลิเวอร์พูลเองนั่นแหละ เพียงแต่ว่า นีล โดนปลดออกจากตำแหน่งในวันวาเลนไทน์ 1995 โดยผู้ที่เข้ามาเสียบแทนคือ รอน แอ็ทกินสัน อดีตกุนซือแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด คนก่อนหน้า เซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน เมื่อบิ๊กรอน เข้ามาคุมทีม โคเวนทรี ก็ดูกระเตื้องขึ้นทันตา พวกเขาชนะ 2 เสมอ 3 ยังไม่แพ้ใครเลย เรียกว่ากำลังมั่นใจ ระบบของ โคเวนทรี ไม่มีอะไรมาก เกมรุกหวังกับสองหอกผิวสี ที่ครบเครื่อง ดิออน ดับลิน และ ปีเตอร์ เอ็นเลิฟ นี่แหละ นาทีที่ 21 ดิออน ดับลิน ตวัดบอลจากฝั่งขวาในกรอบโทษไปทางซ้าย เอ็นเลิฟ วิ่งเข้ามายิงสวนทาง เดวิด เจมส์ เข้าไป 1-0 หนำซ้ำในนาทีที่ 35 สกอร์ก็กลายเป็น 2-0 หนนี้จากจุดโทษ คนเรียกจุดโทษก็คุ้นหน้าสำหรับ เดอะ ค็อป เป็นอย่างดี เขาคือ ไมค์ มาร์ช อดีตเด็กปั้นที่อยู่ในช่วงรอยต่อระหว่างยุค 80s และต้น 90s เมื่อ ดิออน ดับลิน อดีตหัวหอกปีศาจแดง สไลด์บอลให้ มาร์ช บอลหลุดเข้าเขตโทษฝั่งซ้ายแล้วโดน เดวิด เจมส์ ออกมารวบ เอ็นเลิฟ รับหน้าที่สังหารเข้าไปอย่างเด็ดขาดไม่มีปัญหา สกอร์ค้างเติ่งตรงนี้อยู่นาน ก่อนที่นาทีที่ 77 ลิเวอร์พูลจะจุดประกายความหวังจากจุดโทษ เมื่อ ร็อบบี้ ฟาวเลอร์ พยายามเทกตัวโหม่งที่เสาสองแล้วโดนดึงเสื้อ จอมเก๋า แยน โมลบี้ รับหน้าที่ยิงจุดโทษ เขาหลอกแปเข้าไปกลางประตูให้หงส์แดงเจ้าถิ่นกระชั้นมาเป็น 1-2 เวลาเหลือพอสำหรับลูกทีมของ รอย อีแวนส์ ในการทวงประตูตีเสมอ กระนั้น ลิเวอร์พูล ที่พยายามเร่งเกม ท่ามกลางพื้นสนามแอนฟิลด์ที่เป็นปลักอยู่ทั่วไปหมด ไม่ได้เนียนเรียบทุกๆ เกมอย่างปัจจุบัน แยน โมลบี้ ตั้งใจจะผ่านบอลขึ้นมาจากแดนกลางแต่โดนนักเตะโคเวนทรีล้มตัวสกัดไว้ได้ บอลเจ้ากรรมเด้งขึ้นหน้ามาถึง ปีเตอร์ เอ็นเลิฟ นั่นเป็นประตูที่สวยที่สุดสำหรับ เอ็นเลิฟ ในวันนั้น เขาได้บอลแล้วควบจากระยะ 40 หลา จี้เข้าหาปากประตูลิเวอร์พูลขึ้นทุกที เหลือเพียงนักเตะ นีล รัดด็อก ที่เชื่องช้า และหากไม่มีจังหวะเข้าเสียบสกัดรุนแรง ก็คงทำอะไรไม่ได้มากนัก เอ็นเลิฟ โยกจน รัดด็อก หัวหมุน ตัดมาเข้าขวาและซัดจากบริเวณเส้น 18 หลาเสียบโคนเสาเข้าไปอย่างเด็ดขาด ให้โคเวนทรีทิ้งห่าง 3-1 ขณะที่เวลาเหลืออีกเพียง 5 นาที ปีเตอร์ เอ็นเลิฟ กลายเป็นนักเตะทีมเยือนคนแรกที่สามารถทำแฮททริกได้ที่แอนฟิลด์ นับตั้งแต่ เทอร์เรนซ์ ออลล์ค็อค ดาวยิงตำนานของนอริช ทำไว้เมื่อปี 1962 กินเวลาถึง 35 ปีเต็ม กว่าที่เหตุการณ์นี้จะเกิดขึ้นอีก ในนาทีสุดท้าย อดีตนักเตะลิเวอร์พูลอีกแล้ว ที่ช่วยทำประตูให้ต้นสังกัดเก่า เดวิด เบอร์โรว์ส โหม่งผิดเหลี่ยมบอลเสียบใต้คานตัวเองเข้าไปให้ ลิเวอร์พูลขยับไล่มา 2-3 แต่ก็ไม่ทันการณ์ หลังเกมนั้น ลิเวอร์พูล แก้ตัวด้วยการเปิดบ้านเอาชนะแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ทีมลุ้นแชมป์ไป 2-0 ส่วนโคเวนทรี พวกเขากลับแพ้รวด 2 นัด และแพ้ถึง 5 จาก 6 นัดถัดไป ทีมช้างกระทืบโรง อย่างน้อยก็ทำได้ตามเป้าคือการอยู่รอด พวกเขาจบอันดับ 16 ของตารางคะแนน ส่วนลิเวอร์พูล พวกเขาแพ้อีกถึง 4 นัด และจบด้วยการเป็นอันดับ 4 ตามหลัง แบล็คเบิร์น, แมนฯ ยูไนเต็ด และ น็อตติงแฮม ฟอเรสต์ ส่วนใครกำลังหาเป้าหมายของตัวเองอยู่มาที่นี่ได้เลยกับ MYSBOBET ที่พร้อมให้คุณวางเป้าตลอด 24 ชั่วโมง ติดต่อเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@my-sb99 หรือ 08-0003-1188 / 08-0003-117 --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

" เน็ทเซอร์ผู้ไม่ธรรมดา "

ในยุค 60s-70s ถือเป็นยุคแสวงหา คนหนุ่มสาวทั่วโลกมักออกมาประท้วง โดยเฉพาะช่วงครึ่งหลังของทศวรรษที่ 60s จนถึงต้นยุค 70s ที่มีกระแสฮิปปี้ เทศกาลดนตรี การเคลื่อนไหวของบุปผาชน คนรุ่นใหม่หนุ่มสาวมีความคิดที่หลุดออกจากขนบเดิมๆ ในยุคดังกล่าว ถือเป็นยุคที่ โบรุสเซีย มึนเช่นกลัดบัค ทำผลงานได้ยอดเยี่ยมในฟุตบอลลีกเยอรมัน หนึ่งในนักเตะที่มีเอกลักษณ์ ขณะที่นักเตะเยอรมันส่วนใหญ่ยังไว้ผมแบบมาตรฐานแต่เขา ซึ่งมีผมบลอนด์เลือกไว้ยาวเลยคอ กบฏลูกหนังคนแรกๆ ของวงการฟุตบอลเยอรมัน กุนเทอร์ เน็ทเซอร์ หนังสือเกี่ยวกับชีวิตของเน็ตเซอร์ เมื่อปี 1971 ชื่อว่า "Rebel on the Ball" กบฏลูกหนัง เพราะเขามักทำคิดและเล่นฟุตบอลแบบไม่เหมือนใคร ขณะที่นักเตะในเยอรมันส่วนใหญ่ฟังเพลงกระแสหลักในประเทศ เน็ทเซอร์ ฟัง บ็อบ ดีแลน และ เดอะ โรลลิ่ง สโตนส์ ดนตรีจากอเมริกาและอังกฤษ ในยุคสมัยที่นักฟุตบอลแต่งงานกับแฟนสาวที่คบกันมาตั้งแต่วัยเรียน เน็ตเซอร์กลับออกเดตกับสาวสวยจากสังคมไฮโซ แม้แต่ยอดนักเตะที่ได้รับการยกย่องเป็น "ไกเซอร์" อย่างฟร้านซ์ เบ็คเคนเบาเออร์ ยังใช้ชีวิตธรรมดาแต่เน็ทเซอร์ใช้เวลาสังสรรค์กับพวกศิลปินและผู้กำกับภาพยนตร์ มีการเปรียบเทียบว่า บาเยิร์น มิวนิค เล่นบอลสไตล์ครองบอล เป็นตัวแทนของผู้ชายสูงวัยที่เป็นพวกอนุรักษนิยมซึ่งทำหน้าที่บริหารประเทศ ส่วน มึนเช่นกลัดบัค ของเขานะหรือ เล่นบอลด้วยความฉับไว เป็นตัวแทนของกลุ่มคนพลังหนุ่มและความคิดแบบหัวก้าวหน้า การวางบอลยาวแม่นยำของ เน็ทเซอร์ ในจังหวะสวนกลับ การใช้ทักษะพลิกบอลทะลุขึ้นมาจากกลางสนามเป็นอาวุธสำคัญของ "สิงห์หนุ่ม" สมฉายา พลังหนุ่มของพวกเขา ที่อายุเฉลี่ยน้อยมาก นอกจาก เน็ทเซอร์ แล้วยังมีอย่าง ไรเนอร์ บอนโฮฟ, จุ๊ปป์ ไฮน์เกส, แฮร์แบร์ต วิมเมอร์ และ แบร์ตี้ โฟ้กท์ส เป็นต้น เมื่อ 2-3 ปีก่อน หลังถูกถามว่ารับมือกับข่าวต่างๆ อย่างไร เน็ตเซอร์ตอบว่า "ฟุตบอลผูกตัวเองกับพวกเรื่องดังกล่าวในเวลานั้น บางครั้งผมก็รู้สึกสนุก เพราะมันไม่มีความหมายลึกซึ้งใดๆ จากสิ่งที่เราทำหรอก เราไม่ใช่พวกนักการเมือง เราเป็นนักกีฬา ผมอ่านข่าวตรงมุมที่เกี่ยวกับศิลปะและวรรณกรรม เพราะผมสนใจในสิ่งที่ผู้คนพูดกัน แต่ผมก็ไม่ได้จริงจังกับมันมากหรอกนะ" บุนเดสลีกา ยกย่องเขาเป็นซูเปอร์สตาร์คนแรกของลีกสูงสุดเยอรมัน ทั้งด้วยฝีเท้า รูปลักษณ์ นิสัย และบุคลิกของเขา ปู่จุ๊ปป์ ไฮน์เกส ดาวยิงคู่ใจ เพื่อนร่วมรุ่น และเป็นชาว "มึนเช่นกลัดบัค" แท้ๆ ด้วยกันบอกว่า "เป็นกองกลางเจ้าแผนการที่ผ่านบอลได้อย่างแม่นยำและเล่นลูกฟรีคิกกับเตะมุมได้อย่างน่าอัศจรรย์" จากลูกชายร้านขายผักผลไม้ในกลัดบัค เน็ทเซอร์ บอกว่าเขาภูมิใจมากที่ได้พาทีมบ้านเกิดจากการลงเล่นในลีกระดับภูมิภาค เลื่อนชั้นสู่บุนเดสลีกา และประสบความสำเร็จเป็นแชมป์ มันคือการสร้างรากฐานยิ่งใหญ่ให้กลัดบัคในยุคปลาย 60s ต่อไปถึงยุค 70s สมัยยังเป็นดาวรุ่ง พ่อของเขาเคยพนันว่าหากเขาทำประตูได้ แต่ละลูกจะจ่ายเงินให้เขา 5 ด๊อยท์ชมาร์ค ปีนั้นเขายิงไป 28 ลูก คิดเป็นเงิน 140 มาร์ค ซึ่งยุคนั้นถือว่าไม่น้อยเลย กลัดบัคยุคนั้นคุมทีมโดยยอดโค้ช เฮนเนส ไวส์ไวเลอร์ ซึ่งเข้ามาคุมทีมไล่เลี่ยกับที่ เน็ทเซอร์ เซ็นสัญญานักเตะอาชีพกับกลัดบัค แม้ทั้งคู่จะช่วยกันพาทีมประสบความสำเร็จ แต่ความสัมพันธ์กับไม่แนบแน่น มันง่อนแง่นตลอดเวลา จุดแตกหักแสนคลาสสิกมาถึงในนัดชิงชนะเลิศ เดเอฟเบ โพคาล ฤดูกาล 1972/73 ฤดูกาลนั้น เน็ทเซอร์ มีอาการเจ็บรบกวน ไม่สมบูรณ์นัก ผลงานในลีกของทีมเลยไม่ดีเท่าไหร่ จบอันดับ 5 ก่อนแข่งนัดชิงที่กลัดบัคจะเจอกับโคโลญจน์ เลยมีข่าวว่า ไวส์ไวเลอร์ จะไม่ใส่ชื่อ เน็ทเซอร์ เป็นตัวจริง เน็ทเซอร์ ตัดสินใจย้ายไป เรอัล มาดริด ทันทีและทุกคนมารู้เรื่องเอาในวันแข่ง แฮร์แบร์ต วิมเมอร์ ซึ่งถูกโค้ชไวส์ไวเลอร์ ส่งลงตัวจริงในแดนกลางแทน เน็ทเซอร์ สามารถทำประตูได้ เป็นสกอร์ 1-0 ของเกม แล้วดูเหมือน ไวส์ไวเลอร์ จะเป็นฝ่ายคิดถูก ทว่าโคโลญจน์มาตามตีเสมอ 1-1 จากแฮร์แบร์ต นอยมันน์ ก่อนจบครึ่งแรก 5 นาที พอพักครึ่ง แฟนๆ ต้องการเห็น เน็ทเซอร์ และไวส์ไวเลอร์ ก็ต้องการแก้เกม จะเปลี่ยนเขาลงเช่นกัน แต่ เน็ทเซอร์ ปฏิเสธบอกว่า เป็นคนอื่นน่าจะดีกว่า จนเวลาล่วงเลยไปก็ทำอะไรกันเพิ่มไม่ได้ ต้องต่อเวลาพิเศษออกไปอีก 30 นาที พอเข้าช่วงต่อเวลาพิเศษ เน็ทเซอร์ เข้าไปถาม คริสเตียน คูลิค ที่ดูหมดแรงว่าไหวไหม จากนั้นเขาก็ถอดเสื้อวอร์มออก แล้วเดินไปแจ้งกับ ไวส์ไวเลอร์ ว่าเขาจะเปลี่ยนตัวเองลง บอกว่า "ผมจะลงเล่นแทนก็แล้วกัน" เมื่อเกมดำเนินมาถึงนาทีที่ 94 ไม่กี่นาทีหลังเขาลงสนาม กุนเทอร์ เน็ทเซอร์ ก็ได้บอลแล้วทำชิ่งกับ ไรเนอร์ บอนโฮฟ แล้วหลุดเข้าไปยิงด้วยซ้ายทางเสาไกล บอลพุ่งเสียบตาข่ายสุดสะใจ มันกลายเป็นประตูชัยให้ กลัดบัค เอาชนะโคโลญจน์ 2-1 คว้าแชมป์ เดเอฟเบ โพคาล 1973 มาครองได้สำเร็จ นิตยสาร Kicker บอกว่าเกมนี้เป็นหนึ่งในเกม เดเอฟเบ โพคาล ที่ตื่นเต้น เร้าใจและลุ้นระทึกที่สุดเท่าที่เคยมีมา หลังจบเกมที่กลายเป็นเกมสุดท้ายของเขากับกลัดบัค เน็ทเซอร์ ก็ย้ายไป เรอัล มาดริด คว้าแชมป์ ลา ลีกา และ โกปา เดล เรย์ อย่างละ 2 สมัย ในระยะเวลา 3 ฤดูกาลที่นั่น ก่อนมาแขวนสตั๊ดกับ กราสส์ฮ็อปเปอร์ ซูริค ด้วยวัย 32 ปี ในปี 1977 ภายหลัง เน็ทเซอร์ ยอมรับว่า ไวส์ไวเลอร์ คิดถูกแล้วที่ดร็อปเขาเป็นสำรอง เพราะสภาพร่างกายเขาไม่ได้เต็มร้อยจริงๆ และยังยอมรับอีกด้วยว่า ประตูชัยที่ยิงใส่ โคโลญจน์ นั้น มีดวงมาช่วย และเป็นช็อตที่โชคดีที่สุดในเส้นทางอาชีพของเขาเลย เนื่องจากหากใครได้ดูไฮไลท์ประตูนี้จะเห็นว่าเท้าที่สัมผัสบอลของเขาโดนไม่ดีนัก มันควรจะปลิ้นหลุดกรอบไปไกล แต่จังหวะมันเหมาะเหม็ง กลายเป็นบอลพุ่งเสียบตาข่าย แกร์ฮาร์ด เวลซ์ มือกาวโคโลญจน์ได้แต่เหลียวมองเท่านั้น เรื่องราวของ กุนเทอร์ เน็ทเซอร์ เหมาะสมแล้วที่จะถูกเรียกว่าซูเปอร์สตาร์ เพราะคนที่จะเป็นดาวดัง ต้องมีเรื่องไม่ธรรมดาแบบนี้เสมอ ส่วรคุณหากต้องการเว็บไซต์ความตื่นเต้นที่ไม่ธรรมดา ลองมาลอง Sbobet777 สิครับ รับรองว่าชื่อนี้การันตีความสำเร็จและมั่งคั่งและมีความสนุกให้คุณเริ่มต้นได้ทันที ติดต่อเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@777sbt หรือ 08-44-9990 77, 88 , 99 --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

" The Black German "

ทุกวันนี้ ทีมชาติในยุโรป หายากที่จะมีชาติไหนมีนักเตะที่เชื้อชาติ และสัญชาติ ตรงตามทีมชาติที่เล่นให้แบบ 100% แม้แต่ อิตาลี ที่ขึ้นชื่อเรื่องแฟนบอลชอบเหยียดผิว ยังมี มาริโอ บาโลเตลลี่ รวมถึง มอยเซ่ คีน และในทีมเยาวชนของอัซซูรี่ พวกเขายังมีนักเตะผิวสี หรือลูกผสมอีกหลายราย ยุคหนึ่ง เยอรมัน ได้ชื่อว่าแอนตี้ชนชาติอื่นเสียยิ่งกว่าอะไร โดยเฉพาะในยุคที่ อดอล์ฟ ฮิตเลอร์ กุมอำนาจ นาซีของเขาพยายามชูความเป็นอารยันเลือดบริสุทธิ์ มองคนผิวสีอื่นต่ำกว่า กระทั่งจบสงครามโลกครั้งที่ 2 เวลาผันผ่านมาเรื่อยๆ คนเยอรมัน ยิ่งมีความผสมผสานทางเชื้อชาติมากยิ่งขึ้น ทว่าก็ใช้เวลานานกว่าจะเป็นที่ยอมรับโดยทั่วไป ทีมชาติเยอรมันทุกวันนี้ ต้องพึ่งพานักเตะที่มีเชื้อพันธุ์อื่นทั้ง เติร์ก, โปล, กาน่า, โมร็อกโก ผสมผสานหลอมรวมจนถึงขั้นคว้าแชมป์โลกมาแล้วเมื่อปี 2014 ฮิตเลอร์ อาจจะอกแตกตายได้ถ้าเขามาอยู่ในยุคปัจจุบัน ซึ่งถ้าย้อนไปหลายสิบปีก่อน หากจะมีนักเตะผิวสีอื่นสักคนย่อมไม่ใช่เรื่องปกติ นักเตะผิวสีคนแรก ที่ลงเล่นให้กับทีมชาติเยอรมัน (ตะวันตก) คือ แอร์วิน คอสเทดเด้ (Erwin Kostedde) อดีตกองหน้าจอมพเนจรรายนี้ เกิดเมื่อปี 1946 หลังสงครามโลกจบ ยุคที่ฝั่งตะวันตกยังถูกดูแลโดยฝ่ายสัมพันธมิตร สหรัฐอเมริกาส่งทหารมาประจำการมากมาย จีไอ ผิวสีคนหนึ่งมีบุตรกับหญิงชาวเยอรมัน จนให้กำเนิด แอร์วิน คอสเทดเด้ ที่เมืองมึนสเตอร์ เขาเล่นอาชีพสโมสรแรกให้กับ พรอยเซ่น มึนสเตอร์ สโมสรบ้านเกิด ต่อด้วย ดุ๊ยสบวร์ก จากนั้นย้ายไปหากินในเบลเยี่ยมกับ สต็องดาร์ ลีแอช ที่ สต็องดาร์ เขาเล่นทั้งหมด 3 ปี และคว้ารางวัลดาวยิงแห่งปีได้ด้วยในซีซั่น 1970/71 ปีสุดท้ายของเขา ก่อนย้ายมาสร้างชื่อกับ คิกเกอร์ส ออฟเฟ่นบัค สโมสรที่เขาลงเล่นให้มากสุด 129 นัดในลีกยิง 80 ประตู และเป็นช่วงที่เขาได้ติดทีมชาติเยอรมันตะวันตกเป็นครั้งแรก เดือนธันวาคม 1974 ในเกมคัดยูโร 1976 ที่ทีมเอาชนะมอลต้า 1-0 กระนั้น ช่วงชีวิตในทีมชาติของเขาลงเล่นเพียง 3 เกมเท่านั้น เขาโยกไปเล่นให้ แฮร์ธ่า เบอร์ลิน, ดอร์มมุนด์, กลับไป สต็องดาร์ อีกรอบ และไปเกิดอีกครั้งกับ ลาวาล ทีมในลีก เอิง ฝรั่งเศส เมื่อปี 1979/80 ในวัย 34 ปีเข้าให้แล้ว อย่างไรก็ดี ปีเดียวกับ ลาวาล เขายังยิงได้ 21 ประตู เป็นดาวยิงลีกร่วมกับ เดลิโอ ออนนิส กองหน้าอิตาเลี่ยน-อาร์เจนไตน์ ของ โมนาโก อย่างไรก็ดี เขายังกลับมาเล่นให้ แวร์เดอร์ เบรเมน ได้อีกหลังจากนั้น 2 ฤดูกาล ทำได้ 38 ประตูจาก 75 นัด ด้วยวัย 35 ปีถือว่าไม่เลวเลย ก่อนที่เขาจะแขวนเกือกกับ ออสนาบรุค เมื่อปี 83 ขณะที่อายุ 37 ปี ในปี 1994 คิกเกอร์ส ออฟเฟ่นบัค ออกหนังสือโปรแกรมในชื่อ "แอร์วิน" เพื่อเป็นเกียรติแก่เขาด้วย โดยหนังสือโปรแกรมดังกล่าวรันอยู่ 13 ปีก็ปิดตัวลงเมื่อปี 2007 แม้ แอร์วิน จะเล่นให้กับทีมชาติแค่ 3 นัดแต่ที่นี่มีให้เล่นแบบจุใจกับ MYSBOBET ติดต่อได้ตลอด 24 ชั่วโมง ติดต่อเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@my-sb99 หรือ 08-0003-1188 / 08-0003-117 --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

Football Knowledge