ข่าวฟุตบอลล่าสุด ข่าวด่วนวันนี้ ข่าววงใน ข่าวตลาดซื้อขายนักเตะ

[ แคร์โรลล์ : #ประตูผีที่บ้าคลั่ง (2) ]

การเสีย ปีเตอร์ ชไมเคิ่ล ในฤดูร้อนปี 1999 ส่งผลกระทบต่อ เซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน อย่างมาก เฟอร์กี้ พล่านหาตัวตายตัวแทนในตำแหน่งผู้รักษาประตูเรื่อยมา ไล่ตั้งแต่ มาร์ค บอสนิช ที่คิดผิดอย่างมากดึงกลับมาคำรบสอง ยังมี ฟาเบียน บาร์กเตซ ผู้รักษาประตูแชมป์โลกกับฝรั่งเศสอีก บาร์กเตซ มาในปี 2000 ด้วยดีกรีและชื่อชั้นน่าจะพอมาเติมในส่วนที่พร่องหายได้ตรงแนวรับ แต่ก็ยังไม่ได้ตอบสนองความต้องการเลยสักทีเดียว ส่วนนายด่านมือรองลงมาก็มีความสำคัญไม่น้อยเช่นกันสำหรับ เฟอร์กี้ จำต้องเน้นมากๆ หาก บาร์กเตซ บาดเจ็บหรือเกิดเหตุสุดวิสัยเฝ้าเสาไม่ได้ ช่วงนั้น เฟอร์กี้ สั่งแมวมองให้เสาะหาผู้รักษาประตูดีๆสักคน พร้อมให้โจทย์ว่าไม่ต้องเป็นบิ๊กเนม แต่ฟอร์มสม่ำเสมอพลาดยาก จัดอยู่ในโหมดช้างเผือกเชือกงามที่ต้องหาตามป่าใหญ่ๆ ก่อนจะได้รับรายงานที่น่าสนใจว่ามีอยู่คนหนึ่ง เป็นชาวไอร์แลนด์เหนือเล่นให้วีแกน แอธเลติก ซึ่งอยู่ในระดับดิวิชั่น 2 หรือลีกวันปัจจุบัน แคร์โรลล์ ลงทำหน้าที่อย่างต่อเนื่องและมีส่วนนำวีแกนไร้พ่าย 26 นัดติดต่อกันช่วงปี 1999-2000 จนได้รับการโหวตให้เป็นผู้รักษาประตูยอดเยี่ยมดิวิชั่น 2 นอกจากนี้พอทีมเลื่อนขึ้นมาเดอะ แชมเปี้ยนชิพ ยังเคยเก็บไปถึง 13 คลีนชีตจาก 34 เกมที่ลงเล่น กระทั่งวีแกนจบอันดับได้สิทธิ์เล่นเพลย์ออฟ ลุ้นขยับสู่พรีเมียร์ลีก แต่น่าเสียดายที่ตกรอบรองชนะเลิศ เฟอร์กี้ เลยหาเวลาไปย่องดูฟอร์มริมขอบสนามด้วยตัวเองและรู้สึกพอใจเมื่อประจักษ์กับตา นำไปสู่การเจรจาก่อนดีลจะบรรลุ แคร์โรลล์ ชูเสื้อแมนฯยูไนเต็ดเปิดตัวในเดือนกรกฎาคมปี 2001 ท่ามกลางความแปลกใจของหลายคน นี่ไม่ใช่นายทวารชื่อดัง อีกทั้งมาจากลีกรองด้วย คงมาเป็นเพียงแค่ตัวประกอบเท่านั้นเอง ซึ่งราคา 2.5 ล้านปอนด์ที่คาดว่าจ่ายไปให้วีแกนนั้นก็ไม่ได้แพงอะไร โมเมนต์ที่ทำให้ แคร์โรลล์ เป็นที่จดจำของแฟนบอล อาจไม่ใช่ฝีมือการเซฟที่เหนียวแน่นอะไรนัก แต่เป็นเกมพรีเมียร์ลีกกับสเปอร์สเมื่อเดือนมกราคม 2005 แคร์โรลล์ ออกสตาร์ตเป็นตัวจริง ก่อนจะมีช็อตเฟอะฟะปล่อยให้ลูกยิงไกลของ เปโดร เมนเดส ข้ามหัว บอลไหลผ่านข้ามเส้นประตูไปชัดเจน แคร์โรลล์ ทิ้งตัวไปควักออกมา จังหวะนั้นเขาคงทำใจแล้วว่าเสียประตูแน่แล้ว อย่างไรก็ตาม มาร์ค แคตเท่นเบิร์ก ผู้ตัดสินกลับไม่เป่าให้ไก่เดือยทองได้ประตู มีการประท้วงจากนักเตะทีมเยือนที่กรูกันเข้ามาโวยมากมาย แต่การเปลี่ยนแปลงคำตัดสินไม่ได้เกิดขึ้น "ประตูที่ไม่เป็นประตู" ดังกล่าวเหมือนประจานความผิดพลาดอย่างมหันต์ของผู้ตัดสินระดับแถวหน้าพรีเมียร์ลีก อีกทั้งยังฟ้องถึงความห่วยของ แคร์โรลล์ ด้วยเช่นกัน เพราะไม่น่าเผลอเรอจนหวิดทำให้ทีมพ่ายแพ้ จากนั้นไม่นานในเกมยุโรปดวลกับเอซี มิลาน ก็ไม่อาจป้องกันลูกยิงง่ายๆของ คลาเรนซ์ เซดอร์ฟ ได้ตอกย้ำความย่ำแย่ให้จมหนักกว่าเดิม เชื่อว่า 2 เหตุการณ์ในเกมนั้นทำอนาคตของ แคร์โรลล์ ดับวูบทันที เพราะเมื่อซัมเมอร์มาถึง เฟอร์กี้ ไปดึง เอ็ดวิน ฟาน เดอร์ ซาร์ ที่รอมานานได้สำเร็จ ไม่ต้องกังวลตำแหน่งผู้รักษาประตูอีก จากนั้น แคร์โรลล์ โดนปล่อยไปให้เวสต์แฮม ยูไนเต็ดแบบค่าตัวฟรี เพราะไม่ได้รับการขยายสัญญาที่เพิ่งหมดลง แต่วิกฤตชีวิตของเขาเพิ่งจะเริ่มต้นเท่านั้น ความจริงชีวิตในลอนดอนพร้อมเงินค่าจ้างเหยียบ 30,000 ปอนด์ต่อสัปดาห์เมื่อ 15 ปีที่แล้ว นับว่าไม่เลวเลยทีเดียว แต่ในความรู้สึกของเขามันน้อยเกินไป ไม่รู้ว่าเพราะชักหน้าไม่ถึงหลังจริงๆหรือความโลภเข้าครอบงำ ทำให้ แคร์โรลล์ พาตัวเองเดินสู่เส้นทางสายพนันอย่างเต็มตัว ถึงขั้นโงหัวไม่ขึ้น แทนที่จะช่วยให้มีเงินจ่ายคล่องมือขึ้น ตรงกันข้ามเขาเสียเงินมากมายในช่วงเวลาไม่กี่เดือน จนติดหนี้เพื่อนร่วมทีมขุนค้อนหลายคน ตอนนั้นระบบออนไลน์ของเว็บพนันทั้งหลายได้รับความนิยม เข้าถึงง่ายมาก เล่นเมื่อไรก็ได้ มันยิ่งทำให้ แคร์โรลล์ มีความคิดไม่ยอมแพ้ ทุ่มแบบสุดกำลัง กระทั่งมารู้ว่ายอดหนี้สินพุ่งทะยานขึ้นเรื่อยๆ ไม่รู้จะหันหน้าไปพึ่งพาหรือปรึกษาใคร สุดท้ายใช้เหล้านี่แหล่ะเป็นทางออกแทน เขาดื่มอย่างหนักหน่วงหลังซ้อมเสร็จทุกวันเป็นปกติ จนแทบไม่อยู่ในสภาพพร้อมลงเฝ้าเสา ผลกระทบนี้ลามไปถึงความสัมพันธ์ในครอบครัว ชีวิตคู่เกิดปัญหามากขึ้น ทะเลาะเบาะแว้งกับ เคอร์รี่ ภรรยาแทบทุกวัน เรื่องนี้เข้าหู อลัน พาร์ดิว ผู้จัดการทีมเวสต์แฮมในเวลานั้น มีการเรียกมาตักเตือน พร้อมให้กำลังใจว่าหากต้องการความช่วยเหลือ สามารถเอ่ยปากได้เลย ชีวิตที่ตกต่ำลงเรื่อยๆของ แคร์โรลล์ ไปกระตุ้นความสนใจของสื่อจนได้ โดยเฉพาะเดอะ ซันที่ชอบเรื่องอื้อฉาวในทำนองนี้อยู่แล้ว พอตกเป็นข่าวมากขึ้น แคร์โรลล์ จึงเข้าหน้าใครไม่ติด ไม่ว่าจะคนในครอบครัวหรือเพื่อนฝูง ตอนนั้นเขาคิดว่าทุกอย่างคงจบสิ้นกันแล้ว ไม่เห็นทางออกว่าจะกลับมาใหม่ได้เลย ---------------------- "เหล้าทำให้ผมต้องเกือบเสียภรรยาและลูกไป" แคร์โรลล์ ย้อนอดีตให้ฟัง หลังจากที่ต้องเผชิญมรสุมหนัก จนเวสต์แฮมเองเอือมระอา ปล่อยให้กับกลาสโกว์ เรนเจอร์ส ซึ่งเขาไม่ได้ลงเล่นในลีกเลยสักเกมเดียว ไม่นานได้รับโอกาสจากดาร์บี้ สัญญาระยะยาว 3 ปีนอกจากจะช่วยสร้างความมั่นคงแล้ว ยังน่าจะเพิ่มความมั่นใจให้ด้วย แต่ผลงานโดยรวมของแกะเขาเหล็กร่อแร่ย่้ำแย่มาตลอด กระทั่งตกจากพรีเมียร์ลีกไปสู่เดอะ แชมเปี้ยนชิพ ในซีซั่นแรกที่ แคร์โรลล์ ย้ายมา ประเด็นหลักคือเขายังไม่อาจหย่าขาดการพนันได้ เช่นเดียวกับยังคมดื่มเรื่อยๆ ไม่มีแนวโน้มว่าจะเลิกเลย ฤดูร้อนปี 2009 เขาถูกถีบหัวส่ง แทบไม่มีสโมสรจากอังกฤษสนใจเซ็นสัญญาเลย กระทั่งได้รับข้อเสนอจากโอเดนเซ่ทีมในลีกาสูงสุดของเดนมาร์ก เขาเซ็นสัญญา 3 ปีด้วยกัน แต่ค่าจ้างลดลงเหลือแค่ไม่กี่พันปอนด์ต่อสัปดาห์เท่านั้น หายไปจากเดิมเกือบสิบเท่า แต่ไม่มีทางเลือกมากนัก ยอมรับว่าอยู่ที่นั่นแบบซังกะตาย ภรรยาและลูกต่างเบื่อหน่ายกับพฤติกรรม เขาไม่ได้แสดงให้เห็นว่าเป็นผู้นำครอบครัวที่ดีเหมือนแต่ก่อนเลย ชีวิตที่กำลังไปได้สวยอันตรธานหายหมดสิ้น จากการได้เซ็นสัญญาเป็นผู้เล่นของแมนฯยูไนเต็ด เกือบยึดมือ 1 มาครองได้แบบถาวร แต่ความไม่มั่นคงของจิตใจ สมาธิที่วอกแว่กไปกับอบายมุข ส่งผลร้ายไม่น่าเชื่อ เขากลายเป็นคนติดเหล้าอย่างสมบูรณ์แบบ ยิ่งบาดเจ็บหนักต้องพักยาว ยิ่งดื่มดุกว่าเดิม โดยไม่คิดว่าฟื้นฟูร่างกายเพื่อกลับมาลงเล่นให้เร็วที่สุด แทบทุกวันชีวิตจะโฟกัสอยู่ที่เรื่องดื่มเท่านั้น มันทำให้เขาลืมความเจ็บปวดต่างๆได้ก็จริง แต่แค่ระยะสั้น พอตื่นขึ้นมาโลกแห่งความจริงก็ตามหลอกหลอนอีก อย่างไรก็ตามการใช้ชีวิตอยุ่คนเดียวที่เดนมาร์ก กลับทำให้ความคิดบางอย่างแล่นขึ้นมา ขืนอยู่แบบนี้ต่อไปรับรองเลยว่าพังทุกอย่างแน่ เมื่อได้รับข้อเสนอจากโอเอฟไอ เครเตสโมสรโนเนมจากกรีซ เขาจึงไม่ปฏิเสธและเชื่อว่าจะเริ่มต้นชีวิตใหม่อีกครั้งที่นั่น พร้อมทั้งสัญญาเป็นมั่นเหมาะกับ เคอร์รี่ ภรรยา แคร์โรลล์ ทำอย่างที่พูดไว้ กลับมาเป็นคนเดิมอีกครั้ง เลิกเหล้าเด็ดขาดและมุ่งมั่นกับการเป็นผู้รักษาประตูที่ยอดเยี่ยม จนช่วยขันนอตเกมรับแน่นกว่าเดิมมากและรอดจากการตกชั้น เขาจึงได้ย้ายไปโอลิมเปียกอสทีมยักษ์ใหญ่ของกรีซ อาจไม่ได้ลงต่อเนื่องนัก แต่มันก็มากพอทำให้ตกเป็นที่สนใจและได้รับโอกาสติดทีมชาติไอร์แลนด์เหนือทำศึกยูโร 2016 ช่วงบั้นปลายอาชีพ แคร์โรลล์ กลับมาเล่นให้ลินฟิลด์ ทีมในบ้านเกิดและเป็นฟันเฟืองพาครองแชมป์พรีเมียร์ชิพหรือลีกสูงสุดไอร์แลนด์เหนือ 2 สมัย หลังจากนั้นเขาอุทิศตัวช่วยเหลือพวกนักเตะดาวรุ่งที่มีปัญหา ไม่ให้ใช้เหล้าเป็นทางออก "ผมเลิกดื่มได้สำเร็จ มันเหมือนได้ชีวิตกลับคืนมาอีกครั้ง การใช้ชีวิตอย่างมีคุณภาพมันคือความมหัศจรรย์จริงๆ" ทุกปัญหามีทางออก เขาคงอยากจะบอกกับทุกคนอย่างนั้น ใครอยู่บ้านเบื่อๆไม่มีอะไรทำ ให้ MYSBOBET ช่วยคุณสิครับ รับรองว่าคุณลืมไม่ลงแน่นอน ที่นี้มีความสนุกพร้อมให้คุณเริ่มต้นแบบไม่ต้องรอตลอด 24 ชั่วโมง ติดต่อเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@my-sb99 หรือ 08-0003-1188 / 08-0003-117 --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

[ บอสนิช : #ประตูผีที่บ้าคลั่ง (1) ]

ต้นปี 1999 ปีเตอร์ ชไมเคิ่ล แจ้งความจำนงกับ เซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน ว่าจะย้ายจากแมนฯยูไนเต็ดในฤดูร้อนที่กำลังมาถึง แน่นอนว่ามีเสียงคัดค้านจากเจ้านาย เพื่อนร่วมทีมหลายคนก็ทัดทาน แต่คนอย่าง ชไมเคิ่ล ลองถ้าตัดสินใจแล้วจะเด็ดเดี่ยว ไม่เปลี่ยนแปลงแน่นอน หลังเกมประวัติศาสตร์ที่คัมป์ นูมีส่วนนำปีศาจแดงครองทริปเปิ้ลแชมป์อย่างยิ่งใหญ่ แกรี่ เนวิลล์ ยังถามย้ำอีกครั้งว่าจะไปจริงๆหรือ ด้วยหวังเล็กๆว่าความสำเร็จครั้งนี้จะช่วยเหนี่ยวรั้งเพื่อนไว้ได้ แต่คำตอบยังเหมือนเดิม ทันทีที่แน่ใจแล้วว่า ไม่อาจเปลี่ยนใจ ชไมเคิ่ล ปฏิบัติการตามหาทายาทก็เริ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว เฟอร์กี้ เป็นคนเฟ้นเองเลย เพราะถือว่าผู้รักษาประตูคือตำแหน่งสำคัญมากๆ ต้องได้แบบใกล้เคียงสมน้ำสมเนื้อกันหน่อย มีการติดต่อไปยังอาแจ็กซ์ อัมสเตอร์ดัม เพื่อขอซื้อ เอ็ดวิน ฟาน เดอร์ ซาร์ แต่ช้าไปหน่อย เพราะยูเวนตุสปิดดีลล่วงหน้าเรียบร้อย อีกทั้งนักเตะอยากย้ายไปเซเรีย อาด้วย ส่วนกลุ่มผู้รักษาประตูอิตาลีที่ช่วงนั้นมีมือดีมากมาย แทบไม่มีใครสนใจอยากมาพรีเมียร์ลีกเลย ลึกๆต่างมั่นใจว่าลีกบ้านตัวเองเหนือกว่าและไม่ต้องการปรับตัว สุดท้าย เฟอร์กี้ เลยต้องหันหา มาร์ค บอสนิช ซึ่งเคยร่วมงานกันมาก่อนแล้ว นี่คือนักเตะคนแรกในประวัติศาสตร์การคุมแมนฯยูไนเต็ดตลอด 27 ปีทีดึงกลับมาอีกครั้ง ขณะที่ มาร์ค ฮิวจ์ส ย้ายไปบาร์เซโลน่าในซัมเมอร์ปี 1986 ก่อนที่อีก 4 เดือนถัดมา เฟอร์กี้ เป็นผู้จัดการทีมและเคส ปอล ป็อกบา ย้ายกลับมาอีกที ไม่ได้อยู่คุมแล้ว บอสนิช ย้ายมาเที่ยวแรกเมื่อปี 1989 ตอนอายุ 17 ปี ไม่ค่อยได้รับโอกาส ตลอดสองซีซั่นได้ลงเล่นแค่ 3 นัดเท่านั้น ซึ่งไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร เลยย้ายไปแอสตัน วิลล่าในเวลาต่อมา กระทั่งแจ้งเกิดกับสิงห์ผยอง มีส่วนอย่างมากพาทีมครองแชมป์ลีกคัพ 2 สมัยหนึ่งในนั้นคือชนะแมนฯยูไนเต็ด รวมทั้งได้นักเตะยอดเยี่ยมของโอเชียเนียและผู้รักษาประตูแห่งทศวรรษ ผลงานชัดเจนอย่างนี้เอง ทำให้ เฟอร์กี้ กระชากกลับมา นอกจากพอจะคุ้นเคยกับแมนฯยูไนเต็ดบ้างแล้ว ยังไม่ต้องปรับเปลี่ยนอะไรมาก เฝ้าเสาในอังกฤษใช้ชีวิตที่ประเทศนี้นานหลายปี นอกจากนี้ยังไม่ต้องควักจ่ายค่าตัวสักเพนนีเดียว ได้มาแบบฟรีๆ ดูแนวโน้มน่าจะคุ้มค่า เฟอร์กี้ หรือสาวกปีศาจแดงอาจไม่ได้ตั้งความหวัง บอสนิช ไว้สูงลิบเทียบเท่ากับ ชไมเคิ่ล แค่ประคับประคองเอาตัวรอด ไม่พลาดง่ายเกินไปเป็น ขนาดไม่ได้คาดหวังอะไร แต่ยังต้องผิดหวังไปตามๆกัน เพราะ บอสนิช เปลี่ยนไปจากตอนเล่นให้วิลล่ามาก สร้างความแปลกใจให้ เฟอร์กี้ เหลือเกิน โดยเฉพาะปัญหาความหย่อนยานเรื่องวินัย มักจะมาสายไม่พอ ยังซ้อมเหยาะแหยะขาดความกระตือรือร้น แถมไม่ควบคุมน้ำหนักตัวเอง กินทุกอย่างที่ขวางหน้า สวาปามพวกเบอร์เกอร์หรือพิซซ่าจนเกินมาตรฐาน ทีนี้พอน้ำหนักพุ่ง ส่งผลต่อสภาพความฟิตอย่างไม่มีทางเลี่ยง จากนั้นอาการบาดเจ็บก็ตามมาติดๆ บอสนิช มักจะคิดว่าการเป็นผู้รักษาประตู ไม่จำเป็นต้องมีความฟิตหรือร่างกายที่แข็งแกร่งเหมือนพวกผู้เล่นตำแหน่งอื่น นั่นเป็นความคิดที่ผิดอย่างมาก เรื่องนี้ทำเอา เฟอร์กี้ หัวเสียกับความไม่เป็นมืออาชีพ รวมทั้งรู้สึกว่าผิดพลาดที่ไปดึงตัวกลับมา โดยที่ไม่ศึกษาพื้นภูมิของนักเตะให้ดีกว่านี้ก่อน ฤดูกาลแรก บอสนิช ลงเฝ้าเสาในพรีเมียร์ลีก 23 นัด รวมทุกรายการ 35 นัด ยังมีส่วนร่วมกับแชมป์พรีเมียร์ลีก รวมทั้งอินเตอร์คอนติเนนทัล คัพหรือสโมสรโลกด้วย แต่ต้องยอมรับว่าเวลานั้นขุมกำลังแมนฯยูไนเต็ดแกร่งสุดขีด บอสนิช จึงไม่ต้องออกแรงสักเท่าไร นอกจากนี้ ไรมอนด์ ฟาน เดอร์ ฮาว กับ มัสซิโม ตาอิบี้ ที่เป็น 2 นายด่านแคนดิเดตก็ผลงานไม่ค่อยดีนัก โดยเฉพาะรายหลังที่ต้องบอกว่าถึงขั้นห่วยบรม เฟอร์กี้ จึงพอจะมองออกว่านี่คือจุดอ่อนของทีม หากปล่อยทิ้งไว้ต่อไป อาจกลายเป็นปัญหาเรื้อรังยากต่อการแก้ไข ฤดูร้อนปี 2000 เลยยอมจ่าย 7.38 ล้านปอนด์ฉุด ฟาเบียน บาร์กเตซ มาจากโมนาโก ส่งผลให้ บอสนิช หลุดจากมือ 1 โดยปริยาย แล้วจากพฤติกรรมอันเหลวแหลก เขาไม่ใช่เป็นแค่มือ 2 เท่านั้น แต่กระเด็นไปตัวเลือกอันดับ 3 เรียกว่าแทบจะปิดโอกาสลงเล่นกันเลย ส่วนสถานะในทีมชาติออสเตรเลียก็สั่นคลอนด้วยเช่นเดียวกัน เมื่อโดน มาร์ค ชาร์ชเซอร์ เบียดมายึดตำแหน่งตัวจริงแทน ช่วงดังกล่าว มาร์ติน โอนีล ที่เพิ่งรับงานผู้จัดการทีมกลาสโกว์ เซลติก ทาบทามมาเพื่อขอยืมตัว ทีแรกดีลนี้น่าจะลุล่วงด้วยดี แต่สุดท้าย บอสนิช เปลี่ยนใจไม่ยอมไป ประกาศว่าจะอยู่แย่งมือ 1 อีก ท่ามกลางความแปลกใจของหลายคน ทว่าเขารู้ความจริงดีว่า หากย้ายไปที่สก๊อตแลนด์ สถานการณ์ก็คงไม่ดีขึ้นไปจากเดิม เขาไม่มีแพสชั่นหรือความมุ่งมั่นที่จะกลับมาเป็นผู้รักษาประตูชั้นนำอีกครั้ง มรสุมหลายอย่าง รวมทั้งทัศนคติที่ผิด ค่อยๆกลืนกินตัวตน ลองมาฟังเรื่องราวบางส่วนของเขาที่เราอาจไม่เคยรู้มาก่อน บอสนิช แต่งงานครั้งแรกในปี 1992 กับผู้หญิงชาวอังกฤษที่ชื่อ ลิซ่า ฮอลล์ โดยงานจัดขึ้นที่ซิดนี่ย์ ประเทศออสเตรเลียบ้านเกิดของฝ่ายชาย ท่ามกลางเสียงกระซิบกระซาบว่าที่แต่งเพราะต้องการกลับไปยังอังกฤษอีกครั้ง หลังจากก่อนหน้านี้ บอสนิช เคยมีปัญหาเรื่องวีซ่าทำงาน หลังแต่งได้สองปีโฮมออฟฟิศก็ยืนยันว่าการแต่งงานของ บอสนิช ปกติไม่มีอะไรแอบแฝง จึงไฟเขียวให้ทำงานอยู่ในเกรตบริเทนได้ พร้อมถือพาสปอร์ตยูเคด้วย แต่เหลือเชื่อว่าแค่ 3 เดือนที่ได้สถานะใหม่ เตียงของบอสนิชหักลงดื้อๆ พร้อมให้เหตุผลว่า จริงๆยังรักกันดี แต่ชีวิตคู่มันไม่เวิร์คนัก เห็นเลยควรแยกจากกัน แค่นี้ก็ได้กลิ่นผิดปกติแล้ว ไม่มีใครเชื่อคำพูดเขานักหรอก ทว่า บอสนิช ไม่จำเป็นต้องแคร์ จากนั้นเขาเข้าพิธีวิวาห์ครั้งสองกับ ซาราห์ จาร์เร็ตต์ ในปี 1999 ท่ามกลางความวุ่นวายโกลาหล บอสนิช หวิดจะมีเรื่องกับพวกช่างภาพที่แอบลักลอบมาถ่ายภาพ จนต้องขึ้นโรงพักตอนตีห้าคืนนั้น งานเกือบจะล่มเอา 14 เดือนต่อมา จาร์เร็ตต์ ตั้งท้องแต่ครรภ์เป็นพิษ เด็กเสียชีวิตข้างในตอน 3 เดือนเท่านั้น มันทำให้ บอสนิช เครียดมากและนำไปสู่การใช้โคเคนเพื่อบำบัดในเวลาต่อ ตอนอยู่เชลซีอาการติดโคเคนของ บอสนิช หนักหน่วงมากๆ นอกจากนี้การแอบไปคบกับ โซฟี อันเดอร์สัน ซูเปอร์โมเดลหุ่นเซ็กซี่ ยิ่งฉุดให้ชีวิตทรุดหนักลงอีก มีอยู่คืนหนึ่งเขาแอบใช้โคเคน แล้วหลอนจัดเกือบใช้ปืนยิงพ่อตัวเอง เพราะคิดว่าเป็นหัวขโมยแอบย่องเข้ามาในบ้าน ยังดีที่ว่าโสตประสาทรับรู้ได้ถึงเสียงที่ตะโกนกลับมาว่าเป็นพ่อตัวเอง นิ้วมือเลยยังไม่ได้เหนี่ยวไก ไม่อย่างนั้นเกิดโศกนาฎกรรมและข่าวใหญ่ในวันรุ่งขึ้น ความระห่ำดีเดือดยังไม่หมดแค่นี้ ตอนเล่นให้แอสตัน วิลล่า บอสนิช ยังทำสัญลักษณ์นาซีใส่แฟนบอลสเปอร์สที่ไวท ฮาร์ท เลนอีกต่างหาก ลำพังแสดงออกอย่างนี้ก็น่ารังเกียจมากๆแล้ว สะท้อนถึงจิตใจอันหยาบกร้าน มองเห็นการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์อย่างโหดเหี้ยมคือสิ่งที่ดีงามถูกต้อง แต่นี่ยังไปโชว์ต่อหน้ายิด อาร์มี่ กลุ่มกองเชียร์สเปอร์สที่ส่วนมากสืบเชื้อสายมาจากยิว ไม่รู้เหมือนกันว่าคิดได้อย่างไร แม้ภายหลังจะเอ่ยปากขอโทษๆไม่ได้มีเจตนาอย่างนั้นก็เถอะ มันสายเกินไปแล้ว โดยที่ไม่รู้ด้วยว่าเขาสำนึกจริงแค่ไหน ใครจะแน่ใจได้ ยังดีหลังจากแขวนถุงมือแล้ว บอสนิช กลับตัวทัน ก่อนที่จะสูญเสียทุกอย่างจนไม่เหลืออะไรเลย ส่วน เฟอร์กี้ ยอมรับเลยว่า ตั้งแต่ทำหน้าที่ผู้จัดการทีมมา บอสนิช คือหนึ่งในนักเตะที่มีทัศนคติเลวร้ายคนหนึ่งเลยทีเดียว พรุ่งนี้ยังมีอีกหนึ่งอดีตผู้รักษาประตูแมนฯยูไนเต็ด ที่ชีวิตดิ่งเหวแทบไม่แตกต่างกันนำมาเสนอครับ วันนี้ได้อ่านเรื่อง ประตูผีที่บ้าคลั่ง ตอน 1 กันแล้ว พรุ่งนี้มาติดตามตอน 2 กันต่อครับ แต่หากใครใจร้อนไม่อยากรอเลือกSbobet777 สิครับ ชื่อนี้มีความสนุกให้คุณได้เริ่มต้นทันที รับรองว่าคุณลืมไม่ลงแน่นอน พร้อมให้คุณเริ่มต้นแบบไม่ต้องรอตลอด 24 ชั่วโมง ติดต่อเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@777sbt หรือ 08-44-9990 77, 88 , 99 --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

[ #เมื่อค่าตัวไล่ล่าฆ่าคุณ ]

ช่วงปี 1997 โลกลูกหนังกำลังจับตามองนักเตะคนหนึ่ง ที่โชว์ฟอร์มได้เร่าร้อนกับเซา เปาโลต้นสังกัดในลีกบราซิล เดนิลสัน ในวัยเพียงแค่ 20 ปีมีสไตล์การเล่นที่น่าตื่นตาตื่นใจมากๆในตำแหน่งปีกซ้าย นอกจากสกิลและเทคนิคอันแพรวพราวแล้ว ลีลาการสับหลอกฝ่ายตรงข้าม ยังถือว่าเป็นสิ่งแปลกใหม่มากในยุคนั้น บรรดาแมวมองจากยุโรปมากมายเดินทางมายังเซา เปาโล เพื่อส่องดูฟอร์มเด็กหนุ่มคนนี้ ส่วนใหญ่กลับไปพร้อมกับข้อมูลและความพอใจ เซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน ให้ความสนใจด้วยเช่นเดียวกัน พยายามเสาะหาเทปของ เดนิลสัน มาศึกษาและได้ส่งทีมงานไปดูถึงขอบสนาม ตอนนั้นแมนฯยูไนเต็ดอยากจะยกระดับคว้าแข้งต่างชาติชั้นนำมาเสริมบ้าง อย่างไรก็ตามเมื่อเห็นราคาบ้าเลือดที่เซา เปาโลแขวนป้ายไว้ 15 ล้านปอนด์ ก็แทบถอยมาตั้งหลักไม่ทัน "แพงเกินไป เราไม่อาจจ่ายเงินขนาดนี้ แลกกับนักเตะอายุน้อยที่ยังไม่ประสบความสำเร็จเป็นชิ้นเป็นอันได้หรอก" เฟอร์กี้ พูดกับทีมสต๊าฟฟ์ไว้เช่นนี้ ก่อนหน้านั้น เฟอร์กี้ หมายหัว โรนัลโด้ อีกหนึ่งนักเตะสายเลือดใหม่บราซิลไว้ด้วยเช่นกัน แต่เพราะราคาที่สูงไป รวมทั้งเอเยนต์นักเตะไม่แนะนำให้มาเล่นที่อังกฤษ เลยได้แค่มองตาปริบๆ ทศวรรษที่ 90 แข้งบราซิเลี่ยนกับพรีเมียร์ลีก ยังดูห่างไกลกันนัก ดังนั้นโอกาสสโมสรจากอังกฤษจะสมหวังปิดดีลได้จึงน้อยเต็มที ส่วนใหญ่แล้วฝันอยากไปเล่นในลาลีกาของสเปนหรือเซเรีย อาที่อิตาลีมากกว่า เดนิลสัน เองก็มีความฝันไม่ได้แตกต่างจากดาวรุ่งบราซิลทั่วไปเลย ก่อนนอนเขาจะขอพรพระเจ้าทุกคืน เพื่อว่าตื่นขึ้นจะได้มีข้อเสนอส่งตรงมาจากบาร์เซโลน่า ยิ่งได้เห็นผลงานอันน่าทึ่งของ โรนัลโด้ ที่เพิ่งย้ายจากพีเอสวี ไอนด์โฮเฟ่นไปเล่นในคัมป์นูกำลังเปรี้ยงมากๆ เลยหวังจะได้ร่วมงานด้วยกันเป็นบราซิเลี่ยนคอนเน็กชั่น จริงๆมีข้อเสนอจากยุโรปมากมาย แต่เซา เปาโลเล่นแง่ พร้อมโก่งราคาเต็มที่โอกาสอย่างนี้ไม่ได้มาบ่อยๆ อีกทั้งเอเยนต์เองก็เหลี่ยมเล่ห์ไม่ธรรมดา ต้องการเงินกินเปล่าก้อนใหญ่ ใครเขี้ยวหรืองกจริงอย่าหวังได้แอ้มเด็ดขาด บาร์ซ่าเองก็เคยแย็บๆมาเช่นกัน แต่เงื่อนไขกับราคาที่บ้าเลือดเกินไป ทำให้ยอมถอยมาดูทิศทางก่อน เดนิลสัน ยังยืนกรานกับเอเยนต์ว่าต้องการบาร์เซโลน่ามากสุด นอกจากเป็นสโมสรที่ชื่นชอบมาตั้งแต่เด็กๆแล้ว สภาพอากาศและสิ่งแวดล้อมต่างๆยังยอดเยี่ยมด้วย เขาไม่ชอบอากาศหนาวเย็น รวมทั้งอาหารที่ไม่ถูกปากนัก มันทำให้การปรับตัวยากลำบาก เอเยนต์บอกแค่ว่าขอให้ก้มหน้าก้มตาเล่นเต็มที่ต่อไป โฟกัสแค่เกมในสนาม เดี๋ยวที่เหลือจะจัดการให้เองไม่ต้องห่วง แล้วปี 1998 เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น เดนิลสัน ลุกขึ้นงัวเงียไปรับ เพราะยังเช้าตรู่ ก่อนจะได้ยินประโยคว่าเรอัล เบติสต้องการตัวและมาพร้อมข้อเสนอที่น่าพอใจ เขาถามกลับไปว่า เบติสนี่คือสโมสรไหนกันแน่ มาจากลีกอะไร เพราะแทบไม่คุ้นหูเลยสักนิด ต้นสายตอบกลับมาว่าจากลาลีกาเหมือนบาร์เซโลน่านั่นแหล่ะ สโมสรแห่งนี้กำลังเฟื่องอย่างมาก พร้อมทุ่มงบประมาณเพื่อความสำเร็จ อีกทั้งแคว้นอันดาลูเซียก็อากาศดีด้วย เดนิลสัน อยากจะถามรายละเอียดบางอย่างอีก แต่ตอนนั้นความหวังได้ไปบาร์ซ่าเริ่มหรี่แสงลงเรื่อยๆ คิดว่ายังไงก็สเปนเหมือนกัน ไม่กี่วันต่อมาสื่อมากมายประโคมข่าวกันใหญ่โตบอกว่าการย้ายทีมนี้มีมูลค่าสูงสุดในโลก เดนิลสัน ไม่อยากเชื่อเหมือนกัน เบติสจะมีเงินมากมายและกล้าจ่ายบ้าเลือดเลยหรือ? ไม่ใช่แค่ เดนิลสัน เท่านั้น โลกลูกหนังยังฉงนตามไปด้วย ค่าตัว 21.5 ล้านปอนด์หรือ 32 ล้านยูเอสดอลลาร์ในเวลานั้น ส่งผลให้ เดนิลสัน ทุบสถิติเดิมของ โรนัลโด้ ที่ย้ายไปอินเตอร์ มิลานลงราบคาบ ก่อนหน้านั้นบาร์ซ่าที่คิดว่ามีแต้มต่อในมือ นักเตะพอใจต้องการจะย้ายมายื่นมาแค่ 13 ล้านดอลลาร์เท่านั้น แต่เอเยนต์ฉลาดพอที่จะรู้ว่าควรเซย์โนกลับไป พอเห็นเบติสจ่ายงามเกือบ 3 เท่า ดีลจึงจบลงอย่างง่ายดาย เดนิลสัน แบกเรคคอร์ดไม่พอ ยังต้องแบกความกดดันและคาดหวังอันสูงลิบด้วยเช่นเดียวกัน อย่างไรก็ตามการมาของ เดนิลสัน ต้องแลกกับการเสีย หลุยส์ อราโกเนส กุนซือมือฉมังไปอย่างไม่น่าเชื่อ เรื่องมาจาก อราโกเนส คิดว่านี่คือการจ่ายที่บ้าเลือดเกินจริงมากๆ เงินก้อนนี้สามารถนำไปซื้อผู้เล่นชั้นดีได้ 3-4 คนแต่นี่บอร์ดบริหารบ้าจี้จ่ายเพื่อแลกกับเด็กดาวรุ่งที่ไม่เคยผ่านเวทีใหญ่ในยุโรป แผนที่ อราโกเนส วางไว้คืออยากให้เบติสเติบใหญ่ขึ้นมาด้วยรากฐานอันแข็งแกร่ง แต่เอาเข้าจริงกลับโดนบอร์ดล้วงลูก จากที่คุยกันในตอนแรกไม่ใช่อย่างนี้ ทำให้ อราโกเนส ลาออกทันที ทั้งเพิ่งคุมทีมได้แค่ 3 นัดเท่านั้นเอง อย่างไรก็ตามแฟนบอลเบติสไม่ได้ใส่ใจ อราโกเนส มากนัก อยากจะเห็นฟอร์มของ เดนิลสัน มากกว่าถูมือรอด้วยความตื่นเต้นสุดๆ แค่ลงซ้อมวันแรกกองเชียร์ก็มากันเนืองแน่นหลายพันคน ต่างฮือฮาเมื่อได้เห็นลีลาอันเหลือร้าย บรรดาเจ้าหน้าที่ของสโมสรและการ์ดรักษาความปลอดภัยต้องวุ่นวายกับการไม่ให้แฟนๆทะลักลงไป เพราะทุกคนต่างอยากถ่ายรูปละขอลายเซ็นด้วยกันทั้งสิ้น เสียงเด็กหนุ่มคนหนึ่งคุยกับเพื่อนที่มาด้วยกันโขมงว่า คอยดูเถอะบาร์เซโลน่าจะต้องเจอทีเด็ดหมอนี่แน่นอน แต่สำหรับเด็กหนุ่มวัยเพียงแค่ 21 ปีย้ายมาจากแดนไกล จะสามารถต้านทานมวลมหาแรงกดดันได้ดีสักแค่ไหนกัน แฟนเบติสอาจจะมองข้ามเรื่องนี้ไปเอง ----------------- "พอนึกถึงค่าตัวทีไร ผมรู้สึกเกร็งเสมอเลย แฟนบอลคาดหวังกับผมมากๆ พวกเขาต้องการเห็นชัยชนะเหลือเกิน" "แล้วในยามที่ไม่สมหวัง ผมมักจะโดนโยนความรับผิดชอบมาให้มากกว่าคนอื่น" เดนิลสัน ยอมรับว่าต้องเผชิญกับความกดดันที่โถมมาอย่างหนัก เพราะค่าตัวที่เป็นสถิติโลก ทำให้แฟนบอลเชื่อว่าเขามีเวทมนตร์เสกชัยชนะได้ ฤดูกาลแรกเขาเล่นในลีกทั้งสิ้น 35 นัดด้วยกัน แต่ยิงได้เพียง 2 ประตูเท่านั้นและทีมจบกลางตารางอันดับ 11 ไม่มีลุ้นอะไรเลย พออีกซีซั่นถัดมาสถานการณ์ทรุดหนักกว่าที่คาดไว้มาก เดนิลสัน ไม่อาจปรับตัวปรับใจอะไรได้เลย ก่อนเบติสจะค่อยๆจมสู่ท้ายตาราง กระทั่งครบ 38 เกมอยู่อันดับ 18 ต้องหล่นชั้นไปเซกุนด้า เบ ปัญหาของ เดนิลสัน ไม่ได้อยู่ที่เรื่องของความสามารถ แต่สภาพจิตใจไม่แกร่งมากพอและไม่มีใครคอยช่วยเหลือได้ เขาถูกยืมตัวไปเล่นให้ฟลาเมงโก้ในลีกบ้านเกิด ก่อนจะกลับมาปักหลักกับเบติสแบบมีชีวิตชีวามากขึ้น เมื่อเป็นตัวเลื้อยทางกราบซ้าย ปล่อยให้ทางขวาเป็นจรวดทางเรียบอย่าง ฆัวกิน ซานเชซ ลูกหม้อของทีมและมีส่วนช่วยครองแชมป์โกปา เดล เรย์ในฤดูกาล 2004/05 ขณะเดียวกัน เดนิลสัน มีชื่้อเป็น 1 ใน 23 ขุนพลบราซิลชุดแชมป์โลก 2002 ด้วย แต่แทบไม่ได้มีบทบาทอะไรมากนัก ส่วนใหญ่เป็นสำรอง นัดชิงกับเยอรมันได้ลงแค่นาทีเดียว แล้วจากนั้นชีวิตระหกระเหินเหมือนขาดแพสชั่นไร้ความท้าทาย ย้ายไปเล่นในลีกซาอุดิอาระเบีย , เมเจอร์ลีก ซอคเก้อร์ของสหรัฐฯ หรือกระทั่งมาสร้างความเกรียวกราวกับไฮฟงสโมสรในเวียดนาม ปรากฏว่าเขาลงเล่นเกมแรก 45 นาที ยิงฟรีคิกได้อย่างงดงามสมราคาและมีส่วนร่วมอีก 1 ประตู แต่หลังจากนั้นก็ย้ายกลับบราซิลดื้อๆ อ้างว่าบาดเจ็บไม่อยากฝืน สโมสรสุดท้ายคือคาวาร่าในลีกกรีซ โดยเซ็นสัญญา 2 ปีด้วยกัน แต่อยู่ใน 4 เดือนก็ยกเลิก ชนิดที่ว่าไม่ได้ลงเล่นเลยสักวินาที ทุกคนที่เห็นหรือรู้จัก เดนิลสัน พูดคล้ายกันว่า เลือกผิดที่ย้ายมาเบติสตั้งแต่แรก เพราะหากย้ายไปทีมใหญ่ที่มีซูเปอร์สตาร์หรือแข้งความหวังอื่น อาจไม่กดดันหนักขนาดนี้ รวมทั้งไม่มีใครคอยสนับสนุนช่วยเหลือด้วย ถูกปล่อยเคว้งมากเกินไป นอกจากนี้สภาพจิตใจไม่แกร่งพอที่จะต่อสู้กับอุปสรรค ฝีเท้าดีแต่มักจะโยนผ้ายอมแพ้อะไรง่ายๆ แต่สำคัญสุดคือค่าตัวสถิติโลกที่ประทับตราอยู่ มันคอยตามหลอกหลอนอยู่ตลอดเวลา นั่นทำให้เกิดคำถามจนถึงทุกวันนี้ว่า "ตกลงแล้ว เดนิลสัน เก่งจริงหรือเปล่า?" โลกฟุตบอลคุณอาจต้องเจอกับเม็ดเงินที่เกินคุณภาพ แต่ที่นี่บริการคุณเต็มคุณภาพทุกเม็ดเงิน ลองมาดูที่ Sbobet777 พร้อมให้บริการตลอด 24 ชั่วโมง ติดต่อเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@777sbt หรือ 08-44-9990 77, 88 , 99 --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

[ #ปรัชญาของผู้ยิ่งใหญ่ ]

ฤดูกาล 1982/83 เป็นอีกช่วงเวลาที่ เซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน ตื่นเต้นอย่างมาก เขาคุมอเบอร์ดีนทะลุเข้าถึงรอบชิงชนะเลิศบอลถ้วยทั้งสองรายการ ไล่ตั้งแต่คัพ วินเนอร์ส คัพและสก๊อตติช คัพ กระนั้นคู่ต่อกรในเกมชิงดำนับว่าแข็งแกร่งเหลือเกิน ในเกมยุโรปต้องเผชิญหน้ากับเรอัล มาดริด ส่วนถ้วยในประเทศหักกับกลาสโกว์ เรนเจอร์ส ตามโปรแกรมต้องเล่นเกมยุโรปก่อน ทีมงานทั้งหมดต้องบินไปยังโกเตเบิร์กในสวีเดน โดยทัพอเบอร์ดีนเดินทางไปล่วงหน้า 2 วันด้วยกัน เพื่อสร้างความคุ้นเคยและไม่ฉุกละหุกเกินไปนัก เพราะความที่นับถือ จ็อค สตีน ผู้จัดการทีมชาติสก๊อตแลนด์อย่างมาก เฟอร์กี้ จึงส่งเทียบเชิญให้ปรมาจารย์มาร่วมชมเกมด้วย อย่างน้อยก็เป็นขวัญกำลังใจให้ตัวเขาและผู้เล่นคนอื่น ตอนนั้นยังหนุ่มแน่น ประสบการณ์ในฐานะผู้จัดการทีมยังไม่มากนัก แถมต้องมาดวลกับราชันชุดขาวหนึ่งในสโมสรแถวหน้าของยุโรปอีก ความประหม่าย่อมเกิดขึ้นธรรมดา สตีน เห็นอาการของรุ่นน้องก็รู้ดี รีบไปตบบ่าปลอบใจว่าไม่ต้องเกร็ง ทำหน้าที่ไปตามปกติ อย่าวิตกจนเครียดเกินไป จะส่งผลกระทบกับลูกทีมด้วย พร้อมทั้งแนะนำว่าให้ เฟอร์กี้ นำไวน์ชั้นเลิศสักขวดไปมอบให้ อัลเฟรโด้ ดิ สเตฟาโน อดีตนักเตะชื่อก้องซึ่งเวลานั้นเป็นกุนซือของมาดริดด้วย เฟอร์กี้ แปลกใจมากในตอนแรก แต่ไม่ได้ถามไถ่อะไรมากนัก ทำตามอย่างว่าง่าย ตอนเจอหน้ากับ ดิ สเตฟาโน่ ที่ห้องแถลงข่าว ก็เลยมอบไวน์ขวดดังกล่าวให้เป็นที่ระลึก กุนซือราชันชุดขาวทำหน้าแปลกใจเล็กน้อย ไม่เคยเจอมาก่อนที่จู่ๆผู้จัดการทีมฝั่งตรงข้ามจะนำไวน์มามอบให้ แต่ก็ยอมรับไว้โดยดี จริงๆแล้วนี่คือหลักจิตวิทยาของ สตีน โดยเฉพาะ ตามหน้าเสื่อแล้ว อเบอร์ดีนเป็นรองอยู่ไม่น้อย การให้ เฟอร์กี้ ไปมอบไวน์ให้นั้น มันแสดงออกถึงความรู้สึกที่ว่ามาไกลมากถึงขั้นได้เข้าชิงก็ดีเหลือหลายแล้ว อีกทั้งยังเป็นการซูฮกมาดริดอีกต่างหาก นั่นยิ่งทำให้อีกฝั่งกระหยิ่มยิ้มย่อง มองอเบอร์ดีนเป็นลูกไก่ในกำมือ จะเคี้ยวเมื่อไรก็ได้ ดิ สเตฟาโน อาจคิดว่าทีมรองบ่อนจากแดนน้ำเมาต้องมาตั้งรับแน่ เกรงบารมีศักดิ์ศรี จึงสั่งให้ลูกทีมเดินหน้าลุยเข้าใส่อย่างเต็มสูบ แต่รูปเกมกลับตาลปัตรเมื่อ เฟอร์กี้ วางหมากให้ลูกทีมเดินหน้าแลกหมัดแบบไม่หวาดหวั่น เกมสู้กันอย่างดุเดือดเข้มข้น เสมอกัน 1-1 ในเวลาปกติ ก่อนยื้ออีก 30 นาทีและอเบอร์ดีนพลิกคว้าแชมป์ "ความยากคือเราไม่ได้มาสู้กับสโมสรจากสก๊อตแลนด์อย่างเดียว แต่ยังต้องเผชิญหน้ากับทีมสปิริตอันแข็งแกร่งของพวกเขาด้วย" ดิ สเตฟาโน่ กล่าวว่าไว้อย่างนี้หลังจบเกม เป็นเชิงให้เกียรติยอมรับว่าอเบอร์ดีนนั้นเจ๋งจริง เฟอร์กี้ เนื้อเต้นมากๆที่สร้างประวัติศาสตร์อันยิ่งใหญ่ให้กับสโมสรแห่งนี้ นับตั้งแต่ก่อตั้งสโมสรมาในปี 1903 ไม่เคยประสบความสำเร็จจารึกชื่อในเวทียุโรปมาก่อนเลย พอเดินทางกลับถึงบ้าน ยิ่งตื่นเต้นหนักกว่าเดิม ที่สนามบินคลาคล่ำด้วยชาวเมืองอเบอร์ดีนที่มาต้อนรับเนืองแน่น จากนั้นวันแห่แชมป์ฉลองใจกลางเมือง บรรยากาศยิ่งน่าขนลุกกว่า เพราะแฟนอเบอร์ดีนกว่า 5 แสนคนทะลักมายินดีกับนักเตะตัวเอง มองไปทางไหนก็เห็นแต่ฝูงชนปรบมือส่งเสียงลั่นไปหมด สภาเมืองจัดงานใหญ่ โดยสั่งให้ทุกโรงเรียนในอเบอร์ดีนหยุดกรณีพิเศษ 1 วัน เฟอร์กี้ และนักเตะกลายเป็นบุคคลสำคัญ เขาปล่อยให้นักเตะปาร์ตี้กันสั้นๆเท่านั้น ย้ำกับทุกคนว่าภารกิจยังไม่จบ ได้แชมป์รายการแรกมาแล้วอย่าพอใจแค่นี้เด็ดขาด ยังเหลือสก๊อตติช คัพอีกรายการ แล้วเรนเจอร์สคู่ชิงนั้นแกร่งแค่ไหนใครก็ย่อมรู้ดี นี่คือมหาอำนาจของลีกวิสกี้ในช่วงดังกล่าว อย่างไรก็ตามตอนนั้นอเบอร์ดีนประกาศศักดาให้รู้แล้วว่าเจ๋งแค่ไหน จึงไม่จำเป็นต้องกลัวใคร แม้รูปเกมจะดูเนือยๆ เพราะเรนเจอร์สขยาดกันหมด การ์ดยกบังแน่นไม่กล้าเปิดหน้าแลก ส่วนแข้งอเบอร์ดีนก็ดูเนือยไปมาก หลายคนดูล้าในช่วงท้ายซีซั่นและไม่ได้เล่นเกมแบบต่อเนื่อง 90 นาทีข่มกันไม่ลง กระทั่งต้องต่อเวลาพิเศษและอเบอร์ดีนที่เด็ดขาดกว่าเฉือนหวิว 1-0 หลังจบเกม เฟอร์กี้ ให้สัมภาษณ์ด้วยอาการหัวเสียอย่างไม่สมควร ตำหนินักเตะส่วนใหญ่ เพราะเอ่ยปากชื่นชม จิม เลห์ตัน กับ อเล็กซ์ แม็คลีช 2 แนวรับคนสำคัญเท่านั้น ด้วยความที่วุฒิภาวะยังน้อย ทำให้ เฟอร์กี้ โพล่งออกไปอย่างไม่เหมาะสมนัก เขารู้ดีว่าลูกทีมร่วมสู้ทำงานกันอย่างหนักมาตลอด ไม่ควรหักหาญน้ำใจแบบนี้ อีกทั้งเป้าหมายที่วางไว้ก็ร่วมใจกันทำได้หมด แชมป์ถึงสองรายการมันฟ้องอยู่แล้ว วันต่อมาเขาจึงเอ่ยปากขอโทษลูกทีมทุกคน ซึ่งส่วนใหญ่เข้าใจดีไม่ได้ติดใจหาความอะไรนัก เพราะนี่คือบุคลิกที่รู้กันของเจ้านายว่าต้องยืนอยู่บนบรรทัดฐานของความทุ่มเทอย่างเต็มที่ หลังจากนั้นอีกไม่นานมีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ต้นสายมาจากกลาสโกว์ ผู้บริหารของเรนเจอร์สคนหนึ่งเริ่มต้นด้วยการถามสารทุกข์สุกดิบ ก่อนจะโยงเข้าหาความต้องการทันที ข้อเสนอคือให้ เฟอร์กี้ ไปนั่งเก้าอี้ผู้จัดการทีมไลท์บลูซึ่งกำลังต้องการมือดีสักคนมากู้ชื่อคืนสู่ความยิ่งใหญ่ แทบไม่ต้องคิดหรือลังเลอะไรเลย เขาตอบปฏิเสธทันที ต่อให้เงินค่าจ้างที่บอกตัวเลขมาคร่าวๆนั้นจะสูงกว่าที่ได้รับเวลานั้นพอสมควรก็ตาม เขาเคยเล่นให้เรนเจอร์สสมัยเป็นนักเตะ ในบทบาทกองหน้าระเบิดตาข่ายได้อย่างน่าพอใจ แต่ความทรงจำต่างๆนั้นแทบไม่น่าบันทึกไว้ เงินสำคัญก็จริง แต่ไม่ใช่ทั้งหมดของชีวิตและ เฟอร์กี้ คิดเพียงแค่ว่าอเบอร์ดีนต่างหากที่คือชีวิต กว่าจะฝ่าอุปสรรคสยบคำเย้ยหยันถากถาง พิสูจน์ให้เห็นว่ายอดเยี่ยมพอ ทุกคนต้องทำงานกันอย่างหนักมากๆ แลกมันด้วยเลือดเนื้อเหงื่อไคล ลูกทีมของเขาส่วนใหญ่ไม่ใช่ได้ค่าจ้างมากมายอะไร แค่เรตกลางๆในลีกเท่านั้น เทียบกับผู้เล่นของเรนเจอร์สและเซลติกไม่ได้ด้วยซ้ำ แต่พวกเขาพร้อมจะต่อสู้ เดินลงไปสนามทุกครั้งพร้อมคาถาว่าต้องเป็นผู้ชนะ หลายคนเติบโตมาจากครอบครัวที่เป็นชนชั้นกรรมาชีพ ได้เรียนรู้คุณค่าของการทำงานหนักมาก่อนจากบรรพบุรุษ ฉะนั้นจึงแทบไม่ปริปากบ่น นอกจากนี้ยังต้องให้เครดิตพนักงานในสโมสรอีกมากมาย ที่มีส่วนร่วมกับความสำเร็จครั้งนี้นอกเหนือจาก ดิ๊ก โดนัลด์ ท่านประธาน เฟอร์กี้ บรรยายความรู้สึกไว้เลยว่า อเบอร์ดีนในยุคนั้นสะท้อนถึงการทำงานเป็นทีมและเปี่ยมด้วยสปิริตอย่างแท้จริง หากจะให้เขียนชื่อและสดุดีวีรกรรมคงไม่จบภายในกระดาษ 2-3 แผ่นแน่ ตอนนั้นชื่อเสียง เฟอร์กี้ เป็นที่เกรียวกราวที่คือผู้จัดการทีมชั้นนำในยุโรปที่น่าจับตาอย่างมาก แทรกขึ้นมาเป็นขั้วอำนาจที่ 3 ในระนาบเดียวกับเซลติกและเรนเจอร์สไม่พอ ยังผงาดครองแชมป์ถ้วยยุโรปอีกด้วย เป็นคนอื่นสามารถกอบโกยเงินทองจากชื่อเสียงและความสำเร็จดังกล่าว แต่นั่นไม่ใช่ เฟอร์กี้ เขารู้ดีว่าการทำงานหนักต่อเนื่อง จะยังช่วยให้ประสบความสำเร็จบนหนทางข้างหน้าอีกมาก ไม่ใช่หยุดแค่ตรงนี้และยิ่งได้เห็นโทรฟี่แชมป์ เขายิ่งอยากเห็นมากขึ้นเรื่อยๆ ไม่ใช่แค่เรนเจอร์ส แต่สโมสรในอังกฤษไม่น้อยต่างก็ทาบทามเข้ามา ซึ่งทุกทีมต้องเจอกับคำว่าเซย์โน และที่หลายคนอาจไม่รู้เลยก็คือ ตอนกำลังเฟื่องๆกับอเบอร์ดีน เขากลับตัดสินใจรับงานแมนฯยูไนเต็ดในปี 1986 ทั้งที่ได้เงินน้อยกว่าเดิมด้วย ความเข้าใจที่คลาดเคลื่อนมานานคือ เฟอร์กี้ ได้เงินดับเบิ้ลกับปีศาจแดง แต่ความจริงไม่ใช่เลย "ทุกคนทำงานหนักย่อมต้องการสิ่งตอบแทนที่เหมาะสม ซึ่งผู้คนต้องคิดว่าเป็นเงินทอง แต่ในเกมฟุตบอลนั่นไม่ใช่คำตอบเดียว" "ใครต่างก็นึกถึงเงินกันทั้งนั้นแหล่ะ แต่ถ้าคุณอยากประสบความสำเร็จของให้มองข้ามไปก่อน เมล็ดพันธุ์จากการทำงานหนักที่หว่านไปในอดีตจะตอบแทนอย่างคุ้มค่า" "ถ้าคุณดีพอเสียงเรียกร้องของคุณย่อมดังเสมอ ฉะนั้นคุณจะได้ในสิ่งที่ต้องการ" นี่แหล่ะคือวิธีการทำงานของ เฟอร์กี้ ที่ทำให้ประสบความสำเร็จจนกลายเป็นตำนานผู้ยิ่งใหญ่ ส่วนใครอยากประสบความสำเร็จแต่ไม่รู้ไปเริ่มต้นเว็บไซด์ไหนดี ลองมานี่เลยครับกับ Sbobet777 พร้อมให้บริการตลอด 24 ชั่วโมง ติดต่อเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@777sbt หรือ 08-44-9990 77, 88 , 99 --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

[ #แค่หายใจยังผิด ]

กูรูบางคนลงความเห็นไว้ว่า นัดสุดท้ายของ ปอล ป็อกบา กับแมนฯยูไนเต็ดผ่านไปเรียบร้อยแล้ว นัดล่าสุดที่ ปอล ป็อกบา ลงเล่นย้อนไปไกล 26 ธันวาคมปีก่อน เกมบ็อกซิ่งเดย์ซึ่งเปิดบ้านปูพรมบอมบ์นิวคาสเซิ่ล 4-1 โดยเขาเป็นตัวสำรอง มีส่วนร่วมกับเกม 45 นาที ขณะเดียวกันหากจะหาแมตช์ที่เล่นตัวจริง ต้องหมุนเข็มนาฬิกาไปยัง 30 กันยายนโน่นเลย นัดดวลอาร์เซน่อลซึ่งจบลงด้วยผลเสมอ 1-1 ปาเข้าไปถึง 4 เดือนแล้วที่ ป็อกบา ไม่ได้เล่นให้ปีศาจแดงเลย ส่วนได้ออกสตาร์ตครั้งสุดท้ายคือราว 7 เดือนก่อน ทั้งที่นี่คือแข้งค่าตัวแพงสุดในประวัติศาสตร์สโมสร ระหว่างที่เขาพักรักษาอาการบาดเจ็บ ซึ่งไม่หายขาดและไม่รู้ว่าเกิดจากความผิดพลาดของใครนั้น มีข่าวออกมาเรื่อยๆ เรามักเห็นสื่ออังกฤษนำเสนอในมุมลบของ ป็อกบา ส่วนใหญ่โยงเรื่องย้ายทีม หลักๆยังคงพัวพันกับเรอัล มาดริดและยูเวนตุสทีมเก่าไม่เปลี่ยนแปลง อาจมีปารีส แซงต์ แชร์กแมงแหลมเข้ามาบ้าง เพราะเขาคือนักเตะฝรั่งเศส แต่ไม่ค่อยได้รับความน่าเชื่อถือเท่าไร อย่างไรก็ตามมีเคสดราม่าเกิดขึ้นเมื่อนักข่าวไปถาม มิโน ไรโอล่า เอเยนต์ของ ป็อกบา ซึ่งรู้กิตติศัพท์กันดีในเรื่องความแสบสันต์เขี้ยวลากดิน เกี่ยวกับอนาคตนักเตะในความดูแล ปรากฏว่า ไรโอล่า โยนระเบิดใส่มายังแมนฯยูไนเต็ด ซัดไปยังผู้บริหารที่ไม่รู้จักฟุตบอลมากพอ ไม่รู้จักผู้เล่นในทีม จนทำให้เกิดสถานการณ์ยากลำบากอย่างที่เห็นกัน นอกจากนี้วิธีการปฏิบัติต่อ ป็อกบา ก็ยังไม่ดีอีกด้วย หลายเคสที่สโมสรไม่แสดงท่าทีกางปีกปกป้อง โดยเฉพาะยามโดนแฟนบอลวิจารณ์หรือสื่อเล่นประเด็นข่าวไม่จริง นี่ยังไม่นับเรื่องวิธีการรักษาอาการบาดเจ็บที่หัวแม่เท้าด้วย ยึกยักไปมา จากที่จะจับขึ้นเขียงผ่าตัดให้หายขาด กลับปรับมาเปลี่ยนมารักษาตามอาการ ซึ่งใช้เวลาน้อยกว่า สุดท้ายพอส่งลงมาหวังให้เคาะสนิมในเกมเอฟเอคัพกับรอชเดลสโมสรในระดับลีกวัน กลับเจ็บซ้ำขึ้นมาอีก ว่ากันแบบแฟร์ๆ กรณีอย่างนี้ ไรโอล่า มีสิทธิ์ไม่พอใจและตั้งคำถามได้อย่างชอบธรรม เราต้องยอมรับว่า ป็อกบา คือแข้งระดับโลกจริง มีมูลค่าสูงมาก ไม่ใช่แค่ค่าตัวเท่านั้น ยังรวมถึงค่าการตลาดอีกด้วย เวลานักเตะต้องบาดเจ็บยาว มูลค่าการตลาดจะต้องดิ่งเรื่อยๆ เพราะเมื่อไม่ได้ลงเล่น ก็ย่อมตกเป็นเป้าสายตาหรือโฟกัสของแฟนบอลทั้งในสนามและหน้าจอทีวี เรื่องของค่าตัวเองก็ส่งผลกระทบเช่นกัน หากมีการย้ายสโมสรเกิดขึ้น จากที่เคยประเมินไว้ไม่น้อยกว่า 100 ล้านปอนด์ อาจจะหายไปราว 20 เปอร์เซนต์ นั่นยังต้องคำนึงถึงโบนัสที่จะได้รับอีก แข้งเกรดพรีเมี่ยมแบบนี้ส่วนใหญ่เงื่อนไขเงินพิเศษจะนับแบบนัดต่อนัดเลยและน่าจะได้เพิ่มอีกด้วยหากลงเล่นแล้วพาทีมคว้าชัยชนะ พอ ไรโอล่า เปิดศึกก่อนก็ถือว่าเข้าทางสื่อที่จงใจจะเสี้ยมให้ห้ำหั่นกันนั่นแหล่ะ เรื่องเลยบานปลาย ดีที่ว่า โอเล่ กุนนาร์ โซลชา เยือกเย็น สะกดความโกรธตัวเองได้ดี เวลาอยู่ต่อหน้ากองทัพนักข่าว เขาเคยตัดบทไม่ให้เรื่องนี้ลุกลามออกไป ด้วยประโยคสั้นๆง่ายแค่ว่า "เดี๋ยวผมจะคุยกับ ปอล แล้วฝากไปบอกเอเยนต์ของเขาอีกที" การที่ ไรโอล่า ใช้แผนเดินหน้ารุกแบบนี้ มันทำให้นักเตะในความดูแลยึดพื้นที่สื่อได้อีกครั้ง เรียกร้องความสนใจได้ รวมถึงตีแผ่เรื่องราวอีกด้าน ที่เราไม่เคยรู้มาก่อนหรือลืมนึกไป อย่างไรก็ตามมันย่อมมีข้อเสียด้วย เพราะยิ่ง ไรโอล่า พูดมากขึ้นเท่าไร ภาพลักษณ์ของ ป็อกบา ก็ถูกฉุดให้ทรุดหนักกว่าเดิม อย่าลืมว่าในความรู้สึกของสาวกแมนฯยูไนเต็ด แทบไม่มีใครชื่นชอบ ไรโอล่า เลย นี่คือเอเยนต์ที่ เซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน เกลียดมากที่สุดคนหนึ่ง ลองถ้าปูชนียบุคคลของสโมสรตัดญาติขาดมิตรแบบนี้ พวกแฟนๆย่อมไม่เอาด้วยแน่ เคสนี้เอเยนต์อาจเป็นอีกหนึ่งตัวแปรที่ช่วยเพิ่มดีกรีความเกลียดชังของแฟนบอลที่มีต่อนักเตะด้วย เอาง่ายๆ ป็อกบา พลาดตั้งแต่เดินหมากแรกแล้ว การเลือกย้ายไปยูเวนตุสทั้งที่ถูก เฟอร์กี้ พยายามรั้งไว้อย่างเต็มที่ แต่ไปเชื่อตามแรงยั่วยุจาก ไรโอล่า เพียงเพราะได้ค่าจ้างมากกว่า แม้ ป็อกบา จะยืนกรานว่าถูกมองข้ามไป ในวันที่ผู้เล่นตำแหน่งมิดฟิลด์ตัวกลางมีปัญหาลงไม่ได้หลายคน แทนที่เขาจะได้รับโอกาส เฟอร์กี้ กลับเลือก ฟิล เนวิลล์ มายืนในตำแหน่งที่ไม่ถนัดซะอีก เรื่องนี้ เฟอร์กี้ มีเหตุผลดีพอ โดยยืนยันว่า ป็อกบา ใกล้จะได้ก้าวขึ้นมาเป็นแกนหลักแล้ว ไม่จำต้องเป็นต้องรีบร้อนเลย รอแค่เวลาเหมาะสมเท่านั้นเอง ถ้าจะสุกต้องให้สุกจริงๆ ไม่ใช่เอาใช้งานทั้งที่ยังห่าม ซึ่งแบบนั้นจะได้ศักยภาพไม่เต็มร้อย ส่วนตัวเขาเชื่อว่าเรื่องเงิน อีกทั้งคนอย่าง ไรโอล่า ฉลาดล้ำลึกมากพอที่จะเข้าหาทางครอบครัว แม่มีส่วนสำคัญในการตัดสินใจของ ป็อกบา อย่างมาก เฟอร์กี้ ยังเคยพูดไว้ในทำนองว่า หากเขายังเป็นผู้จัดการทีมแมนฯยูไนเต็ดอยู่ จะไม่มีทางดึง ป็อกบา กลับมาอีกเด็ดขาด เพราะอีกไม่นานปัญหาเกิดอีกแน่ คำทำนายนี้ถูกต้องก็จริงๆ แต่น่าเสียดายที่ โชเซ่ มูรินโญ่ ไม่ได้สนใจเงี่ยหูฟัง พอเกิดปัญหาสะสมมากขึ้นเรื่อยๆ เรื่องเก่าจึงถูกขุดคุ้ยมาละเลงอีกครั้ง ทีนี้เราจะได้เห็นคราบความสกปรกเยอะขึ้นกว่าเดิมอีก จริงๆก็น่าเห็นใจ ป็อกบา บรรดาอดีตนักเตะหลายคนที่รับบทบาทวิเคราะห์เกมในเวลานี้ แสดงท่าทีเข้าใจความรู้สึก ในฐานะที่เคยเป็นแข้งอาชีพมาก่อน การโพสต์ท่าเต้นพึลึกพิสดารผ่านโซเชี่ยล รวมทั้งเปลี่ยนทรงผมแทบจะวันเว้นวัน มันทำให้เขาถูกเพ่งเล็งว่าสมาธิไม่ได้อยู่กับเรื่องของฟุตบอล ในวันที่ผลงานปกติไม่เท่าไร แต่วันที่ฟอร์มตกขึ้นมาประเด็นนี้จะถูกหยิบมาพูดถึงทันที บางครั้งยังนำไปเปรียบเทียบกับผู้เล่นที่โลว์โปรไฟล์ที่ไม่สนใจออกสื่อทั้งหลายอีก สถานะของ ป็อกบา จึงไม่ต่างจากฆาตกรที่เคยฆ่าคนมา ทำอะไรผิดไปซะหมดทุกอย่าง เหมือนอย่างที่เขาเคยโอดครวญ เวลาผลงานเยี่ยมโดดเด่นกว่าใคร นั่นคือเรื่องธรรมดา แต่ยามที่เล่นแบบธรรมดาจะโดนตราหน้าว่าห่วยแตก เจออย่างนี้มากเข้า เป็นใครก็ท้อ แต่อย่างที่บอกไว้ หากนี่เหมือนการเดินหมากรุก ไม่ใช่แค่พลาดตาแรกเท่านั้น แต่เขายังพลาดในตาต่อๆมาอีก พอความผิดพลาดเกิดขึ้นมากเข้า มันก็ยากที่จะกลับมาแก้ไขให้เหมือนเดิมได้ ขนาดบาดเจ็บจริง ยังมีคนกล่าวหาว่าแกล้งเล่นเกมการเมือง หวังจะบีบทางสโมสร ไม่น่าแปลกที่จะมีการพูดถึงว่า นัดสุดท้ายของ ป็อกบา กับแมนฯยูไนเต็ดผ่านมาเรียบร้อยแล้ว ----------------- "เขาโพสต์ในโซเชี่ยลก็จริง คนอื่นก็ทำอย่างนั้นหมดไม่ใช่หรือ เขาอยู่ในช่วงบาดเจ็บและอยากจะสนุกเต้นบ้างหรือบางทีไปงานแต่งคนรู้จัก มันก็ไม่ได้ผิดอะไรนี่" "นั่นคือบุคลิกของเขาและเราเกิดในเจนที่แตกต่างกัน รอย คีน หรือ แกรม ซูเนสส์ เติบโตมาอีกแบบหนึ่ง ป็อกบา ก็อีกแบบหนึ่ง" "เราต้องนึกด้วยว่า ป็อกบา ไม่ดื่มเลย ไม่เที่ยวไนท์คลับเหมือนนักเตะอีกหลายคน ผมเองก็อยู่ในกลุ่มนั้น เราดื่มกันบ้าง" "มันเป็นความสุขของเขา ซึ่งไม่ได้ผิดอะไรเลย คนเรามีแฮปปี้ในช่วงที่รักษาอาการบาดเจ็บไม่ได้หรือ?" นั่นคือความเห็นของ ริโอ เฟอร์ดินานด์ ซึ่งเป็นมุมมองที่น่าสนใจ มันเป็นเรื่องจริง แต่เมื่อเกิดขึ้นกับ ป็อกบา ไม่ว่าจะทำอะไรก็ผิดหมด คงไม่มีบ่อยครั้งนัก เมื่อคุณเป็นนักเตะดาวรุ่งตัวความหวัง แล้วย้ายหนีออกไป พร้อมกับเสียงสาปแช่ง ก่อนกลับมาอีกครั้งด้วยค่าตัวแพงสุดในโลกเวลานั้น ท่ามกลางความหวังที่เปล่งประกายขึ้นมาอีก สุดท้ายวกกลับมาเป็นวายร้ายเหมือนเดิมและกำลังจะย้ายไปเป็นคำรบสอง นี่คือเรื่องราวของ ป็อกบา นักเตะที่เต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถามอยู่เสมอ อนาคตของ ป็อกบา ยังคงเป็นเครื่องหมายคำถาม แต่หากใครชอบความแน่นอนล่ะก็ ให้ MYSBOBET ช่วยคุณสิครับ รับรองว่าคุณลืมไม่ลง ที่นี้มีความสนุกพร้อมให้คุณเริ่มต้นแบบไม่ต้องรอตลอด 24 ชั่วโมง ติดต่อเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@my-sb99 หรือ 08-0003-1188 / 08-0003-117 --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

[ #แสงสุดท้ายที่แสนริบหรี่ ]

หลังจากรัฐบาลฝรั่งเศสทุบโต๊ะเปรี้ยง ประกาศออกมาเลยว่าจะปลดล็อกทุกอย่างในเดือนกันยายน ย่อมเกิดเอฟเฟคต์ที่ตามมาต่อโลกฟุตบอลทันที แม้จะไม่ได้ใส่รายละเอียดจำเพาะเจาะจงลงไปว่า ฟุตบอลลีกในประเทศไม่อาจกลับมาเตะได้อีกครั้งในเร็วๆนี้ แต่ก็เป็นที่รู้กัน ในเมื่อไม่มีการผ่อนปรนยังคงพรก.ฉุกเฉินไว้ ต่อให้สถานการณ์ติดเชื้อไวรัสโควิด-19 จะลดความรุนแรง มันหมายถึงกิจกรรมหรืออีเวนท์ทุกอย่างยังคงต้องงดกันต่อไป ดังนั้นลีกต่างๆของเมืองน้ำหอมจะต้องหาทางจบกันเองโดยปริยาย กว่าจะกลับมาหวดกันอีกทีต้องรอโน่นเลยฤดูกาลใหม่ ซึ่งคาดว่าอาจเปิดโม่แข้งช่วงกลางเดือนกันยายน แล้วล่าสุดอย่างที่รู้กันนั่นแหล่ะ LFP หรือลีกอาชีพฝรั่งเศสต่างโหวตเป็นมติเรียบร้อยตั้งแต่คืนวันพฤหัสบดีที่ผ่านมา ให้ยุติฤดูกาลปัจจุบัน ส่วนบทสรุปคือยึดตารางอันดับคะแนนตามนัดสุดท้ายที่เตะกันและใช้ออปชั่นเอาคะแนนที่หารเฉลี่ยจำนวนนัดเนื่องจากมี ปารีส แซงต์ แชร์กแมง และ สตาร์สบูร์กเล่นไป 27 นัด น้อยกว่าทีมที่เหลือ 1 นัด จากนั้นมีการประกาศให้เปแอสเช ผงาดแชมป์ลีกเอิงอีกสมัย เป็นการครองสมัยที่ 7 ในรอบ 8 ปีแทบจะผูกขาดเลยทีเดียว ซึ่งจริงก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร เพราะต่อให้เตะจนจบก็คาดว่าจะลอยลำแน่นอน ในเมื่อทิ้งห่างโอลิมปิก มาร์กเซยรองจ่าฝูงถึง 12 คะแนนด้วยกัน ส่วนอาเมียงส์กับตูลูสรองบ๊วยกับบ๊วยชะตาขาดลงไปเล่นลีกเดอซ์ในซีซั่นหน้า ขณะที่ลอริยองต์ได้แชมป์ลีกเดอซ์คว้าไป 54 คะแนนเฉือนล็องส์แค่แต้มเดียวเท่านั้น ในขณะที่อันดับ 3-5 คะแนนลดหลั่นกันมาแค่ 1 เท่านั้น อฌักซิโอ อันดับ 3 มี 52 ทรัวส์อันดับ 4 มี 51 เลออาฟร์อันดับ 5 มี 50 มองแล้วไม่เป็นธรรมเลยสักนิด ทุกทีมยังมีสิทธิ์จะคว้าแชมป์เพราะเหลือเกมให้ดวลกันอีกตั้ง 10 นัด อะไรก็ย่อมเกิดขึ้นได้ แต่นี่แหล่ะคือสิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว คงต้องก้มหน้ายอมรับกันไป ไม่สามารถเปลี่ยนอะไรได้อีก ไปว่ากันใหม่ในฤดูกาลหน้า ว่ากันว่าเคสของลีกฝรั่งเศสมีการตัดสินหาบทสรุปที่ดูดีมีมิติมากกว่าของลีกฮอลแลนด์ที่โมฆะมันดื้อๆ ไม่มีแชมป์ ไม่มีตกชั้น แต่โควต้ายุโรปว่ากันตามอันดับปัจจุบัน เพราะอย่างน้อยการทำงานหนักกันมาแม้จะยังไม่สุดทางดี แต่มันควรได้ผลตอบแทนกันบ้าง ซึ่งสมาคมฟุตบอลฮอลแลนด์น่าจะกล้าตัดสินใจมากกว่านี้ ไม่ใช่ยัดเยียดกันจนเกินไป พอ 1 ใน 5 ลีกใหญ่ของยุโรป เดินหน้าไปก่อนไม่รออะไรทั้งสิ้น เหมือนบีบให้อีก 4 ยักษ์ที่เหลือเริ่มก้นไม่ติดบ้าง เวลางวดมาเรื่อยๆ ในขณะที่การแพร่กระจายของเชื้อยังเกิดขึ้นไม่หยุดหย่อน ยอดลดลงก็จริง แต่ตัวเลขยังสูงอยู่ เปิดปฏิทินดูและประเมินจากสถานการณ์ปัจจุบันต้องยอมรับว่ายากเหลือเกินที่จะกลับมาเตะกันต่อได้อีกครั้ง เพราะไม่อาจการันตีความปลอดภัยได้เลย บุนเดสลีกาของเยอรมันที่ตอนแรกวางแพลนไว้คร่าวๆว่า 9 พฤษภาคมหรืออีกราว 10 วันจะกลับมาหวดกันได้แบบปิดสนาม ก็คงต้องเลื่อนไปอีก ต่อให้ อังเกล่า แมร์เคิ่ล ผู้นำหญิงเหล็กแสดงความมั่นใจว่ากำลังจะเอาชนะเชื้อไวรัสนี้ในอีกไม่ช้า แต่ไม่ได้หมายความว่ากิจกรรมต่างๆจะกลับมาทันทีเลย ทำให้ DFL หรือฟุตบอลลีกของเยอรมันต้องพับแผนเดิมไปก่อนอย่างไม่มีทางเลือก นอกจากไฟเขียวให้แต่ละสโมสรกลับมาซ้อมได้ แต่เข้มงวดในเรื่องของการสัมผัสร่างกายกันหรือเว้นระยะห่างตามเหมะสม ที่เหลือยังไม่อาจคาดเดาอะไรได้ ตอนนี้ต้องรอคำสั่งจากรัฐบาลอีกที โดยจะขอพิจาณาและประเมินจากสถานการณ์อีกครั้ง จากนั้นจะประกาศอีกทีในวันที่ 6 พฤษภาคม เชื่อว่าถ้าคราวนี้ยังมีแนวโน้มว่าควบคุมไม่ได้เต็มร้อย ไม่มีทางเลยที่บุนเดสลีกาจะกลับมาในช่วงกลางเดือนพฤษภาคม และมีแนวโน้มว่าอาจต้องโยนลูกไปให้เดแอฟแอล ตัดสินใจเลือกกันเอาเองว่าจะหาวิธีการลงแบบไหนที่สวยสุด ไม่ให้กระทบมากเกินไป ส่วนเรื่องเป็นธรรมกับทุกฝ่าย คงเป็นไปไม่ได้แน่นอน ความน่าสนใจมันอยู่ตรงนี้ ถ้าลีกเยอรมันล่าถอยยอมแพ้ รับสภาพไปต่อไม่ได้ นั่นหมายถึงว่าแทบจะดับความหวังของอีก 3 ลีกที่เหลือเลย สเปน , อิตาลีและอังกฤษที่เสียงส่วนใหญ่ดึงดันจะหวดกันต่อให้ได้ คงต้องหาทางออกใหม่เช่นกัน เพราะในกระบวน 5 ประเทศในยุโรปที่มีมูลค่าลีกฟุตบอลสูงสุด เยอรมันนั้นควบคุมการแพร่กระจายของเชื้อได้ดีมากกว่าใคร จำนวนที่ตรวจพบน้อยลงเรื่อยๆ รวมทั้งยอดของผู้ป่วยที่หายขาดกลับบ้านได้ก็กราฟพุ่งไม่หยุด เมื่อเยอรมันไม่กล้าที่จะเสี่ยง แล้วอีก 3 ลีกจะยังดื้อด้านหัวชนฝาอีกหรือ? หรือถ้าจะดูตัวอย่างให้ชัดเจนเลยก็คือเคสของญี่ปุ่นที่ตอนแรกทำท่าว่าจะเอาอยู่ควบคุมได้ แต่พอเร่งผ่อนปรนมาตรการหลายอย่างพร้อมกัน ให้แต่ละสโมสรซ้อมกันตามปกติ จนกระทั่งจำนวนติดเชื้อทะยานสูงอีกครั้ง จนต้องปรับแผนกันจ้าละหวั่น เจลีกเลยต้องประกาศเลื่อนการกลับมาเป็นรอบที่ 4 จากเดิมวันที่ 15 มี.ค. เป็นวันที่ 3 เม.ย. แล้วขยับใหม่เป็น 9 พ.ค.63 แต่ก็ต้องเลื่อนเป็นครั้งที่ 3 เป็นวันที่ 30 พ.ค.63 ล่าสุดคิดว่าไม่น่าจะทันแน่ รอดูอีกทีในเดือนมิถุนายน ถ้าไม่ไหวจริงก็ต้องหาทางลง แต่คงไม่ยากนัก เพราะฤดูกาลเพิ่งเปิดฉากไม่เท่าไร ญี่ปุ่นเองคล้ายกับเยอรมันคือมีศักยภาพรับมือกับการแพร่เชื้อได้ดีพอสมควร แต่ยังไม่กล้าที่เปิดหน้ามาลุยปล่อยให้ฟุตบอลกลับมาเตะกันได้ สหพันธ์อิตาลียืนยันเลยว่า ยังไงก็ต้องหาทางให้หวดต่อจนจบ เพื่อลดความสูญเสียในแง่ของจำนวนเงินที่จะตามมาภายหลัง ตัวเลขที่คาดการณ์ไว้คือ 700-800 ล้านยูโร ถามหน่อยว่าแล้วใครจะรับผิดชอบหรือกล้าเปล่าที่จะมาแชร์ความรับผิดชอบ แบ่งความเจ็บปวดกันไป ส่วนพรีเมียร์ลีกหรือลาลีกาก็กลืนไม่เข้าคายไม่ออกในแบบเดียวกัน ซึ่งดูแล้วน่าจะเหยียบพันล้านยูโรมากกว่าเซเรีย อาด้วยซ้ำ จะให้จบกันง่ายๆเหมือนลีกอื่นเป็นไปไม่ได้เลย ไม่ใช่แค่นั้นสิ่งที่น่าเป็นห่วงคือการพังครืนลงมาของโครงสร้างต่างๆด้วย อาจมีบางสโมสรที่ต้องตกอยู่ในสถานะล้มละลาย ซึ่งยากมากที่จะฟื้นฟูกลับมาได้เหมือนเดิมในสภาพเศรษฐกิจที่ทรุดหนักทั้งโลกแบบนี้ สโมสรขนาดเล็กและกลางต่างหวาดกลัวด้วยกันทั้งสิ้น หากยังปล่อยให้เป็นอย่างต่อไป แทบจะนับถอยหลังรอวันตายได้เลย เอาเข้าจริงเรื่องนี้ความสำคัญไม่ได้อยู่ที่ใครจะแชมป์ ใครจะตกชั้น ใครจะได้ไปถ้วยยุโรป เรื่องเหล่านั้นดูจะเป็นรองไปเลย แต่ในทางกลับกันต้องเกิดคำถามขึ้นว่า หากปล่อยให้เตะต่อจริงๆ ซึ่งวางมาตรการต่างๆอย่างเข้มข้นเต็มที่ ปรากฎว่ามีเกิดการลุกลามของเชื้อมากขึ้นอีกล่ะ มันคือความวุ่นวายที่ยังไม่อาจจับต้นชนปลายได้ถูกเลย บทสรุปต่างๆเต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถาม ซึ่งไม่ว่าจะตัดสินอย่างไร คงต้องเผชิญกับผลกระทบที่ตามมาอย่างมากแน่ๆ น่าเห็นใจฝ่ายบริหารที่เกี่ยวข้องทั้งหลาย ซึ่งคงไม่คิดว่าจะเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ขึ้น มันยิ่งกว่าสงครามโลก เพราะนั่นคนสู้รบกันเอง ยังหาทางเจรจากัน พูดกันรู้เรื่อง แต่นี่คือเชื้อโรคซึ่งไม่มีทางเลยจะเข้าใจเรื่องสันติสงบศึก บางทีความวุ่นวายตอนนี้ อาจเป็นเพียงเศษเสี้ยวเล็กๆในภายภาคหน้าก็ได้ ส่วนใครที่ไม่ชอบความวุ่นวาย ชอบอะไรที่ง่ายๆ แต่มั่นคง มานี่เลยกับ Sbobet777 รับรองโดนใจ พร้อมให้บริการตลอด 24 ชั่วโมง ติดต่อเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@777sbt หรือ 08-44-9990 77, 88 , 99 --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

[ #พรีเมียร์ลีกจะจบอย่างไร ? ]

สำหรับเดอะ ค็อปทั้งหลาย ไม่ต้องสงสัยเลยว่านี่คือช่วงเวลาที่ทรมานน่าอึดอัดใจมากที่สุด บางคนตลอดชีวิตที่เชียร์ลิเวอร์พูลมา ไม่เคยตกอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้มาก่อนเลย ฤดูกาลที่แล้วมีโอกาสดีมากๆที่จะคว้าแชมป์ลีกสำเร็จ นำโด่งมาก่อนปฏิทินเปลี่ยนปี กระทั่งเข้าสู่เดือนกุมภาพันธ์เกิดช็อตดื้อๆ เสมอถึง 4 จาก 6 เกมทำแต้มหล่นเรี่ยราดถึง 8 คะแนน เปิดประตูให้แมนฯซิตี้เบียดขึ้นมานั่งแท่น พอนัดที่ 30 กลับมาเข้าเกียร์ห้ากระทืบคันเร่งอย่างเต็มที่ กวาดชัยรวดอีก 9 นัดที่เหลือ แต่ก็ยังไม่ดีพอจะล้มเรือใบสีฟ้าที่ร้อนแรงไม่แพ้กันได้ สุดท้ายเข้าป้ายอันดับ 2 แม้จะเก็บไปถึง 97 คะแนนก็ยังได้แค่มองตาปริบๆ เมื่อแมนฯซิตี้เหนือกว่า 98 คะแนน ประวัติศาสตร์จารึกไว้ว่าลิเวอร์พูลคือรองแชมป์ที่ทำแต้มมากสุด แถมสูงเป็นอันดับ 3 ทว่าถ้าคุณไม่ได้แชมป์แล้วใครจะจำ ต่อให้ครองเจ้ายุโรปสมัย 6 อย่างสง่างาม แต่เดอะ ค็อปไม่น้อยดูเหมือนจะฉลองกันไม่เต็มเหนี่ยวนัก พรีเมียร์ลีกต่างหากที่เป็นเป้าหมายหลัก เพราะเว้นวรรคไปนานมากแล้ว ดังนั้นฤดูกาล 2019/20 จึงหมายมั่นปั้นมือว่าจะต้องทำให้ได้สำเร็จ แถมมีวาระครบรอบ 30 ปีมาเป็นอีกแรงกระตุ้นด้วย ทัพหงส์แดงออกสตาร์ตอย่างร้อนแรง 8 นัดแรกชนะเรียบวุธไม่มีอะไรมาหยุดยั้งได้ มาสะดุดเกมที่ 9 ศึกแดงเดือดที่ต้องตามทวงแมนฯยูไนเต็ดในช่วง 5 นาทีสุดท้ายเสมอ 1-1 ยังครองความบริสุทธิ์ไม่ปราชัย จากนั้นเกมที่ 10-27 ฟอร์มดุดันห้าวโหดยิ่งนัก ไม่แผ่วเลยสักนิด อย่าว่าแต่แพ้สักนัดเลย เสมอยังสะกดไม่เป็น สร้างสถิติใหม่เกิดขึ้นมากมาย เป็นช่วงเวลาที่แฟนๆปลาบปลื้มมากที่สุดครั้งหนึ่งในชีวิตการเป็นกองเชียร์ ต่อให้นัดที่ 28 จะโดนวัตฟอร์ดเปิดรังทุบหมดสภาพ 3-0 แต่แชมป์ไม่น่าหลุดมือไปไหน ต่อให้สถิติไร้พ่ายจะไม่ได้ไปต่อ พ้นนัดที่ 29 ชนะถึง 27 เสมออีก 1 แต้มสะสม 82 ยังเหลืออีก 9 นัดให้ลุยต่อ ขอคว้าชัยอีก 2 เกมจะได้ฉลองใหญ่ทันที เพราะทิ้งห่างแมนฯซิตี้อันดับ 2 สุดกู่ 25 คะแนน ทะลุหลัก 100 แต้มอยู่แค่เอื้อมเท่านั้น นอกจากนี้หากกวาดชัยไล่ปราบคู่ต่อสู้รวดอีก 9 นัดที่เหลือ จะครองสถิติใหม่ที่ยากต่อการทุบทำลาย 109 คะแนนไม่ใช่เรื่องไกลเกินจริง เดอะ ค็อปต่างวาดฝันไว้อย่างสวยหรู รถแห่ที่เก้อมาจากซีซั่นก่อน ตั้งขบวนรออย่างเป็นทางการ เที่ยวนี้ไม่พลาดแน่คงได้ปาร์ตี้ใหญ่สมใจ ไม่โดนใครล้ออีกและหวังจะเกทับบลัฟคืนด้วย พวกเขาต้องพบกับฝันร้ายในศึกยูฟ่า แชมเปี้ยนส์ ลีกรอบ 16 ทีมสุดท้ายนัดสองที่ต้องพ่ายคาแอนฟิลด์ให้แอตเลติโก้ มาดริด ตกรอบอย่างน่าเสียดาย อดไปป้องกันแชมป์ ฝันร้ายระลอกสองโถมเข้าใส่ เพราะหลังจากแมตช์นั้นแล้ว พรีเมียร์ลีกก็ต้องหยุดโม่แข้งลงชั่วคราว เพราะเชื้อไวรัสโควิด-19 ระบาดหนัก จนต้องงดกิจกรรมทุกอย่าง ตอนแรกประเมินเชื้อต่ำเกินไป คิดว่าเบรกไม่นานก็ต้องคัมแบ็กกลับมาหวดกันต่อ อย่างไรก็ตามนับตั้งแต่ 11 มีนาคมเป็นต้นมา ฟุตบอลยังไม่หวนคืนสู่อ้อมกอด สนามว่างเปล่า เก้าอี้ไม่มีคนนั่ง เหลือแต่เพียงความหวังที่ริบหรี่ โดยไม่มีใครให้คำตอบได้เลยว่าเมื่อไรจะปกติ เดอะ ค็อปได้แต่โอดครวญเสียดาย ขออีกแค่เล่น 2 เกมจากนี้ก็จะได้แชมป์อย่างเป็นทางการแล้ว ต่อให้ต้องตัดจบหรือโมฆะอย่างไร โทรฟี่เงินใบเขื่องก็ต้องเดินทางไปประดับอยู่ในตู้โชว์ที่แอนฟิลด์ กระนั้นเมื่อเช็คกระแสเสียงต่างๆ โดยเฉพาะจากผู้บริหารของพรีเมียร์ลีก รวมถึงฝ่ายที่เกี่ยวข้องทั้งหลาย แนวโน้มที่จะกลับมาหวดกันให้จบแบบสะเด็ดน้ำยังมีสูง เพราะหากตัดจบเลย ปัญหาที่ตามมาจะมากมาย ตามแก้ไขตามเช็ดกันไม่ไหวแน่ โดยเฉพาะเรื่องของเงินในรูปแบบต่างๆที่ยังค้างอยู่ ไม่ว่ารางวัลส่วนแบ่ง โบนัสหรือลิขสิทธิ์ถ่ายทอดสด ว่ากันว่ารวมเบ็ดเสร็จเอาแค่พรีเมียร์ลีกอย่างเดียวตัวเลขน่าจะเหยียบ 1,000 ล้านปอนด์ นี่คือลีกที่มีมูลค่าสูงสุดในโลกอย่างที่รู้กัน แต่แล้วเมื่อไม่นานมานี้มาสมาคมฟุตบอลฮอลแลนด์ทำในสิ่งที่ไม่มีใครคาดคิด นั่นคือแถลงตัดจบลีกทุกระดับในประเทศดื้อๆ ไม่มีแชมป์ ไม่มีตกชั้น ส่วนโควต้าไปเล่นฟุตบอลถ้วยยุโรป ยึดตามอันดับปัจจุบัน แน่นอนกระแสต่อต้านมากกว่าเห็นด้วย โดยเฉพาะอย่างยิ่งฝ่ายที่เสียผลประโยชน์ สโมสรจากลีกรองลงมา กำลังจ่อได้เลื่อนชั้นมาเล่นในเอเรดิวิซี่รอมร่อ กลับต้องรอเก้อไป อย่างไรก็ตามในเมื่อความเป็นความตายกลายเป็นเรื่องสำคัญที่สุด ฟุตบอลก็จำต้องหลีกทางให้ เพราะพอหยิบประเด็นนี้ขึ้นมาถก ทุกคนก็ไม่อาจเถียงได้ หลังจากฮอลแลนด์นำร่องไปก่อน อาร์เจนตินาก็เดินตามรอยทันที ประกาศยกเลิกลีกในประเทศเช่นเดียวกัน เมื่อรัฐบาลพิจารณาแล้วว่าได้ไม่คุ้มเสีย ยอดผู้ติดเชื้อไวรัสโควิด-19 ยังคงพุ่งสูงขึ้นเรื่อยๆ ไม่มีทีท่าว่าจะลดลงหรือคุมสถานการณ์ได้ในเร็ววันนี้ การรีบตัดสินใจขั้นเด็ดขาดน่าจะเป็นทางออกที่ดีสุด แต่สองลีกดังกล่าวไม่ได้มีมูลค่าสูงนัก เรียกว่ายังพอจะไกล่เกลี่ยหาทางคุยทำความเข้าใจกับฝ่ายที่เสียผลประโยชน์ได้ ไม่เหมือนลีกเอิงของฝรั่งเศส ที่รัฐบาลประกาศไว้แล้วว่าจะหยุดลงเพียงเท่านี้ ไม่มีการหวดต่อในเกมที่เหลือเด็ดขาด แม้จะไม่ได้ระบุชัดเจนแต่จากพรก.ฉุกเฉินที่ออกมาล่าสุด ยืนยันว่ากิจกรรมที่เกี่ยวกับกีฬาทุกประเภทจะต้องงดยาวจนกระทั่งถึงเดือนกันยายน นั่นหมายความว่าฟุตบอลก็จะต้องโดนด้วยเช่นกัน ส่วนหน้าที่เคลียร์นั้นโยนไปให้กับสหพันธ์ลูกหนังเมืองน้ำหอมไปเจรจากับสโมสรอื่นๆเอาเอง รวมทั้งหาทางด้วยว่าจะตัดสินตอนจบด้วยวิธีไหน ถ้าจะรอถึงกันยายนเป็นไปไม่ได้อย่างเด็ดขาด กรอบเวลาที่วางเอาไว้คือต้องไม่เกินกรกฎาคม ไม่อย่างนั้นโปรแกรมในฤดูกาลใหม่จะต้องคลาดเคลื่อนเยอะเกินไป ลีกฝรั่งเศสจึงต้องจบลงเท่านี้โดยปริยาย แน่นอนเวลานี้เดอะ ค็อปเริ่มร้อนใจกันมากขึ้น เพราะเพียงไม่กี่วัน 3 ลีกต่างถอยปล่อยให้ตัดจบ ไม่ใช่แค่นั้นล่าสุด วินเชนโซ่ สปาดาโฟร่า รัฐมนตรีว่าการกระทรวงกีฬาของอิตาลี ชักเริ่มตามกระแสด้วย ยอมรับว่าหวั่นใจเซเรีย อาในฤดูกาลที่เหลือ อาจต้องยุติลงเท่านี้ แม้รัฐบาลจะอนุญาตให้นักกีฬากลับมาฝึกซ้อมได้อีกครั้งในวันที่ 4 พฤษภาคมที่จะถึง ในขณะที่ประเภททีมต้องรอจนวันที่ 18 แต่ไม่ได้หมายความว่าจะกลับมาโม่แข้งกันได้ สปาดาโฟร่า ให้ความเห็นอย่างน่าคิดว่า จำนวนผู้ติดเชื้ออาจจะลดลงเรื่อยๆ ทว่ายังต้องใช้เวลาอีกสักพัก กว่าจะควบคุมได้แน่นอน จนถึงขั้นสกัดการแพร่กระจายสำเร็จ เมื่อยังมีความเสี่ยงอยู่ คำถามคือจะมีนักฟุตบอลสักกี่คนที่ยังกล้ามาลงเล่น ต่อให้ห้ามแฟนบอลเข้ามาชมและมีการตรวจกลุ่มนักเตะสต๊าฟฟ์หลายรอบ จนแน่ใจว่าผลเป็นลบก็ตาม หลายสโมสรยังหวาดผวากับการสูญเสียที่เกิดขึ้น แม้ผู้เสียชีวิตส่วนใหญ่จะเป็นผู้สูงอายุ แต่เมื่อได้รับรู้ถึงความน่ากลัวหากเชื้อลงปอดแล้ว พวกเขาไม่แคร์อะไรมากไปกว่าการมีลมหายใจอยู่ต่อไปบนโลกใบนี้ ส่วนที่สเปนเองก็วางกรอบเวลาใกล้เคียงกับอิตาลี เปโดร ซานเชซ นายกรัฐมนตรีแถลงการณ์เมื่อวันอังคาร อนุญาตให้บรรดานักกีฬาภายในประเทศ เริ่มฝึกซ้อมได้ตั้งแต่วันที่ 4 เดือนหน้า พร้อมจะผ่อนปรนความเข้มข้นมาตรการต่างๆ กระนั้นจำนวนผู้ติดเชื้อที่เพิ่มขึ้น ยังอยู่ในสถานการณ์ตรงกันข้าม เข้าใจได้ว่าผู้นำสเปนและอิตาลี ต่างพะวงเรื่องเศรษฐกิจ ถ้าตัดจบลีกฟุตบอลจริงๆ ความเสียหายจะสูงมาก รวมทั้งจะกระทบเป็นโดมิโน่ ยกเว้นบุนเดสลีกาที่มีโอกาสสูงกว่าใคร ที่เหลือล้วนยังคลุมเครือเต็มไปด้วยความไม่แน่นอน รวมถึงพรีเมียร์ลีกด้วย ไม่แปลกที่เดอะ ค็อปส่วนมากเริ่มวิตกหนักกว่าเดิม ลำพังแค่ไม่ได้ฉลองอย่างปกติทั้งที่ผลงานยอดเยี่ยมไร้เทียมทานก็ว่าแย่มากๆแล้ว ถ้าต้องมาเจอตัดจบโดยที่ไม่ได้แชมป์เลย ความเจ็บปวดคงทวีคูณเป็นธรรมดา มันฟังดูแล้วโหดร้ายมากๆ แต่หากจะต้องมีผู้เสียชีวิตเพราะฟุตบอลกลับมาเร็วเกินไป คงโหดร้ายยิ่งกว่า เราคงต้องมองย้อนกลับไปยังประโยคของ เจอร์เก้น คล็อปป์ ที่พูดไว้ตั้งแต่เดือนก่อน "นี่คือช่วงเวลาที่ชีวิตมีความหมายเหนือฟุตบอลแล้ว" ช่วงเวลานี้ชีวิตมีความหมายมากกว่าฟุตบอลไปแล้ว การลงทุนเองก็สำคัญกับชีวิตไม่แพ้กัน แต่หากใครไม่อยากมีปัญหากับเงินในกระเป๋าละก็ให้ MYSBOBET ช่วยคุณสิครับ รับรองว่าคุณลืมไม่ลงแน่นอน พร้อมให้คุณเริ่มต้นแบบไม่ต้องรอตลอด 24 ชั่วโมง ติดต่อเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@my-sb99 หรือ 08-0003-1188 / 08-0003-117 --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

[ #เฟอร์กี้ : อย่าคิดเปิดร้านเหล้า! ]

ช่วงทศวรรษ 60 ถึง 70 ความนิยมในหมู่อดีตนักเตะทั้งหลายหรือที่เพิ่งรีไทร์จากการค้าแข้งคือเปิดผับ เพราะผับเป็นเสมือนลมหายใจ รวมทั้งวัฒนธรรมอย่างหนึ่งของคนอังกฤษ การเข้าไปนั่งดื่ม สนทนา ดูเกมฟุตบอล คริกเก็ต ลุ้นม้าแข่ง ถือเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต แม้ผับกับแข้งอาชีพควรจะเป็นเส้นขนาน แอลกอฮอล์ควรอยู่ให้ห่างจากนักเตะทั้งหลาย แต่ความจริงแล้วตรงกันข้าม ในยุคนั้นหลังซ้อมเสร็จผู้เล่นหลายคนต่างนัดกันไปเจอที่ผับประจำ ไสแก้วชนนั่งสนทนากันสัก 2-3 ไพน์ เรียบร้อยแล้วค่อยแยกย้ายกลับบ้าน แต่ก็มีไม่น้อยที่รากงอกนั่งยาว ว่ากันว่าใครอยากเจอนักเตะดัง สัมผัสตัวเป็นๆ ถ่ายรูปด้วยหรือขอลายเซ็น ลองไปเตร่แถวผับได้เลย รับรองไม่ผิดหวัง แล้วพวกอดีตนักเตะที่เพิ่งแขวนสตั๊ดมีต้นทุนอยู่แล้ว เป็นที่รู้จักของคนทั่วไป โดยเฉพาะแฟนบอลท้องถิ่น ฉะนั้นเมื่อควักตังค์เปิดกิจการ ย่อมได้รับการสนับสนุนอย่างดี อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน สมัยยังไม่มียศเซอร์นำหน้าและเพิ่งหย่าขาดจากการเป็นแข้งอาชีพ ก็เดินตามรอยนั้นด้วยเช่นกัน ตอนรีไทร์ในปี 1974 เฟอร์กี้ ยังไม่มีแนวความคิดนี้หรอก แต่เมื่อได้รับเสียงเชียร์แรงยุจากคนรอบข้างและพรรคพวกก็เลยตัดสินใจเจียดเงินที่เก็บไว้ส่วนหนึ่งมาเปิดผับเลย ผับแรกมีชื่อว่า "เบิร์นส์ คอตเทจ" มาจากชื่อเฉพาะของสถานที่แห่งหนึ่ง ตั้งอยู่ละแวกโกแวนซึ่งเป็นบ้านเกิดของเขาเอง กลุ่มลูกค้าส่วนใหญ่มาจากพวกคนงานท่าเรือ ชนชั้นกรรมาชีพต่างๆ โดยตั้งราคาเครื่องดื่มและอาหารไว้แบบย่อมเยาว์ไม่ลำบากกระเป๋านัก เพราะรู้ดีว่าผู้ใช้บริการทั้งหลายไม่ได้ร่ำรวยอะไร ตัวเองก็มีรากเหง้ามาจากลูกคนงานอู่ต่อเรือ จึงเข้าใจเรื่องสภาพเศรษฐกิจอย่างดี ไม่ได้หวังกำไรอะไรมากมาย ถือเป็นความผ่อนคลายอย่างหนึ่งและเป็นจุดศูนย์รวมให้เพื่อนฝูงมาสังสรรค์ เบิร์นส์ คอตเทจจึงเหมาะกับผู้คนคอเดียวกัน ไม่ใช่แค่ทุกข์เท่านั้นต้องมาเข้าผับ เวลามีความสุขทุกเทศกาลก็มาฉลองได้เช่นกัน ที่นี่ยินดีต้อนรับ โดยไม่มีแบ่งชั้นวรรณะทางสังคมทั้งสิ้น นอกจากเครื่องดื่มช่วยย้อมใจแล้ว เฟอร์กี้ ยังลงทุนจ้างวงดนตรีแบนด์ดังในท้องถิ่นมาขับกล่อมอารมณ์อีกต่างหาก ฉะนั้นลูกค้าจึงมีตั้งแต่คนงานท่าเรือ พวกช่างหลากหลายสาขา ไปจนถึงนักหนังสือพิมพ์ กวี นักดนตรีหรือแม้แต่นักธุรกิจ ส่วนหนึ่งเพราะรู้ดีว่าเจ้าของผับคือ เฟอร์กี้ อดีตนักเตะดังที่เคยค้าแข้งกับกลาสโกว์ เรนเจอร์สมาแล้ว อีกทั้งเวลานั้นยังผันตัวเองมาเป็นผู้จัดการทีมเซนต์ เมียร์เรนสโมสรระดับกลางของประเทศ จึงมีการขยายฐานลูกค้าไปยังพวกกองเชียร์ได้อีกไม่น้อย แม้จะเหนื่อยกว่าเดิม จับงานสองทาง วิ่งรอกวุ่นไม่หยุด แต่ เฟอร์กี้ ก็มีความสุขอย่างมาก เวลานั้นพลังเต็มเปี่ยมไฟในกายลุกโชน เฟอร์กี้ ต้องจ้างผู้จัดการสักคนมาดูแลแบบฟูลไทม์ด้วย ลูกค้ามาอุดหนุนกันเนืองแน่น ขายดีแทบเสิร์ฟกันไม่ทัน บางครั้งต้องลงไปช่วยแบ่งเบาด้วยตัวเอง แต่อย่างหนึ่งที่เลี่ยงเด็ดขาดคือให้ เคธี่ ภรรยามาช่วยเหลือ เขาบอกเลยว่าให้เธอมีหน้าที่ดูแลลูกๆและเรื่องภายในบ้านเท่านั้น ส่วนตรงนี้ขอรับผิดชอบทุกอย่าง รวมถึงค่าใช้จ่ายในครอบครัวทุกเพนนี พอเห็นว่าผับขายดีมากขึ้น จึงเกิดไอเดียเปลี่ยนโฉมและรีโนเวทบางส่วน ภายใต้ชื่อใหม่ว่า "เฟอร์กี้ส" หรือ "FERGIE S" ไม่ต้องมากเรื่องอะไร แบบตรงไปตรงมาชัดเจนดี เขาให้ความสำคัญบริเวณห้องโถง ซึ่งเป็นส่วนที่ใช้สำหรับนักดนตรีมากๆ นี่คือแหล่งรวมลูกค้า ที่พากันมาขยับร่างกาย ไม่ว่าจะเป็นลุกขึ้นเต้นอยู่กับโต๊ะหรือออกมาโชว์ลีลาตรงฟลอร์ เฟอร์กี้ ต้องกู้เงินธนาคารมาบางส่วนด้วย จึงเหมือนบังคับให้ต้องเน้นทุกอย่างไล่ตั้งแต่รสชาติอาหาร บริการที่ยอดเยี่ยม บรรยากาศความเป็นกันเอง ล้วนแต่คือหัวใจหลักของการธุรกิจผับ พอหลายอย่างไปได้สวยก็เลยตั้งใจว่าจะเปิดต่อไปเรื่อยๆ เท่านั้นไม่พอเมื่อเพื่อนฝูงบางคนเห็นว่า เฟอร์กี้ มือขึ้นในเรื่องนี้ ก็เลยชวนมาลงหุ้นเปิดที่ใหม่อีก น้ำขึ้นต้องรีบตักไม่ได้เป็นสุภาษิตสอนคนไทยเท่านั้น ฝรั่งอั้งม้อก็คล้ายๆกัน ด้วยความเห็นว่าไม่ต้องมาดูแลผับใหม่ด้วยตัวเองมากนัก จึงตอบโอเคไป พร้อมทั้งมองไกลไปถึงเรื่องขยายแบรนด์ด้วย เปิดผับควบคู่กันไปกับคุมสโมสรฟุตบอล มันทั้งสนุกและลงตัวมากจริงๆ ------------------ ย่านที่เฟอร์กี้สผับตั้งอยู่นั้น ส่วนใหญ่เป็นพวกชนชั้นใช้แรงงานอาศัย จึงมักจะมีคดีความจากการทะเลาะวิวาทหรือลักเล็กขโมยน้อยให้เห็นบ่อยๆ มันไม่ใช่เรื่องน่าแปลกใจอะไรนัก หากไม่เกิดเรื่องในผับตัวเอง ค่ำคืนหนึ่งแก๊งหัวขโมยเข้ามาโวยวายและหวิดจะลงไม้ลงมือกันในผับ ต้นตอมาจากการขัดผลประโยชน์ แบ่งกันไม่ลงตัว สองแก๊งนี้ร่วมมือกันฉกวิสกี้อย่างดีที่ท่าเรือ รวมมูลค่าไม่น้อยกว่า 40,000 ปอนด์ ซึ่งถือว่าสูงมากๆในสมัยนั้น เปรียบตอนนี้ก็เกือบสิบเท่า ปรากฏว่าวิสกี้ที่ขโมยมานั้นอันตรธานไปดื้อๆ อีกฝ่ายคิดว่าตนถูกหักหลัง จึงใช้เฟอร์กี้สผับเป็นสถานที่เคลียร์ บังเอิญเหลือเกินลูกค้าประจำคนหนึ่ง ซึ่งรูปร่างหนาล่ำสูงใหญ่ หน้าตาน่ากลัวมีส่วนเกี่ยวข้องด้วย ผู้จัดการผับเห็นท่าไม่ดีลนลานโทรบอก เฟอร์กี้ จนต้องต่อสายแจ้งเจ้าหน้าที่ตำรวจให้มาจัดการ พอตำรวจมาถึงปรากฏว่า ลูกค้าคนดังกล่าวหายตัวไปแล้ว จำต้องมีการสอบสวนและสืบพยาน ซึ่งส่งผลต่อผับไม่ใช่น้อย อีกทั้งเสียเวลาวุ่นวายพอสมควร หนักกว่านั้นเห็นจะเป็นตอนหลังเกิดเหตุไม่นานลูกค้าร่างบึ้กประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์เสียชีวิตแบบมีเงื่อนงำอำพรางและลานจอดรถบรรทุกของเขาถูกเผาเหี้ยน ตอนนั้น เฟอร์กี้ จึงหวาดผวามากว่าเรื่องจะลุกลามแล้วลากตัวเองไปเกี่ยวข้องด้วย ความคิดจะขายหุ้นทิ้งจึงผุดขึ้นมา ประกอบกับผับอีกแห่งที่ให้เพื่อนบริหารก็ไปได้ไม่สวยเท่าไรนัก ประสบปัญหาขาดทุนด้วย ขณะที่ลังเลอยู่นั้นเกิดเรื่องคาดไม่ถึงซ้ำอีกแผล ด้วยความที่มีรสนิยมและอยากให้ผับดูหรูหรามีคลาส เฟอร์กี้ จึงลงทุนซื้อเครื่องแก้วคริสตัลสวยๆ มาไว้ใส่ค็อกเทลเพื่อดึงดูดพวกลูกค้าสาวๆอีกทางหนึ่ง อย่างไรก็ตามคืนแรกผ่านไป แล้วมานับจำนวนในวันรุ่งขึ้น ผลคือหายไปเกินครึ่ง มีการฉกไปเป็นของที่ระลึกดื้อๆ มันคงจับมือใครดมไม่ได้ เฟอร์กี้ จึงได้แต่กำชับลูกน้องให้คอยสอดส่องดูพวกแมวขโมยให้ดีหน่อย อย่างนี้ต้นทุนผับจะสูงขึ้นอีกมาก แล้วฟางแห่งความอดทนเส้นสุดท้ายก็ขาดผึงจนได้ เย็นวันหนึ่งมีคู่ผัวเมียขาประจำมาใช้บริการ ทะเลาะกันลั่นผับ บางจังหวะก็รักกันดูดดื่ม ซึ่งเป็นเรื่องเข้าใจได้ไม่ยากว่าคงเมาเต็มที่ ไม่มีใครให้ความสนใจนัก แต่พอจะกลับ ยังหิ้วแก้วคริสตัลออกไปหน้าตาเฉย ร้อนถึงผู้จัดการผับต้องเอะอะโวยวายว่าไม่ได้นะ อย่าทำอย่างนี้ ฝั่งนั้นยืนเถียงไม่พอใจ ตัวผู้ชายที่มาด้วยเลยตัดความรำคาญบอกให้เอาคืนไปซะ ก่อนผลักประตูเสียงดังออกไป คิดว่าเรื่องน่าจะสงบ แต่เปล่าเลย ผู้ชายคนนั้นและพรรคพวกออกอาละวาดอีกรอบ คราวนี้กลับมาพร้อมขว้างขวดเบียร์ใส่มาข้างในผับด้วย แล้วก็วิ่งหนีเตลิดไปด้วยความสะใจ โชคร้ายขวดเจ้ากรรมนั้นไปโดนนักดื่มร่างยักษ์คนหนึ่ง จึงวิ่งไปคว้าตะขออันเขื่องที่แขวนไว้หน้าประตู ก่อนตามไปจัดการ ผลคือมือขว้างขวดนั้นนอนจมกองเลือด มีแผลเหวอะที่หน้าและคอ เสียงผู้หญิงกรีดร้องดังลั่น ด้วยความตกใจและกลัวสุดขีด เฟอร์กี้ ต้องปวดหัวอีกมาก ไหนจะเป็นพยาน ไหนจะขึ้นโรงขึ้นศาลฟ้องร้องกัน ตำรวจเข้ามาวุ่นวายที่ผับเสมอ จนลูกค้าหายเกือบหมด "เลิกเถอะ" เคธี บอกสามีตัวเอง อีกไม่นาน "เฟอร์กี้สผับ" ก็ปิดกิจการเหลือไว้เพียงแค่ความเป็นตำนาน การลงทุนเปิดผับของเฟอร์กี้อาจเจอปัญหามากมาย แต่หากใครอยากลงทุนและไร้ปัญหาตามมา ลองพิจารณา Sbobet777 ดูสิครับ รับรองว่าชื่อนี้การันตีความสำเร็จและมั่งคั่ง ติดต่อเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@777sbt หรือ 08-44-9990 77, 88 , 99 --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

[ #เมื่อเจอร์ราร์ดเกือบเป็นคนทรยศ (จบ) ]

หลังรับรู้ได้ถึงปฏิกิริยาของ ราฟาเอล เบนิเตซ ที่แสดงออกมาว่าเหมือนต้องการจะขายเขาพ้นๆทีมเพื่อแลกกับเงินก้อนใหญ่ มันส่งผลให้ สตีเว่น เจอร์ราร์ด เสียความรู้สึกมากๆ เขาอาจจะนับถือบอสคนนี้ แต่ไม่เคยเข้าใจเลยว่าลึกข้างในคิดอะไรอยู่กันแน่ พอความสัมพันธ์กับผู้จัดการทีมตึงเครียดขึ้น บวกกับสถานการณ์หลายอย่างจึงกระตุ้นให้ เจอร์ราร์ด คิดว่าการย้ายทีมน่าจะเป็นทางออกที่ดีสุดแล้ว 3 ครั้งที่ได้คุยกับ ริค แพร์รี่ ผู้บริหารของสโมสร แต่กลับเหมือนพายเรือวนในอ่างน้ำ ไม่มีความคืบหน้าชัดเจนอะไรเลย นอกเหนือจากคำชื่นชมเยินยอต่างๆ "คุณคือนักเตะที่ยอดเยี่ยมคนหนึ่งที่เราเคยมีมานะ คุณเป็นเหมือนสัญลักษณ์ของสโมสร คุณเป็นที่รักของแฟนๆ" สารพัดคำสรรเสริญมากมายที่พรั่งพรูออกมา มันน่าปลาบปลื้มไม่น้อย แต่หากคำพูดขัดแย้งกับการกระทำ สู้ไม่ต้องหยอดวาจาหวานๆใส่เลยจะดีกว่า ยังเจ็บปวดน้อยลง นอกจากนี้ ราฟา เองยังเรียกนักเตะ 3-4 คนคุยเรื่องอนาคตหลังจบปาฏิหาริย์ที่อิสตันบูล การเจรจาราบรื่นดี ดีทมาร์ ฮามันน์ ซึ่งมีข่าวหนาหูว่าจะเปิดหมวกอำลา กลับได้สัญญาเพิ่มอย่างรวดเร็ว เขาไม่ได้อิจฉา ดิดี้ เลยสักนิดเดียว กลับรู้สึกยินดีนักเตะที่ทุ่มเททุกอย่างให้สโมสร ได้รับรางวัลตอบแทนคุ้มค่า แต่พอมานึกถึงตัวเองบ้าง ได้แต่น้อยใจ เพราะดูเหมือนว่าบอร์ดบริหารต้องการจะผลักเขาออกมา เพื่อแลกกับเงินก้อนใหญ่หรือไม่ ราฟา ก็มีแผนนำเงินที่ขายได้ไปซื้อผู้เล่นที่ต้องการมาแทน อาการเย็นชาของ ราฟา และความไม่ชัดเจนของ แพร์รี่ ส่งให้สมองของ เจอร์ราร์ด สับสนอลหม่าน ไม่อาจคาดเดาได้ว่าเรื่องนี้จะจบลงแบบไหน 27 มิถุนายน 2005 สตรูแอน มาร์แชล เอเยนต์ของ เจอร์ราร์ด เป็นตัวแทนเจรจากับบอร์ดบริหารหงส์แดง เจอร์ราร์ด ภาวนาว่าสัญญาฉบับนี้จะมีการปรับปรุงที่น่าพอใจ จึงเงี่ยหูรอคอยฟังข่าวจาก สตรูแอน ด้วยความตื่นเต้น "ไม่มีสัญญาวางอยู่บนโต๊ะ ทางนั้นต้องการให้เราบอกความต้องการมาก่อน" คำตอบของ สตรูแอน ทำเอา เจอร์ราร์ด แทบจะหลุดสบถหยาบคายออกมาเลยทีเดียว เคสอย่างนี้ต้องเป็นสโมสรไม่ใช่หรือที่ควรแอ็กทีฟก่อน พวกเขาอยากจะต่อรองเรื่องอะไรกันแน่? วันรุ่งขึ้น ราฟา เรียก เจอร์ราร์ด ไปพบเป็นการส่วนตัว เขาเริ่มต้นด้วยการทักทายแบบไม่ซีเรียสอะไรนัก จากนั้นยื่นกระดาษ A4 เปล่าๆมาให้ พร้อมพูดว่า "เขียนสิ่งที่นายต้องการลงในนี้ได้เลย" "ไม่ครับบอส" เจอร์ราร์ด ปฏิเสธชนิดไม่ต้องใช้เวลาคิดเลยสักนิดเดียว "อ้าว ทำไมล่ะ?" ราฟา แสร้งเหมือนไม่เข้าใจ เพราะอุตส่าห์เปิดอกให้ลูกทีมบอกถึงความต้องการในสัญญาใหม่แล้ว "ผมมีเอเยนต์และเขาจะเป็นคนพูดแทนทั้งหมด" เจอร์ราร์ด โต้กลับไป "ฉันไม่ชอบเอเยนต์เลย บอกตามตรง" เจ้านายพยายามจะโน้มน้าว ถึงตรงนี้ เจอร์ราร์ด เริ่มหงุดหงิด มันเหมือนเล่มเกมกันอยู่ ลิเวอร์พูลไม่ต้องการเปิดหน้าไพ่ตัวเอง ซึ่งหากเขาเขียนสิ่งที่อยากได้ลงไปจริงๆ นั่นอาจทำให้เพลี่ยงพล้ำเสียเปรียบขึ้นมาได้ทันที "บอสเองก็มีเอเยนต์ไม่ใช่หรือครับ แล้วอีกอย่างผมเองต้องการโฟกัสแค่เรื่องของฟุตบอลเท่านั้น นอกจากนี้เอเยนต์ก็รู้ทุกอย่างดีอยู่แล้ว" "ผมไม่เคยคิดเลยว่าต้องมาคุยกับผู้จัดการทีมด้วยเรื่องแบบนี้ มันเหมือนคุณกำลังบีบผมไม่ให้มีทางเลี่ยงเลยนะ" เมื่อเห็นลูกทีมเริ่มสีหน้าจริงจังขึงขังมากกว่าเดิม ราฟา จึงเว้นระยะเพื่อให้ความเงียบเข้ามาปกคลุม ลดบรรยากาศที่เริ่มจะระอุบ้าง "ถ้าอย่างนั้นไว้เราค่อยคอยดูกัน" เจ้านายทิ้งท้าย เหมือนเป็นสัญญาณเตือนว่าการสนทนานี้สิ้นสุดลงแล้ว ไม่นานหนังสือพิมพ์ก็หยิบเรื่องนี้มาละเลงกันอย่างสนุก ซึ่งส่วนใหญ่อ้างข้อมูลจากแหล่งข่าววงใน ตัวเลขค่าเหนื่อยที่นำเสนอนั้นกลายเป็นประเด็นสำคัญ ไม่ว่าจะเลือกเชลซีหรือเรอัล มาดริด จะรับไม่ต่ำกว่า 100,000 ปอนด์ต่อสัปดาห์เลยทีเดียว แน่นอนเดอะ ค็อปพุ่งเป้ามาที่ เจอร์ราร์ด เงินทองมันเป็นเรื่องคอขาดบาดตายอยู่แล้ว เขาจึงกลายเป็นเหยื่ออย่างช่วยไม่ได้ เพราะทุกครั้งผู้บริหารจะบอกเหมือนเดิมว่าเราไม่ต้องการขาย วันหนึ่ง เจอร์ราร์ด เจอกับ ราฟา ที่เมลวู้ดก่อนลงฝึกซ้อม ถึงกับระเบิดโทสะใส่ว่า "บอสช่วยหยุดเรื่องเฮงซวยแบบนี้ได้แล้ว ผมขอร้องล่ะ!" "ได้โปรดไปบอก ริค แพร์รี่ ให้โทรหา สตรูแอน ทีเถอะ ให้สองคนคุยกันเอง เรื่องนี้มันน่าจะจบลงไม่ยากเลย" "ถ้ายังมัวเตะถ่วงให้ยืดเยื้ออย่างนี้อีก ผมก็อาจจะต้องย้าย" เจอร์ราร์ด เสียงแข็งด้วยประโยคนี้ ก่อนเดินจากมา ไม่นานนัก สตรูแอน ต่อสายหา แพร์รี่ บอกเพียงสั้นๆว่า เจอร์ราร์ด อยากย้ายทีม พอเจอไม้แข็งอย่างนี้เข้า แพร์รี่ ถึงกับลนลาน ตอบกลับมาขอเวลาอีก 2 วันพร้อมจะเคลียร์เรื่องนี้ให้เรียบร้อย เจอร์ราร์ด เชื่อว่าการเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญของชีวิตคงเกิดขึ้นในไม่ช้านี้ ----------------- ความโกลาหลที่หาข้อสรุปไม่ได้นี้ ถึงขั้นต้องให้ เดวิด มัวร์ส ประธานบริหารเรียกประชุมผู้เกี่ยวข้องทุกคนเป็นการด่วน ทั้ง แพร์รี่ , ราฟา , สตรูแอน และ เจอร์ราร์ด ต่างนั่งอยู่ด้วยกันอย่างพร้อมหน้า สถานการณ์ค่อยผ่อนลงมาบ้าง รู้สึกสโมสรให้ความสำคัญ แต่หารู้ไม่ว่าคลื่นลมที่กำลังสงบแบบนี้ จะเกิดมรสุมถล่มบ้าคลั่งในไม่ช้า 5 กรกฏาคม 2005 เป็นวันที่ เจอร์ราร์ด ยอมรับว่าหนักหน่วงสุดในชีวิตแล้ว คำร้องขอย้ายทีมของเขาหลุดไปถึงหูพวกนักข่าว ก่อนจะพาดหัวใหญ่ทุกฉบับ เจอร์ราร์ด รู้ทันทีว่าต้องเป็นฝีมือของ แพร์รี่ แน่นอน เพราะคนเงียบๆเก็บความลับเก่งอย่าง ราฟา คงไม่พูดออกไปเพื่อให้เกิดแรงกระเพื่อมภายในง่ายๆหรอก ตอนนั้นสติเขาแทบแตกแล้ว รีบกดรีโมตเปิดทีวีดูข่าวทันที สถานการณ์ย่ำแย่เรื่อยๆ สื่อยืนยันว่าลิเวอร์พูลจะขายให้เชลซีด้วยค่าตัว 32 ล้านปอนด์พร้อมค่าเหนื่อย 120,000 ปอนด์ต่อวีก ภาพหน้าจอตัดไปที่หน้าแอนฟิลด์ แฟนบอลบางส่วนมาที่นั่นและจัดการเผาเสื้อของ เจอร์ราร์ด อย่างไม่แยแส อีกทั้งตะโกนด่าอย่างหยาบคาย บรรดากูรูทั้งหลายกำลังวิเคราะห์ถึงอนาคตเขาอย่างเข้มข้น ราวกับว่าการย้ายทีมเกิดขึ้นเรียบร้อย น้ำตาของ เจอร์ราร์ด ค่อยๆไหลอาบแก้มอย่างไม่รู้ตัว เขาไม่ได้อยากย้ายเลย แต่เหมือนเจอบีบคั้นอย่างหนัก จนต้องตกเป็นฝ่ายถูกกระทำ จากนี้ไปจะอยู่อย่างไร พ่อปรี่มาหาที่บ้านพัก เช่นเดียวกับ สตรูแอน ที่รีบผลักประตูมาหาอย่างร้อนรน ทุกคนได้แต่ปลอบขวัญให้กำลังใจ เจอร์ราร์ด เขาเล่าความรู้สึกตอนนั้นว่า เหมือนอยู่หน้าหุบเหว แค่ก้าวผิดนิดเดียวทุกอย่างอาจพังครืนลงมา มันเคว้งคว้างเหมือนไร้หลักมากๆ กระทั่งคำพูดของพ่อฉุดรั้งเอาไว้ "ถ้าลูกอยากอยู่ต่อ ก็ควรทำตามความรู้สึกนะ" เท่านั้นเอง เจอร์ราร์ด หันไปหา สตรูแอน ถามบางอย่างขึ้น "ใบสัญญายังอยู่หรือเปล่า?" เมื่อทางเอเยนต์พยักหน้าเป็นการเซย์เยส เขาพูดต่อว่า "ตกลงผมจะเซ็นมัน" เจอร์ราร์ด รู้ดีว่าความต้องการของเขาคืออะไรและไม่อาจปฏิเสธได้เลย เท่าที่ผ่านมาเขารู้สึกผิดหวังกับปฏิกิริยาของสโมสรและผู้จัดการทีมที่มัวแต่คิดเรื่องการต่อรองค่าจ้างแค่ไม่เท่าไร แถมยังเอาความรู้สึกของกองเชียร์มาเป็นเดิมพัน ใครพลาดจะโดนด่ายับแน่นอน ในทางกลับกัน เจอร์ราร์ด เองก็ไม่ยอมลงให้ง่ายๆ เขาต้องการที่จะเป็นผู้ชนะในเกมนี้ เมื่อต่างฝ่ายต่างเล่นเกมอย่างเต็มที่ เรื่องจึงเลยเถิดออกไป จนทำท่าจะลุกลามเกินกว่าจะกลับมาได้เหมือนเดิม หากเขาผลุนผลันปล่อยตัวปล่อยใจไปตามอารมณ์อีก น่าจะได้ย้ายไปเชลซีด้วยค่าตัวเป็นสถิติเวลานั้น ทว่ามันต้องแลกกับความเป็นคนทรยศและน่ารังเกียจในสายตาเดอะ ค็อป เขาอาจเป็นนักเตะที่มีความสามารถ ถูกยอมรับในแง่นี้ก็จริง แต่จะไม่ได้เป็นตำนานในความรู้สึกของแฟนบอลแน่นอน ---------------------------------------------------------- ติดตามอ่าน "เมื่อเจอร์ราร์ดเกือบเป็นคนทรยศ ตอนที่ 1" ได้ที่นี่ครับ.. www.cheerball.com/news/talk/76051 ใครอยู่บ้านเบื่อๆไม่มีอะไรทำ ให้ MYSBOBET ช่วยคุณสิครับ รับรองว่าคุณลืมไม่ลงแน่นอน ที่นี้มีความสนุกพร้อมให้คุณเริ่มต้นแบบไม่ต้องรอตลอด 24 ชั่วโมง ติดต่อเลยที่ https://line.me/R/ti/p/@my-sb99 หรือ 08-0003-1188 / 08-0003-117 --------------------------------------------- เห็นก่อน อ่านก่อน !! กด "ติดตาม" และเลือก "เห็นโพสต์ก่อน (See First) " https://www.facebook.com/cheerball/ บทความดีๆ เรื่องราวกีฬาฟุตบอล เรานำเสนอให้คุณได้อ่านทุกวัน ---------------------------------------------

หยิบมาเล่า